Bronxial astma xəstələrinin sayı
artıb
Samir Yəhyazadə:
"Heç bir xəstəlikdə özbaşına
müalicə etmək
düzgün deyil"
Bronxial astma - tənəffüs sisteminin
xroniki infeksion-allergik mənşəli xəstəliyidir.
Xəstəlik zamanı
tənəffüs sistemi
selikli qişasının
müxtəlif qıcıqlara
qarşı həssaslığı
yüksəlir. Bronxial
astma xəstəliyinin
əsas kliniki əlamətləri bronxial
keçiriciliyin pozulması
ilə müşahidə
olunan tutma şəkilli təngnəfəslik,
öskürək və
xırıltıdan ibarətdir.
Bu xəstəliyə düçar olmanın səbəbi nədir? Bununla necə
mübarizə aparmaq olar? Xəstəliyin müalicəsi varmı?
Bu və digər suallarımızı cavablandıran
həkim-terapevt Samir Yəhyazadə bildirdi ki, bronxial astma
tutması qısa və uzun müddətli
ola bilər. Onun sözlərinə görə, bu xəstəliyin ilkin inkişaf mərhələlərində
baş verən tutmalar qısa müddətli olub, öz-özünə keçir,
insan hər hansı bir xəstəliyin olmasından
şübhə etmir:
"Vaxt keçdikcə,
xəstəlik daha da irəliləyir, tutmaların baş vermə tezliyi, müddəti və xarakteri dəyişilir. Bronxial astma xəstəliyi infeksion-allergik
və qeyri infeksion-allergik olmaqla iki qrupa ayrılır.
Birinci - infeksion-allergik
mənşəli bronxial
astma tənəffüs
sisteminin infeksion xəstəliklərinin (pnevmoniya,
faringit, bronxit, angina) fonunda inkişaf edir. Bu halda allergen rolunda mikroorqanizmlər çıxış edir.
Bronxial astma xəstəliyinin bu növü daha geniş yayılıb. Ümumi xəstəliyin
2/3 hissəsi bu formanın payına düşür. İkinci
isə - qeyri infeksion-allergik mənşəli
bronxial astma xəstəliyində allergen rolunda
üzvi və qeyri-üzvi olmaqla bir sıra maddələr
rol oynaya bilər. Bitki, məişət tozları,
lələk, yun, insan və heyvan
orqanizminə məxsus
epidermal mənşəli kəpək,
qida allergenləri (sitrus meyvələri, çiyələk, moruq və s.), dərman maddələri (antibiotiklər,
xüsusən penisillin,
B1 vitamini, aspirin, piramidon
və s.), bir sıra kimyəvi maddələr, əksər
hallarda formalin, pestisidlər,
sianamidlər, ağır
metalların qeyri-üzvi
duzları və s. bronxial astma xəstəliyinin bu formasının inkişaf
etməsinə səbəb
ola bilər. Onu da əlavə
edim ki, xəstəliyin bu formasının inkişaf
etməsində irsi faktor da mühüm
rol oynayır".
Həkim vurğuladı
ki, bronxial astma xəstəliyinin bir neçə əsas kliniki əlamətləri var:
"Nəfəsvermə zamanı
fitləyici xırıltılarla
müşahidə olunan
boğulma tutmaları.
Bu zaman insan bu xəstəliyə xas məcburi bir vəziyyət alır. Oturaq vəziyyətdə əlləri
ilə dizlərinə
təkan edərək
gövdəsini önə
doğru əyir. Təngnəfəslik, tənəffüsün
çətinləşməsi əksər hallarda gecə yuxu vaxtı müşahidə
olunur. Xəstə yuxudan hava çatışmazlığı
və öskürəklə
ayılır. Fiziki yük, psixo-emosional stress,
tənəffüs havası
ilə allergenlərin
daxil olması və s. bronxial astma tutmasına səbəb ola bilər. Əksər hallarda soyuqdəymə əlamətləri 10 gündən
də artıq davam edir və
xəstədə öskürəyin
daha da dərinləşməsi
kimi bir hiss yaranır. Bronxolitiklərin
- bronx mənfəzini
genişləndirən dərman
preparatların qəbulundan
dərhal sonra təngnəfəslik əlamətləri
keçir. Kliniki əlamətlərin bu qədər aşkar şəkildə özünü
büruzə verməsinə
baxmayaraq əksər hallarda xəstəlik astmatik bronxit, obstruktiv bronxit kimi diaqnozlarla yanlış müalicə
olunur. Bir çox hallarda isə xəstəliyə
gecikmiş hallarda düzgün diaqnoz qoyulur".
