Qəhrəmanlıq
dastanı yazanlardan biri...-
Şəhid Elxan
Ramazanov
Azərbaycanımızın
igid ərənlərindən ibarət olan şanlı ordusu
dünyanın ən nüfuzlu təşkilatlarının 30
ilə yaxın bir müddətdə həll edə bilmədiyi
Ermənistan-Azərbaycan Dağlıq Qarabağ münaqişəsini
44 gündə döyüş meydanında həll etdi.
Bu azadlıq müharibəsi onu digər müharibələrdən
fərqləndirən müsbət uğurlu cəhətləri
ilə yadda qaldı. Vətən müharibəsi əsgərlərimizin
igidliyi, qorxmazlığı, şücaəti, şəhadətə
can atması, millətimizin eyni zamanda yumruq kimi birləşərək,
hər vətənpərvər vətəndaşın orduya
misli görünməmiş dəstək verməsi
yaddaşlara köçdü. Qorxmaz, mərd,
halallıqla böyüyən cəsur
oğullarımızın bu fədakarlıqlarından,
yaralı halda döyüşçü
yoldaşlarını qanlı meydanlardan çıxarıb
xilas edən, hətta düşmənə əsir
düşməmək üçün əvvəlcə
düşməni, sonra isə özünü öldürən,
silah çatışmayanda azğınlarla əlbəyaxa
olan, bıçaqla hücum edib zəfər çalan əsgərlərin
igidliklərindən dünya hələ uzun müddət
danışacaq, qibtə edəcəklər, örnək
götürəcəklər...
Bəli,
bu əsl müharibə idi, qanlı-qadalı müharibə...
Şəhidlərimiz də oldu, qazilərimiz də...
Sözsüz ki, bu böyük Qələbə sevincini bizə
yaşadan belə qaziləri, şəhidləri, qəhrəmanları,
ölməzliyə qovuşan belə igidləri təbliğ
etmək, onları tanıtmaq hər birimizin müqəddəs
borcudur...
Bu yazımda sizə bu Qarabağ savaşında tarixi iz
qoymuş, gənc yaşlarında Vətənimizin
bütövlüyü uğrunda qəhrəmanlıqla həlak
olan Zaqatala rayonu Danaçı kəndindən həqiqi hərbi
xidmətə çağırılmış Elxan Ramazan
oğlu Ramazanovdan söhbət açacağam. Qəhrəmanımızın
dünyaya göz açdığı Danaçı kəndi
Zaqatala rayonunun ən böyük və avar xalqının
nümayəndələrinin kompakt yaşadığı kəndidir.
Kənd obalara bölünüb, hər obanın da öz
adı var. Bu bağlı-bağatlı kənddən Birinci
Qarabağ savaşında olduğu kimi, bu Vətən müharibəsində
də onlarla mərd oğul erməni faşitslərinə,
xainlərinə qarşı döyüşüb. Hətta 27
sentyabr 2020-ci il tarixində ermənilərin
təxribatlarından sonra başlanan müharibədə
Danaçı kəndinin düşmənlərə göz
dağı olmuş gəncləri onları gəbərtməklə
yanaşı, canlı qüvvəsini əsir
götürüblər, zirehli texnikasını, çoxlu
sayda silah-sursat ələ keçiriblər və onlarla erməni
mövqelərini darmadağın ediblər.
Demək olar ki, müharibənin bütöv cəbhə
xəttində avar döyüşçüləri
şücaət göstəriblər. Müharibədə
Danaçı kəndindən 2 nəfər şəhadətə
qovuşub, 10 -dan yuxarı vətənpərvər isə
ağır yaralanaraq qazi olub... Düşmən üzərində
qələbədə onların zəhməti az
olmayıb. Şəhidlik zirvəsinə ucalan,
danaçılıların qürurla fəxr etdiyi Elxan Ramazan
oğlu Ramazanov və Ruslan Mohuma oğlu Nəbiyev kəndin “Həsənoba”
adlanan obasındandırlar. Hər iki şəhid
igidimiz Danaçı kənd 1 saylı tam orta məktəbinin
məzunudur. Rayonun ən qabaqcıl təhsil
ocağının təcrübəli kollektivi məktəblilərə
vətənpərvərlik ruhunun aşılanmasında
böyük zəhmət sərf edirlər. Həmin məktəbin
direktoru Əsəbəli Nəbiyevlə şəhid ailələrinə
baş çəkməzdən əvvəl bildirdi ki, rəhbərlik
etdiyi məktəbdə tez-tez Birinci və İkinci Qarabağ
savaşları, ermənilərin törətdiyi vəhşiliklər,
“Xocalı soyqırımı”, Azərbaycan torpaqlarının
bədnam qonşular tərəfindən necə işğal
olunması, onların təxribatları barədə tarixi
faktlarla müzakirələr aparır, tədbirlər
keçirirlər.
