Qarabağda xalq oyunları
2-ci yazı
“Dolama” oyununu Qarabağda əksər hallarda uşaqlar dəstələrə bölünərək şeir deməklə oynayırlar. Bəzən bu oyunu iki uşaq arasında da keçirilir. Hətta kiçik yaşlı uşaqlar bir-birini dolamaq (sataşmaq) məqsədilə bu oyunun sözlərindən (dolamadan) istifadə edirlər. Əvvəlcə dəstəbaşılar seçilir. Dəstəbaşı iki cür təyin olu-nur: ya onları oyunçular özləri seçirlər, ya da ümumin razılığı ilə (oyunda və uşaqlar arasında müəyyən keyfiyyətləri fərqlənənləri), çox hallarda isə (əgər oyunçular bir-birini tanımırlarsa) püşk yolu ilə seçirlər. Dəstələrə bölünərək oynanılan bu oyunu başlamaq üçün halay yolu ilə uşaqlar dəstələrə bölünürlər. Dəstələr bir-birindən bir neçə addım aralı dayanır. Dəstələrdən biri sanama üsulu ilə oyuna baş-layır. Növbə ilə bir-birinə dolama söyləməklə oyun aşağıdakı kimi davam edir:
Ay Zərbəli, Zərbəli,
İti boşla, gəl bəri.
Ay Dursun,
Dursun, Dursun
Öküzüm səni vursun, və s.
Hansı dəstə dolama tapıb deyə bilməsə
həmin dəstə oyunda uduzmuş olur.
“Öcəşmə” oyunu da şeir deməklə
keçirilən oyun növlərindən hesab edilir. Azərbaycanda
ən çox yazqabağı - bayramqabağı günlərdə,
eləcə də digər fəsillərdə əsasən
uşaqlar və gənclər arasında, geniş şəkildə
oynanılan qədim oyunlarından biridir. Bu
oyunu əsas hallarda uşaqlar dəstələrə
bölünərək oynayırlar. Bəzən
bu oyun iki uşaq arasında da keçirilir. Hətta kiçik yaşlı uşaqlar bir-biriniə
öcəşmək (sataşmaq) məqsədilə bu oyunun
sözlərindən (öcəşmədən) istifadə
edirlər.
Əvvəlcə dəstəbaşılar seçilir. Dəstəbaşı iki
cür təyin olunur: ya onları oyunçular özləri
seçirlər, ya da ümumin razılığı ilə
(oyunda və uşaqlar arasında müəyyən keyfiyyətləri
fərqlənənləri), çox hallarda isə (əgər
oyunçular bir-birini tanımırlarsa) püşk yolu ilə
seçirlər. Dəstələrə
bölünərək oynanılan bu oyunu başlamaq
üçün halay yolu ilə uşaqlar dəstələrə
bölünürlər. Dəstələr
bir-birindən bir neçə addım aralı dayanır.
Dəstələrdən biri sanama üsulu ilə
oyuna başlayır. Oyuna başlayan dəstənin
nümayəndəsinin söylədiyi sözü digər dəstənin
bir üzvü təkrar etməlidir. Əvəzində
sözü təkrarlayan oyunçuya əks tərəf
öcəşəcək söz söyləyir. Sonra oyunun estafeti qarşı tərəfin
oyunçularına verilir. Beləliklə, oyun
aşağıdakı kimi davam edir:
Deynən:
xala!
- Xala!
- Qazan
dibi yala.
Deynən:
Vəli!
- Vəli!
-
Adını qoydum dəli və s.
Hansı dəstə öcəşmə tapıb deyə
bilməsə həmin dəstə oyunda uduzmuş olur. Oyun yenidən
başlanır.
Xalq oyunları içərisində elə oyunlar da var
ki, onlar, əsasən, bayramqabağı, eləcə də
bayram günlərində, xüsusilə Novruz bayramı ərəfəsində
- yazqabağı və Novruz bayramı günlərində
oynanılır. Qarabağda geniş yayılmış bu
cür oyunlardan biri də “Yumurta döyüşdürmə”
oyunudur. Azərbaycan, eləcə də
Qarabağda ən çox yazqabağı günlərdə, əsasən,
uşaq və gənclər arasında geniş şəkildə
oynanılan qədim oyunlarından biridir.
“Yumurta
döyüşdürmə” oyunu “Novruz bayramı” nın ilaxır çərşənbələrindən
başlamış əsasən cavan oğlanlar tərəfindən
icra olunan oyun-əyləncələrdən biridir. Bəzi bölgələrdə hətta Böyük
Çillənin gəlişi ilə bu oyun oynanılmağa
başlayır.
“Yelləncək” oyunu Azərbaycanda, o cümlədən
Qarabağda ən çox yazqabağı, bayram günlərdə,
eləcə də digər vaxtlarda, əsasən, uşaq və
gənclər arasında geniş şəkildə
oynanılan qədim oyunlarından biridir. Yelləncək
oyunu yaz, yay və payız aylarında ağac budağından
kəndirlə asılan yelləncəklə oynanılır.
