26 Bakı Komissarınin kimliyi
tarixin aydınlığında
Əzizağa Ələkbərov: «1918-ci ilin dəhşətli mart
qırğınları komissarların
birbaşa əməlinin
nəticəsi idi»
Əlrəhman Əhmədov deyir:
«Onlar sovet ideologiyasına xidmət edən adamlar idilər»
26 Bakı Komissarı
haqqında sovet dövründə çox
danışılırdı. Bu gün sosializmlə —
SSRİ-çiliklə bağlı
az-çox cəhdlərin
baş qaldırdığı
bir dönəmdə bu tipli hadisələrin
antiulus, anti Azərbaycan
mahiyyəti hər bir kəs tərəfindən
düzgün anlaşılmalıdır.
Ona görə ki, zamanında güclü təbliğat nəticəsində
bu cür hadisələr yaddaşlarda
o dərəcədə kök
salmışdı ki,
indi də bəzilərində nostalji
doğurur. Ancaq bilmək
gərəkdir ki, kommunizm — ulus (xalq) tanımır, ümumiçiik tanıyır.
Kollektivçiliyin, antiulusçuluğun ümumiçiliyin ən yaxşı nümunəsi
isə 70 illik SSRİ
dönəmi oldu.
1918-ci il sentyabrın
20-də Ağcaqum çölündə
«26-lar» kimi adı sovet dövründə əbədiləşdirilən 26 Bakı Komissarı güllələndi. Hər
ilin bu günü
orta məktəblərdə
«26-lar»a az qala yas tutulurdu.
Müəllimlər gənc nəslə
sosializm əleyhinə
fəaliyyət göstərən
o dövrün bütün
qüvvələrinə nifrət
hissi aşılayırdılar.
Tarixçi-alim Əzizağa Ələkbərov
bildirir ki, 26 Bakı Komissarı xalqımızın milli mənafeyinin ziddinə hərəkət etmiş
qüvvə olublar.
Komissarlar haqqında tam təəssürat
mərhum akademik Ziya Bünyadovun «Elm» qəzetində məqaləsi
çıxandan sonra aydınlaşdı. Uzun illər
ərzində biz bu şəxsləri xalq qəhrəmanları kimi bütləşdirmişdik, heykəlləşdirmişdik.
Hətta
millətimizin gəncləri
ailə qurarkən gedib onların məzarı başında
and içirdilər. Dəhşətli o idi ki, belə
bir antimilli hadisədə hamılıqla
yanılmışdıq. Təbii ki, yanılmağımız dövrün
ideoloji basqılarından
irəli gəlirdi: «Azərbaycana gələn bütün qonaqlarımıza
26 Bakı Komissarının
xatirəsini necə əziz tutmağımızı
nümunə olaraq göstərirdik. Ancaq SSRİ çökərkən
bizim bütün təsəvvürlərimiz də
dağıldı. Məlum
oldu ki, bunlar kim
imiş. Sən demə, bunlar
başdan-ayağa bolşevik,
erməni daşnaklarının
tör-töküntüləri idi və Azərbaycana,
onun Milli hökumətinə qarşı
mübarizə aparırdılar».
1918-ci ilin dəhşətli mart
qırğınları elə
bu komissarların birbaşa əməlinin nəticəsi idi: «Zaman-zaman biz bu dəhşətli ağrıları
yaşamağa, dadmağa
məcburuq. Bunların əməlləri xalqın yaddaşında yaxşı nəticələr,
xatirələr yaratmayıb.
26 Bakı Komissarının fəaliyyəti Azərbaycanda
bolşevizmin işğalçılıq
siyasətinin istiqamətlərindən
biri olub: 26 Bakı Komissarı bolşevizmin Azərbaycana
gətirilməsinin, eyni
zamanda erməni daşnaklarının işğalçılıq
siyasətinin bariz təzahürlərindən biri
idi».
Şaumyanın əslində Ağcaqum
çölündə öldürülmədiyini,
Hindistana qaçmasının
tarixi dəlillərlə
sübut olunduğuna diqqəti çəkən
tarixçi deyir: «Sonradan Ziya Bünyadovun
araşdırmalarından məlum
oldu ki, Şaumyan öldürülməyib,
Hindistana qaçaraq orada yaşadığı
məlum olub. Əzizbəyov bolşevizm siyasətinin
daşıyıcılarından və qurbanlarından biri olub. Əzizbəyov içərisində olduğu bolşevizmin mahiyyətini dəyişdirmək
qüdrətində deyildi.
Sadəcə, Əzizbəyovu komissarların içərisinə
milli tərkibdən olan bir nümayəndə
kimi qatmışdılar
ki, gözdən pərdə assınlar.
Təbii
ki, siyasət yerli kütlələrə
təsir məsələsində
bu amildən məharətlə istifadə
edirdi. Bu tipli adamlar vaxtilə
Rusiyaya təhsil dalınca gedənlərdir.
Qayıtdıqdan sonra onlar təbii şəkildə
rus ideologiyasının
təsiri altına düşmüşdülər. Əzizbəyovların Şaumyanların təsiri altına düşməsi təzadlı,
faciəli hadisə idi. Azərbaycanda bir vaxtlar sovet dövrünə xidmət edən saysız-hesabsız heykəllər
vardı».
