«9-cu meydan»ın
simvolikası
Elbəyi Cəlaloğlunun «9-cu meydan»ı ilk sətirlərindən
fikir, düşüncə orijinallığı, onu təqdim
etmə bacarığı, müəllifin mövzu predmetinə
çevirdiyi məsələ haqqında
danışacağı təqdimat və təsvirləri səliqəli,
müasir ədəbi (həm də yeri gəldikdə xalq
dili) dil normaları çərçivəsində verə
biləcək müəllif dəst-xəttini gördüm. «9-cu meydan»
adlanan bu kitaba eyniadlı povesti, dörd hekayəsi və
dörd məqaləsi daxil edilib. E.Cəlaloğlu
«9-cu meydanı» povest adlandırsa da, janr baxımından onun ədəbi
təyinatı avtobioqrafik – esse kimi nəzərdən
keçirilməsi daha düzgün olardı. Müxtəsər
«Proloq»dan sonra «Kapitan Borodin», «Eşelon», «Falçı», «9-cu
meydan», «Mehdi», «Nəcəfin məzuniyyəti və Borodinin tərsliyi»,
«Pullu hədiyyə», «Katya», «Nələr keçdi
könlümdən» başlığı altında müəllifin
fərdi həyatının müxtəlif yaş dövrlərini
çevrələyən anlar əsərin məzmununda yer
alıb. «9-cu meydan»da bizə bir sıra tanış olan səhnələr
olsa da (məsələn, Cəlaloğlunun «9-cu meydan»ın bəzi
yerlərində M.Şoloxovun «İnsanın taleyi» povestindəki
Andrey Sokolovun öz başına gələnləri, həyatını
nağıl etdiyi kimi əsərin axarında baş qəhrəman
Mehdiyevin ömür-gün lövhələri canlanır,
yaxud «Falçı» fəslini oxuyanda biz qırğız
yazıçısı Ç.Aytmatovun «Öldürməli… Ölməli» əsərindəki
falçının hekayənin baş qəhrəmanı
Sergey Vorontsovun falına baxıb onun gələcək taleyinin
necə olacağından xəbər verməsi, Ağarəhimin
«Girdab» romanında falçılığın bəzi məqamları
ilə səsləşən elementləri görməyimizə
baxmayaraq), əsər özünəxas kompozisiya, struktur,
süjet xətti, məzmun, təhkiyə axarı, hadisələrə
tamamilə orijinal yanaşma tərzi ilə seçilir.
«9-cu meydan»da biz xeyli yadda qalan surətlər-personajlarla
üzləşirik. Bunlar əsərin baş qəhrəmanı Mehdiyev
(müəllifin prototipi - çünki, hər şeydən
öncə, burada E.Cəlaloğlunun fərdi bioqrafiyası,
onun həyat baxışları, düşüncəsi,
insanlığa, insanlara, türkçülüyə
münasibəti, mənəvi-mədəni idealları, tarixi
köklərə, genetikaya bağlılığı, tarixi
hadisələrə, xalqımızın başına gətirilmiş
fəlakətlərə verdiyi qiymət, türklərə
qarşı Rus imperiyası, sovet ideoloqları Stalin, Beriya,
Lenin, Dzerjinski, Kirov Mir Cəfər Bağırov və
başqalarının münasibəti, qanlı-qadalı
repressiya və sürgün illəri və s. bacarıqlı
yazıçı-publisist mövqeyindən dəyərləndirilir),
kapitan Borodin, Romantsov, Kraxmalets, Malxaz, Tamaz, Eldar, Yermentay, Mehdi,
Dato, Ərəstun, Davletov, Nəcəf, Katya, Kovalyov və digərlərindən
ibarətdir.
