Kitab - bəşəriyyətin
ən dəyərli kəşflərindən biri
Professor Bayram
Allahverdiyev: "Kitab cəmiyyətin maddi və mənəvi həyatının məhsuludur"
Bu gün elm-texnika daha
da inkişaf edir; indi internet insanların həyatının
ayrılmaz bir parçasına çevrilib, elektron
kitabxanaların əhəmiyyəti barədə gecə-gündüz
danışılır. Di gəl, kitabla canlı ünsiyyətin
yerini heç nə vermir. Canlı təmasda sanki
duyğusallıq da internet zövqünə oxşamır,
ondan həmişə güclü olur. Kitab oxumaq ənənəsi
insanın var olması, özünütəsdiqi yolunda ən əhəmiyyətli
məqam, vasitədir. Təbii ki, hər kitabı ömrün
yolgöstərəni hesab etmək olmaz. Xüsusən indi
kitab adına, biçimi standartlara cavab verən, əksinə,
məzmunca insan həyatını alt-üst edən çoxlu
cəfəngiyyat yığınına da rast gəlmək
çətin deyil. Bir cümləsi ilə günlərlə
fikirləşməyə, ömrü boyu yol getməyə
tamarzı olduğumuz kitabların sayı indi daha da azdır. Bəşərin
həyatında faydaçılığa meyl artdıqca dayaz
düşüncəli kitabların da sayı çoxalır.
Təkcə adamların məhz hansı mövzulu kitablara
üstünlük vermələrini təhlil etmək yetər
ki, maraq dairələri haqqında tam təəssürat
formalaşsın.
Professor Bayram Allahverdiyev
deyir ki, bütün dövrlərdə, xüsusilə indiki
şəraitdə kitabın cəmiyyətdəki rolu və əhəmiyyəti
çox artıb. Bu, kitabın müxtəlif məlumatı,
biliyi, elmi dünyagörüşü, ictimai-siyasi problemləri
və s. özündə əks etdirməsi ilə əlaqədardır:
"Kitabın bu xüsusiyyəti onun öyrənilməsini,
təbliğini və yayılmasını qarşıya qoyur.
Kütləvi məlumat vasitələrindən biri kimi kitabdan
istifadə edilməsi daha da genişlənir. Kitab cəmiyyətin
maddi və mənəvi həyatının məhsulu olmaqla
yanaşı, sosial həqiqətin obyektiv və subyektiv hadisəsdir.
İqtisadiyyatın, elmin, mədəniyyətin, əxlaqın,
tərbiyə və təhsilin inkişafına güclü təsir
göstərən vasitələrdən biridir. Buna görə
də ayrı-ayrı cəmiyyətlərdə, ictimai-iqtisadi
quruluşlarda müxtəlif dövlətlər və xalqlar
kitabın yaranmasına, inkişafına, formalaşmasına,
nəşr edilib yayılmasına və istifadə edilməsinə
böyük əhəmiyyət vermişlər. Təsadüfi
deyil ki, kitab tədricən çox inkişaf etmiş, kəmiyyət,
keyfiyyət, məzmun, forma, həcm, bədii və poliqrafik tərtibat
cəhətdən dəyişkənliyə, inkişafa və
artıma malik olub".
Şübhəsiz, bəşər
kitaba qədərki mərhələsində uzun bir
formalaşma dövrünü keçməli olub. Kitaba qədərki
mərhələ xüsusi bir mərhələdir. Yazı
materialları, onların meydana gəlməsi və
inkişafı bəşəriyyətin kitaba qədərki
dövrünü, bu dövrün bütün çətinliklərini
özündə ehtiva edir. Araşdırmalara görə, qədim
Şərqdə ilk öncə daşdan, sal qayalardan yazı
materialı kimi istifadə etmişdilər. Məbədlərin
və şah saraylarının divarlarında belə yazı
nümunələri çoxdur. Daş üzərində ilk
yazı kitabənin 5-6 min il tarixi var. Qədim Misirdə
yazı materialı kimi papirusdan istifadə edilib. Nil
çayının sahillərində 3 metr
hündürlüyündə bitən bu bitkini yerli əhali
"pa-piur" -"çaydan çıxan"
adlandırmışdı. Bu yazı materialı xüsusi
reseptlə hazırlanırdı və əsasən sarı rəngli
parçaya bənzəyirdi. Bu, qədim misirlilərin
kağızı idi. Vərəqələri nəzərdə
tutulan formatda kəsir, birini digərinə yapışdırmaqla
uzun papirus kağızı əldə edilir, sonra bükülərək
rulon halına salınırdı. Ən böyük rulon 100
metr uzunluğunda olub. Bizə gəlib çatmış
papirus rulonu Londondakı Britaniya muzeyində saxlanılır. Bu,
2-ci Ramzes dövrünün salnamə toplusudur. Bunun uzunluğu
46 m, eni 40 sm-dir.
B.Allahverdiyev deyir ki, e.ə.
4-cü minillikdə misirlilər bu əhəmiyyətli
yazı materialını ixtira etmişlər. Papirus insanlara 4
min il xidmət etmişdi: "B.e.ə 3-cü əsrə qədər
papirus əsas yazı materialı olub. Amma 8-ci əsrdən Misirdən
başqa ölkələrə papirusun aparılması
dayandı. Bu, hər şeydən əvvəl ərəblərin
Misiri işğal etmələri ilə əlaqədar idi. Belə
ki, ərəblər Avropaya papirus və perqamentə nisbətən
daha əlverişli və ucuz yazı materialı olan
kağızı gətirmişdilər".
