Üzeyir Hacıbəylinin vəfatından
65 il ötür
«Üzeyir bəyin zəngin yaradıcılıq
dünyasına vardıqca
istər-istəməz vahidlik
və milli ruh yüksəkliyi yaranır»
Hoyabrın 23-də dahi bəstəkar
Üzeyir Hacıbəylinin
vəfatından 65 il ötür. Ailədə
üç qardaş,
iki bacı olublar. Valideynləri Ağcabədidən Şuşaya köçdükdən
sonra ilk təhsilini buradakı iki sinifli rus-türk məktəbində alıb.
Şuşanın zəngin musiqi-ifaçılıq
ənənələri onun
musiqi tərbiyəsinə
müstəsna təsir
göstərib. 1899-1904-cü
illərdə Qori Müəllimlər seminariyasında
təhsil alıb.
Onun dünyagörüşünün formalaşmasında seminariya
böyük rol oynayıb. Burada Avropa musiqi klassiklərinin əsərlərini
mənimsəyib, skripka
və baritonda çalmağı öyrənib,
xalq mahnı nümunələrini nota köçürüb.
Seminariyanı bitirdikdən sonra
1904-cü ildə Cəbrayıl
qəzasının Hadrut
kəndinə müəllim
təyin edilib.
Bakıya gəlib, Bibiheybətdə,
sonralar isə «Səadət» məktəbində
dərs deyib. 1907-ci ildə
Bakıda Azərbaycan
türkcəsində «Hesab
məsələləri» və
«Mətbuatda istifadə
olunan siyasi, hüquqi, iqtisadi və əsgəri sözlərin türki-rusi
və rusi-türki lüğəti»ni nəşr etdirib. Bədii yaradıcılığa publisistika
ilə başlayıb.
«Kaspi», «Həyat», «İrşad», «Tərəqqi»,
«Həqiqət», «İqbal»,
«Yeni İqbal» qəzetlərində və
«Molla Nəsrəddin»
jurnalında «Ordan-burdan»,
«O yan-bu yan» və s. başlıqlar altında «Ü», «Filankəs»,
«Behmankəs» və s.
gizli imzalarla dövrün mühüm ictimai-siyasi, maarifçilik
məsələlərinə dair çoxlu məqalə, felyeton və satirik miniatürlər dərc etdirib.
Hacıbəyovun 1908-ci il yanvarın
12-də Bakıda Hacı
Zeynalabdin Tağıyevin
teatrında göstərilən
«Leyli və Məcnun» operası ilə təkcə Azərbaycanda deyil, bütün Şərqdə
opera sənətinin əsası
qoyulub. Operanın librettosunu Füzulinin
eyni adlı poeması əsasında yazıb. 1909-1915-ci illərdə
bir-birinin ardınca «Şeyx Sənan» (1909), «Rüstəm və Söhrab» (1910), «Şah Abbas və Xurşud
banu» (1912), «Əsli və Kərəm» (1912),
«Harun və Leyla» (1915) muğam operaların librettosunu xalq dastanları və rəvayətlər,
Firdovsinin «Şahnamə»
əsərinin motivləri
əsasında yazıb.
O, Azərbaycanda musiqili komediya janrının yaradıcısıdır. Komediyalarının mətnini də özü yazıb.
«O olmasın, bu olsun», «Arşın mal alan» musiqili
komediyaları məşhurdur.
1913-cü ildə isə
Peterburq konservatoriyasında
oxuyub. 1921-ci ildə
Bakıda Azərbaycanlı
tələbələr üçün
ilk musiqi məktəbini
— Azərbaycan Dövlət
Türk Musiqi Məktəbini (sonralar texnikum) təşkil edib. 1926-cı ildən Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasında
fəaliyyət göstərib,
burada nəzəriyyə,
harmoniya, Azərbaycan musiqisinin əsasları fənlərindən dərs
deyib, konservatoriya yanında ilk çoxsəsli
Azərbaycan xor kollektivi yaradıb. 1927-ci ildə Müslüm
Maqomayevlə birgə
ilk «Azərbaycan türk
el nəğmələri» məcmuəsini
nəşr etdirib.
1931-ci ildə Azərbaycan Radio Komitəsi
yanında ilk notlu xalq çalğı alətləri orkestrini təşkil edib.
1937-ci il aprelin 30-da Azərbaycan Dövlət Akademik Opera və Balet Teatrında
ilk dəfə tamaşaya
qoyulan «Koroğlu» operası (librettosu H.İsmayılov və Məmməd Səid Ordubadinindir) ona böyük şöhrət
gətirib.
Azərbaycan professional musiqisinin yaradıcısı
Üzeyir Hacıbəylinin
gördüyü işlər
son dərəcə heyrətamizdir. Üzeyir bəyin
Azərbaycan Xalq Cümhuriyətinin möhtəşəm
himnini yazması, o dövrdə Cümhuriyyətin
yaşaması üçün
xeyli gərəkli sahələrdə çalışması
onun daim millətimiz üçün
yaşamasından xəbər
verir. Azərbaycan
Xalq Cümhuriyyətinin
dövlət himni son dərəcə möhtəşəmdir:
bu gün sözügedən himn Azərbaycan Respublikasının
dövlət himnidir.
