"Abşeronda
çox böyük fəsadlarla üzləşə
bilərik"
Professor Telman
Əliyev: "Biz bu ərazini daim yükləməklə həm
də sürüşmə
zonasına çevirmişik"
Minillərdir ki, insanlar
tikdiklərinin bir zaman uçacağını dərk etsələr
də, amma yenə qurmaq, yaratmaq inadlarından qalmırlar. Görəsən,
insanın qurmaq, yaratmaq inadının kökündə nə
dayanır? Professor Telman Əliyevin fikrincə, burada ilk
növbədə insanın tələbatı, ehtiyacı,
yaşamaq inadı əsas rol oynayır. İnsan qurmasa,
yaratmasa, məhv olub gedər: "Təbiətin halında həm
də bir amansızlıq var. İnsan məhz bu mənada təbiətə
qarşı durmağı bacarmalıdır. Qurmaq anlamında
insan təbiətlə yola getməyi bacarmalıdır. Yəni
insan elə tikib-yaratmalıdır ki, zəlzələ onu
dağıda bilməsin".
Hər halda insan təbiətlə
olan ilahi əhdini pozub. Təbiət insanın heç bir səhvini ona bağışlamır.
İnsan
təbiətlə olan
ilahi harmoniyanı qoruyub-saxlamaqda inadlı deyil. T.Əliyev deyir ki, bu,
nadanlıqdan və cəhalətdən doğur:
"Hətta o zaman
Engels yazırdı ki,
təbiət insandan ona qarşı etdiyi amansızlıqlara görə intiqam alır. Tarazlıq təbiətin ən
geniş yayılmış
fundamental anlayışıdır, insan tərəfindən pozulub. İnsan öz əməlləri
ilə çox hallarda təbiəti qəzəbləndirir. Digər tərəfdən
də təbiətin qəzəbinin səbəbi
təkcə insanın
fəaliyəti ilə
bağlı deyil.
Təbiətin özündə də bu proseslər
gedir".
Bu mənada insanları tarixən, xüsusən də indi daha
çox daim gərginlikdə saxlayan təbii fəlakətlərdən
biri zəlzələlərdir.
Zəlzələ və
zəlzələyə davamlı qurğular sahəsində
araşdırmalar aparmış T.Əliyev bu qənaətdədir
ki, zəlzələnin bölgüsü aparılaraq onun 4
növünün olduğu müəyyənləşdirilib:
tektonik, vulkanik, uçqun və süni. Hazırda süni zəlzələ
barədə az danışılmır: "Ən təhlükəli
zəlzələlər tektonik zəlzələlərdir. Təbiidir
ki, tektonik zəlzələnin də izahı var. Amma süni zəlzələ
daha çox insan fəaliyyətilə bağlıdır. Bu zəlzələlərə
adətən "bənd
zəlzələləri" də deyirlər".
Aydınlaşdırılıb
ki, bəzi yerlərdə çəkilən bəndlərdə
suyun səviyyəsi 80-100, 120 metrə çatanda zəlzələ
baş verir. Zahirən bəzilərinə belə gələr
ki, bu boyda yer kürəsində o qədər də
böyük olmayan belə bəndlərini qurulması axı
necə zəlzələ yarada bilər? Amma Yer kürəsi də
canlıdır, o da nəfəs alır. Əgər insan
oğlu Yerin nəfəsini "tıxayırsa", bu, yer
kürəsi tərəfindən əks reaksiyasız
ötüşmür. T.Əliyev araşdırmalar nəticəsində
mühüm nəticələrə gəlib: "Adətən
çox hallarda böyük şəhərlər zəlzələlərin
episentrinə düşür. Məsələn, Daşkənd,
Aşqabad, eləcə də Şamaxı, Gəncə... Bənd
zəlzələsi ilə bu şəhərlərdə
baş verən təbii fəlakətli hadisə arasında
analogiya tapmışam. Bənd zəlzələsində əsas
motiv odur ki, müəyyən bir ərazidə yaranan
ağırlıq artdıqda zəlzələ baş verir. Ağırlığın
artması nəticəsində sıxılma gərginliyi
artır, yəni bənd zəlzələsində göldə
necə effekt yaranırsa, bu məqamda da elə effekt
yaranır. Məlumdur ki, Bakı şəhəri Abşeron
yarımadasında yerləşir. Quru, yəni torpaq su ilə
bağlı olanda o, dəyişkən təbiətə malik
olur. Onsuz da torpaq dəyişkən xüsusiyyətə
malikdir: məsaməlidir, müxtəlif süxurlardan ibarətdir.
Dənizin səviyyəsi dəyişir, suyun səviyyəsi
qalxır, qruntun, süxurun özünün strukturu, nəmlik
dərəcəsi dəyişir, nəticədə bura
çox həssas bir yer olur. Belə bir həssas yer olan
Abşeron yarımadasında indi də göydələnlər
tikilir. Təəssüf ki, bu zona çox yüklənib. Nəticədə
çox böyük fəsadlarla üzləşə bilərik.
Abşeron yarımadası seysmik zəlzələ ərazisidir.
Üstəgəl biz bu ərazini daim yükləməklə
həm də sürüşmə zonasına
çevirmişik. Beləcə problemlərimizin sayını
artırmışıq. Bayıl yamacında, Əhmədli
yaylasında, Günəşlidə, neçə il qabaq Yeni
Günəşlidə də sürüşmə oldu,
sürüşmə nəticəsində torpaq süni
göllə doldu, həmin suyu ətraf binalara qədər
qovdu".
