İrəvan xanlığı birinci
Rusiya-İran müharibəsi dövründə
12-ci yazı
Kartli-Kaxetiya çarlığı Rusiyaya birləşdirildikdən
sonra bölgəni narazılıqlar
bürümüşdü. Bu
qarışıqlığı yatırmaqda aciz qalan baş
komandan K.F.Knorrinqin siyasəti çar I Aleksandrın
narazılığına səbəb olmuşdu. Buna görə, 1802-ci ilin sentyabrında P.D.Sisianov
çarın fərmanına əsasən baş komandan təyin
edildi. Onun baş komandan təyin edilməsi
ilə Rusiyanın Gənubi Qafqazı işğal etmək
planı gerçəkləşdi. Şöhrətpərəst,
qəddar, kobud, lakin bacarıqlı sərkərdə olan
P.D.Sisianov 1796-cı ildə V.A.Zubovun
başçılığı ilə rus qoşunlarının
Aərbaycana yürüşündə iştirak etmiş və
Bakının komendantı təyin olunmuşdu. O, Azərbaycana
yaxşı bələd idi. Lakin Rusiya hökumətinin
məhz P.D.Sisianovun komandan təyin edildiyi bir vaxtda
planlarını gerçəkləşdirməsinin bir
neçə səbəbi vardı. Birinci əsas
səbəb, beynəlxalq vəziyyətin Rusiya
üçün əlverişli olması idi.
Tarix
üzrə fəlsəfə doktoru Elçin Qarayevin İrəvan
xanlığı ilə bağlı araşdırmasında
bildirilir ki, XVIII əsrin sonları - XIX əsrin əvvəllərində
Fransa ilə Böyük Britaniya arasında Avropa və Asiyada
iqtisadi və siyasi hegemonluq üstündə mübarizə
gedirdi. Həm fransızlar, həm də ingilislər
Orta Şərqdə müstəmləkəçilik
planlarını həyata keçirmək üçün
Qacar İranından istifadə etmək qərarına gəlmişdilər.
Lakin İngiltərə Napoleon Fransasına
qarşı mübarizədə Rusiyadan dəstək
aldığından, bu ölkənin Cənubi Qafqazdakı fəaliyyətinə
müvəqqəti göz yumurdu. İkinci,
Cənubi Qafqazda Rusiyanın ən ciddi rəqibi olan Osmanlı
dövləti bölgədə hadisələrə fəal
müdaxilə etmək iqtidarında deyildi. 1768-1774 və 1787-1791-ci illər Rusiya-Osmanlı
müharibələrindən sonra Osmanlı imperiyası tamamilə
zəifləmişdi. Bu müharibələr
zamanı Qara dəniz sahillərində, Şimali Qafqazda
möhkəmlənən Rusiyanın Cənubi Qafqazda
işğal planlarını həyata keçirmək
üçün ciddi rəqibi qalmamışdı.
Üçüncü mühüm səbəblərdən
biri Rusiyanın uzun illər casuslar tərəfindən Cənubi
Qafqazın iqtisadi, siyasi, hərbi cəhətdən kifayət
qədər məlumat toplayaraq vəziyyəti düzgün
qiymətləndirməklə ətraflı planlar qurmasında
idi. Dördüncü, işğal
planını həyata keçirən qoşunların təchizat
məsələlərinin başa çatdırılması,
Kartli-Kaxetiya çarlığının Rusiyaya birləşdirilməsilə
rus qoşunlarının Azərbaycana hücumu
üçün əlverişli meydanın əldə etməsi
idi. Beşinci, Qacar İranının Azərbaycan
xanlarını özünə tabe etmək istəyinin
gerçəkləşməsində idi. Ağa
Məhəmməd şah vəfat etdikdən sonra hakimiyyətə
gələn Fətəli şah İranda rəqiblərini məğlub
etdikdən sonra Azərbaycan xanlarını özünə
tabe etmək üçün əl-qolu
açılmışdı. Digər tərəfdən,
ikiüzlü siyasət yeridən Fransa və İngiltərə
Rusiyanın Qafqazda işğalçılıq
planlarının qarşısını almaq üçün
Qacar İranından istifadə edirdilər.
Altıncı, xanlıqlar arasında olan düşmən
münasibətlər, bir-birinə olan torpaq iddiaları, ara müharibələri bu xırda dövlətləri
zəiflətmişdi. Onların bir-biri ilə
yola getməməsi «parçala və hökm sür» siyasəti
yeridən Rusiya üçün əlverişli idi.
Qeyd etmək lazımdır ki, Azərbaycanın digər
xanlıqlarından fərqli olaraq Rusiyanın İrəvan
xanlığının daxili işinə müdaxiləsi daha
əvvəl başlamışdı. Rus
komandanlığı Eçmiədzində katolikos
taxt-tacı uğrunda gedən mübarizəni bəhanə edərək
Məhəmməd xana təzyiq göstərirdi. İrəvan xanlığına müdaxilədə
rus komandanlığının əlində bəhanə olan
bu hadisəni ətraflı təsvir etmək istərdik.