Bu mərasim oyununda, əsasən, gənc
oğlan və qızlar iştirak edirlər. İştirakçılar bir-bir yelləncəyə
minib yellənirlər. Digər
iştirakçılar isə halay, yallı məzmunlu oyunlar
ifa edirlər. Qarabağ, Lənkəran, Quba, Bakı və
s. bölgələrdə bu oyun müxtəlif adlarla:
"Ucuncaq", "Həlaçin", "Quyhaquy",
"Havaçağ", "Səkmən", “Hullancaq”,
"Yörtməc", "Sulançıx" və sairə
adlarla məlumdur. Yelləncəyə minib yellənənlər
bir-bir, iki-iki ağac budağından asılmış kəndir
yelləncəyə qalxıb yellənir, deyişmə və
bayatı şəklində müxtəlif mahnı oxuyur, ətrafdakılar
isə əl çalıb şənlənir, ha-lay və
yallısayağı rəqs edirlər. Yelləncəkdə
yellənən qızın ayaqlarına çubuqla asta-asta
vurub xorla oxuyurlar:
Qaşları
sürməli qız,
Adaxlının adın de.
Yaylığı
yellənən qız,
Adaxlının adın de, və s.
Yelləncəkdəki qızdan ta cavab almayınca onu
yelləndirirlər. Qız cavab verdikdən sonra yelləncəyi
saxlayıb yerə salır və bir başqası yelləncəyə
minir. Oyun beləcə davam edirdi.
Novruz bayramlarında eləcə də el şənliklərində
Qarabağda yayılan maraqlı məi-şət
oyunlarından biri də "Fincan-fincan” oyunudur. Bu oyun bəzən
məhəllələrarası, çayxanalarda, bəzən
də toy gecələrində oynanılır.
Fincan-fincan oyunu Azərbayca-nın bəzi bölgələrində
“Üzük-üzük”, “Üzük gizlətdi”, “Gül
oyunu” adları ilə də tanınır. Oyunda
iştirakçıların sayına görə məcməyi,
siniyə düzülən üzüqoylu fin-canlardan birinin
altında üzük gizlədir. Bir dəstə
o biri dəstəyə onu tapmağı təklif edir. Üzük tapılmadıqda iştirakçı
"cərimə" olunur. Oyuna
yığılan cavanlar çay içir, cürbəcür
çərəzlər yeyirlər. Oyun
zamanı məzəli əhvalatlar, nağıl deyir,
aşıq, dərviş oxudurlar. Çox
zaman oyun gecəyarısına qədər davam edir.
“Gizlənqaç” oyunu da Qarabağda qədim uşaq
oyunlarından olub ən çox yazqabağı və bayram
günlərində, eləcə də digər mövsümlərdə,
əsasən, uçaq və gənclər arasında
geniş şəkildə oynanılan qədim oyunlarından
biridir. Bu oyun
bəzi bölgələrdə "Gizdilim paç",
"Gizlən paç", "Gildirimparç", Azərbaycanın
cənub bölgələrində, əsasən də Cənubi
Azərbaycanda "Gizdilim palanc" adlandırılsa da Azərbaycanın
bir çox ərazilərində əsasən "Gizlən
qaç" adlandırılır.
Xalq
oyunları uşaqlarda, yeniyetmələrdə və gənclərdə
cəldlik, çeviklik, diri-başlıq, hazırcavablıq və
s. bu kimi müsbət keyfiyyətlər
aşılayırdı. Belə oyunlardan biri “Dəsmal
aldı qaç” oyunudur. Bu oyun belə oynanılır:
Uşaqlar dairəvi şəkildə yerə oturub, ortada
dayanan başçıya baxırlar. Bir uşaq
dairə boyunca qaçır və dəsmalını
oyunçulardan birinin arxasında gizlincə yerə qoyur.
Başçı uşaqlardan soruşur:
- Dəsmal
kimin arxasındadır?
Uşaq dəsmalın öz arxasında qoyulduğunu
bilməsə onu ortaya salır, bir-birinin üstünə itələyirlər. Döyülən
uşaq başqa birisinin üstünə yıxıla bilsə
onu azad eləyir, üstünə yıxıldığı
oyunçunu onun yerinə ortaya çıxarıb təpiklə
vururlar. Belə-belə uşaqlar hamısı
ortaya çıxmalı olur. Özünü
möhkəm müdafiə edib ortaya çıxmayan qalib gəlir.
“Qurşaqtutma”-
Qarabağda, əsasən, uşaq və gənclər
arasında, geniş şəkil-də oynanılan qədim
oyunlarından biridir. Novruz bayramı və digər
el şənliklərində keçirilir. Zorxana idman oyunlarından güləşmə
yarışının ən qədim ənənəvi
adlarından biridir. Tamaşa ünsürləri
ilə zəngin olan bu güləş növündə olan
bir oyun və yaxud da yarışdır. Adi
günlərdə kiçik yaşlı uşaqlar arasında
oyun halında keçirilir.
