Güney Azərbaycan
poeziyasının şah damarı - poema
XX əsr Güney Azərbaycan ədəbiyyatı ideya-məzmun,
janr, sənətkarlıq və üslub baxımından bədii
fikir tariximizin ayrıca bir mərhələsidir. Bu mərhələdə,
xüsusilə də XX əsrin 20-ci illərindən
başlayaraq Güney Azərbaycanda yaranan anadilli ədəbiyyat
bəzi istisnalar olmaqla, siyasi basqı və təzyiqlər
altında inkişaf edib. İranda əsas
ideyası milli ayrı-seçkilik və şovinizm olan Pəhləvi
rejiminin hakimiyyəti altında yaşamaq məcburiyyətində
qalan Güney Azərbaycan türkləri isə həmin mərhələdə
bütün milli hüquq və haqlarından məhrum
olundular. Onlara Azərbaycan dilində məktəb
açmaq, mətbuat orqanları və mədəniyyət
ocaqları yaratmaq bir yana, hətta ictimai
yerlərdə doğma dillərində danışmaq,
doğulan körpələrə türk adlarını qoymaq
haqqı belə tanınmadı. Ancaq nə qədər
ağır şərtlər, basqılar altında
yaşasalar da, Güney Azərbaycan türkləri milli-mənəvi
sərvət və əxlaqi dəyərlərini, ən
başlıcası isə ana dilini qoruyub saxlamağı
bacardılar.
Şimali
Azərbaycanda sosializm cəmiyyətinin yaranmasından sonra
SSRİ ilə İran arasındakı sərhəd rejimi
ciddiləşdi, parçalanmış bir məmləkətin
- Azərbaycanın Cənubu ilə Şimalı arasında
gediş- gəliş çətinləşdi və illər
keçdikcə sərhədlər tamamilə keçilməz
oldu. Xalqın ictimai-siyasi taleyi kimi onun dili, təhsil
sistemi, mətbuatı, mədəniyyəti də şəraitə
uyğun olaraq ayrı-ayrı ideoloji istiqamətlərdə
inkişaf etdi və bu tarixi ədalətsizliyin fəsadları
millətin ruhunun və mənəviyyatının tərcümanı
olan bədii ədəbiyyata da təsirsiz ötüşmədi.
Odur ki, XX əsrin Güney Azərbaycan ədəbiyyatına
Şimali Azərbaycanda yaranan ədəbiyyatın təsiri
danılmazdır. Hər iki tərəfin ziyalıları
baş verən siyasi-ədəbi hadisələrə biganə
qalmamış, mənəvi-ədəbi-mədəni
körpünün dayaqlarının zəifləməsinə
imkan verməmişlər. Cənubda yeni
formalaşan poeziyaya Səməd Vurğun, Süleyman Rüstəm
kimi Quzeydən olan söz ustalarının ilhamverici təsiri
xüsusilə güclü olub. Eyni zamanda
ötən əsrin sonlarında Azərbaycanın istiqlaliyyət
əldə etməsi ədəbi-nəzəri irsə
münasibətdə mövcud stereotipləri aradan
qaldıraraq milli-kulturoloji zəminə söykənən yeni
baxışlar sisteminin əsasını qoymuş oldu. Məhz bunun nəticəsində klassik və
müasir ədəbiyyatşünaslığın, o cümlədən
onun ayrı-ayrı problemlərinin, indiyədək tədqiqatdan
kənarda qalmış bir sıra aktual məsələlərin
yeni təfəkkür işığında öyrənilməsi
və araşdırılması zərurəti yarandı.
Son illərdə mühacirət və Güney
Azərbaycan ədəbiyyatının bir sıra problemlərinin
tədqiq olunması bu baxımdan səciyyəvidir. Bu mənada fil.ü.f.d. Esmira Seyfəl
qızı Şükürovanın “XX əsr Güney Azərbaycan
epik şeiri” monoqrafiyası diqqət çəkir. Monoqrafiya giriş, dörd fəsil, nəticə və
istifadə olunmuş ədəbiyyat siyahısından ibarətdir.
