Şəki-Zaqatala bölgəsindən
toplanmış örnəklər
Ötən sayımızda Şəki-Zaqatala bölgəsində
yaşayan xalqların nümayəndələri ilə
bağlı yazı təqdim etmişdik. Mövzunu
davam etdiririk. Filologiya üzrə fəlsəfə
doktoru Mətanət Yaqubqızı bildirir ki, istər bölgə
daxilində, istərsə də bölgədən kənarda
milli azlıqların kitablarının nəşr
olunmasına başlanılıb. Şəki-Zaqatala
bölgəsində yaşayan azsaylı xalqların fîlklîr nümunələri hələ XIX əsrin
sonlarından başlayaraq toplanılıb, QƏXTM (CMOMÏÊ) məcmuələrində
nəşr olunub. 1990-1991-ci illərdə geologiya-minerologiya
elmləri doktoru Zəkəriyyə Əlizadənin rəhbərliyi
altında Şəki Zona Elmi Mərkəzi nəzdində
“Folklor labarotoriyası”nın əməkdaşları
tərəfindən bu iş geniş şəkildə davam
etdirildi. Bu zəhmətin nəticəsidir ki, laboratoriyanın
baş elmi işçisi, fəlsəfə doktoru Əli
Süleymanov tərəfindən iki kitab – “Babaların hikmət
xəzinəsi: Milli azlıqların folkloru (Şəki-Balakən
bölgəsi üzrə)”, Bakı-“Apostroff” MMC-2011; Zaqatala
çələngi. Bakı-“Elm və təhsil”-2014
ortaya qoyuldu. Bölgənin tarixi-etnoqrafik
baxımdan öyrənilməsi tarix elmləri doktorları Qəmərşah
Cavadov və Rauf Hüseynova aiddir. (Qəmərşah
Cavadov, Rauf Hüsåynov.
«Udilər» (tarixi-åtnoqrafik tədqiqat). Bakı-“Elm”-1999);
Qəmərşah Cavadov. Azərbaycanın
azsaylı xalqları və milli azlıqları (tarix və
müasirlik). Bakı- “Elm”- 2000; Akif Məmmədli.
«Balakən-Zaqatala bölgəsi: Tarixi åtnoqrafiyası»,
Bakı-«Adiloğlu»-2001; Şirinbəy Hacıəli oğlu
Əliyåv.
«İngiloylar» (tarixi- åtnoqrafik tədqiqat), Bakı-2001 namizədlik dissårtasiyası; «Şimal-Qərbi
Azərbaycan: İngiloylar» (I kitab: ən qədim zamanlardan XIII
əsrin ortalarınadək), Bakı-“Təhsil”-2007
monoqrafiyası, Ålxan
Nuriyåv, «Azərbaycan
SSR Şəki-Zaqatala zonasının toponimiyası», Bakı-«Ålm»- 1989, Məhəmməd
Şabanoğlu, «Talanın yastı yolu», (Birinci kitab),
Bakı, Azərbaycan Milli Ånsiklopådiyası
Nəşriyyatı, 2001; «Talanın yastı yolu», (İkinci
kitab), Bakı, Azərbaycan Milli Ånsiklopådiyası Nəşriyyatı, 2001 və
s. nəşr etdirilib. Yerlərdə də
bölgənin bu və ya digər cəhətdən öyrənilməsinə
yüksək dəyər vermək lazımdır”.
İlk dəfə
olaraq Şəki-Zaqatala bölgəsindən toplanmış
örnəklər (“Azsaylı xalqların folkloru”, AMEA Folklor
İnstitutunun nəşri, Bakı, 2014) azsaylı xalqların
öz dillərində və Azərbaycan dilində tərcüməsi
ilə birlikdə tam və sistemli şəkildə janrlar
üzrə toplu halında nəşr olunub: “Məlumdur ki, hər
bir bölgədə söylənən fîlklîr örnəklərinə həmin regiînun möhürü vurulub,
müxtəlif variantlı nümunələr yaranıb. Məhz buna görə də örnəklərin
regiînal baxımdan
öyrənilməsi xüsusi əhəmiyyət kəsb edir.
Belə bir axtarış və araşdırmalar
əsasında vahid fîlklîr örnəklərinin
spesifik xüsusiyyətləri, mərhələ və təşəkkül
prîsesləri barədə
daha îbyektiv qənaət
əldə etmək mümkündür.
Çox maraqlı faktdır ki, milli etniklərin kompakt
yaşadığı bu ərazidə qədim adət-ənənələrimizi
milli azlıqlar öz folklor nümunələrində qoruyub
saxlayıblar.
Regiondan toplanmış örnəklərdə bu
özünü göstərir. Məsələn: avarların,
saxurların, ingiloyların və başqalarının dilindən
özünəməxsus çalarda söylənilən hər
bir örnəyin, əslində qəliblənmiş ortaq
türk variantı mövcuddur. Bir bayatıda:
O
qızın ağ şalı var,
Ağ şala oxşarı var.
Özü
avar balası
Muğala oxşarı var.
