Azərbaycan Ordusu xalqın və
dövlətin etibarlı dayağıdır
Prezident İlham ƏLİYEV: Heç kim bizim
maraqlarımızı kənara qoya bilməz və bizi müəyyən
mənada təcridetmə planları baş tuta bilməz
Müstəqil Azərbaycanın
son 15 ildə əldə etdiyi çoxsaylı möhtəşəm
nailiyyətlərdən biri də qüdrətli ordunun
formalaşdırılmasıdır. Bu gün hərbi-strateji
cəhətdən əməkdaşlıq etdiyimiz ölkələrin
hamısının ekspertləri ən mötəbər beynəlxalq
tribunalardan etiraf edirlər ki, Azərbaycan dövləti
Qafqazda lider ölkə olduğu kimi Azərbaycan Ordusu da ən
yüksək səviyyədə təchiz olunmuş ordudur.
Silahlı qüvvələrimizin maddi-texniki bazasının müasirləşdirilməsi, Müdafiə Sənayesi Nazirliyinin yaradılması, ordudakı nizam-intizamın gündən-günə möhkəmləndirilməsi, Milli Orduda qabaqcıl Avropa ölkələrinin hərbi quruculuq təcrübəsinin və NATO standartlarının tətbiqi, eləcə də ordu ilə bağlı digər çoxsaylı faktlar bugünkü Azərbaycan həqiqətləri sırasında özünəməxsus yer tutur. Vaxtilə fərariliyin baş alıb getdiyi (indi Ermənistan ordusu məhz həmin gündədir), ayrı-ayrı siyasi qüvvələrin tabeçiliyində olan Azərbaycan ordusu bu gün sözün həqiqi mənasında sivil dünya orduları sırasında dayanmağa layiq, vahid mərkəzdən idarə edilən, peşəkar Silahlı Qüvvələr nümunəsinə çevrilmişdir. Təsadüfi deyil ki, erməni ekspertlər bugünkü Ermənistan ordusunu xarakterizə edərkən ironiya ilə yada salırlar ki, 2010-cu il Ermənistan ordusu 1992-ci ilin Azərbaycan ordusu ilə müqayisə olunmaq səviyyəsindədir. Bunu ermənilər deyirlər.
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti, Ali Baş Komandan İlham Əliyevin rəhbərliyi ilə Müdafiə Nazirliyində ordu quruculuğu məsələlərinə həsr olunmuş müşavirənin keçirilməsi Silahlı Qüvvələrimizin bugünkü vəziyyətini, qarşıda duran vəzifələrin daha intensiv şəkildə həyata keçirilməsini, ən başlıcası Milli Ordunun işğal edilmiş ərazilərimizin düşməndən azad edilməsinə hazır olduğunu nəzərdən keçirmək baxımından çox əhəmiyyətli idi. Dövlət başçımız müşavirədəki çıxışında təkcə bu mövzuda və bu məkanda müşavirənin keçirilməsini deyil, eləcə də Azərbaycanda ordu quruculuğunun sürətləndirilməsinə ayrılan diqqəti sırf təbii yanaşma adlandırdı: “Sirr deyil ki, Azərbaycan başqa sahələri inkişaf etdirdiyi kimi, hərbi sahəyə də böyük diqqət göstərir. Bu, bizim təbii yanaşmamızdır. Çünki Azərbaycan müharibə şəraitindədir. Müharibə bitməyib, müharibənin birinci mərhələsi başa çatıbdır. Biz elə etməliyik ki, istənilən anda torpaqlarımızı hərbi yolla azad edə bilək”.