«9-cu meydan» povest-essesi, hər şeydən öncə,
E.Cəlaloğlunun maraqlı psixologizmlər yaratması ilə
diqqəti cəlb edir. Bu psixologizmlər, müəllifin
özünün qeyd etdiyi kimi, kapitan Borodinin ifrat tələbkarlığı
ilə tərəf-müqabilinə psixoloji gərginlik
yaşatmasın»dan (s.3) başlayaraq «Nələr keçdi
könlümdən» (s.39) başlığında qəhrəmanın
Sverlovskdan Tiflisə təyyarə bileti olmadığından
İrəvana uçub gəldiyi zamanda daha da güclənmişdi.
«Görəsən, bu şəhərin sakinləri
olan ermənilər mənim dədə-baba yurdumda
yaşadıqlarını, bu şəhərə yüz əlli
il öncə köçürüldüklərini bilirlərmi?
– Təbii ki, o vaxt müfəssəl tarixi bilgilərim olmasa
da, yaşı yüzü haqlamış baba və nənələrin
dilindən belə şeyləri çox eşitmişdim,
onların ermənilərə sonsuz nifrətindən xəbərdar
idim. Kommunist rejimi nəyə nail olsa da, bu nifrəti
yaşlıların qəlbindən silə bilməmişdi…
Bütün bunları düşünə-düşünə
şəhərin üzünə tüpürmək istədim,
burada ulu babalarımın ayaq və əl izləri,
memarlıq abidələrinin olduğunu xatırladım,
onların ruhunu incitməkdən ehtiyat edib fikrimdən
daşındım» (s. 41). Müəllif psixolojizmləri sonra
da davam etdirir: « - Bura indi Ermənistandır… vaxt varıydı
ki, mənim babalarım, «Mehralı bəy, Dəli ağa,
Qaçaq Kərəm, Nağıxan (hələ şah
babalarımı demirəm) bu düzlərdə, bu dağlarda
at oynadıb, qılınc çalırdılar… indi tərlan
oylağında sar şingilim atır»…(s.41)
E.Cəlaloğlunun adı çəkilən
kitabında bədii-publisitik yöndə
türkçülük, Azərbaycan tarixininin, həyat fəlsəfəsinin,
etnik-mənəvi dəyərlərinin, psixologiyasının
müxtəlif məsələləri diqqət mərkəzinə
çəkilir, müəllif nəzərindən
işıqlandırılır. Qabardılmış məsələlərə
Cəlaloğlunun münasibəti özəldir. Çünki burada türk yaşam tərzinin
uyğun mənzərəsi görünməkdədir.
E.Cəlaloğlu «9» simvolikasını əsərin
bütün mahiyyətinə elə bağlayır ki, onun təqdimatında
mifoloji xüsusiyyətləri ilə bərabər, həm də
müəllifin öz fərdi təxəyyülündən gələn
«9» simvolikası oxucu təfəkküründə özünə
ayrıca yuva qurur. «9» rəqəmi bizi əsərdə əvvəldən-axıra
kimi müşayiət edir: … məhəbbət aləminə
şedevr sevgi münasibəti gətir 9 il
gözlə. (Mehdiyev sevdiyi Turanə adlı qıza əsgərliyə
yollanmazdan əvvəl belə demişdi), «İlk məhəbbətim»in
bənövşəyi çalarlı örpəyi soldan
sağa və yuxarıdan aşağıya 9 cərgədə,
biri tərsinə, digəri düzünə
ağız-ağıza dayanmaqla bütövlük rəmzini əks
etdirən ağ və qara 9 rəqəminə bənzəyən
butalarda bəzədilmişdi» (s.9), «…özümü o
vaxtkı «Neftçi» futbol klubunun 9 nömrəli məşhur
oyunçusu Anatoli Banişevskinin yerində hiss edirdim» (s.14),
«Bala, sənin adının, atanın adının və
soyadının hərflərə görə ştrix
kodlarının cəmi 9-dur. Bu, müqəddəs rəqəmlər,
mükəmməllik və bütövlüyün,
böyük cəsarət və qabiliyyətin nadir insanlarda
müşahidə olunması fitri istedadın və əvəzolunmaz
bacarığın simvoludur… (bunu deyərkən
otaqdakı kitab rəfinə və divarda mıxdan
asılmış 9 telli saza nəzər saldı…) (s.14),
