Qoy, bir də Xocalı
olmasın...
Ermənilər
tərəfindən törədilən Xocalı
soyqırımının 29-cu ildönümü bütün
dünya mediası və eləcə də dünyada
yaşayan azərbaycanlılar tərəfindən bir daha
ictimaiyyətə çatdırılıb, erməni terrorurun
iç üzü açılıb. Xüsusən
də Azərbaycan Prezidentinin fevralın 26-da Azərbaycanda
akkreditə olunan xarici media mənsublarının
iştirakı ilə mətbuat konfransı keçirməsi,
ermənilərin terror siyasətini dünya ictimaiyyətinə
dolğun və məntiqli formada çatdırması ermənilərə
növbəti zərbə olub. Həmin mətbuat
konfransından sonra dünyanın aparıcı media
orqanları Azərbaycan həqiqətlərini, ermənilərin
işğalçılıq siyasətini dünya ictimaiyyətinə
olduğu kimi çatdırıblar.
Alən Rumestanın müəllifliyi ilə “AgoraVox”da
(Fransa) Xocalı soyqırımına toxunulub.
WorldMedcianın yazdığına görə, müəllif
yazır ki, çoxları üçün Xocalı qətliamı
hələ də qaranlıq səhifə olaraq qalır. Yalnız
geniş məlumatı olanlar bilir ki, Xocalı hadisələri
Fransada nasistlər tərəfindən törədilmiş
Oradur-sür Qlan qırğınına bərabər faciədir.
Xocalı
Azərbaycanda 1992-ci il Qarabağ müharibəsi
zamanı müharibə cinayətlərinin törədildiyi
yaşayış məntəqəsidir. Xocalı
Ağdam-Şuşa-Xankəndi-Əsgəran yolunun üzərində
yerləşir.
Hər il olduğu kimi, bu il də fevralın 26-da
Xocalı qurbanlarının xatirəsi bütün Azərbaycan
xalqı tərəfindən hörmətlə anılıb. Bununla da xalq onların unudulmadığını, bu
milli yaranın köhnəlmədiyini göstərir. Bununla yanaşı, qətliamın
günahkarlarının cəzalandırılması tələbi
də səngimir.
Ermənistanla Azərbaycan arasındakı 2020-ci ilin
sonunda baş vermis yeni müharibə noyabrın 10-da atəşkəs
bəyannaməsinin imzalanması ilə başa çatıb. Nəticədə
Ermənistan Azərbaycanın beynəlxalq hüquq tərəfindən
də tanınan işağal olunmuş ərazilərini geri
qaytarıb. Bundan sonra bölgəyə
Rusiya sülhməramlı qüvvələri yerləşdirilib,
atəşkəsə nəzarət olunması
üçün Türkiyə-Rusiya Birgə Monitorinq Mərkəzi
yaradılıb. Rusiyanın xarici işlər
naziri Sergey Lavrov ilə BMT-nin baş katibi Antonio Quterreşin
görüşündən sonra isə Birləşmiş
Millətlər Təşkilatının Dağlıq
Qarabağda humanitar problemlərin həllində
iştirakına qərar verilib.
Beləliklə, iki ölkə arasındakı zərərli
qarşıdurmaya birdəfəlik son qoyulub.
Tarixi gerçəkliklərlə maraqlanan tarixçilər
Xocalı qətliamı vaxtı hadisə yerində olmuş Qərb
jurnalistlərinin və fotoqraflarının, həmçinin
qırğından sağ çıxa bilmiş
insananların ifadələrinə əsaslana bilərlər.
Ermənistan ilə Azərbaycan arasında münaqişə
hərbi mərhələyə Sovet İttifaqının
süqutu ilə yaranmış qeyri-sabitlik nəticəsində
1991-ci ilin sonu, 1992-ci əvvəllərində qədəm
qoymuşdu. O
zaman millətçi qruplar və keçmiş Sovet
İttifaqı silahlı qüvvələrinin alayı tərəfindən
dəstəklənən Ermənistan Dağlıq Qarabağda
döyüş əməliyyatları apararaq, ermənilərlə
azərbaycanlıların yanaşı yaşadıqları Azərbaycan
bölgəsinə iddia etməyə başlamışdı.
Bir müddət sonra Ermənistan silahlı
qüvvələri Xocalının ətrafındakı
yaşayış məntəqələrini bombalamağa
başlamışdı. Məsələ
ondadır ki, bölgənin yeganə hava limanı Xocalıda
idi və bu üzdən o, ölkədaxili nəqliyyat və
kommunikasiya əlaqələri üçün vacib strateji əhəmiyyət
daşıyırdı. Ermənistanı tərk
etməyə məcbur olmuş azərbaycanlı
qaçqınlar da bu rayonda məskunlaşmışdılar.