B.Allahverdiyev deyir ki,
papirusla kağızın əsas fərqləri vardı. Papirus
kağızla müqayisədə yazı materialı kimi o qədər
də əlverişli deyildi: "Papirus kağızla
müqayisədə kövrək idi, həm də möhkəm
və davamlı deyildi, müəyyən müddətdən
sonra papirus çox quruyur və ovxalanıb
tökülürdü. Bu isə papirus üzərində
yazılmış mətnin tam saxlanmasına mənfi təsir
göstərirdi. Digər tərəfdən papirus üzərində
yazılmış mətni qatlamaq və yaxud dəftər
şəklində tikmək mümkün olmurdu. Papirusun
yalnız bir üzündə yazılırdı. Amma papirus qədim
Şərqdə uzun müddət istifadə olunmuşdu. Bizim
eranın əvvəllindən təxminən 1000 ilə qədər
bütün Avropa ölkələrində yazı
qamışa bənzər qələmlə
yazılırdı".
Perqament
adlandırılan yazı materialının necə meydana gəlməsi
də maraqlıdır. Dünyanın qədim ölkələrindən
olan Kiçik Asiyanın Ellen dövlətinin Perqam şəhərində
müxtəlif heyvan dərisindən xüsusi texnologiya əsasında
yazı materialı (e.ə. 2-ci əsrdə) hazırlanıb.
Bu yazı materialı şəhərin adı ilə
"perqament" adlandırılıb. Perqamentin b.e.ə. 2-ci
əsrdə yaranmasına baxmayaraq, müxtəlif ölkələrdə
heyvan dərisi üzərində yazı yazmağın tarixi
qədimdir. Qədim və ilkin Azərbaycan kitabı
"Avesta"nın 12 min inək dərisi üzərində
yazılması bu tarixin qədimliyini təsdiq edir. Uzun müddət papirus və perqament paralel olaraq yazı materialı kimi istifadə edilib. Uzun müddət dünyanın,
xüsusilə Yaxın
Şərqin və Orta Asiyanın ən qiymətli elm, ədəbiyyat, incəsənət
əsərləri perqament
üzərinə yazılıb,
yayılıb. Perqament möhkəm
və davamlı yazı materialı olsa da çox
baha başa gəlirdi.
Bəşəriyyət sonradan daş, bürünc, mis lövhəciklərdən,
sümükdən, pambıqla
hazırlanmış parçadan
və s.-dən istifadə edərək nəhayət, kağızın
istehsalına gəlib
çıxdı: "B.e.ə.
5-4-cü əsrlərdən çinlilər ipək üzərində yazmağa
başladılar. Nəhayət, kağızın istehsalı
üçün b.e.ə.
3-cü əsrə qədər
çox axtarışlar
və təcrübələr
aparıldı, ipək
qırıntısından parça
hazırlandı. Bu parça üzərində
tük qələm, fırça ilə yazmaq çox asan idi. Lakin bu yazı materialı
da baha başa
gəlirdi. Salnaməçi Fan b.e.ə. 5-ci əsrdə kağızın meydana gəlməsi ilə bağlı ətraflı
məlumatı salnamədə
yazıb. Yazır ki,
Tsay Lun ağac qabağından, çətənə bitkisindən,
əskidən kağız
istehsal etməyin mümkünlüyü barədə
imperatora məlumat verir. İmperator bu işdən
çox razı qalır. Tədqiqatçılar təsdiq edirdilər
ki, Tsay Luna qədər Çində
qeyd edilən materiallar əsasında e.ə. 2-ci əsrdə kağız istehsal edilib. Lakin Tsay Lun bu istehsal prosesini
təkmilləşdirib və
keyfiyyətli kağızı
105-ci ildə istehsal edib".
Kağızın meydana gəlməsi qədim dünya ölkələrində və
antik cəmiyyətdə
kitabın, eləcə
də kitabxanaların
yaranmasına mühüm
təsir göstərir. B.Allahverdiyevin fikrincə, Şumerlər
qədim Şərqdə
zəngin mədəniyyət
yaratmış və inkişaf etmiş xalqlardan olub. İki çay arasında (Dəclə və Fərat) məskunlaşan
şumerlər zəngin
yazı və kitab mədəniyyətinə
malik olmuşlar.
Daş və gil lövhəciklər
üzərində yazılmış
bu mətn və kitabların nümunələrinin saysız-hesabsız
nüsxələrini 200 ildən
çoxdur ki, arxeoloqlar tapmaqda, alimlər isə araşdırmaqdadır. Tapılan
yazı mətnləri
və kitab nümunələrinin hədsiz
çoxluğu şumerlərin
təhsilə, elmə,
yazı və kitab sənətinə nə qədər böyük qiymət və əhəmiyyət verdiklərini təsdiq edir: "Yazı və kitab nümunələrinin
araşdırılması əsasında
alimlər müəyyənləşdiriblər
ki, şumerlərin zəngin mədəniyyəti
e.ə. 4-cü minilliyin
sonunda yaranmağa başlayıb. 3-cü minilliyin sonu və 2-ci miniliyin başlanğıcında şumerlərin
mədəniyyətinin varisi
kimi çıxış
edən akkadlar da bu mədəniyyətin
daha da inkişaf
etməsinə və zənginləşməsinə səy göstəriblər.
Akkad hökmdarı Böyük Sarqonun (e.ə. 2316-2261) hakimiyyəti
illəri
Elçin Qaliboğlu
Xalq Cəbhəsi.-
2009.- 12 mart.-S.14.