Sevmək istəyirəm

Sevmək istəyirəm səni,

dəlicəsinə,

Dodağında görmək istədiyim

ən şirin gülüş kimi.

Sevmək istəyirəm səni,

kişicəsinə,

Alışdıqca ovulmayım

siqaret külü kimi.

Sevmək istəyirəm səni,

səncəsinə,

Uzaqdan,

baharla payız kimi.

Sevmək istəyirəm səni,

məncəsinə,

İstəklərini ovcunda gizlətmiş

məktəbli qız kimi.

Ürəyimdəkiləri sənə açmadan

sevmək istəyirəm,

Üz-üzə gələndə

hiss edəcəksənmiş kimi

qaçmadan sevmək istəyirəm.

Bir an belə acımadan,

Hardasa,

yaşadığınız icmadan

uzaq, uzaq bir yerdə

Sarılmadan,

qucmadan sevmək istəyirəm.

Səni görmədən,

adını duymadan,

Qollarının üstündə uyumadan

sevmək istəyirəm.

Razıyam,

yanımdan laqeyd keç,

Razıyam,

dünyanın ən çirkin qadınını seç,

Amma nəzərlərimdə günahsız ol,

qurduğum xəyallar yıxılmasın.

Yanıldığımı görüb

ürəyim sıxılmasın.

Hava qaralan kimi

pəncərəndən süzülən

işığın ahənginə

rəqs eləsin baxışım,

Səhər şəfəqləyəndə

pəncərəndən yığışım.

Hər gün,

hər gün axşamı gözləyim

görüş üçün,

Üfüqlər qızaranda

ağlayım için-için.

Sızlayım, ağrı çəkim,

sənsizləyim təzədən,

amma susum əbədi,

Heç kəs hiss etməsin ki,

gecə evə gəlmədim.

Qəlbinin hərarəti

bir tayfanı isitsin,

Küçədə üşüyüm də.

Yağışlı havalarda

hamı səninlə

birgə çətirin altda getsin,

Mən çətirsiz, gizlicə...

Özümə də etiraf etməyim

bu sevgini,

Eşidib bilən olar,

Yerin də qulağı var.

Uzun-uzun düşüncələrə dalıb,

Arzuların fövqünə ucalıb,

Fəza cismləriylə

adının hərflərini qurum,

Mavi qübbələr boyu

rəsmlərini uydurum.

Günəşin gözlərinə

qara eynək vurum,

Təsvirin üçün

istifadə etdiyim rənglər

o qədər parlaq ki,

qamaşa bilər.

Bütün təpələri, dağları,

hətta göyləri

fəth etdikdən sonra

enmə dövrü gəlir.

Buna görə də səni təpələrdən,

dağlardan, göylərdən

xəbərsiz sevmək istəyirəm.

Görüşməmək ümidiylə

ümidsiz sevmək istəyirəm.

Dünyaların kənarıyla

düşməkdən qorxmadan yerimək,

"Yarın baxçasına girmək",

Çiçəklərdən ulduz hörmək,

Səmasız yüksəklikləri

dönə-dönə görmək istəyirəm.

Səni sevmək istəyirəm,

bulaq kimi,

Səsin zehnimə dolsun.

Səni sevmək istəyirəm,

gülab kimi,

Ətrin ruhuma hopsun.

Səni sevmək istəmirəm,

tanıdığım biri kimi,

Səni sevmək istəmirəm,

ölü kimi, diri kimi.

Səni sevmək istəmirəm,

bir saat kəfkiri kimi,

Həyatımı xərcləyəsən.

Səni sevmək istəyirəm,

taleyimin şeiri kimi,

Gəncliyimdə unutduğum

gizli görüş yeri kimi.

Ömür qısa,

yaşananlar daimidir,

Sevgisiz qəlb

soyumuş ilham kimidir.

Qapısını nə döyən var,

nə halını soruşan,

Əsil məhəbbət odur ki,

sevinclə qəm barışa.

Yorğanımı sığallayır,

Yastığımı tumarlayır,

İntizarım keçsin deyə

qucaqlayır,

Axşam-səhər nuş edirik

həsrətini əlli-əlli,

Yalnızlığım məndən dəli.

Təkliyimdən bir gün küssəm,

Ürəyinə yolum düşsə,

Anlayarsan, sevgi nədir?

Əlacsız tək mənsiz gəzmək,

Şəklimi güllə bəzəmək

bəhanədir.

Kimin sözü olsa,

yanına gəlsin,

Küləklər inadla yolunu kəssin,

Otlar

salam verib qarşında əssin,

Mən görə bilməyim...

Məktublar göndərim,

cavabsız qalsın,

Yağışlar yağdırım,

torpaqsız qalsın,

Ağaclar bitirim,

yarpaqsız qalsın,

Bitməsin gileyim...

"Necəsən, hardasan"- deməyim.

Əslində bilirəm hardasan,

Yerini bildiyim sən,

sən özün deyilsən ki,

Onu mən yaratmışam,

istəyimə qarşılıq.

Vulkandan çox yandırır bəzən zəif bir işıq.

Ən böyük yalan ikən, ən böyük doğrum oldun,

Aldatdın öz-özünü,

həmişə yorğun oldun.

Arada xoşbəxt olub,

ömrümə röya dedim,

İdrakım vəcdə gəldi,

qəlbimə dərya dedim.

Yoxluğunla yaşayıb,

adına sevda dedim.

İstədim ki,

əsrlər unutmağa yetməsin,

İstədim ki,

nəhrlər soyutmağa yetməsin.

Qiyyə vurdum havada,

dünyaya düşdü səsim,

Yəqin ki, eşitmədin,

başın qarışıq idi,

Sənin bir günahın yox,

zaman qarışıq idi.

Öyrənmədim,

illər keçdi,

öyrənmədin dilimi,

Səni sevmək istəyirəm,

fəlakətin sonu kimi,

Cəhalətin müdrikliyə

halal olmuş qanı kimi,

Qürur dolu azadlığım-saflığım,

vicdanım kimi,

Qorxu kimi həddini aş,

istəmədim, kəs yolumu.

İstəmədim,

duyğuların daldasında,

tut, qolumu.

Ocaq yandırmaq üçün

qışda son kibrit çöpü,

Ağırlığı altında

yarıyadək əyilmiş insanın

fikir yükü,

Hədəfim olmasaydın,

kim bilərdi sən kimsən?

Nə qədər bacarmısan,

iliyə işləmisən.

Meşəni baltalayan

qəddar odunçu kimi,

Hərdən

qatilim olmaq istəmisən, eləmi?

Ayrılıqda,

birlikdə,

nə fərqi, sevgi varsa,

Əgər qədəh-qədəhə

ürəklər toxunursa?

Narazısan son vaxtlar,

"yorulmuşam", deyirsən.

Axı hardan bilim ki,

əyninə nə geyirsən,

Nə içirsən, yeyirsən?

Hər halından xəbərsiz

Necə dərd etmək olar

dərdini birisinin?

Biz qoruya bilmədik

aşiqliyin irsini,

Bir şeirimdə demişdim:

"Həyat tərəzisinin

Boş gözü dolu gözdən

ağır, ağır, ağırmış".

"Güvəndiyim dağlara,

sən demə, qar yağırmış".

02 noyabr 2013-cü il

Göyərçin

Xalq Cəbhəsi.- 2014.- 8 aprel.- S.15.