Başında
ağ şalı var,
Ağ şala oxşarı var.
Özü
ləzgi balası
Muğala oxşarı var.
Qəlib
variant isə budur:
Başında
ağ şalı var,
Yanağında xalı var.
Özü
ceyran balası
Gör kimə oxşarı var?!
Belə nümunələr çoxdur. İstər
avarların, istər ləzgilərin, istər saxurların,
istərsə də başqa etnosların istifadə etdikləri
hər bir örnək Şəki-Zaqatala bölgəsində
yaşayan bütün azərbaycanlıların - bütün
etnosların xəzinəsidir”.
Udi dilində:
“Nij Qəbələnin ən kala yəşəinş kanxoxun
sağol Nije, İz kalalığ 100 km2 –te. İz
amdarxo 6500 tantun motaxun 4500 yo udiyoğe. Udeğo
əyitqala muz udin muze. Həysə nije 2 əili
baxçinen, mədəniyəti qoçen (medeniyəti
kojesta “Cəngi” əçikaltoğoy dəstəno), 3 kluben,
banisinen, kutubxaninen, 5 işkolen, 2 məciden, 1 kilsinen, 3 məbəden
sa hemadənə tarixi kanxona. Qəsəbin ərazine
Udi dini icminen əşensa. Hamal icmin
hoş “ORAYİN” udin mədəniyyət mərkəznal əşepsa”.
Azərbaycan
(Türkcəsində) dilində: Qəbələdə ən
böyük yaşayış məntəqələrindən
biri Nic qəsəbəsidir, ərazisi 100 kv.km-dir. Əhalisi
6500 nəfər, bunlardan 4500-nü udilər təşkil edir.
Udilərin danışıq dili Udi dilidir.
Nicdə hazırda 2 uşaq bağcası, mədəniyyət
evi (mədəniyyət evi nəzdində“Cəngi” rəqs
ansamblı), 3 klub, xəstəxana, kitabxana, 5 məktəb, 2 məcsid,
1 kilsə, 3 məbəd və bir neçə tarixi abidələr
mövcuddur. Qəsəbə ərazisində
Udi dini icması fəaliyyət göstərməkdədir.
Həmçinin burada ictimai təşkilat -
"ORAYİN" Udi mədəniyyət mərkəzi də
fəaliyyət göstərir. İndi də
udu dilində folklor nümunələrini və Azərbaycan
türkcəsində qarşılığını veririk.
***
Andlar
Båğ ağçi - Günəş
haqqı
Båğ kinə boqaz - Gün
kimi yanım, düz dåyirəm
Xaş
ağçi - Ay haqqı
Arux
ağçi - Od haqqı
Nanay
ağçi - Ana haqqı
Nanay
ağçi -Ana haqqı
Båzålni ağçi - Canım
üçün
***
İnanclar
Kulbak girbatan şotoy loxun çuakiz, bupsun tene bacon.
Barama yığılarkən onun üstündən kåçmək, tullanmaq
olmazdı.
- Pərəkəl
usum xazalxoxun makan biti diyənə xozal bakatan qojin qonçuxen
işaluxa bakala sa xodin loxol lasi siğine.
Güyə pərəkəl muğur bay usum xazalane laysa.
Baramaqurdunun tåz
yarpağa düşməsi üçün yarpaq
tökülərkən åv sakinlərindən biri kümxananın
yaxınlığında bitən bir ağaca
çıxıb qışqırardı. Bununla da guya
ipəkqurdları oyanar və tåz yarpağa çıxardılar.
- Pərəkəl
masi baksa burkatan mo pərəkələ pul lafsun ginektun
qamişəksay. Şoto görəl sa
kotor sil iz boş xe bakala cametun baye iz loxol exala amdarxoy siya
zabtune. Sil şi siya zapkatan xene tume batkain,
motoxunal şi pul lafstenesa avatun baksa. Motoxun
aşa kömürin kotoraçakpi məlinətun basta yal
kömürə pərəkəlin bakala kalanin çonxo
xaş zabi xena məninatun vosta.
Baramaqurdu ağarmağa başlardısa, bu, qurdun gözə
gəlməsi kimi başa düşülərdi. Ona görə
də bir parça qızdırılmış
kömürü içərisində su olan piyaləyə
salıb baramanın üstünə gəlmiş adamların
adını çəkərdilər. Kömür
kimin adı çəkiləndə suyun dibinə
batardısa, bununla da baramanın onun tərəfindən
gözə gəlməsini müəyyən ådərdilər. Bundan sonra kömür parçasını əzib
küçəyə atar və yaxud kömürdən
kümxananın qapılarına xaç çəkib, suyu
küçəyə atardılar.
- Xəyin
bacane loxol əşinnesa qoya üktənə qonağ
eğale.
Əgər it båli üstə ağnayarsa, åvə altı qonaq gələcək.
- Bəyka
binen hava qoink bakala vədinə xe
eştata taxalatu yal xeni loxun çuakalatun. Halaxun
qoruşseyna bina 6 xaşaxun 3 usena sirik xena nu taxalane.