S.Yəhyazada qeyd etdi ki, son illərdə
bronxial astma xəstəliyinə baxış
bucağı xeyli dəyişib və təkmilləşdirilib: "Bu isə tənəffüs yolları selikli qişasının allergik
mənşəli iltihabı
və bronxların hiperreaktivliyinin xəstəliyin
inkişafında mühüm
rol oynadığının
elmi əsaslara sübuta yetirilməsindən
sonra baş verib. Müasir baxışlara görə
bronxial astma xəstəliyinin müalicəsi
iki əsas komponentdən ibarətdir
- bazis (planlı) iltihabəleyhi müalicə
və astmatik tutmalar zamanı təcili yardım. Buna görə də istifadə olunan dərman preparatları da iki qrupa
bölünür - tutmalar
zamanı simptomları
tez bir zamanda
aradan qaldırmaq üçün isitfadə
olunan preparatlar və xəstəliyə nəzarət etmək üçün planlı
bazis terapiya. Əksər dərman preparatları inhalyator şəklində istifadə
edilir. Bu forma ən effektli və təhlükəsizdir. Dərman
preparatı bronxlara yerli olaraq birbaşa
təsir edir. Dərmanın təsir effekti daha tez
müşahidə olunur,
tənəffüs yollarında
maksimum konsentrasiya əldə edilir. Dərman yerli tətbiq olunduğuna görə digər orqan və sistemlərə
əlavə təsiri
minimuma endirilir. Ən effektli preparatlar qısa müddətli təsirə
malik bronxgenəldici
beta adrenomimetiklər hesab
edilir. Bu preparatlar tez bir zamanda
daralmış bronx mənfəzini genişləndirə
bilmək xüsusiyyətinə
malikdir. Eyni zamanda göstərilən
preparatların uznmüddətli
müalicə zamanı
istifadə edilməsi
məsləhət görülmür.
Onlar kifayət qədər qısamüddətli
təsirə malikdirlər.
Təcili yardım məqsədilə teofillin,
eufillin də istifadə olunur. Lakin inhalyasion preparatlarla müqayisədə
onlar daha az effektlidirlər. Nəzərə almaq lazımdır ki, xəstəliyin müalicəsi
zamanı iltihabəleyhi
preparatlardan mütləq
istifadə olunmalıdır".
Həkimin dediklərinə
əsasən, bazis terapiyanın əsas preparatları inhaliyasion kortikosteroidlər hesab edilir. Onun sözlərinə
görə, bronxial astmanın uzunmüddətli
müalicəsi zamanı
inhaliyasion kortikosteroidlər
ən effektli dərman preparatları sayılır: "Bu preparatların
uzun müddət istifadəsi tutmaların baş vermə tezliyini və ağırlıq dərəcəsini
getdikcə azaldır.
Tərkibində kortikosteroid
və beta adrenomimetik olan kombinəedilmiş inhaliyasion preparatlar pasiyentlər üçün
daha əlverişli hesab edilir. Sübut
olunub ki, bu preparatların təsir gücü kortikosteroidlərin ikiqat təsirinə bərabərdir.
İnhaliyasion kortikosteroidləri
vaxtında təyin etmək lazımdır. Bunun üçün xəstənin vəziyyətinin
ağırlaşmasını və ya xəstəliyin
proqressivləşməsini gözləmək düzgün
deyil. Hormonal inhalyatorlar
baş vermiş astmatik tutmanın qarşısını almaq
məqsədilə istifadə
edilmir. Onlar planlı təyin edilir və təsiri müəyyən
müddətdən sonra
müşahidə olunur.
Bu xəstəliyin müalicəsini
özbaşına müalicə
etmək qəti qadağandır. Əgər
xəstə özünü
yaxşı hiss edirsə,
bu müalicəni dayandırmağa əsas vermir. Dərmanın dozasının və ya miqdarının azaldılması yalnız
həkim təyinatı
ilə 3 ay xəstəliyin
dinamik müşahidəsindən
sonra pilləli şəkildə təyin
edilə bilər. Bununla belə, xroniki xəstəliklərdə
müalicə kursu deyilən bir anlayış mövcud deyil. Əgər heç bir problem müşahidə olunmazsa
hər 3-6 aydan bir aparılan müalicənin həcminin
azaldılmasından söhbət
gedə bilər. Əgər pisləşmə
olarsa, dərhal həkimə müraciət
etmək lazımdır.
Ümumiyyətlə heç
bir xəstəlikdə
özbaşına müalicə
düzgün deyil. Çünki insanların
özlərinə qarşı
bu cür laqeyd yanaşmaları sonra onlara çox
baha başa gələ bilər. Sonda əksər hallarda insanların bu laqeyidliyi ölümlə nəticələnir".
Ülviyyə Şamilqızı
Xalq Cəbhəsi.-
2010.- 22 aprel.- S.14.