“Giriş”də mövzunun aktuallığı,
elmi yeniliyi, məqsəd və vəzifələri, tədqiqi
tarixi, metodoloji əsası, nəzəri-praktiki əhəmiyyəti
və başqa məsələlər haqqında qısa,
yığcam şəkildə danışılır.
Tədqiqat işinin ayrı-ayrı fəsillərində
araşdırılan problemin bu və ya digər aspektlərinin
hərtərəfli səciyyələndirilməsini təmin
etmək üçün tədqiqat obyektinə yanaşma tərzinin
fərqliliyinə mümkün qədər diqqət yetirilib. Belə ki,
monoqrafiyanın ayrı-ayrı fəsillərində Güney
Azərbaycan ədəbiyyatında poema janrının təşəkkülü
və tədqiqi məsələləri, inkişaf mərhələləri,
ənənə və novatorluq, sənətkarlıq problemləri
əhatəli şəkildə təhlil obyektinə
çevrilib. Qeyd edək ki, bu cür
yanaşma tərzi bir tərəfdən tədqiqatın
ayrı-ayrı fəsillərində qaldırılan problemlərin
bir-birini tamamlamasına, digər tərəfdən isə
mövzunun təkamül kontekstində dərkinə imkan
verib.
Lakin qeyd
edək ki, haqqında müxtəlif münasibətlərlə
bəhs olunan “Heydərbabaya salam” (M.Şəhriyar),
“Sazımın sözü” (B.Q.Səhənd), “İsanın
son şamı” (K.M.Sönməz), “Üç tablo, yaxud
Eşqinin idealı” (M.Eşqi), “Apardı sellər Saranı”
(H.M.Savalan) kimi bir neçə poema istisna olmaqla, XX əsr Cənubi
Azərbaycan şairlərinin poema
yaradıcılığı bu günə qədər
geniş və əhatəli, sistemli şəkildə öyrənilməmiş,
ayrıca tədqiqat obyekti olaraq seçilməyib. Fikrimizcə, XX əsr Cənubi Azərbaycan ədəbiyyatında
poemanın bir janr kimi sistemli şəkildə öyrənilməsi,
əslində mədəniyyət və ədəbiyyatımızın
mühüm bir mərhələsinə aydınlıq gətirmək
baxımından böyük əhəmiyyətə malikdir.
Etiraf etmək lazımdır ki, XX əsrin 60-cı illərindən
başlayaraq Cənub ədəbiyyatının tədqiqi ilə
məşğul olan ədəbiyyatşünas alimlərimizin
ayrı-ayrı şair və yazıçıların bədii
irsinə müraciət etməsi, eyni zamanda gənc tədqiqatçıların
da onların təcrübəsinə əsaslanaraq ədəbiyyatın
müxtəlif aspektlərinin araşdırılmasına meyl
göstərməsi və bu meyllər nəticəsində
araya-ərsəyə gələn yeni tədqiqat əsərləri
bu sahədəki mövcud boşluqların aradan
qaldırılmasına doğru yönəldilib.
