Ermənilərin yalanlarla dolu tarixi

İdarə edən deyil, idarə olunan, dili yığma, lüğəti köklü söz ehtiyatından uzaq, atası naməlum, vətəni bəlli olmayan, etnik adı “hay” kimi anılan ermənilər...

Erməni “kimliyi” bu gün dünyaya daha yaxşı məlumdur. Bu yazıda onların tarix səhnəsinə özlərini necə sırıdıqları, yalançı dövlətçilikləri və s.-lə bağlı gerçəklər təqdim olunur. Araşdırmaçı Ə.Əroğul bildirir ki, ermənilərin qanında qaraçı qanı olduğunu gostərənlər çoxdur. Vaxtilə “Böyük Sovet Ensiklopediyası”nda yazılmışdı ki, Hindistandan qacıb gələn qaraçılar Bizansın şərqində uzun illər yaşamış, dəmir və ağac emalı işləri ilə məşğul olmuş və yerli əhaliyə qaynayıb-qarışıblar: “Qısası, dili yığma, lüğəti köklü söz ehtiyatından uzaq, atası naməlum, vətəni bəlli olmayan, etnik adı “hay” kimi anılan erməni balasının ilkin dənzərtisi e.ə. II əsrdə Fərat cayının yuxarı qərb axarında Ərzincan vadisində - Aşağı Ermənistan və Van gölü ətrafında – Yuxarı Ermənistan əyalətlərində özünü gostərir. Makedoniyalı İsgəndərin ölümündən, onun dunya cahangirliyi suqut etdikdən sonra yaranan Selevkilər dovlətinə xidmət edən, ancaq etnik mənsubiyyətcə kimlikləri məlum olmayan Artaşes və Zaridar adlı sərkərdələr e.ə. 190-cı ildə Anadolu türkləri demişkən, iki kucuk aşağılı, yuxarılı ərmənək türklərinin məskun olduqları əyalətləri birləşdirərək kicik ərazili “Büyük Ermənistan” adlandırılan dövlət yaradıblar. Artaşes ilk erməni çarı olub. “Böyük Ermənistan” dövlətinin ömrü ancaq 124 il cəkib. Bu dövlət “yarandığı” gündən qonşu ölkələrdən torpaq qoparmaqla məşğul olub, ilk gündən bədniyyət olmasını buruzə verən dövlət, xalq olduğunu bildirib. Daha doğrusu, elə ilk gundən qonşu itirib duşmən qazanmağın, cilddən-cildə girməyin nə olduğunu bu illər ərzində antik dunyada da numayiş etdirib. Lakin bu dövlətin qonşu haqlarını tapdalamağı, onlara qarşı təcavuzkarlıq hərəkətləri uzun surmədi. Roma sərkərdəsi Qney Pompey e.ə. 60-cı ildə bu adda dovləti tarix səhnəsindən birkərəmlik sildi”. Roma tarixciləri yazırlar ki, Pompey sonuncu erməni çarını - öz hiyləgərliyi ilə secilən, təcavüzkar, özünü düşmən və xəyanətkar sifətində tanıdan Tiqranı əsir götürüb boynuna zəncir saldı: “Triumf təntənəsində numayiş etdirmək ucun Romaya apardı. Antik dövr müəllifi Plutarx Tiqranın əsir duşməsi səhnəsini cox biabırcı şəkildə təsvir edir. O, göstərir ki, Tiqran Pompeyin qarşısında durduqda sərkərdənin ayaqlarından öpmək üçün papağını başından cıxardı və cox rüsvaycı bir görkəmdə onun qarşısında diz çökdü. Görünür, canını salamat saxlamaq üçün 75 yaşlı bu qoca tülkü bağışlanmasını bu şəkildə imperator qarşısında da təkrarlamışdı. Təsadüfi deyil ki, 115-117 illərdə metaldan kəsilən Roma pullarının üstündə Tiqran Roma imperatorunun ayağına yıxılan qadın şəklində təsvir edilir. Bu isə Ermənistanın müstəqil bir dövlət kimi artıq mövcud olmadığına, Ermənistanın Romadan asılılığının arvadın kişidən asılılığına bənzədilməsi kimi özünü göstərməsinə bir işarədir. Bununla da varlığına son qoyulan kicik ərazili “Böyük Ermənistan” öz mövcudluğunu bir daha bərpa edə bilmədi. 2000 il bundan

