Çanaqqala savaşı
İstanbulun səddi Çanaqqala, Çanaqqalanın
səddi isə Mustafa
Kamal Atatürk idi
Martın 18-i Çanaqqala şəhidlərini
anma günüdür. Bu tarix türkün varlığını sübut
etməsi baxımından
möhtəşəm əhəmiyyətə
malikdir. Bu savaş türkün Vətəninin içində
ona düşmən kəsilənlərə, onu
məhv etmək istəyənlərə qarşı
hünəri və ləyaqəti ilə dov gəlməsi idi. Onlar heç bir
halda türkün varlığını həzm
edə bilməyiblər.
Məhz
1915-ci ildə Çanaqqala
uğrunda aylarla sürən savaşlar zamanı türkün düşmənlərinin məqsədi
çökməkdə olan
Osmanlı imreratorluğunun
timsalında Türkiyəni,
türklük duyğusunu
yer üzündən silmək, onu tamamilə dövlətsizləşdirmək
idi. Çanaqqala savaşı, bu
savaşda türklərin
dünyanı heyrətə
gətirən döyüşkənliyi
artıq 100 ildir ki, heyrətli müzakirə mövzusu olaraq qalır. Bir xalqın özünü ən təhlükəli,
ölümcül məqamda
belə ayaqda saxlaması, qətiyyən
ümidsizləşməməsi, təhlükəyə qarşı
durmaq qüdrəti, yenilməzliyi onun qeyri-adiliyindən soraq verir. Daim fitri imkanlarına
inanan, imkansızlıqdan
imkan yaradan, məğlubiyyəti ölüm
sayan türk mahiyyətcə həmişə
qələbə haqqında
düşünüb və
əksər hallarda buna nail olub. Çünki türk ruhunun
mayası başdan-binadan
xeyirlə yoğrulub.
Çanaqqala Birinci Dünya Savaşı zamanı Türkiyənin çarpışdığı
on cəbhədən biri
idi. Bu mübarizədə
Türkiyə müttəfiqlərindən
gözlədiyi yardımı
ala bilmədi. Çanaqqala savaşları 8 ay yarım
sürdü, hər iki tərəf üçün böyük
itkilərə səbəb
oldu. Düşmən qüvvələr Çanaqqalaya əvvəlcə
70 min əsgər göndərmişdi.
Sonradan bu qüvvənin sayı yarım milyona çatdırıldı.
Bunun 400
mini ingilis, 79 mini isə
fransız ordusundan idi. İngilislər
115 min ölü, yaralı,
əsir və məmələkətinə göndərilən
90 min xəstə olmaqla
205 min nəfər itirdilər.
Fransızlar isə 47 min nəfər
əsgər itirmişdilər.
Türklər bu döyüşlərdə
250 mindən çox əsgər itirdilər. Araşdırmaçı
N.Qocatürkün o dövrdə
Türkiyədə baş
verən hadisələrə
münasibəti maraqlıdır:
"1914-cü ildə Almaniyanın
Rusiyaya müharibə
elan etməsi, Osmanlı imreriyasının
məcburiyyət üzündən
Atlanta dövlətlərinə qarşı müharibəyə
başlaması Atatürkün
hərbi qüdrətinə
ehtiyac yaratmışdı.
Onun ideyaları əvvəlcə
birmənalı qarşılanmasa
da, sonradan Mustafa Kamalı Maydas hərbi dairəsinə komandir təyin etməyə məcbur oldular. Qelibolu yarımadasında baş verən mühüm hadisələr,
ingilis qoşunlarının
Çanaqqala boğazına
keçməyə cəhd
etməsi və əks hücumlarla rastlaşması onları
Qelibolu istiqamətinə
üz tutmağa məcbur etdi.
Çanaqqala istiqamətində cəhdləri
alınmayan ingilis qoşunları aprelin 25-də
Səddülbahir və
Arıburunu istiqamətində
desant çıxartmağa
başladı. Elə ilk hücum zamanı
Mustafa Kamalın qoşunu
üzərinə göndərilən
desant dəstələrini
məhv etmək üçün M.Kamal qoşununu Biqalidən Conkbayıra köçürür.
Arıburnundan Conkbayıra irəliləyən
ingilis qoşunları
Mustafa Kamalın rəhbərlik
etdiyi 19-cu diviziyanın
əks hücumları
nəticəsində böyük
itkilərdən sonra geri çəkilməyə
məcbur olur.
Mustafa Kamalın rəhbərlik
etdiyi türk əsgərlərinin misli
görünməməmiş cəsarətli döyüşləri
türk dövlətçilik
tarixində yeni bir dövrün başlandığını sübut
etdi. Mustafa Kamalın sərkərdəlik qüdrətini
sübut edən bu döyüş türkü xilas edəcək işığın,
sərkərdənin yetişdiyindən
xəbər verirdi.
