"Tarixi yaddaşına qayıdan xalq zirvəyə qalxa bilir"

 

Seyfəddin Rzasoy: "Xalqın faciəsi o vaxt başlanır ki, milli yaddaş korşalır"

 

Bu yaxınlarda tanınmış mifoloq-alim Seyfədin Rzasoyun "Mifologiya və folklor: nəzəri-metodoloji kontekst" adlı kitabı işıq üzü görüb. Kitabın elmi redaktoru filologiya elmləri doktoru, professor Hüseyn İsmayılovdur. Əsərdə Azərbaycan dünya folklorşünaslığının XX yüzildəki elmi-nəzəri təcrübəsi əsasında "Folklor nədir" sualına cavab axtarılıb, folklor etnokosmik düşüncə modeli, etnik özünüifadə davranış kodu kimi səciyyələndirilib, mif-folklor-ədəbiyyat münasibətlərinin dialektik quruluşu, ədəbi düşüncənin quruluşu metod problemi, ədəbi düşüncə tarixi struktur-semiotik təhlil metodu, folklorun struktur-semiotik metodla öyrənilməsi təcrübəsi, "oğuz mifi", "türk mif metamodeli", "epos", "Oğuznamə eposu" anlayışları, mif müqayisəli-tarixi təhlil metodu, oğuz mifinin strukturunun təhlili, "Azərbaycan mifologiyası" problemi s. kimi məsələlərdən bəhs olunub.

S.Rzasoy yazır: "Folklor xalqın yaddaşıdır: fərd yaddaşı, etnos yaddaşı, millət yaddaşı xalq yaddaşı... Xalqın varlığı söz sənət kodları ilə onun yaddaşında inikas olunur. Yaddaş "qalar-qopar" dünyada "gəlimli-gedimli" ritmlə öz yaşamını gerçəkləşdirən xalqın fiziki-mənəvi mövcudluğunun fövqünə qalxır: yaddaşı yaradan xalqın mövcudluğu yenə birbaşa onun yaddaşına müncər olunur. Milli yaddaşda millətin tarixi bütöv xalqın taleyindən keçdiyi kimi, hər bir fərdin taleyindən keçib gələcəyə gedir. Hər etnosun taleyi onun milli yaddaşa dərəcədə bağlılığından asılıdır. Yaddaşına qayıda bilən xalq onu millətlər içində millət edən zirvəyə qalxa bilir... Hər bir xalqın bir millət kimi bütövlüyü, ölkə kimi tamlığı təhlükəsizliyi etnokosmik yaddaşın onu hansı şəkildə ayaqda saxlamasından birbaşa asılıdır. Xalqın yaddaşını incələyə-incələyə onun mədəni-ictimai yaddaşına adı həkk olunmuş mərhum akademik Yaşar Qarayev "Göyçəyə qayıdan yol folklordan keçir"- deyərək millət xalq kimi bütöv olmağın, parçalara, tikələrə bölünməməyin, milli bütövlüyün formulunun, bütün mahiyyətinin folklor yaddaşına sədaqətdə olduğunu bəyan etdi: "Xəritəmiz yalnız folklorumuzda dəyişməyib, bütün qalıb. Kərküklə Təbrizlə, Göyçə ilə Qarabağla, Dərbəndlə Borçalı ilə indi bir yerdə, bütövdə yaşadığımız mənəvi məkanın adı folklordur. Sehrli müqəddəs folklor ərazisindən bir sətri, bir qarışı da Qorqud Koroğlu, Oğuz xan Boz Qurd, Xıdır Nəbi... yada, qəsbkara güzəştə getməyib".

S.Rzasoy bu qənaətdədir ki, xalqın məhvi yaşamı onun total milli yaddaşından - folklor yaddaşından asılıdır: "Yaşar Qarayevin "bəyanından" aydın olduğu kimi, Azərbaycanın Kərkükü - İraqın, Təbrizi - İranın, Göyçəsi - mənfur Ermənistanın, Dərbəndi - Rusiyanın, Borçalısı - Gürcüstanın siyasi xəritəsində "məskunlaşsa" da, vətən, xalq millət Azərbaycanın milli folklor yaddaşında bütün tarixi əzəməti ilə bütövdür. Xalqın faciəsi o vaxt başlanır ki, milli yaddaş korşalır: onda bütövlüyün milli sxemləri tədricən silinir. Milli yaddaş heç bir zaman heç bir halda korşalmamalıdır. Millətin ən böyük vəzifəsi bu yaddaşı qorumaqdır. Çünki yaddaş korşalanda: vətəndaş-vətənin sərhədlərini səhv salır; işçi - çörək üçün düşmənə nökərçilik edir; siyasətçi - ölkənin siyasi balansını nizamlaya bilmir; iqtisadçı - ölkənin maddi əsaslarını dağıdır; müəllim - xalqın intellektual inkişafının bünövrəsini məhv edir; həkim - millətin fiziki-mənəvi sağlamlığına "balta çalır"; general - ordunu vətəni satır; əsgər - düşmənlə dostu səhv salır; alim - intellektini bir qarın çörəyə satır...

