Azərbaycanın
ilk qadın pedaqoqlarından biri
Mədinə xanım Vəkilova
ölkənin istiqlalının qızğın tərəfdarı
idi
Azərbaycanın
ilk qadın pedaqoqlarından biri olan Mədinə xanım
Qiyasbəyli 1889-cu il sentyabrında Qazax qəzasının
Salahlı kəndində Mehdi ağa Vəkilovun ailəsində
dünya göz açıb. İsmayıl Umudlu onun həyat
və fəaliyyətini araşdırıb: «Atası bircə
qızına yaxşı təhsil vermək istəyirdi. Odur
ki, Tiflisə aparıb «Müqəddəs Nina» qızlar məktəbinə
qoydu.
Tiflisdə
Yermolov küçəsində yerləşən bu təhsil
ocağına 8 yaşdan 12 yaşadək qızlar qəbul
olunurdu və onlar dövlət hesabına oxuyurdular. Məktəb
7 sinifdən ibarət idi və bunadan əlavə 2
hazırlıq sinfi vardı. Xalq Maarif Nazirliyinin proqramı əsasında
tam kurs tədris olunurdu.
1904-cü
ildə Tiflisdə Müqəddəs Nina təhsil müəssisəsini
bitirdikdən sonra Mədinə xanım da gimnaziyada birillik əlavə
kursa daxil olmağı qət etdi, atası buna nəinki etiraz
elədi, əksinə, qızının bu niyyətinə
ürəkdən razı oldu. Mədinə xanım 1905-ci il
mayın 18-də əlavə kursu da əlavə qiymətlərlə
başa vurdu. Pedaqoji şuranın sədri İvan
Afanasyeviç Krupennikovun mayın 21-də
imzaladığı attestatda bildirilir ki, «Mədinə
xanım Vəkilova rus dili və ilahiyyat fənlərini «əla»
qiymətlə imtahan vermiş, rus dili hesab və ilahiyyatın
ibitidai tədrisi qaydaları ilə tanış olmuşdur».
Bu attestatla ona «ev müəlliməsi» adı verilirdi. Yerli
xalqların təmsilçilərindən də
aldığı bu gimnaziya Mədinə xanımın
dünyagörüşünün formalaşmasında, onda
milli təəssübkeşlik duyğularının güclənməsində
böyük rol oynamışdı. Ailə mühitinin də
təsiri az deyildi. Atası Mehdi ağa açıqfikirli, millətpərvər
adam idi. Qafqaz türklərinin sair millətlərdən geri
qalması onu qəlbən ağrıdır, bu yolda əlindən
gələni eləməyə çalışırdı.
Anası Gülzar xanım Şərifova-Vəkilova savadlı
qadın idi».
Mədinə
xanımın kənddə qızlar üçün ibtidai məktəb
açmaq fikrini atası bəyənir: «Ancaq onlarca mollası,
sofusu və əfəndisi olan bir kənddə qızların
məktəbə getməsi fikri yaxşı
qarşılanmamışdı. Belə olduqda Mədinə
xanım işə qohum ailələrdən
başlamışdı. Bu yolla yavaş-yavaş
uşaqların sayı artaraq 30 nəfərə
çatmışdı. Beləliklə, 1906-cı ilin
yanvarında Salahlıda kənd yerində ibtidai qız məktəbi
fəaliyyətə başlamışdı. Məktəbdə
türk dili, hesab, rus dili, təbiətşünaslıq fənləri
ilə yanaşı əmək və nəğmə dərsləri
də keçirilirdi. Türk dilini Əhməd ağa Gülməmmədov,
təbiətşünaslığı-təhsilli meşəbəyi
olan atası Mehdi ağa, qalan fənləri isə özü
keçirdi. Məktəb tez bir zamanda qəzada məşhurlaşıb
özünü təsdiq etdirdi. 1906-cı il oktyabrın 15-də
bu təhsil ocağı qəza maarif idarəsi tərəfindən
rəsmiləşdirildi. Mədinə xanım Salahlı
qız məktəbinin müdiri və müəlliməsi təyin
edildi».