1992-ci il fevralın 25-də – qışın
şaxtalı vaxtında Xocalının (əhalisi 7 min nəfər)
ölkənin digər hissəsi ilə əlaqəsi tam kəsilmişdi.
Artıq insanlar oranı dağlar vasitəsilə
tərk etməyə çalışırdılar. Lakin fevralın 26-na keçən gecə Xocalıya
hücum başlayıb. Bu zaman dağ
yolları ilə qaçmağa çalışan dinc sakinlər
də güllələnib. Erməni
silahlı qüvvələri şəhərdəki evləri
mühasirəyə alıb, dağıdıb, canını
qurtarmaq istəyən sakinləri qətlə yetirib.
Həmin
gecə 106-sı qadın, 63-ü uşaq, 70-i qoca olmaqla,
ümumilikdə 613 mülki şəxs amansızlıqla qətlə
yetirilib, 1275 nəfər girov götürülüb. Onlardan 150-nin taleyi hələ də məlum deyil.
Xocalı bir gecədə tamamilə darmadağın
edilib. Məhkəmə ekspertizaları, yerində
toplanmış çoxsaylı şahid ifadələri cəsədlər
üzərində amansız işgəncə izlərinin
olduğunu təsdiqləyib. Ermənilərin
milli qəhrəmanı Monte Melkonyan sonradan Xocalının
onlar üçün strateji hədəf, şəhərdə
törədilənlərinsə intiqam aktı olduğunu
etiraf edib.
Azərbaycan tərəfinin 2008-ci ilin mayında start verdiyi
“Xocalıya ədalət!” kampaniyasının məqsədi
törədilmiş bu cinayətlərin cəzasız
qalmaması, eyni zamanda, belə dəhşətli hadisələrin
bir daha təkrarlanmamasıdır. Bunun üçün
isə beynəlxalq ictimaiyyəti bu faciə haqqında məlumatlandırmaq
vacibdir.
Qeyd edək ki, Avropa İnsan Haqları Məhkəməsi
Xocalıda törədilmiş qətliamın müharibə
cinayətləri və insanlıq əleyhinə cinayət
olduğunu 2010-cu ildə bəyan edib. 2012-ci ildə isə
Avropa Şurası Parlament Assambleyası dünyanı
Xocalı soyqırımını qınamağa
çağırılıb. Amma nəticə
yoxdur. Yəni o vaxtdan uzun zaman keçməsinə
baxmayaraq, Fransa və Avropa siyasətçiləri Ermənistan-Azərbaycan
münaqişəsinin ən qanlı səhifəsi olan bu faciə
ilə bağlı hələ də konkret fikir bildirmirlər.
Halbuki, tarixi gerçəkliyi etiraf etmək dərin
yaraların sağalmasına, iki ölkənin qanlı
keçmişi unudaraq gələcəyə baxmasına imkan
yarada bilər.
Etnik şovinizm, milli dözümsüzlük, təcavüz,
nifrət və qarşıdurma siyasəti, terror və
barbarlıq aktları çoxsaylı beynəlxalq qurumlar tərəfindən
pislənilib.
Qoy, dinc yaşamaq hüququ, təhlükəsizlik
hüququ, xoşbəxtlik hüququ daim qalib gəlsin.
Qoy, bir də
Xocalı olmasın...
Renat Abdullin isə “NEWS.ru”da (Rusiya) yazır ki, Xocalı
şəhərində məlum faciəni törətmiş
erməni hərbçiləri hərbi cinayətkarlardırlar. Bunu Azərbaycan
Prezidenti İlham Əliyev fevralın 26-da keçirdiyi mətbuat
konfransında bir daha bəyan edib. Həmin gün Azərbaycanda
və onun hüdudlarından kənarda 1992-ci il
hadisələri ilə bağlı anım tədbirləri
keçirilib.
Azərbaycanda və bir sıra digər ölkələrdə
soyqırımı kimi qiymətləndirilən Xocalı
qırğını Bakı üçün Qarabağ
münaqişəsinin ən ağrılı epizodudur. Vəziyyəti
mürəkkəbləşdirən odur ki, Yerevan israrla hər
hansı kompromis qərar tapmaq, daha dəqiqi,
günahkarları cəzalandırmaq istəmir.
Yerli və xarici jurnalistlər qarşısında
çıxış edən Əliyev erməni hərbçilərinin
qəddarlıqlarını xatırlatmaqla yanaşı
bildirib ki, Xocalı qətliamında iştirak edənlərin
bəziləri İkici Qarabağ savaşında məhv
edilib.