Direktor qeyd etdi ki, məktəbdə Vətən
oğullarının qəhrəmanlıqları, şücaətləri,
müharibədə iştirak edən kəndin gəncləri
və şəhidləri barədə məktəbliləri məlumatlandıran
güşələr yaradılıb. Məktəbin pedaqoji
və məktəbli kollektivi şəhid ailələrini və
onların qəbirlərini ziyarət edirlər. Əsəbəli müəllim bildirdi ki, Birinci
Qarabağ savaşında məktəbin iki və bu Vətən
müharibəsində də 2 məzunu şəhid olub.
Direktorun
sözlərinə görə, İkinci Vətən
müharibəsində Danaçı kəndindən olan ilk
şəhid – Elxan Ramazan oğlu Ramazanov məktəbin fəxri,
fəallığı ilə seçilən, nümunəvi, əlaçı
şagirdi olub. Əsəbəli müəllim
deyir ki, elimizin qəhrəman oğlu Elxan məktəbdə
keçirilən bütün tədbirlərdə, fənn,
idman yarışlarında xüsusilə seçilərdi və
əvəzolunmaz gənc idi.
“Məktəbimizin
pedaqoji kollektivi onun gələcəkdə savadlı,
güclü mütəxəssis olacağına
inanırdı... Lakin bizim istəkli, tərbiyəli,
öncül şagirdimiz Elxan Ramazanov 9-cu sinfi əla qiymətlərlə
bitirib, Azərbaycan Texniki Universitetinin Bakı Texniki Kollecinə
qəbul oldu. Müharibə başlayanda
artıq Azərbaycan Silahlı Qüvvələrində xidmət
edirdi Elxan. Sonra isə... Taleyinə, qismətinə bir
baxın... Biz onun işıqlı gələcəyini
görürdük... Amma Elxan başqa bir yol seçdi... Bu yol
da zirvəyə gedir, ancaq bu yolda təkcə cəsurlar gedirlər,
Elxan kimi...” deyir, Əsəbəli müəllim... Ani məqamda
bu təcrübəli, ziyalı doluxsunur: “Heyf səndən,
Elxan, ar olsun sənə qıyan namərd düşmənə,
bu müharibədə sənin kimi neçə-neçə
gələcəyimizin qurucusunu itirdik...” – deyə direktor,
dodaqaltı pıçıldadı...
...Hər
dəfə şəhid ailəsinə baş çəkəndə
əbədiyyətə qovuşan say-seçmə igidlərimizin
yaxınlarına, oğullarını vaxtsız itirmiş,
qara libasını əynindən çıxarmayan, ümidləri
kəsilməmiş analara, oğul itkisi ürəyində
qaysaq tutmayan atalara, keçmiş xatirələri yaşadan
qardaşlarıa, hələ də həsrətlə gözlərini
yoldan çəkməyən bacılara, acı həqiqtələrə
inanmayan əzizlərinə təsəlli verməyə
söz tapmırıq. Hələ hər səhər şəhid
məzarlarına al güllər düzən, ürəklərində
sevgi və məhəbbət saxlayan o gözəlləri
demirik...
Zaqatala
rayonunun Danaçı kəndi, Həsənobada
yaşamış şəhid Elxan Ramazan oğlu Ramazanovun ailəsi
ilə elə məktəbin direktoru Əsəbəli Nəbiyevlə
birlikdə görüşdük...
...Vətən
fədaisinin atası ilə onun işi ilə əlaqədar
görüşə bilməsək də, anası Nigar
xanım və qardaşı Abdulla Elxanın keçdiyi
qısa, lakin şərəfli ömür yolunu bizə
xatırlatdılar, onun haqqında xatirələrini söylədilər...
Öyrəndik ki, Elxan ailənin sonbeşiyi
olub. Ramazanovlar ailəsinin böyük övladı olan
1993-cü il təvəllüdlü
qız övladı artıq ailə həyatı qurub. Şəhid
bacısının 2 övladı 9 1 qızı və 1
oğlu var. 1977-ci il təvəllüdlü
Abdulla isə subaydır və Elxan həqiqi hərbi xidmətini
başa vurduqdan sonra nişanlanmalı imiş...
Azərbaycanımızın
düşmənlərdən azad edilməsi uğrunda gedən
döyüşlərin birində canını fəda
etmiş Elxan Ramazanov isə 25 yanvar 2000 -ci il
tarixində dünyaya göz açıb. Sağ qalsaydı,
21 yaşını tamamlayacaqdə... Anası
Nigar xanım deyir ki, çox sakit təbiətli, ürəyi
yumşaq, dərslərə ciddi hazırlaşan,
uşaqlıqdan təsərrüfat işlərində onlara
kömək edən, məktəbdə əla qiymətlərlə
oxuyan və hamının sevimlisi olan şəhid balası
Texniki fənləri çox sevirdi. Arzusu Kompyuter
Texnologiyası üzrə mütəxxəssis olmaq idi...
