Vətən sağ olsun!

Milli Qəhrəmanın son vəsiyyəti: "Şəhid olsam, ağlamayın"

"Canım, atam və anam. Məndən sarı darıxmayın. İnşallah, cənnətdə görüşəcəyik. Mənim üçün bol-bol dua edin. Vətənin dar günündə artıq ürəyim dözmür. Allah xatirinə bunu etməliyəm. Ən azından ürəyim sərinlik tapar. Şəhid olanadək bu şərəfsizlərin üzərinə gedəcəyəm. Şəhid olsam, ağlamayın. Əksinə, sevinin ki, o mərtəbəyə yüksəldim. Allaha ibadətlərinizi dəqiq yerinə yetirin. Çoxlu sədəqə verin. Seyid nəvəsi olaraq bunu etməliyəm. Allah böyükdür. Vətən sağ olsun. Haqqınızı halal edin. Oğlunuz Mübariz. " Gizir Mübariz İbrahimovun son məktubundan.

Darvazanın üzərində dalğalanan üçrəngli bayraq uzaqdan görünürdü. Evin həyətində isə solda şəkillərdən ibarət stendin kənarında boks əlcəkləri asılmışdı. "Bu qardaşımın əlcəkləridir. Həmişə bunlarla məşq edərdi. O turnik də onundur. Vaxt vardı, birlikdə idman edərdik."-deyə Milli qəhrəman Mübariz İbrahimovun qardaşı Bəhruz İbrahimov həyətdəki turniki və əlcəkləri göstərdi. Qardaş itkisi ilə barışmaması gözlərindən və baxışlarından oxunurdu. Ancaq buna baxmayaraq, Mübarizin şəhidliyi İbrahimovlar ailəsini nə qədər üzürsə, o qədər də Mübarizin Vətən sevgisi və qəhrəmanlığı ilə qürur duyurlar. İndi təkcə Biləsuvarın Əliabad kəndi deyil, bütün ölkə gəncləri Mübariz İbrahimovun vətənpərvərliyindən danışır, şəhid ailəsinə, Milli qəhrəmanın valideynlərinə ziyarətə gəlirlər. Biz də xanım jurnalistlər olaraq onun ailəsinə baş çəkdik, Mübarizin iyirmi iki illik qısa və qaynar həyat yolunu yaxınlarının dilindən eşitdik.... İyirmi iki yaşı vardı Mübarizin. Hələ ömrünün ən xoş anları qabaqda idi. Ancaq o, hərbi peşəni seçdi. Hamısı da lənətə gəlmiş müharibənin yüzlərcə günahsız insanı evsiz-eşiksiz qoyması, Qarabağın illərdir ki, yad tapdaq altında qalmasına görə idi. Çünki o bilirdi ki, səngərdə gecə-gündüz üzərində gəzdiyimiz torpağı qorumaq kimi ən şərəfli vəzifə ancaq onun kimi gənclərin üzərinə düşür. 2007-ci ildə Daxili Qoşunlarda əsgəri xidmətini çavuş rütbəsi ilə başa vurub. Bir müddət işləsə də, hərbiyə olan sevgisi onun yenidən əsgər forması geyinməsinə səbəb olub. Könüllü ərizəsi ilə yenidən gizir olaraq Milli Orduda xidmətinə davam edib. O, öz qəhrəmanlıq nümunəsi və mübarizliyi ilə Azərbaycan gənclərini, sözün əsl və məcazi mənasında silkələdi və canımız-qanımızla borclu olduğumuz VƏTƏN sözünü bir daha onların yadına saldı.

"Məzlumun dostu, zalımın düşməniyəm"

Yaxınları deyir ki, Mübariz utancaq, az danışan, ürəyiyumşaq, Vətəni sevən və Tanrıya bağlı gənc olub. Həmişə ehtiyacı olanlara yardım etməyi, onlara dayaq olmağı həyatının prinsipi seçib. " Mübariz çalışırdı ki, haqqın tərəfində dursun. Görürdün ki, kimsə dalaşır, kimisə döyürlər, ona pis təsir edirdi, köməksizləri müdafiə edirdi. Bir ifadəni tez-tez işlədirdi. Mən məzlumun dostu, zalımın düşməniyəm. Bizə də bunu məsləhət görürdü. "-qardaşı Bəhruz əlavə etdi. Məktəbə birinci sinifə getdiyi gün "Azərbaycan əsgəri" hərbi marşına oynaması və atasını da rəqs etməyə dəvət etməsi hələ də müəllimlərin xatirindədir. Müəlliməsi Bəsirə Rüstəmova deyir ki, bir dəfə hərbi formaya bənzər bir paltar geyinməsi "baxın, əsgər formasıdır"-deyib uşaqcasına qürurlanması kimi epizodlar bəlkə də elə o vaxtdan qəhrəmanlığa gedən yolun başlanğıcı imiş.