O
zamanın adətinə görə, 13-14 yaşına
çatan qızlar ərə verilərdi: «Mədinə
xanımı da istəyənlər çox idi. Mədinə
xanım ağır oturub, batman gəlirdi. Onu rəqsə
çıxarmaq o qədər də asan deyildi. Oynayanda da
ayrı bir əda ilə oynayar, onun oyununa tamaşa edənlər
ayıl-mayıl qalardılar. Mehdi ağa seçmək məsələsində
qızına sərbəstlik vermişdi. Odur ki, Mədinə
xanım ailə quranda 20 yaşı vardı. Mədinə
xanım dağkəsəmənli Şəhriyar bəyi
özü sevib-seçmişdi. Şəhriyar bəy Əskər
ağa oğlu Qiyasbəyov bu nəslin hörmətli
oğullarından idi. Şəhriyar bəy atadan erkən yetim
qalmışdı. Özü savadsız olsa da, oğlunun
oxumasının, yaxşı təhsil almasının tərəfdarı
olan və bundan ötrü çalışan anası Güləndam
xanımın təkidi ilə ibtidai təhsilini başa
vurduqdan sonra Qori Seminariyasına daxil olmuş, buranı
1890-cı ildə bitirmiş, bir ara müəllimlik eləmişdi.
İndi isə Qazax qəzası rəisi ştabs-kapitan Reuttun
dəftərxanasında dilmanc işləyirdi. Ziyalı və
mədəni bir adam kimi bütün qəzada
tanınırdı. Gözünün ağı-qarası bircə
qızının taleyinə görə narahatlıq
keçirən ata hər halda qızını Şəhriyar
bəyin xəstəliyi, onun arabir həkimlərə
düşdüyü barədə xəbərdarlıq eləməyi
özünə borc sanmışdı. Ancaq bu oğlana qəlbən
vurulan Mədinə inanmaq istəməmişdi… 1910-cu ildə
Salahlının ən dəmdəsgahlı toylarından biri
vuruldu. Gözəl Mədinə Dağ Kəsəmənə-Qiyasbəylilərə
gəlin köçdü».
Mədinə
xanım Dağ Kəsəməndə də qızlara məktəb
açdı, burada eyni işlərini davam etdirdi: «1911-ci ildə
ilki dünyaya göz açdı. Anasının adını
qoydu-Gülzar. 1914-cü ildə ikinci qızı dünyaya gəldi
— ona da Şəhriyar bəyin mərhum anası Güləndam
xanımın adı qoyuldu. Ərinin Gədəbəydəki
xidməti ilə əlaqədar olaraq bir müddət oralarda
yaşadılar. Mədinə xanım burada da yeniyetmə
qızları savadlandırmaq işləri ilə məşğul
oldu.
1916-cı
ilin iyulunda bəd xəbər gəldi — atası Mehdi ağa
yaşayıb-işlədiyi Əksiparada qətlə
yetirilmişdi. Bu, Mədinə xanımın həyatda yeniyetmə
ikən ölən qardaşlarının, sevimli
anasının ölümündən sonra aldığı
növbəti ağır itki oldu.
Yenə
övlad gözləyirdi. Bu dəfə oğlu oldu —
1916-cı il dekabrın 15-də, atasının
ölümündən haradasa 6 ay sonra dünyaya gələn
körpəsinin adını Mehdi qoydu. Sevinc və kədər
bir-birinə qarışırdı. Vərəm öz
işini görmüşdü — Şəhriyar bəy 1917-ci
ilin iyununda, ömrünün çiçəklənən
bir çağında 28 yaşlı gözəl Mədinəsini
üç körpə uşaqla tək qoyub, bu dünyanı
tərk etdi. Doktorun dediyi müddət düz
çıxmışdı».