Zəlzələ hadisəsi
və onun öyrənilməsi qədim tarixə malikdir. Zəlzələni
Çində hələ eramızdan əvvəl 760-cı ildə
qeydə almağa başlamışlar. Zəlzələni
qeyd edən ilk cihazı-seysmokopu da Çin alimi,
riyaziyyatçı, astronom və coğrafiyaşünas
Çyan Xen 132-ci ildən ixtira edib. Orta Asiyada zəlzələ
haqqında ilk elmi əsər yazan böyük loğman
İbn Sina (980-1137) olub: "İbn Sina özünün
"Kitab əş-şəfa" əsərində
güclü silkələnməyə məruz qalan sahələrin
zəlzələnin episentri ilə üst-üstə
düşmədiyi halları göstərib, Yer səthinin
müxtəlif sahələrində zəlzələlərin
təkrarolma tezliyinin spesifikliyini - seçkinliyini bildirib, eləcə
də Ay və Günəşin zəlzələyə təsirini
göstərib, zəlzələ zamanı ondan qorunmaq,
ehtiyatlı davranmaq barədə mülahizələr söyləyib.
Zəlzələnin öyrənilməsi məsələlərilə
onun çağdaşı Əbu Reyhan Biruni də məşğul
olub. Zəlzələ qədim zamanlardan öyrənilsə də,
indiyə kimi xalqlara bədbəxtlik gətirməkdə davam
edir. Zəlzələ Yer qabığının həyat fəaliyyətinin
təbii nəticəsi hesab olunur. Seysmoloqlar ehtimal edirlər
ki, zəlzələlər milyard illər bundan sonra da baş
verəcək. Qorxunc tektonik hadisə kimi zəlzələnin
öyrənilməsi qədim zamanlara gedib çıxsa da,
ondan qorunmaq yollarının, zəlzələyə davamlı
qurğular yaradılmasının tarixi bir o qədər
cavandır. Zəlzələyə davamlı binaların
hesablanması və lahiyələndirilməsi üzrə ilk
nəzəri əsas yaratmaq təşəbbüsü 19-cu
yüzilin sonunda olub. Dünyada bina və qurğuların zəlzələ
yükünə hesablanmasının nəzəri əsasını
verməyə yapon alimi F.Omari 1990-cı ildə cəhd edib. Omari
həmin ildən "Statik nəzəriyyə"ni
yaradıb. Sonralar özünü çox da doğrultmayan bu
nəzəriyyə təkmilləşərək dinamik nəzəriyyəyə
çevrildi. Hazırda bu nəzəriyyə də təkmilləşib,
statistik nəzəriyyə səviyyəsinə qalxıb.
Seysmik hesablamalar kompüter texnologiyasının tətbiqi ilə
xeyli real vəziyyətə uyğun hala gətirilib.
Zəlzələyə
davamlı qurğular barədə danışan T.Əliyev
deyir: "1966-cı il Daşkənd zəlzələsinə
qədər bu anlayış belə qəbul edilmişdi:
insanları və qiymətli əşyaları güclü,
dağıdıcı zəlzələlərdən salamat
saxlayan bina və qurğular zəlzələyə davamlı
hesab edilir. Hər bir zəlzələ kimi Daşkənd zəlzələsi
də fərdi xüsusiyətilə seçilərək
sürpriz gətirdi. 8 km dərinliyi olan ocaq şəhərin
altında idi. Ocağın dayaz olması, şəhərin zəlzəlnin
episentrinə düşməsi ona səbəb oldu ki, seysmik
qüvvənin şaquli toplananı yüksək oldu. Bu səbəbdən
binalar dağılaraq yerlə yeksan olmadı, ancaq artıq
sıxılmaya məruz qalaraq güclü zədələnmə
aldılar. Beləliklə, bina və qurğular insanları və
qiymətli əşayaları salamat saxlasalar da özləri
sıradan çıxdı. Ortaya belə bir sual çıxa
bilər ki, bəs bina və qurğular qiymətli sərvət
deyilmi? Məhz bu səbəbdən 1967-ci ilin mayında
Daşkənddə keçirilən konfransda bu anlayışa
yenidən baxılması qərara alındı. Əslində
isə güclü və dağıdıcı zəlzələlər
zamanı insanları, qiymətli əşyaları salamat
saxlamaqla yanaşı özü də ciddi zədə alaraq
istismardan çıxmayan bina və qurğu zəlzələyə
davamlı hesab edilir".
Qayğılarımızın
az olmadığı indiki zamanda zəlzələyə
davamlı qurğuların yaradılması hər halda bundan
sonra da qarşımızda duran çoxsaylı problemlərdən
biridir. T.Əliyev deyir ki, zəlzələyə davamlı
bina və qurğuların yaradılması olduqca aktualdır
və aktual olaraq da qalacaq. Ona görə ki, zəlzələnin
qarşısını almaq mümkün deyil. Digər tərəfdən
onun proqnozunu etibarlı şəkildə, bəzi
istisnaları çıxsaq, vermək mümkün deyil. 2000-ci
ilin yanvarında Yeni Zellandiyada keçirilən beynəlxalq
konqresdə qəbul olunan qətnamədə
yazılmışdı ki, yeganə yol bina və
qurğuların zəlzələyə davamlı tikilməsidir".
Elçin Qaliboğlu
Xalq Cəbhəsi.- 2009.- 30 aprel.- S.14.