öncə “Böyük Ermənistan” dövlətinin mövcud olduğu bir ərazidə bu gün bir nəfər də olsun erməni millətinin numayəndəsinin yaşamaması erməni bədnamlığından xəbər verir. Çünki erməni milləti idarə edən deyil, idarə olunandır. Onlar ancaq xidmət etmək üçün yaranıblar. Müstəqil dövlətçilik ənənəsinə malik olmadıqlarından, özgə xalqları idarə etmək bacarığı onlarda yoxdur. Mübarizələrini qonşu düşmənçiliyi ustə qururlar. Başqa millətdən olan etniklər onların idarəçiliyi altına duşərsə, mutləq zora, zülmə məruz qalacaqları gün qədər aydındır. Erməni xarakterindəki xəyanətkarlıq bu gün də göz qabağındadır. Monoetnik dövlət yaratmaq cəhdləri artıq danılmazdır. Heç bir xalq faşist xislətli erməni hakimiyyətini öz üzərində görmək istəmir. Bunu hətta ermənilərin özləri belə istəsələr də, bir millət olaraq bacarmazlar. Qanlarında, canlarında özünə yer eləmiş eqoizm, eyforiya, şovinizm həddini aşıb-daşdıran daşnak isteriyası bu keyfiyyət halından onları məhrum edib. Həmişə güclülərə yıxılmaq, xəfiyyəçilik, xəyanət və satqınlıq etmək, kənar diqtəylə oturub-durmaq, qonşu xalqlara düşmən münasibət bəsləmək vərdişindən özlərini xilas edə bilməyiblər. Ötən iki min il ərzində erməni balası bir-birini əvəz edən super güclərə əyilməklə, yıxılmaqla, yalmanıb-yarınmaq hesabına öz varlığını qoruyub saxlayıb. 2000 ildən sonra isə özgə gücü, özgə silahı hesabına özgə torpağında - Qərbi Azərbaycanda Rusiyanın havadarlığı və himayəsi sayəsində forpost - “qucaq dövləti” qurmağa nail olublar. Qondarma Ermənistan Respublikası Rusiyasız mövcud ola bilməz və zamanı gələndə olmayacaq da.

Bugünkü Ermənistan Respublikasının hec bir siması və mənliyi yoxdur. Super dövlətlərin hər biri ilə kəbinə girmiş qadın timsalındadır. Özgə dövlətlərlə apardığı və aparacağı danışıqlarda sözünün ağası olacağına əsla inanmaq olmaz. Ermənistan Respublikası tərəfindən imza atılan hər hansı bir yazılı anlaşmadakı vədinə də riayət edib-etməyəcəyinə bəri başdan əminlik yaratmağın da hec bir əhəmiyyəti yoxdur. Uzdə şirin və siyasi etikayla danışsa da, lazım gələn anda arxadan zərbə endirməyə həmişə hazırdır. Məxfi əmrlər verib xəyanət edəcək, üzdə isə bu xəyanətdən xəbərsiz olmağından dəm vuracaq. Erməni balasının ancaq qorxusu super dovlətlərdən və ya özündən güclülərdəndir. Bu gün əlində alət olduğu Rusiyanın zəmanəti və zaminliyi altında Ermənistanla danışıqlarda nəyəsə nail olmaq olar. Ancaq bu gün super dövlətlərin himayəsi altında yaşayan, onun işarəsi altında oturub-duran Ermənistanda at oynadan daşnak psixopatları çətin ki “Böyük Ermənistan” sayıqlamasından əl çəksinlər. Onlar real faktlara deyil, fərziyyələrə üstünlük verirlər”.

Araşdırmaçı vurğulayır ki, nə 1890-cı ildə yaradılan Daşnaksutyun partiyasının, nə də 1918-ci ildə yaradılan ilk erməni daşnak hökumətinin fikirlərində, proqram sənədlərində “dənizdən-dənizə” (Ağ dəniz, Qara dəniz) “Böyük Ermənistan” dövləti yaratmaq ideyası olmayıb: “Bu cəfəng plan 1919-cu ildə Paris sülh konfransında Parisdəki erməni diasporunun böyük muttəfiq dövlətlərinin rəhbərlərinə ötürə bildikləri və təqdim etdikləri memorandumda öz əksini tapıb. Daşnak psixopatları hazır tikəyə böyük dövlətlərin əliylə sahib duracaqlarına şirnikiblər. Beləliklə, bu sayaq erməni bəlası son hədd tapmaq, bu hədlər çərcivəsində nəfəs dərmək əvəzinə, “Böyük Ermənistan” xülyasının sərhədlərini daha da şişirdiblər. Köklü torpağı, yeri-yurdu olmayan daşnak psixopatları “Büyük Ermənistan” sayıqlamasından, bu addan yapışaraq özlərinə saxta tarix yazmaq