Belə ki, 1801-ci ilin martında Eçmiədzin
katolikosu Arqutinski Tiflisdə vəfat etdi. Katolikos vəzifəsinin
boş qalmasından istifadə edən arxiyepiskop Davıd
İrəvan xanına çoxlu hədiyyə verərək
onun köməyi ilə 1801-ci il aprelin 28-də
bu vəzifəyə seçildi. Onun namizədliyini
dəstəkləyən Məhəmməd xan, hətta Davidin
təhlükəsizliyi üçün Eyvaz Sultanın rəhbərliyi
altında Eçmiədzində bir dəstə qoşun da
yerləşdirmişdi.
Lakin erməni zadəganları buna etiraz edərək,
İstambulda yerləşən erməni kilsəsinin
arxiyepiskopu Danili katolikos seçdilər. Vəzifəsini
icra etmək üçün Danil Bəyazidə gəldi.
Lakin İrəvan xanı ilə normal qonşuluq münasibətində
olan Bəyazid hakimi Mahmud paşa onu həbs edərək Məhəmməd
xana təhvil verdi. Xan onu
Eçmiədzinə Davıdın yanına göndərdi.
Danil isə burada rəqibi tərəfindən
dustaq edildi.
Ermənilər Rusiyanın diqqətini İrəvan
xanlığına cəlb etmək üçün Davıdlə
Danil arasında katolikos vəzifəsi uğrunda baş verən
mübarizədən məharətlə istifadə etməyə
başladılar. Onlar çar I Aleksandrın diqqətini də
bu məsələyə yönəldə bilmişdilər.
Ermənilərin
qızışdırıcı fəaliyyəti haqqında
Nasir Nəcmi «Abbas Mirzə» əsərində dolğun bir
şərh vermişdi. O, yazır: «Müharibə odunu
qızışdırmaq üçün böyük, əsaslı
bir səbəb olmuşdu. Bu əyalətdə
(Azərbaycanda-E.Q.) yaşayan bəzi ermənilər mənafeyinin
rusların mənafeyi ilə uyğun olduğunu düşünərək
cürbəcür təşəbbüslərə
başlamış, çarları, saray xadimlərini ələ
almaq, həvəsləndirmək, hər cür vasitələr
təşkil etməklə rus çarlarının nəzər
diqqətini bu yerə cəlb etmişlər. Bəzən də müsəlmanlara qarşı kin,
düşmənçilik münasibəti bəslədiklərinə
görə onlar rusların burada müdaxiləsinə imkan
yaratmağa və rusların köməyilə intiqam alaraq
müsəlmanları hər sahədən, xüsusən
iqtisadi və ticarət sahəsindən kənar etməyə
səy etmişlər».
David-Danil arasında gedən mübarizə belə hadisə
idi. Onlar Davidi yalançı katolikos adlandıraraq
kömək üçün Rusiyaya müraciət etdilər.
İrəvan xanlığının daxili
işlərinə qarışmaq üçün belə
imkanın ələ düşməsindən istifadə edən
Rusiya bu hadisədən yararlanmağa çalışdı.
Rusiyanın Cənubi Qafqazdakı hərbi dairələri
Məhəmməd xana təzyiq göstərmək
üçün bu məsələni Danilin xeyrinə həll
etməyi ondan tələb etməyə başladılar.
Baş komandan K.F.Knorrinq Məhəmməd xana məktub
yazaraq Danili katolikos vəzifəsinə təyin etmək
üçün yardım göstərməsini tələb
etmişdi. O, yazırdı ki, əgər xan Danili katolikos
kimi tanısa, Rusiya hökumətinə sadiqliyini sübut
etmiş olardı. Məhəmməd xan Rusiya ilə
münasibətləri kəskinləşdirməmək
üçün öz növbəsində baş komandana
yazırdı ki, «O, Rusiyaya sadiqdir. Rusların
ondan hər iki arxiyepiskopun patriarx (katolikos-E.Q.) vəzifəsinə
təyin edilməsi üçün xahiş etmələri
onu təəccübləndirir». Xan rus
qoşunlarının sabiq baş komandanı Kovalenskinin
Davıdın xeyrinə yazdığı bir neçə məktubu
fakt kimi göstərmişdi. Hətta bu məsələ
ilə bağlı çar I Aleksandr (1801-1825) 1802-ci il mayın 13-də İrəvan xanına
xüsusi fərman göndərmişdi. Həmin
fərmanda göstərilirdi ki, Danil erməni xalqının
arzusu ilə seçildiyinə görə, Məhəmməd
xan onun katolikos vəzifəsinə keçməsinə
kömək etməlidir. Fərmanda Danilin
katolikos təyin edilməsində sultanın da razı
olduğu göstərilmişdi. Bundan əlavə
baş komandan general-leytenant K.F.Knorrinqin göstərişi ilə
İ.Qençaurov 1802-ci il sentyabrın 21-
də İrəvana gəlmişdi. Sentyabrın
28-də Məhəmməd xanın qəbulunda olan elçi
onu Danilin namizədliyini dəstəkləməyi inandırmağa
çalışsa da, xan Davidin qanunla seçildiyini qeyd edərək,
onu dəstəklədiyini bildirmişdi.