E.Şükürova
öz tədqiqatında XX yüz il Cənubi
Azərbaycan ədəbiyyatında poema janrının
inkişaf mərhələləri və problemlərini tədqiq
etməyi qarşısına məqsəd qoyub. Etiraf
etməliyik ki, Cənubi Azərbaycan ədəbiyyatının
poema janrının təşəkkülü, inkişaf mərhələləri,
tədqiqi tarixi, ənənə və novatorluq, sənətkarlıq
məsələləri milli ədəbiyyatşünaslıqda
ilk əhatəli tədqiqini tapıb. Burada
mövzu dairəsinin yeni obyektiv mənzərəsi
yaradılmış, ictimai-siyasi burulğanlarda, ədəbi
rüzgarlarda ideya və məzmunca cilalanıb təkmilləşərək
dövrün aynasına çevrilən epik və lirik poema
janrı müasir nəzəri-estetik baxımdan təhlilə
cəlb olunub. “XX əsr Güney Azərbaycan
epik şeiri” monoqrafiyası milli ədəbiyyat-şünaslığımızın
xəzinəsini zənginləşdirməklə, onun
uğurlu və diqqə-təlayiq olması təəssüratını
da yaradır. Məlum olduğu kimi, Esmira xanım 1998-ci
ildə “Məhəmmədhüseyn Şəhriyarın həyatı,
mühiti, yaradıcılığı” mövzusunda namizədlik
dissertasiyasını müdafiə et-dikdən sonra, ötən
illər ərzində Cənubi Azərbaycan ədəbiyyatını,
XIX-XX əsrin ədəbi proseslərini izləmiş, bacardığı
qədər mükəmməl öyrənib, o taylı-bu
taylı Azərbaycan ədəbiyyatı haqqında məqalələrlə
çıxış edib. Tədqiqatçının
xaricdə monoqrafiyası, elmi-kütləvi məqalələri,
beynəlxalq və respublika miqyaslı simpozium və
konfranslarda çıxışları əsasən Cənubi
Azərbaycan ədəbiy yatına həsr olunub. Beləliklə, o, “Esmira Fuad” imzası ilə ədəbi
ictimaiyyətdə Cənubi Azərbaycan ədəbiyyatı
mütəxəssisi kimi imic qazanıb. Məhz
mütəxəssis qələmindən çıxan
araşdırmada Cənubi Azərbaycan poeziyasının
şah damarı olan poema janrının təşəkkülü,
inkişafı, formalaşması prosesi, sənətkarlıq
xüsusiyyətləri və nəzəri məsələlərinin
dolğun təhlili diqqətimizi çəkir.
E.Şükürovanın
əsas məqsədi Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığında
nisbətən az tədqiq edilən poema
janrının inkişaf mərhələlərini
araşdırmaq, təşəkkülünün obyektiv mənzərəsini
yaratmaq, mövzu dairəsini və ideya-məzmun xüsusiyyətlərini
üzə çıxartmaq, bədii sənət-karlıq əlamətlərini
çağdaş nəzəri-estetik meyarlarla qiymətləndir-məkdən
ibarətdir. XX əsr Cənubi Azərbaycan ədəbiyyatında
yaranan poemaları araşdırmaqda tədqiqatçının
digər məqsədi isə poema yaradıcılarının
klassik ədəbi irsimizin ənənələrindən səmərəli
şəkildə bəhrələnərək bu janrın XX əsrin
ictimai-siyasi, ədəbi-mədəni şəraitinə
uyğun estetik ideallarla inkişaf etdirilməsinin səbəblərini
elmi cəhətdən əsaslandırmaqla janrın ədəbiyyat
tariximizdəki yerini düzgün təyin etmək və bu sahədə
ədəbiyyatşünaslığımızda mövcud
olan boşluğun müəyyən dərəcədə
doldurulmasına nail olmaqdır.
E.Şükürovanın tədqiqat obyekti XX əsrdə
Cənubi Azərbaycanda ayrı-ayrı şairlər tərəfindən
qələmə alınmış, ümumazərbaycan ədəbiyyatının
inkişaf qanunauyğunluqlarını əks etdirən mənzum
mətnlər - poema janrının tələblərinə
cavab verən əsərlərdir. O, mövzusunun elmi-nəzəri
baxımdan əhatəli açılması üçün
tədqiqatla əlaqədar digər xalqların ədəbiyyatına,
poema janrı haqqında nəzəri mülahizələrə
də müraciət edib.