...Onun qəlbi
qurub-yaratmaq eşqi ilə döyünürdü, arzuları
çox-çox idi. Yaşıdları
arasında sayılıb-seçilərdi. Hər bir işi məsləhətli görərdi.
Kiminsə xətrinə dəyməzdi. Oğlum yaşadığımız Həsənobada
yaşlı nəslin nümayəndələrinə daima
kömək edərdi. O, 2016 –cı ildə aprel
döyüşləri zamanı qardaşı Abdulladan nigaran
qalmışdı. Tez-tez təkrarlayaraq deyərdi ki, “bu erməni
dığalarının, daşnaklarının başları
vaxtında əzilməlidir ki, sonralar yenidən
başlarını yuvadan çıxarararlar, yenidən təxribatlar,
faciələr törədərlər bu faşist xislətlilər,
bədnamlar... ”Şükür Allaha ki, oğlum aprel
döyüşlərində fədakarlıq göstərərək,
neçə-neçə düşmənin başını
əzərək, sağ-salamat hərbi borcunu yerinə
yetirdi... 27 sentyabr 2020-ci il tarixdə
başlanan daha böyük döyüş əməliyyatlarında
da iştirak etdi, amma...” – dedi Danaçının fəxri
Elxanın anası Nigar xanım... Və bildirdi
ki, oğlu Bakı Texniki Kollecini bitidrikdən sonra (o, kolleci
bitirməsi haqqında diplom almamışdı. E.M.), yəni
2019 –cu il iyul ayında Azərbaycan
Respublikasının Silahlı Qüvvələrində həqiqi
hərbi xidmətə başlamışdı. Ailə
üzvülərinin bildirdiyinə görə, Elxan hərbi
xidmətinin il 3 ayını Müdafiə
Nazirliyinin Goranboy rayonundakı “N” saylı hərbi hissəsində
keçirib. Andiçmədən sonra Zaqatala torpağının
mərd avar oğlu cəbhənin ön təmas xəttində
düşmənlə üzbəüz mövqelərdə
düşməndən torpaqlarımızı qoruyub və dəfələrlə
ermənilərin təxribatının qarşısını
alıb. Hərbi xidmətdə olduğu dövrdə 3
dəfə oğlu ilə görüşdüklərini
söyləyən Nigar xanım bildirdi ki, Elxan Ramazanov
“Ballı Qaya”dan sonra 3-4 ay Ağdam rayonunun ərazisində hərbi
xidmətini davam etdirməklə yanaşı, hərbi təlimlərdə
iştirak edib. Sonradan xəbər tutublar ki,
müharibə başlayanda onun atıcı taboru Tərtər
rayonunun Qapanlı kəndində olub.
Aprel döyüşlərinin fəal
iştirakçısı Abdulla isə söylədi ki,
atıcı minomyotçu olan qardaşı Elxan
döyüşçü yoldaşları ilə birlikdə
Cəbrayıl, Füzuli, Suqovuşanın azad olunmasında
iştirak etdikdən sonra Ağdam və Ağdərə
uğrunda gedən döyüşlərə qoşulublar. Eyni zamanda
düşmənə sarsıdıcı zərbələr
endirən döyüşçülərimiz, yəni Elxan
Ramazanovun xidmət etdiyi tabor həmin ərazidə bir sıra
uğurlu əməliyyatlar keçirib. Həmin vaxtlar,
demək olar ki, cəbhənin bütün ərazisində
qızğın döyüşlər gedirdi, hərbiçilərimiz
ermənilərin həmlələri dəf etdikcə
düşmən azğınlaşırdı...
Amma Şanlı Ordumuzun hər bir əsgəri, zabiti
torpaqlarımızı azad etmək üçün xain
qonşuları darmadağın edə-edə irəliləyirdi. Düzdü, bu
döyüşlərdə Azərbaycanımızın cəsur
oğullarından can verənlər, yaralananlar da az deyildi, ancaq digər
döyüşçülərimiz ruhdan düşmür,
düşmənə nifrət və qisas hissi ilə daha
güclənirdilər... Günlərlə ac və susuz
qalmalarına baxmayaraq döyüş meydanlarında
şanlı Zəfər tariximizi yazdı Elxan kimi cəsur
oğullarımız... Oktyabrın 4-də Ağdərə
istiqamətində qızğın döyüşlər
gedirdi, erməni faşistləri hərbiçilərimizin
mövqelərini mərmi yağışına tutmuşdular,
minomyotçularımız düşməni susdurmağa
çalışırdılar... Elxangilin taboru kəşfiyyatçılarımızın
müəyyənləşdirdiyi mövqelərə od ələyirdi. Həmin gün
günorta saatlarında düşmən artilleriya
qurğusundan atılan mərmiləri Elxanın lap
yaxınlığına, yəni 10-15 metrliyinə düşərək
partladı. Və Elxan həmin
döyüşdə ağır yaralandı, başından,
gözümdən, ayaqlarından ağır dərəcəli
qəlpə yaraları aldı.