E.Qarayevin İrəvan xanlığı ilə
bağlı araşdırmasında daha sonra bildirilir ki,
P.D.Sisianov rus qoşunlarının baş komandanı təyin
edildikdən sonra bu məsələdə İrəvan
xanlığına təzyiqi daha da gücləndirdi. Ona verilən
təlimata görə, «baş komandan Danilin tərəfdarları
ilə patriarx Davıdın tərəfdarları arasında
olan rəqabəti bütün vəziyyətlərdə
yerindəcə tədqiq etməli» idi (144,120). Vəzifəsinə
yenicə başlayan P.D.Sisianov 1803-cü il
fevralın 6-da Məhəmməd xana məktub göndərdi.
Məktubda yazırdı ki, «Mən bu şəhərə
(Tiflisə-E.Q.) Gürcüstanın baş komandanı vəzifəsində
gəldiyimi siz alihəzrətə bildirməyi özümə
borc hesab edirəm, sizi möhkəm və səmimi dostluğa
çağırıram. Əsasən,
sizin xeyrinizə olan böyük Rusiyanın təbəəliyinə
keçməlisiniz. Bunun üçün birinci
sübutunuz, mənim sizə yolladığım, mərhəmətli
Rusiya imperiyasının böyük kansleri qraf Voronsovun
böyük Rusiya və böyük sultan tərəfindən
təsdiq edilən bütün ermənilərin patriarxı
(katolikos-E.Q.) Danil haqqında yazdığı fərmanını
dəqiq icra etməlisiniz». Danil həbsdə
olarkən P.D.Sisianov Məhəmməd xana təzyiqi daha da
gücləndirdi. O, çara yazdığı məktubda
bildirirdi ki, «Mən o saat, öz adımdan İrəvan
xanına əlavə bildiriş göndərərək tələb
etdim ki, patriarx (katolikos-E.Q.) Danili azad etsin. Əlavə
etdim ki, belə bir ədəbsiz hərəkəti şifahi və
məktubla deyil, işdə əməl etsin, əks halda
inadına görə peşman olacaq». Rus
komandanlığı ilə münasibətləri gərginləşdirməmək
üçün Məhəmməd xan Danilin azad
buraxılması üçün Davıdə xüsusi
göstəriş verdi. Lakin
Danil yenə də katolikos təyin edilmir və İrəvan
xanının nəzarəti altında yaşayır.
P.D.Sisianov
1803-cü il fevralın 9-da knyaz Tomas
Orbelianinin başçılığı altında İrəvana
xüsusi nümayəndə heyəti göndərdi. Heyət Məhəmməd xana və Kəlbəli
xana Danilin katolikos vəzifəsinə təyin edilməsinə
köməklik göstərməsi haqqında qraf Voronsovun və
P.D.Sisianovun adından yazılmış məktub gətirmişdi.
Bundan əlavə, heyət İrəvan
haqqında gizli məlumatlar da toplamalı idi. Bu heyətin tərkibinə daxil olan kapitan
Çuykoya verilən təlimata görə, o, xüsusi kəşfiyyat
işi görməli idi. Kapitan gizli olaraq
İrəvan qalasının möhkəm və zəif yerlərini,
Kartli-Kaxetiyadan İrəvana gedən əlverişli
yolları öyrənərək kağız üzərinə
köçürməli idi. Lakin göndərilən
heyətin fəaliyyəti heç bir nəticə vermədi.
Martın 7-də geri qayıdan heyət Məhəmməd
xandan P.D.Sisianova məktub gətirmişdi. Məktubda xan rus komandanlığının
bütün tələblərini rədd edirdi.
İrəvan xanının inadkarlığını görən P.D.Sisianov İrəvan xanlığına müdaxilə etmək üçün bu əlverişli imkandan istifadə etmək qərarına gəldi. O, 1803-cü ilin martında çara göndərdiyi məlumatda yazırdı ki, «Məhəmməd xan əlahəzirət imperatorun Danili erməni patriarxı kimi tanınması haqqında ali göstərişini yerinə yetirməkdən imtina edir. Onun cəzasız qalması silahla ələ keçirdiyimiz yerlərdə əlahəzrətin nüfuzunu zəiflədir. Ona görə də, mən, Məhəmməd xanı cəzalandırmaq, Danili erməni patriarxı (katolikosu-E.Q.) təyin etmək üçün İrəvana getməli və orada qarnizon yerləşdirməliyəm. Yerli erməni tacirləri bizi ərzaqla təmin etməyi vəd edirlər».
Elçin
Qaliboğlu
Xalq Cəbhəsi.- 2018.- 26 oktyabr.-
S.13.