Burada başqa bir məqamı
da yada salaq. Qarabağda minlərlə azərbaycanlının
qanını tökərək hakimiyyətə gəlmiş,
prezident seçiləndən sonra isə yüz minlərlə
erməninin qanını içən Serj Sarkisyan utanmadan və
abır-həya etmədən car çəkir ki, Azərbaycan
hərbi qüdrətini artırmaqla regionda təhlükə
mənbəyinə çevrilir. Yüz illərdən bəri
regionda təhlükə mənbəyi olan, çoxsaylı
müharibə və münaqişələrin baiskarı kimi
lənətlənən xalqın nümayəndəsinin
öz ərazi bütövlüyünü bərpa etmək
istəyən dövlətin ədalətli mövqeyini təhlükə
mənbəyi kimi qəbul etməsi o qədər də
qeyri-adi məsələ deyil. Çünki Serj Sarkisyanın
qanı riyakarlıqla, həyasızlıqla doludur. Ancaq
qeyri-adi görünən başqa məsələdir. Ermənistan
prezidenti dünya ictimaiyyətinin üzünə baxa-baxa yenə
də rəzilcəsinə yalan danışır: “Azərbaycan
dövləti neft sahəsindən əldə etdiyi gəlirləri
hərbi xərclərə istiqamətləndirir və bunu
dünya ictimaiyyətindən gizlədir”. Əvvəla, Azərbaycan
öz təbii sərvətlərindən əldə etdiyi gəlirləri
işğal olunmuş torpaqlarını qaniçənlərdən,
vandallardan təmizləmək üçün xərcləməyib
ermənini dilənçilikdən qurtarmaq üçün xərcləməlidirmi?
İkinci, Azərbaycan dövləti ordu quruculuğuna
ayırdığı vəsaitin həcmini dünya ictimaiyyətindən
necə gizlədir ki, dövlət başçısı
İlham Əliyev istənilən toplantıda həmin məsələyə
açıq şəkildə toxunur və konkret rəqəmlər
söyləyir. Elə son müşavirədə də Ali
Baş Komandan bu sahəyə ayrılan vəsaitin durmadan
artdığını konkret rəqəmlərlə göstərdi:
“Bizim hərbi xərclərimiz
son 5-6 il ərzində 10 dəfədən çox artıb. Hərbi
hazırlıq yüksək səviyyədədir. Orduda və
bütün Silahlı Qüvvələrdə ruh yüksəkliyi
vardır. Son illər ərzində çoxlu texnika,
silah-sursat alınmışdır. Bu proses davam edir və bu,
bizim təbii haqqımızdır”. Görünür bəzi
paytaxtlarda başı sığallanan, onsuz da uşaq
ağlında olan Serj Sarkisyan o qədər ərköyünləşib
ki, indi həmin tərbiyədə olan uşaq kimi kitaba-dəftərə
baxmaqdan tamamilə vaz keçib. Qəzetə-jurnala
baxsaydı görərdi ki, Azərbaycan dövləti öz hərbi
xərclərini nəinki dünya ictimaiyyətindən gizlətmir,
hətta, onun ən şəffaf şəkildə, hamıya bəyan
edilməsinin nümunəsini yaradıb.
Başqa bir məsələyə
diqqət yetirək. “Bizim hərbi imkanlarımız gündən-günə
güclənir, biz heç kimin yardımından asılı
deyilik” – deyən Prezident İlham Əliyev düşmən
ölkədəki vəziyyəti Azərbaycanla müqayisəli
şəkildə xarakterizə edərək söyləyir:
“Azərbaycanda əhalinin sayı ildən-ilə artır və
bu il artıq 9 milyonuncu vətəndaş dünyaya gəlmişdir.
Ermənistanda isə demoqrafik vəziyyət ildən-ilə
pisləşir. Həm təbii azalma müşahidə olunur,
eyni zamanda, Ermənistandan köçüb gedənlərin
sayı artır.
Bu gün – 2010-cu ildə vəziyyət
belədir. Yəni biz bilirik ki, hətta, təmas xəttində,
o təmas xəttini qorumaq üçün Ermənistan
ordusunda canlı qüvvə çatışmır. Bu
yaxınlarda o ölkədə elan edilmiş bəzi tədbirlər
onu göstərir ki, onlar hansı çətin vəziyyətdədirlər.
Yəni onlar səfərbərliyə cəlb ediləcək
insanların yaş həddini artırırlar. Orada olan
canlı qüvvə Azərbaycanda olan insani potensialla
müqayisə oluna bilməz. Bu vacib məsələdir və
üstünlük bizim tərəfimizdədir. Digər
bütün başqa sahələrdə də
üstünlük bizim tərəfimizdədir”.
