VƏTƏN! SƏNƏ CANIM FƏDA
OLSUN!
Bu Vətən.
Ardına
baxmadan yollara düşən
şimşək
kimi çaxan, sel kimi coşan.
Hüdutdan
hüduta yol bulub qoşan,
cəbhədən
cəbhəni soruşanlarındır.
Elvin ailədə
vətən sevgisi ilə böyüdü. Əmirvan kənd
orta məktəbində oxudu. Məktəbdə oxuduğu
dövrdə Birinci Qarabağ müharibəsində qəhrəmancasına
şəhid olmuş həmkədliləri ilə
maraqlandı, kəndin ilk şəhidi olmuş Asif Seyidov barədə
onunla birlikdə vuruşmuş Kazım Bayramovun xatirələrini
dinlədi. Müəllimlər ona Asif barədə məlumat
verdilər və onun Ağdam, Laçın, Kəlbəcər
uğrunda döyüşənlərdə iştirak etdiyindən,
qərəmanlıqlarından, şəhidlik zirvəsinə
yüksəlməsindən danışdılar. Asif Seyidova
1994-ci il oktyabr ayında Azərbaycan respublikasının
prezidentnin fərmanı ilə ölümündən sonra
"Igidliyə görə"medalı ilə təltif
olunması barədə məlumat verdilər. Kəndin
Qarabağ döyüşlərində iştirak edərək
şəhid olmuş Ata Zəkəriyəyev və Muxdar
Muradov barədə xoş sözlər eşitdi.
Elvin isə məktəbdə
öyrəndiklərini heç vaxt unutmadı, hər zaman
yaddaşında saxladı. O, bu torpaqlar uğrunda şəhid
düşən bütün qəhrəmanların
qisasını alacağına söz verdi. Sinif
yoldaşları ilə söhbətləri zamanı
düşmən tapdığı altında qalan, təhqir
olunan torpaqlarımızın qisasını
alacağını bildirdi.
– Mən mütləq hərbçi
olacağam, işğal altında olan torpaqlarımızın
azad olunmasında iştirak edəcəyəm, -o deyirdi.
Xüsusi
Təyinatli Qüvvələr
Günlər, aylar, fəsillər,
illər keçdi. Elvin də böyüdü, boylu-buxunlu,
yaraşıqlı gənc oldu. Vətən, müharibə, məktəb
haqqında xatirələri onu Xüsusi Təyinatlı
Qüvvələrə gətirdi, sınaqlardan şərəflə
çıxdı, bu dəstənin sıralarında xidmətə
başladı, özünü bacarıqlı hərbiçi
kimi göstərdi. Bu barədə
qardaşı Elçin Abdurahmanov deyir: “Elvin 1996-cı ilin 1
oktyabrında anadan olub. Ərvan orta məktəbini bitirdən
sonra ali təhsil almaq istəmədi, məqsədi hərbiçi
olmaq, torpaqlarımızı işaldan ad edilməsində
iştirak etmək idi.
2014-cü ildə hərbi xidmətə
çağırıldı və Xaçmazda qulluq etdi. Xidmətdə
olduğu dövrdə bir neçə dəfə atamla
danışdı, hərbi hissədəki xüsusi təyinatlı
dəstədə xidmət etmək istədiyini və bu məqsədlə
təşkil olunmuş kurslarda iştirak edəcəyini
bildirdi.
İlk baxışdan adama elə gələ
bilər ki, boy - buxunun varsa, qarşında heç bir problem
yoxdur, amma Azərbaycanın ən güclü qoşun
növü sayılan bu quruma qəbul olunmaq elə də asan
deyildi. Kurslarda iştirak etmiş şəxslərə
xüsusi əməliyyat keçirmək üçün
ekstremal şəraitlərə dözmək, günlərlə
ac və susuz qalmaq, müxtəlif silahların istifadə
qaydası, bombaların hazırlanması, hər hansı
ağrıya dözmək öyrədilirdi. Yəni bu qurumda
xidmət etmək üçün çox ağır
sınaqlardan keçmək lazım idi. Dözümlü və
cəsarətli olanlar kurslardan uğurla çıxır,
kursun sonuna çox az adam qalırdı. Atam bunlardan məlumatlı
idi, əvvəlcə razılığını vermədi,
lakin Elvinin israrlı olması atamın sonda razılıq verməsinə
səbəb oldu.