Əsgərlərini millət,
dövlət naminə
özünə güvənməyə
çağıran Mustafa Kamal
deyirdi: "Mən sizə təcavüz əmrini vermirəm, ölməyi əmr edirəm. Biz ölənə
qədər keçən
zaman ərzində yerimizə başqa qüvvələr və komandirlər keçə
bilər".
Mustafa Kamal səddini
aşa bilməyən
düşmən qüvvələri
qarşısında İstanbulu
fəth etmək üçün Çanaqqala
səddi vardı. İstanbulun fəth
olunmaması, Antanta dövlətlərinin İstanbulun
açarını əldə
etməməsi ingilislər
və ruslar üçün ölümə
bərabər idi.
Çünki hər iki müttəfiq bir-birləri
ilə əlaqə saxlamaq üçün Mərmərə və Qara dənizləri ələ keçirməli
idilər. İstanbulun səddi
Çanaqqala, Çanaqqalanın
səddi isə böyük Mustafa Kamal idi. Mustafa Kamal
Atatürk türkün
böyük faciələrinə
son qoymaq üçün
doğulmuşdu. Bu döyüşlərdə ingilis
ordusu texnika, hərbi sursat baxımından çox güclü olsa da, onun üzərində
qalibiyyətin bir səbəbi də genetik yaddaşımızla,
türk ordusunun döyüşkən ruhu,
türk sərkərdələrinin
döyüş texnikalarına
bələd olması
ilə bağlı idi. Mustafa Kamal
da qəhrəman babaları kimi zorun, silahın gücü ilə deyil, ağlın və yurd sevgisinin
qüdrəti ilə qalib gəlmişdi".
Yaxşı yadımdadır, Çanaqqala
mövzusunda "Çanaqqala
oratoriyası" adlı
əsər yazmış
mərhum xalq artisti, professor Vasif Adıgözəlov bu mövzuya müraciət etməsinin səbəbi ilə bağlı deyirdi: "Hələ çoxdan bu mövzu məni düşündürürdü. Ölüm təhlükəsi
ilə üz-üzə
qalan, az
qala yox olmaq təhlükəsi gerçəkləşən Türkiyənin
belə bir məqamda özündə
yenilməz güc taparaq mövcudluğunu qoruyub saxlaması təbiidir ki, bir türk olaraq
hər birimizi ruhlandıran, qürurlandıran
bir tarixi hadisədir. Bu, tarixdir,
Türkün yenilməzliyinin
daha bir sübutudur. Məhz bu
cür hadisələr
bizim bir millət olaraq şanlı, məğrur
keçmişimizi yenidən
vərəqləməyə, ümidli bir söykənəcək tarmağa
imkan verir. Tarixi Çanaqqala zəfəri
bütün Türk dünyası üçün
daim müqəddəs
bir qələbə kimi xatırlanacaq. Həmin tarixi vuruşlarda qəhrəmanlıqla vuruşub
canından keçən
türk şəhidlərinin
məzarını ziyarət
etmişəm. Onların məzarlarını
ziyarət etdikcə daxilən daha da gücləndim, qürurum artdı. Səbəbi də o idi ki, elə
bir çətin zamanda türklər özlərində qüdrət
tara bildilər
ki, düşmənlə
nəinki döyüşsünlər,
üstəlik qələbə
çalsınlar. Mən bu
qənaətdəyəm ki,
Çanaqqala savaşında
türk qardaşlarımızın
göstərdiyi hünər
bütün Türk Dünyasına, türk xalqlarına gözəl bir örnək olmalıdır. Hər bir
Türk öz Vətənini bu cür qorumalıdır.
Çanaqqala türklər üçün
son dərəcə əhəmiyyətli
bir nöqtə idi. Türklər anladılar ki, artıq bundan o yana yol
yoxdur. Çanaqqalanın getməsi İstanbulun
əldən getməsi
demək idi. Torpaq müqəddəsdir. Mən Çanaqqala
mövzusunda yazarkən
bunu bütün Türk Dünyasının
tarixi zəfəri kimi təqdim etməyə çalışdım.
"Çanaqqala oratoriyası" mahiyyətcə
rekviyemdir, şəhidlərin
ruhuna ithaf edilmiş musiqidir. Bu əsərdə türk əsgərlərinin
Vətənə olan sonsuz, tükənməz sevgisini, məhəbbətini,
rəşadətini, qəhrəmanlığını,
yenilməzliyini ifadə
etməyi başlıca
məqsəd hesab etmişəm".
Uğur
Xalq Cəbhəsi.- 2016.- 18 mart.-
S.14.