Tədqiqatda göstərilir ki, işin əsas elmi
yeniliyi Cənubi Azərbaycan ədəbiyyatında müstəqil
janr kimi böyük yol keçmiş və bu günədək
inkişaf edən, yeni-yeni nümunələri yaranan poema
janrının ilk dəfə geniş və müqayisəli
şəkildə araşdırılmasıdır. Qeyd edək ki,
E.Şükürovanın özünün də dəfələrlə
vurğuladığı kimi, Cənubi Azər-baycanda milli
istiqlaliyyət uğrunda mübarizə, xalqlar arasında nifaq
toxumu səpən, onları bir-birinə qarşı qoyan,
“Parçala, hökm sür” prinsipləri ilə yaşayan və
işğalçılıq siyasəti yeridən düşmən
qüvvələri ifşa edən, sülh və bərabərliyi,
qardaşlığı yayan, Cənubi və Şimali Azərbaycandakı
mövcud ictimai-siyasi quruluşların vətəndaşın
həyat tərzinə təsirinin müqayisəsindən
yaranan fərqlilikləri, həmçinin ailə-məişət,
məhəbbət, sənət və sənətkar problemləri
kimi digər mühüm məsələləri təsvir və
tərənnüm edən poema janrının forma və məzmunu
ətraflı elmi araşdırmalara tam əsas verir. Tədqiqat işi gələcəkdə Azərbaycan
ədəbiyyatında poema janrının daha dərindən və
ətraflı araşdırılması üçün
mötəbər elmi-ədəbi bir mənbə, qiymətli
bir qaynaqdır.
Qeyd edək ki, monoqrafiyanın əsas nəzəri
müddəalarının, başlıca elmi yeniliklərinin
müxtəlif elmi nəşrlərdə, beynəlxalq və
respublika elmi konfranslarının materiallarında, Azərbaycanda
və xarici ölkələrdə məqalə və tezislər
şəklində dərc olunması da möv-zunun nə qədər
aktual olduğunun göstəricisidir.
Onu da vurğulamaq lazımdır ki, Esmira
Şükürova on ildən artıq bir müddətdir ki, Cənubi
Azərbaycan ədəbiyyatı şöbəsində bu
mövzu üzərində çalışır. Bu müddətdə
tədqiqata dair müəyyən mətnlər əldə etmək
üçün dəfələrlə Arazın o tayında
olmuş, İranda yaşayan mütəxəssislərlə,
mətnşünaslarla elmi əlaqələr yaraşdıb.
Esmira xanım əsərdə ilk dəfə
olaraq XX əsr Cənubi Azərbaycan poemasının yaranma və
inkişaf xəttini izləyib, əhatəli bədii
materialı və onun folklor qaynaqlarını təsnif edib
sistemləşdirib. Poeziya o tayda ədəbiyyatın
aparıcı ədəbi növü olduğu
üçün yaranan poemaların da sayı çoxdur.
Tədqiqatçının bu
araşdırmasında Cənubi Azərbaycan ədəbiyyatının
tədqiqi sahəsində yaranmış zəngin elmi materiala yaxşı
bələd olduğunu ortaya qoyub.
E.Şükürovanı ədəbi ictimaiyyət fəal
qələmli jurnalist, qadın hərəkatının fəalı
kimi tanıyır. O, böyük elmi enerji sahibidir, vətənçi bir
qələmin sahibidir. Mövzu ilə
bağlı kifayət qədər məqalə, tezis və
kitabları çıxıb. Sayırıq
ki, Esmira Şükürovanın “XX əsr Güney Azərbaycan
epik şeiri” monoqrafiyası ədəbiyyatşünaslığımız
üçün gərəkli və faydalı bir tədqiqatdır.
Teymur
Əhmədov, filologiya üzrə elmlər doktoru, professor
Rəhim Əliyev, filologiya üzrə elmlər
doktoru
Xalq Cəbhəsi.- 2018.- 2 noyabr.-
S.14.