Söhbətə Elvinin atası Əbülfəz
kişi qoşulur: Elvin 2016-cı ilin aprelində hərbi xidməti
başa vurdu. Mənə bir neçə dəfə hərbi
hissənin xüsusi təyinatlı dəstəsində xidmət
etmək istədiyini bildirmişdi, əvvəl razılıq
verməmişdim. Sonunda onun arzusunu nəzərə alıb
xeyir - duamı verdim, çox sevindi. Mənə dediyi sözləri
bu gün də xatırlayıram.
– Vətənin xidmətində
olmaq hər birimizin borcudur. Mən vətənimi sevirəm,
Sizi də sevirəm, məndən yalnız xoş xəbərlər
eşidəcəksiniz, buna əmin olun - dedi.
Mənim buna heç bir şübhəm
yox idi, oğluma inanırdım. Çünki Elvin cəsarətli,
dözümlü idi, idmanla məşğul olurdu, fiziki cəhətdən
də güclü idi. Gülə - gülə
könüllü şəkildə xidmətə getdi.
Uğrunda
ölməyəcəyin bayrağın kölgəsinə
sığınma!
Elvin gizir və müddətdən
artıq həqiqi hərbi xidmət hazırlığı
kursuna daxil olmaq üçün hərbi xidmət keçmək
istədiyi hərbi hissənin komandanlığına
müraciət etdi və ilkin yoxlanışdan uğurla
keçdi. 2017-ci ilin iyul ayında gizir rütbəsi almaq
üçün kursa başladı, onu da uğurla bitirdi.
Sonra 6 aylıq kursu da bitirdi. Bu müddət ərzində məqsədinə
çatmaq üçün böyük əzmlə
çalışdı, olduqca nizam-intizamlı, ən gərgin
vəziyyətlərə hazır hərbçi kimi
yetişdi və kursu uğurla bitirib N saylı hərbi hissələrdə
xidmət etdi. 2018-ci ilin aprelində isə ən ciddi
sınaqlardan birindən keçdi. Elvin
qatıldığı kursda 500 nəfər olub.
Qardaşı Elçin deyir: “Kursda
500 nəfər olub. Onların yalnız 42 nəfəri kursu
bitirməyə müvəffəq oldu. Elvin həmin kursda
3-cü yerə layiq görüldü. Bundan sonra
qardaşım Xüsusi Təyinatlı Qüvvələrin ən
elitar hərbi hissəsində xidmət etməyə
başladı.
Bu hərbi hissədə
qulluqçuları əsasən zabit və gizirlərdən
ibarət idi. Bütün əməliyyat və tədbirləri
gizli olaraq saxlanılırdı. Aydındır ki, bizim onun
hansı əməliyyatlarda iştirak etdiyindən xəbərimiz
olmazdı. Elvini çox nadir hallarda görərdim. Bir dəfə
zarafatla soruşdum:
– Çətin şəraitə
düşəndə sən də ilan-qurbağa yeyibsən?
Gülümsündü.
– Hərbçi
ekstremal şəraitdə hər şeyə hazır
olmalıdr - dedi.
Atası Əbülfəz kişi
deyir: “Hərbi xidmətdə olduğu dövrdə nə mən,
nə də anası onun arxasınca bir dəfə də olsa,
hərbi hissəyə getmədik, bu məqsədlə evdən
çölə çıxmadıq. Elvin və dostları
üçün hər şeydən öndə Vətən
gəlirdi! Türklərin bir sözü var: Uğrunda ölməyəcəyin
bayrağın kölgəsinə sığınma!
Oğlum
da bayrağına, Vətəninə sadiq idi.
