Mətbuata qayğı Azərbaycanın
demokratikləşməsi xəttinin əsasını təşkil
edir
"Əgər
güclü ictimai nəzarət olmasa, əgər Azərbaycanda
azad cəmiyyət formalaşmasa, bizim iqtisadi
uğurlarımızın gələcəyi olmayacaq, ancaq
müvəqqəti xarakter daşıyacaqdır. Ona görə
də son illər ərzində Azərbaycanda aparılan siyasi
islahatların əsas mənası, məqsədi ondan ibarətdir
ki, ölkəmiz hərtərəfli inkişaf etsin, ölkədə
yaşayan hər bir vətəndaş bütün
azadlıqlardan istifadə etsin. Azərbaycanda o cümlədən
mətbuat azadlığı da mövcuddur...Biz bu məsələdə
çox ciddi addımlar atırıq. Söz
azadlığının, mətbuat azadlığının təmin
olunması bizim prioritet məsələmizdir və deyə bilərəm
ki, Azərbaycan bu sahədə böyük uğurlara nail
olmuşdur".
İlham ƏLİYEV,
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti
Demokratik inkişafı
şərtləndirən ən mühüm dəyərlərdən
biri də kütləvi informasiya vasitələrinin müstəqilliyinin,
o cümlədən mətbuat, söz, fikir
azadlıqlarının yüksək səviyyədə təminatıdır.
Bu azadlıqlar cəmiyyətdə sosial məsuliyyəti,
şəffaflığı, siyasi plüralizmi,
tolerantlığı şərtləndirməklə
yanaşı, beynəlxalq konvensiyalar və digər normativ
hüquqi aktlarda təsbit edilmiş insan hüquqlarının
etibarlı müdafiəsinə geniş imkanlar açır.
Kütləvi informasiya vasitələri cəmiyyət həyatının
bütün sahələrinə təsir göstərən
qüdrətli vasitələrdən biri olaraq ictimai rəyin
formalaşmasında, habelə ictimai-siyasi proseslərin
inkişaf istiqamətlərinin müəyyənləşməsində
mühüm rol oynayır.
Demokratiyanın "barometri" və cəmiyyətin
"güzgüsü"
Hər bir ölkədə,
ümumilikdə, dünyada baş verən mühüm
ictimai-siyasi və mənəvi proseslərin qiymətləndirilməsi,
ictimaiyyət tərəfindən dərk edilib dəyərləndirilməsi
əsasən, kütləvi informasiya vasitələrinin
obyektiv və çevik fəaliyyəti nəticəsində
mümkün olur. Müasir cəmiyyətdə önəmli
rol oynayan mətbuatın siyasi münasibətlərə və
proseslərə yaxından nüfuz imkanları da nəzərə
alınsa, onun rolunun və məsuliyyətinin kifayət qədər
böyük olduğuna heç bir şübhə qalmaz. Təsadüfi
deyildir ki, ictimai rəyə təsir göstərmək
imkanlarına görə kütləvi informasiya vasitələri
məcazi mənada "dördüncü hakimiyyət"
adlandırılır. O bir tərəfdən cəmiyyətdə
demokratik prinsiplərin bərqərar olmasında öncül
rol oynayır, digər tərəfdən demokratiyanı səciyyələndirən
başlıca göstəricilərdən biri qismində
çıxış edir. KİV hakimiyyət strukturları ilə
bilavasitə bağlı olmaqla, onun üzərində ictimai nəzarəti
təmin etməyə çalışır. Siyasi
plüralizm hər bir ölkədə məhz azad kütləvi
informasiya vasitələri ilə təmin olunur, inkişaf edir.
Televiziyalar, radiolar, internet, qəzetlər, dövri nəşrlər
və nəhayət, informasiya agentlikləri yerli və
transmilli səviyyədə fəaliyyət göstərməklə,
həm demokratiyanın "barometr"inə çevrilir, həm
də cəmiyyətin siyasi liberallaşmasında, ictimai təfəkkürün
proqressiv siyasi yeniliklərə hazırlanmasında müstəsna
rol oynayırlar. Öz funksiyalarına görə mətbuat həm
də cəmiyyətin "güzgüsü" rolunu
oynayır, baş verən proseslərin ictimaiyyətə
dolğun və obyektiv şəkildə
çatdırılmasında ağırlığı öz
üzərinə götürür. Bu mənada hər bir
ölkədə ictimai rəyin pozitiv ruhda köklənməsi,
ilk növbədə, mətbuatın fəaliyyətindən
asılı olur. Təəssüflər olsun ki, Azərbaycanda
bu missiyanı heç də bütün qəzetlər həyata
keçirə bilmirlər.