«Əlbəttə, falçı anamla mənə doqquz gəldi…
Ani olaraq bayaq vurduğum doqquzluğu
xatırladım. Topun qapının
yuxarı sağ küncündən keçdiyi məqamı
göz önünə gətirərkən orada qapı dirəklərinin
və topun yaratdığı 9 təsvirini göz
önündə canlandırmaq elə də çətin
deyildi, «…vaqonun pəncərəsinə şəhadət barmağımla
9 yazdıqdan sonra, iştirakçısı olduğum «serial»
davamını izləmək üçün hücrəmə
qayıtdım. Kənardan məni izləyən
Tamaz nəyə görə məhz 9 yazdığımı
soruşdu. Bayaqdan
xatırladıqlarımı təfsilatı ilə …
nağıl etdim, sonra da bu rəqəmin türklərin
müqəddəs rəqəmi olduğunu diqqətə
çatdırdım. Bunun əsaslandırılmasını
isə Türk mifologiyasında yaranışın doqquzluqla, yəni
Oğuz xan, onun iki arvadı və altı oğlu ilə
başlandığını … izah etdim, eyni zamanda sazın sinəsində
simlərin sayının 9 olduğunun da bu mifologiyayla
bağlı olduğunu iddia etdim. …9 simin
birlikdə səsləndirdiyi melodiya türkün
bütövlük nəğməsi, birlik simvolu, bərabərlik
göstəricisi, ruh yüksəkliyi, yaşamaq və gəlişmək
eşqidir» (s.15). «Dostlarıma «Dədə
Qorqud» dastanlarından, Dəli Domrul doğularkən
atasının 9 buğa yendiyini də xatırladım». Türk mifologiyasına görə, dünyanı
yaradan Qara Xan dünyanın tam mərkəzinə 9 budaqlı
şam ağacı əkibmiş. Yaqutlar 9
Göy Tanrısının olduğuna inanırdılar.
Altaylılara görə dənizin dibində 9 ucluqlu qara
daş var. Həmin daş qiyamət günü 9 yerindən
ayrılacaq, tünd sarı rəngdə dəmir atlara
minmiş 9 döyüşçü ətrafa hücum
çəkəcək. Onların başqa bir inancına
görə isə insanın skeletində 9 adda əlavə
var: bunlar baş, bel, diz, topuq, çiyin, dirsək, ovuc, əl
biləyi və ayaq biləyidir… həmin rəqəmin
İslam aləmində də müqəddəs hesab
olunduğunu vurğuladım, … yeniyetmə vaxtlarında
Allahın 99 adı olduğunu və cənnətin
qapısında yazılmış «Bismillah» kəlməsinin 9
hərfdən ibarət olduğunu ilk dəfə Mələk
nənəmdən eşitmişdim. Sonralar
«Bismillah» sözünü əbcədin ərəb ekvivalenti
ilə hesablayanda cəminin 9 olduğunun şahidi oldum» (s.16).
Müəllif əsərin bir neçə səhifəsində
«siyasi doqquzluq» ifadəsindən istifadə edir. Hərbi
hissəyə gəldikdən sonra «Falçıdan öyrəndiyim
üsulla dərhal rəqəmləri üst-üstə gəlib
hesabladım və dodaqlarımı bir-birinə
çıxaraq öz-özümə…, yenə də 9, - deyə
düşündüm…»
Karantində 40 gün təlim keçdikdən sonra … Mənim
də daxil olduğum qrup «9-cu meydan»a gətirildi. “Əziz
falçya doqquz gəlib” (s.18). «…76 nəfərin
13-ü istintaq zamanı həlak olub, 63-ü isə 1937-ci il dekabrın 31-də güllənlənib… 14
yaşımdaykən 150 ailədən ibarət olan kəndimizdə
inanılmaz bir hadisə baş verdi. Birinin qırxı
çıxmamış, digəri eyni aqibəti yaşamaqla xəstəlik
və avtomobil qəzası nəticəsində 9 kişi dünyasını dəyişdi. 9-cudan başqa hamısı 35-55 yaşlarında
olanlar idilər» (s.21). «Həmin gecə elə
bilki, şər qüvvələr 9-cu meydana hücuma
keçmişdilər» (s.24). «Hərbi xidmətimizin
9-cu ayında məni hissəmizdə təşkil olunmuş
90 günlük politologiya kursuna cəlb etdilər» (s.26).