Torpağımızın işğaldan azad edilməsində
iştirak etməyi çox arzulayırdı. Onun belə bir
şansı oldu. Özü də iki dəfə. Birinci dəfə
Tovuz döyüşlərində iştirak etdi. İyulun
12-si günorta saatlarından başlayaraq Ermənistan
Silahlı Qüvvələri Azərbaycan Sərhəd Xidmətinin
Tovuz rayonunda yerləşən mövqelərini artilleriya
qurğularından atəşə tutdular. Düşmən
Tovuz və Qazax rayonları istiqamətindəki yüksəklikləri
ələ keçirmək və bununla da Bakı – Tbilisi – Ceyhan
əsas ixrac neft boru kəməri, Bakı – Tbilisi – Ərzurum
qaz boru kəməri, Böyük ipək yolu, Bakı – Tbilisi
– Kars dəmiryolu xətlərini nəzarətə
götürməklə öz şərtlərini Azərbaycan
tərəfinə diktə etmək istəyirdi. Azərbaycan
ordusu Ermənistanın bu istəyini də ürəyində
qoydu. Təcavüzkar Ermənistanın dövlət sərhədimizin
Tovuz rayonu istiqamətində xaincəsinə hücumunun
qarşısı Azərbaycan ordusu tərəfindən nəinki
qətiyyətlə alındı, eyni zamanda düşmənə
ağır zərbə endirildi, çoxlu sayda hərbi
texnikası, canlı qüvvəsi məhv edildi. Əsgər
və yüksək rütbəli bir neçə zabitimiz qəhrəmancasına
şəhid olsa da, qanları yerdə qalmadı, qisasları
alındı. Döyüşlərdə qəhrəmanlıqla
iştirak edən və şəhidlərimizin
intiqamını alanlardan biri də Elvin idi. Tovuz
döyüşündən sonra Elvin anasına zəng edib
hal-əhval tutu.
Anası Elmira xanım deyir: “Mənə
gec-gec zəng edərdi. Deyərdi:
– Ana, ona görə gec-gec zəng
edirəm ki, yoxluğuma vərdiş edəsən, zəngimə
alışmayasan. Ola bilər ki, nə vaxtsa həyatda
olmayacağam, indidən buna hazır olman lazımdır.
Bu sözləri eşidəndən
sonra özümü nə qədər toparlamağa
çalışsam da alınmadı - ağladım.
– Elə demə, sən mənim
balamsan, can-ciyərimsən, gözümün
işığısan!
Cavabında:
– Yox ana! Sənin iki oğlun var - Məcnun
və Elçin. Mən Vətən oğluyam, Vətən
üçün yaranmışam. Bir gün şəhid olsam
ağlama, əksinə başını dik tut. Heç narahat
olma, biz yaxşı hazırlaşmışıq,
döyüşlərdə də düşmənə Azərbaycan
ordusunun gücünü göstərdik. Dağlıq
Qarabağın da qisasını bir gün alacağıq.
Oğlum əminliklə
danışırdı və bu məndə bir rahatlıq, qələbəyə
inam yaratdı.
“Ata! Mənə
xeyir-dua ver”
Tovuz
döyüşlərindən bir neçə ay sonra isə
İkinci Qarabağ müharibəsi başladı.
Ermənistan Silahlı Qüvvələri
tərəfindən Tərtər rayonunun Qapanlı, Ağdam
rayonunun Çıraqlı və Orta Qərvənd, Füzuli
rayonunun Alxanlı və Şükürbəyli və Cəbrayıl
rayonunun Cocuq Mərcanlı kəndləri 27 sentyabr 2020-ci il
saat 06:00 radələrində iriçaplı silahlar,
minaatanlar və müxtəlif çaplı artilleriya
qurğuları vasitəsilə intensiv atəşə tutuldu.
Bunun nəticəsində Azərbaycanın mülki əhalisi
arasında həlak olan və yaralananlar oldu və mülki
infrastruktur obyektlərinə ciddi ziyan dəydi
Həmin gün Azərbaycan
Silahlı Qüvvələrinə aid şəxsi heyət və
tank bölmələrinin raket-artilleriya qoşunlarının
bölmələri, cəbhə aviasiyası və pilotsuz
uçuş aparatlarının dəstəyi ilə əks-hücum
əməliyyatı həyata keçirildi. Dağlıq
Qarabağ ətrafı təmas xəttinin əsasən,
şimal şimal-şərq və cənub-şərq istiqamətində
Ermənistan silahlı qüvvələrinin ön xətdə
və müdafiənin dərinliyində yerləşən
xeyli sayda canlı qüvvəsi, hərbi obyektləri və
döyüş texnikası aşkar edilərək məhv
edildi. Torpaqlarımızın azad olunması uğrunda
döyüşlərə ilk atılan hərbiçilərdən
biri də Elvin oldu.
Müharibədən əvvəl
Elvin valideynləri ilə görüşmək məqsədilə
kəndə gəlib. Əvvəlcə yaxınları Elvinin
atasının ad gününü qeyd etmək
üçün icazə alıb gəldiyini
düşünüblər. Özü də əvvəlcə
bu məqsəd üçün gəldiyini söyləyib,
amma...