Yeri gəlmişkən,
Müdafiə Nazirliyində keçirilən müşavirədən
dərhal sonra bəzi əcnəbi ekspertlər şərh
verdilər ki, guya rəsmi Bakı son zamanlar beynəlxalq aləmdə
gedən (Azərbaycana sərf etməyən – red.) siyasi proseslərə
cavab vermək üçün hərbi məzmunlu
müşavirə keçirmişdir. Guya Azərbaycan Prezidentinin
nüvə sammitinə dəvət edilməməsindən
sonra ABŞ rəsmilərinin söylədiyi “böyük bir
fürsət əldən verilmişdir” — ifadəsinə cavab
verən Bakı başa salmaq istəyir ki, fürsət bizim
üçün yox, sizin üçün əldən
verilmişdir. Ancaq əslində bu müşavirənin konkret
olaraq o şəkildə qiymətləndirilməsi məntiqsizlikdir.
Belə ki, biz yuxarıda da qeyd etdiyimiz kimi bilavasitə Ermənistan-Azərbaycan,
Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin həll edilməsi
üçün yaradılmış
Himayədarlıq məsələsinə
gəlincə xüsusilə qeyd edilməli bir məqam var.
Avropa Şurası Parlament Assambleyasına Türkiyə siyasətçisinin
rəhbərlik etməsi, ATƏT-ə sədrliyin
Qazaxıstana keçməsi və 2011-ci ildə BMT Təhlükəsizlik
Şurasının sədrliyinin Türkiyəyə veriləcəyi
barədə xəbərlər İrəvanda çox
böyük təlaş yaratmışdır. Üstəlik
müəyyən dairələrdə Türkiyənin Minsk
qrupunun həmsədrlərindən biri olacağı barədə
fikirlər də dolaşmaqdadır. Bütün bunların həyəcanını
yaşayan rəsmi İrəvan Türkiyənin Azərbaycana
himayədarlıq etməsini regional əməkdaşlıqda
yolverilməz sayır. Bu mövqe cəfəng və absurd
olmaqla yanaşı, həm də iyrəncdir. Çünki
dünya ölkələri arasında Ermənistandan çox
himayədarı olan bir ölkəni kimsə tanımır.
Himayədarı olmayan, zənciri tək öz əlində
olan ölkə bu qədər həyasızlıq etməz.
Türkiyə-Azərbaycan münasibətlərinə gəlincə
isə eyni kökdən, qandan olan iki ölkənin bir-birinə
dayaq olması, problemlərin həllinin birlikdə
axtarılması tamamilə təbiidir. Biz bu əməkdaşlığı
etməsək tariximiz və sabahımız
qarşısında günah işlətmiş olarıq. Azərbaycan
öz dövlət müstəqilliyinə qovuşandan dərhal
sonra bizə ilk yardım əlini uzadan məhz Türkiyə
olmuşdur. Azərbaycan suverenliyini və dövlət müstəqilliyini
qoruyub saxladıqdan, regionda və dünyada özünəməxsus
siyasəti olan dövlət kimi möhkəmləndikdən
sonra isə bir zamanlar dəstək aldığı Türkiyəyə
beynəlxalq aləmdə dəstək verməyə
başlamışdır. Yəni ermənilərin “Türkiyə
Azərbaycana himayədarlıq edir” ifadəsi Azərbaycanın
siyasi, iqtisadi, hərbi qüdrətini kiçiltmək kimi iyrənc
bir məqsədə xidmət edir. Əslində isə
Türkiyə və Azərbaycan təkcə regionun deyil,
bütövlükdə Avropanın sözü keçən,
öz siyasi xətti, müstəqil yolu olan ölkələrindəndir.
Bu gün heç bir ölkənin rəsmisi Ankaranı və
ya Bakını öz platsdarmı adlandıra bilməz. İrəvanı
öz platsdarmı adlandıranlar isə o qədər
çoxdur ki, hərdən onların arasındakı
münaqişə zamanı İrəvanın mövqeyi
tamamilə yaddan çıxır.
Bir sözlə, aprelin 23-də
Müdafiə Nazirliyində Prezident İlham Əliyevin sədrliyi
ilə keçən müşavirə Azərbaycanın hərbi
qüdrətinin mövcud vəziyyəti ilə növbəti
tanışlıq və düşmənin Azərbaycan həqiqətlərini
daha dərindən bilməsi üçün müstəsna əhəmiyyətli
bir tədbir idi. Bu müşavirə bədxahlarımıza və
ikili standartlardan əl çəkə bilməyənlərə
layiqli mesaj kimi də qiymətləndirilir.
İttifaq MİRZƏBƏYLİ
Xalq qəzeti.- 2010.- 25 aprel.- S. 2.