«Xoşbəxt adamsınız. Sizin
üç «doqquz»unuz var. Anadan tam vaxtında – 9ay, 9 gün, 9
saatın tamamında doğulmusunuz» (s.40) və s. və i.a. «9
sayı əsərin müxtəlif yerlərində simvolik səslənsə
də, bu «9»-un türk mifik düşüncəsi ilə
ustalıqla bağlanılıb, əsərin
oxunaqlığına müsbət təsir etməsi də nəzərdən
qaçırılmamalıdır.
E.Cəlaloğlunun təhlilə cəlb etdiyimiz kitabında oxucu bir sıra ümumi məsələlərdən bədii-publisistik yöndə xəbərdar ola bilir. Bu, bir tərəfdən, yaşadığımız çağdaş dünyanın siyasi-ideoloji mənzərədirsə, digər tərəfdən, tarixi keçmişin mənfur-iyrənc olaylarının göz qarşısında canlandırılmasıdır. Bir tərəfdən, ermənilərin XIX əsrin əvvəllərindən planlı şəkildə torpaqlarımızda yerləşdirilməsi, İrəvan xanlığımızın mərkəzində Erməni dövlətinin paytaxtının yaradılması, xalqımızın övladlarının doğma torpaqlarından digərgin düşməsi, Bakıda, Azərbaycanın müxtəlif yaşayış məntəqələrində 1918-1920-ci illərdə kütləvi qırğınların törədilməsidirsə, digər tərəfdən, I Pyotrdan başlayaraq xalqımıza və vətənimizə zaman-zaman düşmən əlinin uzanması, rusların ermənilərə havadarlıq edib bizə haqsız olaraq zülm etməsi bədii təxəyyülün köməyi ilə tarixi faktların göz önünə gətirilməsidir. E.Cəlaloğlunun «9-cu meydan»ının mahiyyəti ilə yaxından tanış olmaq üçün əsərin alt qatlarında yatmış Zərdüşt fəlsəfəsinin «vərəqlənmə»si, bu fəlsəfəyə görə insanın şüur yükünün dərin idrakdan qidalana bilməməsi, sonrakı dövrlərdə idealist və materialist fəlsəfə arasındakı ziddiyyətlər, fanatizmin rasionalist idraka ziyan vurması, «Tanrı» anlayışının alternativnin tapılmaması, siyasətçinin filosof yox, öz «mənəm»liyini digərlərinə zorla qəbul etdirməsi, fəlsəfənin məntiqdən daha çox yaradıcı formaya üstünlük verməsi və nəticəsinin hiylə, məkrə xidmət etməsi və s. kimi məsələlər müdriklikdən daha çox, nadanlığın meydanda olması dövlət quruculuğuna, onun möhkəmləndirilməsinə kömək yox, tağların, dayaqların laxladılması kimi nəzərdən keçirilir. Cəlaloğlu bütün əsər boyu belə siyasi-ideoloji gedişlərə kapitan Vitali Petroviç Borodinin dili ilə izahlar verir, siyasətin nəinki orduda, həm də ictimai-siyasi həyatda yerinə nəzər salır.
Nizami
Tağısoy
Professor
Xalq Cəbhəsi.- 2017.- 13 iyul.- S.14.