Anası Elmira xanım deyir: “Əvvəl
dedi ki, atamın ad gününə gəlmişəm, sonra isə
bizimlə vidalaşmaq üçün gəldiyini bildirdi.
– Özünüzə yaxşı
baxın, hər şeyə hazır olun! Mənə bir
şey olsa, ağlamayın.
Biz Elvini
həmişə yola salanda küçəyə
çıxıb arxasınca su atardıq. Amma bu dəfə nənəsinə
arxasınca su atmasına razı olmadı. “Allaha əmanət!”
deyib bizdən ayrıldı. O gedəndən sonra içimdə
nəsə qırıldı, nəsə hiss etdim- soyuq bir
şey. Bu onun son gedişi oldu, çox narahat oldum.
Söhbətə
qoşulan Əbülfəz kişi deyir: Sentyabrın 27-si idi.
Elvin səhər tezdən zəng etdi, saat 8-in yarısı
olardı.
Dedi:
– Papa, Bismillah etmişik, mənə
xeyir-dua ver.
Mən də açığı
elə bildim ki, kreditlə ev alıb, yəqin evi deyir.
– A bala, səhər tezdən xeyir
ola zəng edibsən, evin təmirinəmi başlamısan?
– Yox e, müharibə
başlayıb.
– Müharibədə xeyir-dua edirlər
ki?
– Sən xeyir-duanı ver, hücuma
keçdik.
Xeyir-dua
verdim.
–
Yaxşı, xeyirli olsun, qələbə ilə qayıt,
özünü qoru.
Mənim
narahatlığımı hiss edib dedi:
– Papa!
Allah qoysa yaxşı olacaq, qələbə bizimdir. Ola bilər
yanlış xəbər eşidə bilərsiniz, amma
inanmayın. Yalnız rəsmi, xüsusən də Cənab
Ali Baş Komandanın dilindən səslənən xəbərlərə
inanın. Özünə yaxşı bax, papa!
Əsgərin vəzifəsi
vuruşmaqdı
Düşmən Füzuli istiqamətində
bir neçə müdafiə xətti qurmuşdu və bu
istiqamətdə Azərbaycan ordusunun ciddi uğur
qazanacağını gözləmirdi. Lakin onlar Azərbaycan
ordusunun əzmkarlığını, yüksək
döyüş ruhunu nəzərə almamışdılar.
Döyüşlərdə öndə gedənlər isə
xüsusi təyinatlılar, Elvin və onun döyüş
yoldaşları, ölümün gözünə dik baxan Azərbaycan
oğulları idi. Onlar kiçik mobil dəstələrlə
düşmən mövqelərinə zərbələr
endirir, dayaq məntəqələrini darmadağın edirdilər.
Qardaşı Elçin Abdurahmanov
deyir ki, Elvin qələbəyə inanırdı, buna əmin
idi. Mənimlə söhbət zamanı deyirdi: “Siz bu
yaxınlarda Qələbə xəbərini eşidəcəksiniz.
Buna əmin olun, ordumuzda böyük ruh yüksəkliyi var,
döyüşə cəsarətlə giririk, artıq bir
neçə kəndi azad etmişik, düşmən
mövqeyini qoyub qaçır. Bu gün isə Füzuli
istiqamətində bir yüksəkliyi azad etdik. Ağır
döyüşlər gedir, güllə seli altında
kiçik mobil dəstələrlə vuruşduq.
Aşağıdan
yuxarıya, açıqlıqdan təpəliyə doğru
hücum etməyin çətin olmasına baxmayaraq qruplardan
biri düşmən mövqeyinə aldadıcı hücum təşkil
etdi, bizim qrup isə düşmən arxasına keçib
gözlənilmədən onların səngərinə
çıxdı. Bunu ermənilər heç gözləmirdi,
səngərdə əsgərlərimizi görən
düşmən hərbiçiləri bir an şoka
düşdülər, hara gəldi atəş açmağa
başladılar. Bizə də bu lazım idi və onlara cəhənnəm
yaşatdıq, səngərdə onlarla düşmən cəsədi
qaldı.
Qarşıya qoyulan
tapşırığı uğurla yerinə yetirdik. Daha bir
yüksəkliyi tutduq ki, bu da düşmən
işğalında qalan ətrafdakı kəndlərə nəzarət
etməyə imkan verir. Tezliklə o kəndləri də azad
edəcəyik, az alıb. sas odur ki, düşmənin
canına vəlvələ salmışıq”.