Xalq oyunları içərisində elə oyunlar var ki,
onları ancaq kiçik yaşlı uşaqlar oynayırlar. Belə oyulara “Evcik-evcik”,
“Beşdaş”, “Laldinməz”, “Yoldaş, səni kim apardı?”, “Mərə”, “Qəzmədaş”,
“Siçan-pişik”, “Mərəköçdü” və s.
misal göstərmək olar. “Evcik-evcik” oyunu, əsasən,
kiçik və orta yaşlı oğlan və qız
uşaqları arasında geniş şəkildə
oynanılan qədim oyunlarından biridir.
Qarabağda
Kiçik yaşlı uşaqların ən sevimli
oyunlarından olan “Siçan-pişik” oyunu isə belə
oynanılırdı: Uşaqlar dairəvi əl-ələ
tutuşurlar. Başçı oyunçulardan
birini pişik, birini də siçan adlandırır. Siçan qaçır, pişik qovur. Əl-ələ tutuşanlar siçana imkan vermirlər
ki, içəri girsin. Pişiyə isə
yollar açıqdır. Siçan
uşaqların qollarının arasından soxulub içəri
girir, yenə bayıra çıxır. Nəhayət,
pişik siçanı tutur. İndi də
digər iki uşağın biri siçan, digəri pişik
olur. Beləliklə, oyun davam edir.
Ümumiyyətlə, yuxarıda adları çəkilən,
təhlili və gedişi verilən əksər xalq
oyunlarının başlanğıcı “Püşk”
(çop) və “Halay” (Halay-halay) oyunu ilə başlayır. Belə ki, oynanılan bir
sıra oyunlarda lazım olan başçı ,
dəstələri və dəstə üzvlərini müəyyən
etmək üçün hökmən bu oyunları oynamaq
lazım gəlir. Püşk üçün
çöp, dəmir pul, aşıq və s. nəsnələrdən,
eləcə də sözdən istifadə olunur. Oyunun
gedişi belədir: Uşaqlar məhəllə, həyət
meydançalarına toplaşırlar. Müəyyən
bir oyun, misal üçün, "Gizlən qaç" oyunu
oynamaq istəyirlər. Bəs oyunu kim
başlamalı, gözlərini kim yummalı, gizlənənləri
kim tapmalıdır? Bunun üçün çoxsaylı
nümunələrdən birini oxumaqla həmin oyunçunu
müəyyənləşdirirlər:
Motal-
motal
Motal-motal,
Tərsə motal.
Yağ
atar,
Qaymaq
tutar...
Əmrəqulu
Yoxdu pulu.
Vur
nağara,
Çıx qırağa.
Oyunçuların sayı qədər bu püşkatma
söyləməsi deyilir. "Çıx
qırağa" hansı oyunçuya deyilirsə, o, gizlənənlər
sırasına keçir. Sona qalan gözlərini
yumub təyin olunmuş mərədə durur.
“Halay” (Halay-halay) oyunu da Qarabağda uçaq və gənclər
arasında toy, eləcə də el şənliklərində
dəstələrə bölünərək oynanılan
bütün oyunların başlanğıc for-ması
sayılır.
Dəstələrə bölünərək
oynanılan bütün oyunlar halay ilə başlanır.
Əvvəlcə dəstəbaşılar
seçilir. Dəstəbaşı iki cür təyin
olunur: ya onları oyunçular özləri seçirlər,
ya da ümumin razılığı ilə (oyunda və
uşaqlar arasında müəyyən keyfiyyətləri fərqlənənləri),
çox hallarda isə (əgər oyunçular bir-birini
tanımırlarsa) püşk yolu ilə seçirlər.
Xalq oyunları bugünkü Azərbaycan ərazisində
müxtəlif qədim tayfaların, o cümlədən
türklərin-xəzərlərin, hunların məskunlaşma
dövründən başlayıb sonrakı bütün tarixi
inkişafı ilə əlaqədar formalaşma mərhələsi
keçmişdir. Bu gün də bir sıra qədim qaya rəsmlərində,
habelə Qobustan, Qarabağ, Naxçıvan və s. yerlərdə
ilkin xalq oyunlarının müəyyən izləri
vardır. Milli oyunlar əcdadlarımızın
həyatı-nın çox müxtəlif inkişaf mərhələlərini,
ilkin həyat şəraitini, görüş və
etiqadlarını, mərasimlər dünyasını əks
etdirir. Xalq oyunları ən qədim
dövrlərdən məişət həyatını, əyləncə
dünyasını əks etdirmək baxımından da maraq
doğurur. Elə oyunlar vardır ki, onlar
xalqın arzu və ideyalarını müəyyənləşdirmək
məqsədilə yaranmış və bu günə qədər
gəlib çatmışdır. Milli
oyunlarda xalqın psixologiyası, əhval-ruhiyyəsi, zülm
və istismara qarşı mübarizəsi əks olunub.
Tahir Orucov
filogiya üzrə fəlsəfə
doktoru
Xalq Cəbhəsi.- 2021.- 26 yanvar.-
S.14.