Bu himnin sözlərində
müəyyən uyarsızlıqlar
olsa da, musiqisinin dahiyanə olması danılmazdır:
himnin əvvəlinin fəlsəfi mənası
haray, ortası ümid, sonu isə inamdır.
Azərbaycan professional musiqisinin yaradıcısı Üzeyir Hacıbəylinin gördüyü işlərin qətiyyən inkar edilməməsi şərtilə indi də yeni-yeni nəfəslərin meydana çıxmasına, yeni-yeni sənət zirvələrinin yaranmasına böyük ehtiyac var. Amma acınacaqlı haldır ki, bu gün belə zirvələri yox, olanların, yaradılanların kor-koranə şəkildə təkrarçılığının, daha çox isə təqlidçiliyinin şahidi oluruq. Məsələn, məşhur «O olmasın, bu olsun», «Arşın mal alan» kimi əsərlər müasirləşdirilir, obrazlar bugünkü tamaşaçının, gənc nəslin gözündə cılızlaşdırılır. Bu cür şoular xalqın sabahkı yaradıcılıq üfüqlərini daraldır. Bu, hər şeydən əvvəl o deməkdir ki, böyük mənada yeni yaradıcılar meydana çıxmalıdır. Möhtəşəm sənətkarlar yenə də özünəməxsus şəkildə fərdiliklərini yaratmalı və yaddaşlarda bu cür iz qoymalıdırlar.
Professor Gülnaz Abdullazadə Üzeyir Hacıbəyli fenomeninin Azərbaycan tarixində, ictimai fikrində oynadığı əhəmiyyətli, son dərəcə əvəzsiz rolundan danışaraq bildirir ki, Üzeyir Hacıbəyli Azərbaycan tarixində baş verən qalmaqallı, köklü dəyişiklər şəraitində dünyaya gəlib və sanki millətinin taleyi onun taleyinə çevrilib: «O zamankı Azərbaycanın ictimai həyatında təzadlar üzərində qurulmuş qeyri-sabit cəmiyyət yaranmışdı ki, bu da yeni həyat tərzi ənənələrinin yaradılmasına imkan vermirdi. Bir tərəfdən yerli əhalinin Şərq dünyasına, islam dininə bağlılığı, digər tərəfdən neft sənayesi ilə bağlı Avropadan böyük axının olması Bakıda fəhlə sinfinin yaranması nəticəsində, Azərbaycanda yeni ictimai münasibətlərin əmələ gəlməsi ilə əlaqədar idi. Xalqımızın yüz il ərzində başına gətirilən fəlakətlər, sovet dövrünün 30-cu illərdə, eləcə də başqa dövrlərdə verdiyi əzablar millətimizin yaddaşına, genlərinə qara səhifələr kimi daxil olub».
Gülnaz xanım ardıcıl olaraq fəlakətlər yaşayan xalqın tarixində Üzeyir Hacıbəylinin oynadığı müstəsna roldan danışaraq bildirir ki, o, insanların əsrlər boyu çəkdiyi acınacaqlı həyat və çaşqınlığın yaddaşlardan silinməsinə, soydaşlarını bir insan, vətəndaş kimi dirçəltməyə və yaşatmağa çalışırdı, siyasi, ictimai yolla bacarmadığı addımlarını sənət əsərləri vasitəsilə həyata keçirirdi. Onun dahiliyi də bunda idi: «Yaratdığı obrazlar, musiqi parçaları hər bir insanın ürəyinə yol tapır və doğmalaşırdı. Üzeyir bəyin istedadı bu xalqa düşmən olanlar üçün təhlükə demək idi. Heç də təsadüfi deyil ki, Üzeyir bəyin zəngin yaradıcılıq dünyasına vardıqca istər-istəməz vahidlik və milli ruh yüksəkliyi yaranırdı. Təbiidir ki, bunu kənardan izləyənlər heç də az deyildi. Hələ sağlığında bunların arasında şüurlu şəkildə Üzeyir bəyin bütün yaradıcılığına təcavüz edənlər az deyildi. Üzeyir bəyin həyat yoldaşı Məleykə xanımla, dostları, qohumları ilə məktublaşması onun həyat yolunun, tərcümeyi-halının daha tam və dolğun işıqlandırılması üçün qaynaqlardır. Bu məktublarda Üzeyir bəyin yaradıcılığı ilə bağlı məsələlər də (müqavilələr, Moskvada təhsil illəri, məişəti əks etdirən yazışmalar, məsləhətləşmələr, şəxsi münasibətlər) öz əksini tapır. Üzeyir bəy «Leyli və Məcnun» operası ilə Azərbaycanın gələcək musiqi dilinin istiqamətini göstərdi. Operettaları vasitəsilə tipajlar yaratdı, millətimizin psixoloji özəyini açdı. Bununla o, kütlənin şüurunu formalaşdırmış oldu. Heç təsadüfi deyil ki, indiyə qədər də «Məşədi İbad», «Arşın mal alan» kimi əsərlərdə səsləndirilən fikirlər xalq arasında zərb-məsələ çevrilib».
Uğur
Xalq Cəbhəsi.- 2013.- 22 noyabr.-
S.13.