Demək, vətəndaşlı, fəhləli, siyasətçili, iqtisadçılı, müəllimli, həkimli, alimli, əsgərli, sərkərdəli - bizim hamımızın millət olmaq yolumuz milli yaddaşın qorunmasından keçir. Etnik yaddaşı qorumaq - milləti qorumaqdır: millət olaraq özünü təsdiq etmək xəlqi mahiyyətini, etnik varlığını yaşatmaq deməkdir. "Göyçəyə qayıdan yol folklordan keçdiyi" kimi, millətin bugününə, şanlı keçmişinə işıqla dolu sabahına gedən yol da folklordan keçir".

S.Rzasoy deyir, folkloru da özündə birləşdirən bir ulu yol var: mifologiya: "Mifologiya bəşər mədəniyyətinin başlanğıc nöqtəsidir. Ondan o yananı dərk etmək, anlamaq hələlik mümkün deyil. Ümumiyyətlə, insanın özünüdərkinin yolu mifologiyadan keçir. Mifologiyasız heç bir mədəniyyətin etnokosmik mahiyyətinə nüfuz etmək mümkün deyil. M.Öcal Oğuzun yazdığı kimi, "mifologiyasız bir mədəniyyətin olması mümkün deyil. Mifologiya insan oğlunun öyrənmək ehtiyacının başlanğıc nöqtəsidir. Mifologiya öyrənmək ehtirasının doğurduğu, günümüzə gəlib çatan ən əski bilgilərdir. Mifologiya elmin başlanğıcıdır. Təəssüf ki, günümüzün pozitivist anlayışı içərisində mifologiya elm tarixinin başına yerləşdirilməyib. Mifologiya insan oğlunun öz çevrəsi ilə bağlı ilk maraq öyrənmək ehtiyacının məhsulu olaraq meydana çıxıb". Oğuz mifi oğuz mədəniyyətinin bütövlükdə Azərbaycan etnokosmik varlığının bütün təzahür formalarının, o cümlədən folklorun arxetipini təşkil edir. Bu səbəbdən milli mədəniyyətimizin struktur semantikasının, funksional dialektikasının dərki onunla hər cür, o cümlədən elmi "ünsiyyətin" (bugünlə keçmişin, tarixlə mifin "dialoqunun") metodologiyasının əsasında oğuz mifinin öyrənilməsi durur.

Xaos şərti olaraq "nizamsız" dünya kimi səciyyələndirilməklə bizim nizamlı dünyamızın əsasını təşkil edir. Bu "nizamsız" dünya insan psixikasında təhtəlşüur, qeyri-şüuri, şüuraltı s. anlayışlarla səciyyələndirilən psixik aləmdir. XX yüzil struktur antropologiyanın əsas tezisinə görə real aləmin (materiyanın) gerçək mahiyyəti qeyri-şüuridə ifadə olunub (ona kodlaşıb, onda obrazlaşıb). Ona gedən yol həm birbaşa mifologiyadan keçir".

Folkloru etnokosmik düşüncə kodu kimi araşdıran təqdim edən S.Rzasoy bu qənaətə gəlir ki, ənənədən qıraqda "folklor" sayıla biləcək hadisə yoxdur: "Folklor həm şifahi ənənədə mövcud olan ədəbiyyatdır. Çünki folklorun reallaşma vasitələrindən biri poetik sözdür. Folklor xalq ənənəsi kimi etnosun inandıqları, etdikləri, yaratdıqları, söylədikləridir". Kitab sözügedən mövzuda ətraflı, gərgin axtarışların zəngin ifadəsi olaraq meydana çıxıb.

 

 

Elçin Qaliboğlu

             

Xalq Cəbhəsi.- 2010.- 9 yanvar.- S.14.