Gəlin və bəy qaranlıq vaxtı su gətirməyə
gåtməməli və
ya su üstündən kåçməməli idilər. Haldan qorunmaq
üçün gəlin 6 aydan 3 ilədək su gətirməyə
gåtməzdi.
- Biyi
çoxon ocağe loxol tağatan nu xameğane gərək. Xameğain əili bədəne çaça
göyün ləkox bakale.
Hamilə qadın müqəddəs ocaqlara gådərkən
qaşınmamalıdır. Əgər
qaşınsa, uşağın bədənində
qırmızı və göy ləkələr əmələ
gələcək.
- Biyi
çoğon amdara çəp bexain əil çəp biyin
bakale.
Hamilə qadın çəpgöz adama baxsa,
uşağı çəpgöz olar.
- Pərəkələ
xurutul makan biti deyənə muçanaki xuptun boxsa,
qonçiöotun paysa. Pərəkəl bakala
kala şamtun bokosa. Motoxun oşal xurutulxa nu taxain te vədinal nextun. “Ya oyənki xərux
sun-sunaxun hetərtun seseney.” Motoxun oşa
xurutulxo pərəkəl bakala bakunux tağalatun.
İpəkqurduna qarışqa düşməməsi
üçün südlü sıyıq bişirib,
qonşulara paylayardılar. Kümxanada şam
yandırardılar. Əgər qarışqalar yånə gåtməsəydilər, o halda dåyərdilər: «Biz
gördük ki, itlər bir-birini nåcə didirdilər». Bundan
sonra qarışqalar kümxananı tərk åtməli idilər.
- Pərəkəl
cənləinşakala vədine amdarxon sun-suna bosteni
göyinxoy sil, orux yal kerəs hikənesa tastun tene bakonuy. Tə vədine pəkələn bar tene tadoniy.
İpəkqurdunun
canlanması dövründə adamlar bir-birinə bostan bitkilərinin
toxumunu, od və başqa şåylər vårə bilməzdi. Yoxsa,
barama məhsul vårməzdi.
- Puri
admara nepen akatan sa kotor şume kate el babi.
Çoya qərəmzoğo taradi sa xodin həcinə
lanxi nexnu: “haqa mo vi pay, kul haqa zaxun”.
Bir ölmüş adamı yuxuda görəndə bir
parça çörək götürüb arasına duz
tökürsən. Üzünü qəbirstanlığa çevirib bir
ağacın haçasına qoyursan və deyirsən: “Ala bu
da sənin payın, məndən əl çək.”
- Puri
amdara nepen aqain, paklin xup boxu iz siya tanesta. Hamal qərəmzoxoy
loxol tansa. Te xorayaxun sa boşkav baki
tanşta. Qərəmzoğo bakala amdarxonal
utunksa.
Bir ölmüş adamı yuxuda görsən, ancaq
lobyalı aş bişirib ehsan verirsən. Həm də
qəbir üstünə gedirsən. O yeməkdən bir
boşqab da ora aparırsan. Orda olanlar yeyir.
- Əil
qoya tək mandatan iz turin tərəf
munfultun laxsaki, əilen tək qoya makan kibi.
Uşaq evdə tək qalanda süpürgəni
baş-ayaq qoyurlar ki, qorxmasın.
- Puri
amdara nepen aqain, paklin xup boxu iz siya tanesta. Hamal qərəmzoxoy
loxol tansa. Te xorayaxun sa boşkav baki
tanşta. Qərəmzoğo bakala amdarxonal
utunksa.
Bir ölmüş adamı yuxuda görsən, ancaq
lobyalı aş bişirib ehsan verirsən. Həm də
qəbir üstünə gedirsən. O yeməkdən bir
boşqab da ora aparırsan. Orda olanlar yeyir.
- Əil
qoya tək mandatan iz turin tərəf
munfultun laxsaki, əilen tək qoya makan kibi. Uşaq
evdə tək qalanda süpürgəni baş-ayaq qoyurlar ki,
uşaq evdə tək qorxmasın.
Udilər yaz ayında «joğulun axsibay», yəni yaz bayramı
kåçirərdilər. Bu bayram mart
ayının ortalarında kåçirilirdi.
Bu bayramın əsas əlamətlərindən
biri hamının åvində
ənənəvi xörəklərdən biri sayılan «hərsə»
bişirilməli idi. Yumurta bişirib
qırmızı boyayardılar. Uşaqlar
boyunlarına çanta kåçirib
həyətləri gəzər, åv sahiblərindən pay umardılar. Həyət-bacadan Novruz gülü
yığardılar. Mahnı oxumaqla yazın gəlişini
bəyan ådərdilər:
Novruz
gülü, Novruz gülü,
Bir gətir,
iki gətir, yumurta gətir!
Bayram günü axşamçağı həyətlərdə
tonqal qalayıb, onun üstündən tullanardılar.
Tonqal
üstündən tullanarkən oxuyardılar:
Ağrım-acım
odda qalsın,
Ağrımı-acımı od aparsın…
Uğur
Xalq Cəbhəsi.- 2016.- 18 may.-
S.13.