Elvinin iştirak etdiyi
döyüşlərdə Qaraxanbəyli, Qərvənd,
Horadiz, Yuxarı Əbdurrəhmanlı kəndiləri azad
edildi. Sonrakı günlərdə də Elvingil irəliləməyə
nail oldular, əməliyyat şəraiti
qoşunlarımızın nəzarəti altında idi.
Yüksəkliklər, kəndlər bir-birinin ardınca
düşmən işğalından azad edilirdi.
Əbülfəz kişi deyir:
“Elvin döyüşlərdə həmişə öndə
olub, elə olub ki, düşmənlə üz-üzə
döyüşüb, mühasirəyə düşmək təhlükəsi
ilə qarşılaşıb. Yanında dostları
yaralanıb, həlak olub, onların intiqamını alıb.
Nə qədər
texnika, aparatura, raket qurğuları, toplar olsa da, əsgərə
böyük ehtiyac var. O vuruşmalıdır, mütləq
canlı qüvvə lazımdır, əsgər ayağı
dəyməyən yerlərdə qələbə olmaz.
Elvingil Azərbaycana qələbə gətirən əsgərlərdi.
Oktyabr ayının 1-də Elvinin ad
günü idi. Zəng edib təbrik etmək istədim. Tərəddüd
etdim, mane ola bilərəm deyə fikrimdən
daşındım. Dözə bilmədim, yenə zəng
vurdum, telefonu bağlı idi. Ad gününü təbrik etmək
də qismət olmadı mənə. Sonra bildim ki, həmin
gün çox yorğun olub. Neçə gün ağır
döyüşlərdə iştirak edib, rahat yata, dincələ
bilməyib, yorğun olub. Bununla bağlı videosu da
yayılmışdı."
“... mənsə
Vətənin oğluyam”.
Elvin dəfələrlə
döyüş meydanında çətin vəziyyətə
düşdü. Ölümün bir
addımlığında oldu, ən çətin anda belə
özünü itirmədi, sonadək vuruşdu, əsgər
yoldaşlarını döyüşə ruhlandırdı.
Onlarla birlikdə ən ağır əməliyyatlarda
iştirak etdi. Sanki şəhid olacağını hiss edirdi və
bu barədə bir neçə dəfə axınları ilə
telefonla danışarkən söyləmişdi.
Qardaşı Elçin Abdurahmanov
deyir: Şəhid olmamışdan əvvəl Elvinlə
danışdım. Müharibədən əvvəl də,
sonra da - hər şeyə hazır olun deyirdi. Sonuncu dəfə
mənimlə danışanda dedi ki, möhkəm olun! Mən
şəhid olsam atama-anama de ki, ağlamasınlar! Anamla sonucu
dəfə sentyabrın 30-da danışmışdı.
Gülə-gülə dedi ki, axı sənə demişdim, o
biri iki qardaşım sənin, mənsə Vətənin
oğluyam. Məndən nigaran qalma, ana!
Elvin
üçün “Sədaqətim Vətənimdir”
şüarı canından da, bütün arzularından da
öndə idi.
Elçin qardaşı ilə
bağlı sosial şəbəkələrdə
yayılmış videoya da münasibət bildirdi. "O video
qardaşımın şəhid olduğu gündən bir
gün qabaq çəkilib. Həmin gün Elvin Füzuli-Cəbrayıl
istiqamətində döyüşlərdə iştirak edib.
Onun da olduğu qrup yüksəkliklərdən birinin
düşməndən azad edilməsi ilə bağlı
tapşırıq alıb. Əvvəlcə əməliyyat
çox uğurlu alınıb, lakin sonradan ermənilərə
dəstək gəlib və ağır döyüş gedib,
hətta çox yaxın məsafədə atışma olub.
Video çəkilən vaxt qardaşım çox yorğun
olub.
Həmin yüksəklik isə
qardaşım şəhid olan gün alınıb.
Düşmən bizim əsgərlər olan ərazini top və
mina atanlarla atəş altında saxlayıb, hücumun
qarşısını almağa çalışıb.