Ölümündən 15 gün öncə....

Valideynləri Mübarizi sonuncu dəfə evə məzuniyyətə gələrkən görüblər. Şamama ana deyir ki, evin sonbeşiyi olan üçüncü oğlunun atası ilə söhbəti bir qədər fərqli olub. Oğlunun hərbi sahədə xidmət həvəsini görən Ağakərim kişinin oğluna-"Üç oğlum var, birini də Vətənə fəda edirəm"-deməsi Mübarizin atasından almaq arzusunda olduğu ən böyük halallıq idi. Arabir gözlərini yerə dikən Şamama ananın sözlərinə görə, hətta oğlu atasının bu sözlərini telefonun yaddaşına da köçürüb. " Həmin an sevinirdi, halallıq alandan sonra atasının boynunu qucaqlayıb üzündən öpdü.

Gizir yoldaşlarından biri gəlmişdi, onun xidmətdə əsgərlərə qayğısından söhbət açırdı. Hətta o deyirdi ki, Mübariz maaşından əsgərlərə də verir."-əmisi titrək səslə əlavə etdi. Evlənməkdən söhbət düşəndə bunları deyirmiş: " Evlənməyəcəm. Mənim yolum başqadır". Görünür, o, ürəyini ancaq adi bir sevgiyə kölə edənlərdən deyildi, onun qəlbi daha böyük sevgi üçün çırpınırdı və o yolda da söndü.. Məzuniyyətdən qayıdanda Şamama ana oğlunun arxasınca bir parç su atıb, oğlu isə etiraz edib: "Mübarizimin dalınca su atmaq istədim. O isə diqqətlə üzümə baxdı və dedi ki, atma, ana, onsuz da qayıtmayacam. Elə bil gün keçdikcə dediyi sözlər daha çox yadıma düşür."-Başı yaylıqlı şəhid anası kövrəldi...

Son zəng, son vəsiyyət

Sonuncu dəfə Mübariz valideynləri ilə iyun ayının 17-də hal-əhval tutub. Öz istəklərini söyləyib: "Mənin üçün bol-bol dua edin, namazlarınızı vaxtında qılın, sədəqə verin, qardaşlarımı evləndirin..." Bu istəklərdən baş açmayan Şamama ana hər şeyi sonradan başa düşüb. Sən demə, bu Mübarizin son vəsiyyətləri imiş. Milli Ordumuzun giziri Mübariz İbrahimov ötən ayın 18-dən 19-na keçən gecə cəbhənin Tərtər istiqamətində baş verən ağır döyüşdə qəhrəmancasına şəhid olub. O, Azərbaycan ordusunun mövqelərinə həmlə edən bir neçə erməni hərbçisini təkbaşına məhv edib, sonra özü şəhid olub. Azərbaycan Respublikasının Prezidenti cənab İlham Əliyevin sərəncamı ilə Mübarizə ölümündən sonra "Milli Qəhrəman" adı verilib və doğulduğu rayonda onun adının küçə və məktəbə verilməsi qərara alınıb. Şəhidin ölümündən öncə yazdığı və gənclər arasında böyük əks-səda yaradan, çoxlarını duyğulandıran məktub indi valideynlərin tək təsəllisidir. Həyətin sol küncündə stendə yapışdırılmış şəklin hər biri Mübariz haqqında ayrı təəssürat oyadır, Mübariz güclüdür, özünəinamlıdır, qəzəblidir, humanistdir, ən əsası yurdu erməni tapdağı altında qalması ilə barışmayan və bunun üçün üzərinə düşən vəzifəni , son missiyasını peşəkarcasına başa vuran bir gəncdir. İndi Əliabad kəndinə dəstə-dəstə insanlar, ən çox da gənclər axışıb gəlir. Onun səmimi, ürək ağrısı ilə yazdığı məktubundakı fikirlər dillərdə dolaşır, şəhidliyə qovuşduqdan sonra Mübarizin gənc kimi xarakteri, cəsarəti daha aydın görünür. Mübarizin ən böyük arzusu idmanda, ya da hərbidə Azərbaycanın üçrəngli bayrağını yüksəltmək idi. Ailəyə başsağlığı verib Əliabadı tərk edirik, qeyri-ixtiyari olaraq darvazadan asılmış bayrağımızdan gözümü çəkə bilmirəm. Havanın isti olmasına baxmayaraq, həyətdə dalğalanan bayraq sanki Mübariz İbrahimovun bu arzusunu yerinə yetirirdi...

Əfsanə BAYRAMQIZI

Xalq qəzeti.- 2010.- 1 avqust.- S. 5.