xəstəliyinə yoluxublar. Özlərinə “böyük vətən” yaratmaq təşəbbüsündə olublar. Qədim erməni tarixciləri adlandırılan kilsə keşişlərinin atalarına rəhmət oxudan lənətullahlara çevriliblər. Erməni xalqı isə iradə numayiş etdirib öz yolunu muəyyən etmək əvəzinə, öz yedəyini daşnak psixopatlarının əlinə veriblər. Onlardan bir alət kimi istifadə etmək məsələsində başqalarına da əl yeri qoyublar. Bu günün özündə də Rusiya, Fransa, ABŞ ermənilərdən bir oyuncaq, bir alət kimi istifadə edir. Daşnak psixopatları hələ də dərk etmək istəmirlər ki, qonşuyla daim düşmənçilik etmək, ərazi iddiasında olmaq son anda öz varlığına belə, xitam verməklə sonuc tapacaq. Gün gələcək Azərbaycan türkü öz tarixi torpaqlarını müdafiə etmək, geri qaytarmaq gücünə malik olacaq, bu yolda qətiyyət və əzmkarlıq nümayiş etdirəcək. O zaman ermənilərin yeganə cıxış yolu Azərbaycan torpaqlarından cıxmaq, Cənubi Qafqazı biryolluq tərk etməkdən ibarət olacaq. Bu gün ermənilər Rusiyaya sadəcə olaraq Qafqaz xalqlarını işğal altında və öz təsir dairəsində saxlamaq, onların xəyanət və satqınlıqlarından istifadə etmək uçün lazımdır. Vaxt gələcək ki, Fransanın Kilikiyada ermənilərin başına gətirdiyi oyunu Rusiya da gec-tez Cənubi Qafqazda gətirməli olacaq. Ermənistan oz müstəqilliyini yaşatmaq uçün özü öz yolunu tarixi reallığa baxaraq secməlidir. Öz iradəsini ortaya qoymalıdır. Ermənilər tarixi kecmişlərindən ibrət dərsi almalıdılar. 1919-cu ildə Paris sülh konfransında “Büyök Ermənistan” mandatını ABŞ prezidenti Vilson qəbul etdisə də, hec bir il kecməmiş səhvini anladı və mandatdan əl cəkməli oldu. Başqa bir məntiqə isnad edək: ərazisinin böyük qismini türk torpaqları təşkil edən Rusiya türk qardaşlığını qəbul edərsə, onda Ermənistan görəsən, öz başı uzərində hansı olkənin bayrağını qaldırmalı olacaq?! Gec-tez erməni bəlası yaman şiş kimi kəsilib atılmalı olmayacaqmı?! Bu həqiqəti erməni balası nə üçün dərk etmək istəmir?!

Daşnak psixopatları öz “Böyük Ermənistan” sayıqlamaları ilə bu gün də beynəlxalq aləmdə Turkiyənin və Azərbaycanın mənafe və huquqları ilə oynamaqlarında davam edirlər. Öz cirkin oyunlarından, xəbis niyyət və məkrli əməllərindən əl cəkmək istəmirlər. Tarixi ənənələrinə uyğun olaraq RF-nın dəstəyi ilə Azərbaycana təcavüz edərək ərazisinin 20%-ni işğal altında saxlayırlar. Məqsədyönlü şəkildə bu ərazilərdə də etnik təmizləmə və soyqırımı siyasətini həyata keciriblər. Türkiyə ilə SSRİ arasında bağlanan sərhədlərə dair sülh razılaşmasını tanımadıqlarını elan edərək hələ də cənnət xülyasında, “Böyük Ermənistan” sayıqlamasının dəmində xumarlanırlar. Hərgah biz dunya insanlarını bir bəşər, bir insan halında təsəvvurə gətirsək, erməni balası bir bəla olaraq bəşər mədəsində bir xora, ağrı-acı yaradan infeksiya ocağına bənzəyir. Onu kəsib atmasaq, mualicə etməsək, gec-tez bəşəri çökdurə bilər. Buna görə də ilk növbədə biz dunya xalqlarını ayıq salmalıyıq. Sözun tam mənasında erməni xalqını onu

yırtıcı hala salmağa can atan erməni-daşnak faşizminin caynağından qurtarmaq barədə fikirlər səsləndirməliyik. Bunun üçün dünya birliyinin səfərbər edilməsi yolunda sistemli təbliğat işi aparmalıyıq. Bu gun biz erməni xəyanətinə, satqınlığına, məkr və hiyləsinə, qonşu nankorluğuna, erməni-daşnak faşizminin təcavüzünə yox deməyi bacarmalıyıq. Erməni balasından, erməni bəlasından qurtulmağın yolunu, çarəsini tapmalıyıq. Biz ancaq milli xarakterimizdə bərpa edəcəyimiz fəzilətlərlə - biliyin dərinliyinə, hissin zənginliyinə, iradənin mohkəmliyinə, əzmin sarsılmazlığına sığınmaqla erməni balasına və bəlasına qarşı mubarizə apara və son məqsədə cata bilərik”.

Uğur

Xalq Cəbhəsi.- 2015.- 4 fevral.- S.11.