Çünki yüksəklik strateji cəhətdən
çox əlverişli yerdə yerləşirdı və
onun ordumuz tərəfindən ələ keçirilməsi
geniş ərazini nəzarət altında saxlamağa imkan
verirdi. Qardaşım yaralı halda olub və ağır
artilleriya atəşi altında onu döyüş
meydanından çıxarmaq mümkün olmayıb. Saatlar
sonra yüksəklik götürülüb və arxadan
kömək qüvvə gəlib. O zaman qardaşım
aldığı güllə yarasından hospitala
çatmamış şəhid olub. Həqiqətən də,
aldığı güllə yarasından atəş xətti
altında qalıb. Amma onu oradan çıxarmaq çətin
olub. Təsəvvür edin, düşmən bütün
artilleriya silahlarını işə salıbmış"-
deyə Elçin bildirir.
Video ilə
bağlı qohumu Ələsgər Mikayılov da münasibət
bildirdi: “O videoda yaralı deyildi. Video oktyabrın 1-də
çəkilib, Elvin isə oktyabrın 2-də şəhid
olub. Ad günündən bir gün sonra.
Doğurdan da 4 saat yaralı
qalıb, yanında da yaralı əsgərlər olub. Həkimlərə
deyib ki, yarası ağır deyil, əvvəlcə ona deyil,
digər yaralı əsgərlərə köməklik
göstərsinlər. Hətta öz-özünə sistem də
qoşub. Təəssüf ki, həkimlər Elvinə
yardım göstərmək istəyəndə şəhid
olduğunu görüblər. Mənim üçün
çox ağırdı, bunları xatırlatmaq. Necə
unudaq bu qeyrətli baxışları!?
“Adına layiq qarşıladıq”
Biz doğuştan
aşığız şanlı bayrağa
Vurgunuz
biz ayla ulduza.
Oktyabrın 2-də vətən,
bayraq sevdalı igidim şəhadətinə qovuşdu. Vətəni
üçün, milləti üçün şərəfli
ad qoyub getdi. Dəfni böyük izdihamla keçdi, adına
layiq qarşılandı və son mənzilinə yola
salındı.
Elmira
xanım deyir: “Şəhid oğlumu adına layiq
qarşıladım. Tabutunu sakitliklə ,
qışqırmadan, ağlamadan qarşıladım - “Evinə,
eşiyinə xoş gəldin”,- dedim. Son mənzilə, əbədi
cənnət məkanına da sakitliklə yola saldım.
Arzuları
vardı balamın, ürək parçamın, göz
işığımın! İki ildir orta məktəbdə
birlikdə oxuduğu qızla nişanlı idi, toyuna
hazırlaşırdıq, qismət olmadı. Oğlumun bəylik
paltarı büründüyü üçrəngli, ay
ulduzlu bayrağımız oldu, canından çox sevdiyi
torpağına qovuşdu.
Qələbə
bayrağını Şuşada yüksəkliklərə
qaldırmaq istəyirdi. Bunu oğlumla çiyin-çiyinə
vuruşan dostları etdi. Ruhun şad, məkanın cənnət
olsun aslanım!
** Bu
arada şəhidin vəsiyyəti tapılıb. Elçin
deyir ki, qardaşı şəhid olandan sonra telefonuna
yazdığı vəsiyyətini tapıblar. Vəsiyyətdə
yazılıb:
"Əgər mənə nəsə
olsa, qırmızı flaş kartımda şəkillər
var. Onlar silinib. Elçin, Məcnun, onları geri qaytarın,
xatirə olaraq qalsın! Atama, anama yaxşı baxın! Vətənimizə,
bayrağımıza, millətimizə bağlı namuslu
oğullardan olun inşallah! Hər kəsin həyatda bir arzusu
var. Mənim də qəlbimdə ən böyük arzum bir
gün Vətənim üçün şəhid olmaqdır.
Allaha əmanət olun, canım qardaşlarım!"
P.S. XTQ-nin giziri Elvin Abdurahmanovun
ürəyində olan ən böyük arzusu Şəhidlik
zirvəsinə ucalmag idi. Bir neçə gün əvvəl
döyüş yoldaşları Şəhidimizin şəxsi
əşyalarını gətiriblər. Şəxsi əşyalarının
icindən Milli Qəhrəman Mübariz İbrahimovun şəkili
çıxıb.
Sentyabrın 23-də bir kafedə
yoldaşları ilə birlikdə nahar edərkən hər kəs
ürəyindəki arzusunu deyib. Elvin yoldaşlarına: mən
Şəhid olsam yerimə Bayrağımızı
goyarsınız,-deyib.
Pünhan Əfəndiyev
Üç nöqtə.-
2020.- 17 dekabr. S.8-9.