Erməni elə erməni kimi danışır...
Ermənilərin prezidenti Serj Sarqsyan bir bəyanat
verib. İki gündür ki,
məmləkətin politoloqları
və media ekspertləri
baş sındırırlar
ki, erməni başbiləni nədən
bu bəyanatı səsləndirib. Bəs, erməni
nə deyib ki, aləm qarışıb
bir-birinə. Əslində Sarqsyan təzə bir şey deməyib,
sadəcə bir daha dilə gətirib ki, bu gün erməni
hakimiyyətinin əsas
vəzifəsi Dağlıq
Qarabağın müstəqilliyinə
nail olmaqdır və onlar bu istiqamətdəki
fəaliyyətlərini davam
etdirirlər.
Politoloqlarımızın əndişələrinə müqabil
yadıma hayların Yuxarı Qarabağda separatizm hərəkatına
başladıqları ilk vaxtlar
düşür. Ermənilər həm sözdə,
həm də əməldə Yuxarı
Qarabağı Azərbaycandan
qoparmaq üçün
çeşidli gedişlər
edir, müxtəlif bəyanatlar verir, ardınca da terror və açıq hücumlarla Qarabağda geniş cəbhə açırdılar. Moskva da
onları dəstəkləyərək
hər gün məkrli şəkildə
guya münaqişənin
qarşısını almaq
üçün ya bir fərman imzalayır, Qarabağ ermənilərinin könlünü
almaq üçün
onlara maliyyə yardımları edir, ya da şeytani
bir qurum yaradıb vəziyyəti daha da dolaşdırırdı.
O zaman da bizim dəyərli politoloqlarımız ekrana,
mediaya çıxıb
bu sənədləri
müxtəlif rakurslardan
və prizmalardan təhlil edərək
"dahiyanə" fikirlər
söyləyirdilər. Sonda da şəstlə elan edirdilər ki, Qarabağ bizimdir və heç kəsin də onu bizdən almağa həddi çatmaz. Erməni isə bildiyini
eləyir, Yuxarı Qarabağı kənd-kənd,
oba-oba işğal edirdi.
İndi Sarqsyanın budəfəki
bəyanatı da qeyri-adi bir addım
deyil. Erməni siyasətçisinin sıradan bir gedişidir. Sadəcə bizim politoloqları şoka salan o məqamdır ki, Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin nizamlanmasıyla
bağlı ciddi danışıqların getdiyi
bir məqamda erməni prezidentinin bu açıqlaması danışıqlar prosesini
poza bilər. Bu məqamda da
dəyərli ekspertlərimizin
yaddaşlarına bir balaca ipucu vermək
istərdim. Məgər Qarabağ
münaqişəsinin başladığı
20 ildən artıq bir zaman kəsiyində
bu birinci erməni jestidirmi?
Zaman və hadisələr dəfələrlə sübut
edib ki, ermənilər istənilən
danışığı və
razılaşmanı istənilən
vaxtda da heç bir beynəlxalq qınaqdan utanıb-çəkinmədən pozmağa hazırdılar. Onlar bunu
da yaxşı başa düşürlər
ki, bu həyasızlıqları
üçün nə
Qərbdə, nə də Avropada onlara gözün üstə qaşın var deyən olmayacaq. ATƏT-in Minsk Qrupu illərdir ki, Qarabağ münaqişəsinin nizamlanması
üçün keçirdiyi
rəsmi və qeyri-rəsmi danışıqların
sayını da itirib. Əvəzində isə gəlin
yada salaq görək Minsk Qrupunun üzvü olan ölkələrdən birinin
- Rusiyanın növbəti
dəfə Ermənistana
bir milyard dollarlıq hərbi sursat və texnika verməsi münaqişəni nizamlamağa
yönəlib, yoxsa yenidən alovlandırmağa?
Eləcə də digər
həmsədr ölkələrin-Fransa
və ABŞ-ın sözdə bir, əməldə isə tamam başqa hərəkətləri nəyin
göstəricisidir?
Digər məqama
diqqət yetirək: Ter-Petrosyanın prezidentliyi
dönəmində ATƏT rəsmiləri bəyan edirdilər ki, münaqişə nizamlanmaq
ərəfəsindədir. Əvəzində nə baş verdi,
Petrosyan getdi, hakimiyyətə Qarabağ
qulduru Köçəryan
gəldi. On il
də Köçəryan
"sevimli qonaqlarını-sülh
elçilərini" İrəvanda
qarşılayıb-yola saldı.
İndi Köçəryan gedib, onun digər quldur yoldaşı Sarqsyan gəlib. O da görüşlərdə
bir bəyanat verir, dalısınca da başqa. Qərb və Avropa da iki ayağını
bir başmağa soxub ki, münaqişə
yalnız danışıqlar
və sülh yolu ilə nizamlanmalıdır.
Ermənistanda isə Sarqsyan
kimi quldur və əli azərbaycanlıların qanına
batmış cəlladlar
çoxdur. Qısası, Avropanın sürdürdüyü
bu sayaq "sülh danışıqları"
hələ çox illər də davam edə, İrəvanda da erməni quldurları hakimiyyətdə bir-birilərini
əvəzləyə bilər.
Mənimsə sevimli politoloqlarımıza
demək istədiyim sözümün qənbərqulusu
budur ki, əzizlərim, erməni elə erməni kimi danışır, sizlər təzə nə görmüsünüz
ki, heyrətlənmisiniz. Əgər Sarqsyan
desəydi ki bəli, biz Azərbaycan torpaqlarını işğal
etmişik, bax buna heyrətlənməliydiniz.
Tarix həm də ibrət dərsidir, axı!
Məmmədli İlham
Üç nöqtə.-2009.-10 fevral.-S.6.