İngilislər komissarları güllələyərkən
artıq türk qoşunları 5 gün idi ki, Bakını
tutmuşdular. Bu məqama diqqət çəkən
tarixçi-alim deyir:
«Komissarlar müxtəlif
istiqamətlərə qulluq
edirdilər. İngiltərə arxivlərindən gətirilən sənədlərdə
maraqlı faktlar var. Orada göstərilir ki, komissarlar ingilislərə yalan satmaqla onlardan bəhrələnmək istəyirdilər.
Ancaq ingilislərin buradakı istəklərinin, siyasətlərinin
gerçəkləşməsinə komissarlar kömək edə bilmədilər.
Kosmissarların iç
üzü açıldı.
İngilislər komissarların daha
çox ruslara xidmət etdiklərini aydınlaşdırandan sonra
onları cəzalandırmaq
qərarına gəldilər.
Sənədlərdə göstərilir
ki, ingilislər Tehranda olarkən komissarlar ora nümayəndələrini göndərərək
onlardan
çoxlu maliyyə yardımı alıblar, Azərbaycandan pulların Gəncəyə, Gəncədən Tiflisə, ordan da Erməni Milli Hökumətinə daşınmasında iştirakçı olublar. İngilislər sonradan dərk edəndə ki, komissarların Azərbaycanda milli qırğını törətməkdə məqsədləri, bolşeviklərlə əlaqələrinin mahiyyəti nədən ibarət olub, onlara münasibət dəyişdi. Ancaq o dövrdə Bakını işğalçılardan xilas edən Nuru Paşaya heykəl qoyulmayıb. Gənclərə tarixi həqiqətləri düzgün başa salmalıyıq. Anlatmalıyıq ki, türklər gəlməsəydi, aqibətimiz necə olacaqdı».
Tarixçi-alim Əlrəhman Əhmədov deyir: «Təbii ki, Bakı komissarları Azərbaycanın, türklüyün dərdini düşünmürdülər. Onlar sovet ideologiyasına xidmət edən adamlar idilər. 26 Bakı Komissarını ingilislər güllələdilər. Komisarları ruslar qaçırmaq, ölümün pəncəsindən xilas etmək istəyirdilər, ancaq ingilislər qabağa düşdülər. Yolda ikən Stepan Şaumyanla bir neçə nəfər aradan çıxmışdı. Bütün bunlar tarixi gerçəklərdir. Məlum olur ki, ingilislərin özləri Şaumyanı yolda aradan çıxarmış, qaçmağına imkan yaratmışdılar».
Sovet dövründə 26 Bakı Komissarının ingilislər tərəfindən güllələnməsinin 70 il ərzində düşmən əleyhinə təbliğat vasitəsinə çevrilməsinə gəlincə, Ə.Əhmədov deyir: «Belə bir məsələ vardı. Bu, o dövr idi ki, Nuru paşanın ordusu artıq Bakını tutmuşdu. Türk qoşunları gəlmişdi ki, ingilis qoşunu Bakıdan çıxsın. Türk komandanlığı ilə ingilislər arasında danışıqlar olmuşdu. Sonra da ingilislərin ruslarla danışıqları oldu. Nəticədə Bakıdan ingilis qoşunları çəkildi».
İngilislər Bakı Komissarlarını sovet hökumətinin burada bir qurumu kimi güllələdilər. Ancaq görəsən, Nuru paşa və ya Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Bakı Komissarlarını tutsaydı, belə amansız cəzalandırılacaqdımı? Ə.Əhmədov bunu təsəvvürünə gətirmədiyini deyir: «İnanmıram. Nuru paşa məncə, onları həbs edərdi, sonra da danışıqların nəticəsi olaraq geri verə bilərdi. Çünki həmin dövrdə Türkiyənin də vəziyyəti yaxşı deyildi. Osmanlı hökuməti ruslarla münasibətləri yaxşılaşdırmaq üçün bu addımı ata bilərdi. İngilislərin Bakı Komissarlarına qarşı belə amansız münasibəti bəlkə də Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti ilə Rusiyanın arasını vurmaq idi ki, anlaşmaya gələ bilməsinlər. İngilislər hər şeydən əvvəl sovet hökumətini qəbul edə bilmirdilər, bu səbəbdən də onların komissarlara qarşı belə davranmaları təbii idi».
Gerçək budur ki, Ağcaqum çölündə güllələnən 26 Bakı Komissarının içərisində cəmi iki azərbaycanlı vardı. Bunlardan biri Vəzirov, digəri isə Məşədi Əzizbəyov idi. Əzizbəyov torpaq və sənaye komissarı idi. Ermənilər isə o dövrdə faktik hakimiyyətdə idilər. 15 Sentyabrda Bakının qəhrəman Türk ordusu tərəfindən xilası isə Azərbaycanın tarixində bənzərsiz hadisə oldu.
Uğur
Xalq Cəbhəsi.- 2013.- 21
sentyabr.- S.13.