“Ermənistan dövlətinin hərbi cinayətləri sənədləşdirilib,
video, foto materiallar kifayət qədər geniş auditoriyaya təqdim
edilib. İndi bütün dünya görür və bilir
ki, Azərbaycan xalqı XX əsrin sonunda soyqırımına
məruz qalıb”, - deyə Əliyev bildirib.
Xocalı
faciəsi 1992-ci il fevralın 26-na keçən
gecə baş verib. Dağlıq Qarabağ ərazisində
yerləşən və həmin vaxt əsasən azərbaycanlıların
yaşadığı şəhər erməni silahlı birləşmələrinin
şiddətli hücumuna məruz qalıb. Hücuma hazırlıq uzun müddət gedirmiş.
1990-cı ildə mərkəzi Sovet hakimiyyətinin
zəiflədiyini görən Ermənistan rəhbərliyi bu
kiçik yaşayış məntəqəsinə təzyiqi
artırırmışdı. Yerevanın
Xocalı üzərində nəzarəti ələ almaq istəməsinə
səbəb onun əlverişli strateji mövqeyi idi –
Qarabağ ərazisindəki yeganə hava limanı məhz
burada yerləşirdi. Üstəlik, bir
neçə vacib magistra da bu şəhərdə kəsişirdi.
1991-ci ildə erməni tərəfi şəhərin
elektrik enerjisini kəsmiş, nəticədə Xocalı
sakinlərinin bir hissəsi evlərini tərk etmişdi. Lakin əhalini
kütləvi şəkildə təxliyə etmək
mümkün olmamışdı.
1992-ci il fevralın 26-na keçən gecə Ermənistan
silahlı qüvvələri şəhərə hücuma
keçib. Hücumun təfərrüatları
indiyədək bir tərəfdən Ermənistanın, digər
tərəfdən isə Bakı və hüquq müdafiəçilərinin
mübahisə mövzusudur. Məsələn,
hüquq müdafiəçiləri qeyd edirlər ki, erməni
hərbçiləri yuxarıdan əmr almadan,
özbaşına hərəkət ediblər.
Hücumun
nəticələri onun qəfil baş verməsindən daha dəhşitli
olub: rəsmi məlumata görə, şəhərdə 613
nəfər (əsasən dinc sakinlər) qətlə
yetirilib. Öldürülənlər
arasında yaşlılar, qadın və uşaqlar var. Hadisə
zamanı 400-dən çox insan yaralanıb.
Bakı baş verənləri soyqırımı kimi
qiymətləndirir. Meksikadan tutmuş Çexiyaya qədər
bir sıra ölkələrin müvafiq parlament komitələri
də eyni fikirdədir. ABŞ-da ənənəvi
olaraq güclü erməni lobbisinin mövcudluğuna baxmayaraq,
iyirmidən artıq ştat baş verənləri yerli səviyyədə
soyqırımı kimi tanıyıb. Buna
baxmayaraq, məsələn, beynəlxalq instansiyadarın
müzakirəsinə çıxarılmış
keçmiş Yuqoslaviya ölkələrindəki hərbi
cinayətlərdən fərqli olaraq, Xocalı hadisələri
indiyədək dünya səviyyəsində ətraflı
araşdırılmayıb.
Faciə ətrafındakı belə qeyri-müəyyən
vəziyyət bütövlükdə Qarabağ
münaqişəsinin həllində əhəmiyyətli irəliləyişə
mane olan ən böyük amillərdəndir. 1992-ci ilin
fevral hadisələrindən sonra Xocalıya tam olaraq ermənilər
yerləşib, şəhərə qəddar hücuma görə
cavabdeh şəxslər isə mühakimə olunmayıb.
İllər keçdikcə problemin həlli perspektivləri
daha dumanlı görünür. Ermənistanın hazırkı
baş naziri Nikol Paşinyan birqayda olaraq, Xocalı faciəsi
mövzusundan yayınır, ona qarşı mübarizə
aparan və son zamanlar səsi daha möhkəm gələn
“Qarabağ klanı”nın isə hakimiyyətə
qayıtdığı təqdirdə bu məsələ ətrafında
dialoqa getməyəcəyi dəqiqdir. Görünən
odur ki, məsələdə beynəlxalq birlik öz rolunu
oynaya bilərdi. Lakin 2020-ci ilin payızında baş
vermiş hadisələr göstərdi ki, beynəlxalq birlik
kiçik istisnalarla, iş görməkdən daha çox
danışmağa üstünlük verir.
Cavid
Xalq Cəbhəsi.- 2021.- 4 mart.- S.9.