Mədinə
xanım körpəsi ayaq tutan kimi, qolunu çırmayıb
yeni bir qüvvə ilə maarif cəbhəsinə girməyi
qərara alır: «Qüvvəsini Tiflisdə sınamaq qərarına
gəldi. Bir neçə ay Zaqafqaziya komissarlığında
çalışdı. Ancaq az sonra Zaqafqaziya üç yerə
parçalandı. Azərbaycan hökuməti Gəncəyə
köçdükdə o da Qazağa qayıtdı. Qazax qəzası
xalq məktəbləri inspektoru təyin edilən Mədinə
xanım qəzada maarif işinin genişləndirilməsi
yolunda yerli ziyalılarla çiyin-çiyinə bir ilə
yaxın var qüvvəsini əsirgəmədən
çalışırdı. Mədinə xanımın siyasi
məsələlərlə yaxından maraqlanması bu
dövrə təsadüf edirdi. Bir əyalət
ziyalısı kimi Qafqazda və Rusiyada gedən prosesləri
bacardığı qədər izləyirdi. Siyasi
görüşləri etibarı ilə milliyyətçi bir
adam olan Mədinə xanım Azərbaycanın
istiqlalının qızğın tərəfdarı idi.
1919-cu ildə — Qafqazın türk ziyalı elitasının Bakıya
cəmləşməkdə olduğu bir dövrdə
uşaqlarını da götürüb bu şəhərə
gəldi.
Qohumu
Gövhər xanım Usubova (general İbrahim bəy Usubovun
xanımı) ilə əl-ələ verərək
paytaxtın mədəni həyatına qoşuldu. Gövhər
xanım yaşadığı Nikolayevsk küçəsi-5
ünvanda türklər üçün savad kursu
açmışdı. Bura 80 nəfərə yaxın
qadın-qız cəlb olunmuşdu. Hüseyn Cavid, Abdulla
Şaiq, Cəmo Cəbrayılbəyli, Xudaverdi Kələntərli,
Səriyyə Əhmədova, Nəimə Qazıyeva bu kursda tədris
işində idilər. Mədinə xanım bu təşəbbüsdən
nümunə götürərək Armyansk küçəsində
(Maksim Qorki) yerləşən mənzilində 1920-ci ilin
martında belə bir axşam kursu təşkil etdi. Martın
10-da onun rəsmiləşdirilməsinə nail oldu. Mədinə
xanımı 2-ci qadın axşam kursunun müəlliməsi
təyin etdilər. Qısa bir müddət ərzində bura
savadlanmaq arzusunada olan 20 nəfərə yaxın qadın cəlb
edə bilmişdi. Kursda Üzeyir Hacıbəyov, Xədicə
xanım Ağayeva, Şəfiqə xanım Əfəndizadə
dərs deyirdilər.
Mədinə
və Gövhər millət üçün bu faydalı təşəbbüslərində
nə qədər maneələri dəf etməli olurdular».
Qəfildən
çevriliş baş verir, Milli Hökumət devrilir, Sovet
hakimiyyəti elan edilir: «1920-ci il dekabrın 20-də Mədinə
xanım Qiyasbəyli Darülmüəllimatın müdirəsi
və müəlliməsi, əri yeni hökumət tərəfindən
Nargində güllələndikdən sonra dul qalmış
Gövhər xanım Usubova isə onun müavini təyin
edilirlər. Bu təhsil ocağında Azərbaycanın hər
yerində açılmalı olan qız məktəbləri
üçün müəllimələr hazırlanacaqdı.
Zarafat deyildi, bütün Şərqdə ilk dəfə məhz
Bakıda, Azərbaycanda qızların öz dilində ali təhsil
almaq imkanlarının təməli qoyulurdu. Bu təməl
daşlarını qoymaq Mədinə xanımın taleyinə
yazılmışdı. Mədinə xanım buraya
tanınmış qadın pedaqoqlardan Şəfiqə
xanım Əfəndizadə, Xədicə xanım Ağayeva,
Sara xanım Talışinskaya, Badusəba xanım
Köçərli, Fatma xanım Topçubaşovanı cəlb
etdi.