Döyüşçü yoldaşları əvvəlcə
Elxanı Ağcabədidəki hərbi hospitala yola
salıblar...
Nigar
xanım yenə də sakitcə, kədərlə həmin
anları xatırlayır: “Oğlum azğınlarla müharibəyə
başlayandan sonra Tərtərdə olanda 2 dəfə bizimlə
telefonla danışmışdı: “Nigaran qalma Ana, ata, bacı,
əzizlərim, tezliklə düşmən üzərində
qələbə qazanıb, xoş müjdələr eşidəcəksiniz,
Vətənimizin azadlığı uğrunda
döyüşmək özü böyük şərəfdir...”
demişdi. Lakin oktyabrın 12 –də...
Respublika Mərkəzi Hərbi Hospitalının həkimi
zəng vuraraq bildirdi ki, oğlum Elxanın üzərində
2 dəfə cərrahiyyə əməliyyatı
aparılıb və üçüncü əməliyyata
hazırlaşırlar. Bizə məlum oldu ki, oğlum Ağcabədi
rayonundakı hərbi hospitaldan vəziyyəti ağır
olduğu üçün 1 həftə sonra Bakı şəhərindəki
Mərkəzi Hərbi Hospitala köçürülüb.
Oğlumun vəziyyəti çox ağır
olduğundan, əməliyyatlar aparmaq üçün
Türkiyədən xüsusi təcrübəli həkimlər
dəvət olunub. Həkimlərin
bildirdiyinə görə, Elxan 3-cü dəfə cərrahiyyə
əməliyyatı olunmalı idi və buna hazırlıq
gedirdi. Türkiyəli həkimlərin rəyinə
görə, oğlumun cərahiyyə əməliyyatının
təxirə salınması məsləhət
görülür. Çünki Elxan çoxlu qan
itirdiyindən fiziki cəhətdən xeyli zəifləmişdi...
Onun yaşamasına ümidləri az idi...
Həkimlərin
səylərinə baxmayaraq, Elxan Ramazan oğlu Ramazanov
aldığı qəlpə yaralarından hospitalda
dünyasını dəyişdi... Vətən yolunda şəhadətə
qovuşdu 22 oktyabr 2020 –ci il tarixdə...
Qeyd edək
ki, Elxanın atası Ramazan kişi, həyat
yoldaşı Nigar ana Danaçı kəndində
böyük hörmət sahibidirlər. Qardaşı Abdulla
isə Rusiya Federasiyasında çalışırdı...
23 oktyabr
2020-ci il tarixində torpaqlarımızın
azadlığı uğrunda döyüş meydanında
ağır yaralanaraq, hospitallarda yaşamaq eşqi ilə
mübarizə apararaq, cəmi 21 yaşında
ömrünün bahar çağında əbədiyətə
qovuşan Elxan Ramazanov elliklə, böyük hörmət və
izzətlə torpağa tapşırıldı. Bütöv
Azərbaycanımızın, doğulub boya-başa
çatdığı Danaçı kəndinin fəxri, qəhrəmanı
kimi... Ruhun şad olsun, el qəhrəmanı!
Prezidentin
sərəncamı ilə Elxan Ramazan oğlu Ramazanov “Vətən
uğrunda” medalı ilə təltif olunub...
...Bu
gün təkcə mən yox, bütün Azərbaycan, Nigar
ana, sənin oğlunun hünərindən danışır,
igidliyindın yazırlar, sizlərin bitməz-tükənməz
qəhrəmanlıqlarından. Çünki elə
bir şücaət göstərmisiniz ki, qəhrəmanlıq
dastanı yaratmısınız ki, onu yazmaqla, danışmaqla
bitməz, bitməyəcək də.
Sizin
igidliyinizə, şanınıza yaraşan sözlər də,
bu Vətənin – Odlar yurdumuzun ər, qəhrəman
oğulları da...
Danaçı
kənd sakinləri, Daxili Qoşunların zabiti Xalid və Sərhəd
Qoşunlarının zabiti Kamal Mustafayev qardaşları
Danaçı kəndindən olan şəhidlər Elxan
Ramazan oğlu Ramazanovun və Ruslan Mohuma oğlu Nəbiyevin əziz
xatirəsinə Həsənobada öz hesablarına “Xatirə
Bulağı” kompeksi inşa ediblər.
Elman MALIYEV
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin
üzvü
Unikal.- 2021.- 26 fevral.- S.18.