Darülmüəlliamatda
eyni zamanda digər türk və müsəlman cümhuriyyətlərindən
qızlar gəlib təhsil alırdılar. Bu məktəbin
şöhrəti Azərbaycanın hüdudlarınadan uzaqlara
yayılmışdı. Türkmənistanda, Özbəkistanda,
Dağıstanda qız məktəbləri açılanda Mədinə
xanımın təcrübəsindən istifadə
edilmişdi. Tiflis şəhərində Türk Pedaqoji
Texnikumu açılanda və onun müdriyyəti Bakıdan
bir təcrübəli pedaqoq istəyəndə Az.SSR Baş Tərbiyə
İdarəsi Mədinə xanımı məsləhət
bilmişdi. Ancaq ailə vəziyyətinə görə getməmişdi.
1926-cı ilin sentyabrında Mədinə xanımı köhnə
ziyalı nəslinə mənsub olduğuna görə
müdirəlikdən götürürlər. Onun yerinə
partiyaçı Mina xanım Mirzəyeva təyin edilir. Ancaq Mədinə
xanım rus dili müəlliməsi kimi seminariyada qalır. Məktəbin
adı dəyişdirilib «Pedaqoji Texnikum» qoyulur.
1926-cı
ildə şəhərdəki oğlan və qız
pedtexnikumları birləşdirildikdə, o, burada bir sıravi
müəllimə kimi fəaliyyətini davam etdirməyə
razılaşmışdı. 1928-ci ildə onu pedtexnikumun
binasındakı otaqlarınadan çıxarıb Proletar
küçəsindəki ikiotaqlı mənzilə
köçürürlər. Mədinə xanım
küçəyə pəncərəsi olmayan bu
yarıqaranlıq otaqda da özünə səliqə-səhman
düzəltməyi bacarmışdı».
1932-ci
il noyabrında Azneft meydanında tramvaydan düşərkən
yıxılır, onurğa sütunundan ağır zədə
alır: «Onu ölümün pəncəsindən cərrah
M.Topçubaşov xilas edir. Tramavay qəzasından sonra məktəblərə
gedib-gəlməyi çətinləşmişdi.
Ağrılara dözə bilmək üçün korset
taxmalı olmuşdu. Ömrünü sərf etdiyi müəllimlik
peşəsindən demək olar, ayrılaraq tərcüməçiliklə
məşğul idi. Səməd Vurğunun vasitəsi ilə
o çağın tanınmış rus şairlərindən
N.Aseyev, V.Luqovskoy ilə yaxından tanış olmuşdu. Azərbaycan
yazıçılarının ən yaxşı əsərlərinin
rus dilinə tərcümə olunmasında onlara böyük
köməyi dəymişdi. Səməd Vurğunun,
Süleyman Rüstəmin, Rəsul Rzanın, Nigar Rəfibəylinin
bir çox şeirləri, M.S.Ordubadinin «Dumanlı Təbriz», Əbülhəsənin
«Yoxuşlar» romanları rus oxucusuna Mədinə xanımın
qələmi ilə çatdırılmışdı.
«Yevgeni Onegin»in çevrilməsində rus dilinin incəliklərinə
vararkən çətinliklərlə rastlaşan Səməd
Vurğunun ən yaxın məsləhət yeri Mədinə
xanım idi. Ziyalılar mühitində onun böyük
hörməti və nüfuzu olmasını gözləri
götürməyənlər də yox deyildi. Mədinə
xanım barəsində MTN arxivində saxlanılan və
1933-cü ildə tərtiblənmiş 16548 saylı
formulyardakı xüsusi materiallardan anlaşılır ki, o, hələ
1925-ci ildə Az.SSR DSİ və XDİK orqanları tərəfindən
uçota alınmışdı və həbs edilənədək,
yəni 1938-ci ilədək gücləndirilmiş agentura ilə
əhatə edilmişdi. Bu dövrdə hər bir
addımı ciddi müşahidə altında olmuşdu.
Müxtəlif agentlərdən toplanmış məlumatlardan
belə görünür ki, onların hamısı Mədinə
xanımın Müsavat Firqəsinin keçmiş üzvləri
ilə əlaqəsini müəyyənləşdirmək,
onun apardığı işlərə işıq salmaq
üçün xüsusi tapşırıqlarla onun yanına
göndərilirdilər».
Uğur
Xalq Cəbhəsi.- 2012.- 8 sentyabr.-
S.14.