İnkişaf etmiş dövlətlərin mütərəqqi təcrübəsinə əsasən demək olar ki, kütləvi informasiya vasitələrinin öz funksiyasını sərbəst həyata keçirməsi üçün iki mühüm şərt tələb olunur. Bunlardan birincisi, ölkə qanunvericiliyi ilə azad mətbuat fəaliyyəti ilə məşğul olmaq üçün bütün insanlara bərabər şəraitin yaradılmasıdır. Bu şərtə görə, qanunla hüququ olan hər bir vətəndaş istədiyi vaxt, istədiyi məkanda, istədiyi səviyyədə kütləvi informasiya vasitələri təsis edir, onların fəaliyyətinə rəhbərliyi həyata keçirir. İkinci başlıca şərt isə azad mətbuatın fəaliyyəti üçün normal imkanların, ilk növbədə, demokratik və plüralist siyasi mühitin formalaşdırılmasıdır. Yəni jurnalist sərbəst şəkildə, heç nədən çəkinmədən, bütün qanuni mexanizmlərdən istifadə edərək, azad şəkildə informasiya toplamağı bacarmalı, əsl həqiqəti məsuliyyətlə, jurnalist etikası çərçivəsində cəmiyyətə çatdırmalıdır. Bu iki şərtə eyni dərəcədə əməl olunması hər bir demokratik cəmiyyətdə azad mətbuatın mövcudluğunun başlıca amilidir. Azad mətbuatın mövcudluğu ölkədə siyasi plüralizmi və demokratiyanı təmin edir, hakimiyyətin məsuliyyətini, cəmiyyətin isə neqativ tendensiyalara müqavimət potensialını artırır. Yalnız siyasi plüralizmin təmin olunduğu cəmiyyətdə demokratik və şəffaf idarəçilikdən söhbət gedə bilər.
Demokratik inkişafa uğurlu tarixi
bünövrə
Əsası görkəmli
ziyalı, ictimai xadim və ədib Həsən bəy Zərdabi
tərəfindən qoyulmuş Azərbaycan milli mətbuatının
yaradılmasının 135-ci ildönümü tamam olur. Əsası
1875-ci ildə "Əkinçi" qəzeti ilə
qoyulmuş milli mətbuatımızın formalaşma mərhələləri
cəmiyyətin özünün inkişaf xüsusiyyətlərinə
uyğun olaraq mürəkkəb təkamül yolu keçərək
müasir səviyyəyə gəlib
çatmışdır. Azərbaycan və eləcə də
bütün Şərq aləmi üçün tamamilə
yeni siyasi, mədəni və elmi ünsiyyət vasitəsi
olan mətbuatın yaranması əslində ölkədə
gedən mühüm ictimai-siyasi, iqtisadi və mədəni
proseslərlə, o cümlədən maarifçilik hərəkatının,
dünyəvi teatrın və yeni tipli məktəbin təşəkkül
tapması ilə sıx bağlıdır. Milli demokratik mətbuatın
"Əkinçi" qəzeti tərəfindən bəyan
edilmiş başlıca prinsipləri - maarifləşmə,
müasirləşmə, məfkurə saflığı,
ümummilli məqsədlərin təbliği, bəşəri
dəyərlərin milli ənənələrlə üzvi vəhdəti,
ədəbi dilin danışıq dilinə
yaxınlaşdırılması, hadisələrin obyektiv
işıqlandırılması Azərbaycanda milli demokratik mətbuatın
gələcək inkişafı üçün təməl
daşları rolunu oynamışdır. Azərbaycan ötən
əsrin sonlarında dövlət müstəqilliyini bərpa
etdikdən sonra, həyatın bir çox səhələrində
olduğu kimi, mətbuatın inkişafında da
dönüş yaranmış, siyasi plüralizm və söz
azadlığını təmin etmək üçün
mühüm işlər həyata keçirilmişdir. Hələ
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti illərindən sonra
rüşeym halında inkişafını
dayandırmış proseslər yenidən dirçələrək
demokratik mətbuatın inkişafına xidmət etmişdir.
Azərbaycan mətbuatının sürətli inkişafı
isə respublikamızda dünya standartlarına cavab verən
müstəqil kütləvi informasiya vasitələrinin
yaranmasına gətirib çıxarmışdır.
Hazırda hüquqi, demokratik dövlət və vətəndaş
cəmiyyəti qurmaq istiqamətində irəliləyən Azərbaycanda
4500-ə yaxın müxtəlif kütləvi informasiya vasitəsi
- qəzet, jurnal, informasiya agentliyi və teleradio şirkətləri
qeydiyyata alınmışdır. Müstəqil Azərbaycan
söz, fikir və mətbuat azadlığının maksimum səviyyədə
təminatı baxımından MDB məkanında ən
qabaqcıl yerlərdən birini tutur. Respublikamızda bu
yönümdə həyata keçirilən mütərəqqi
islahatlar, ilk növbədə, demokratik, hüquqi və
dünyəvi inkişaf yolunu prioritet seçərək bu
yolla inamla irəliləyən Azərbaycanda kütləvi
informasiya vasitələrinin fəaliyyətinə verilən
yüksək qiymətin ifadəsi sayılmalıdır. Azərbaycanda
insan hüquqlarının, siyasi plüralizmin, vətəndaş
cəmiyyətinin mövcudluğu öz təsdiqini həm də
demokratik institut kimi formalaşmış kütləvi
informasiya vasitələrinin müstəqil fəaliyyətində,
onların inkişafı üçün yaradılmış
hüquqi təminatlarda tapır. Xatırlatmaq lazımdır
ki, müstəqilliyin ilk illərində mətbuatın
formalaşma və inkişaf yolu heç də rəvan
olmamış, 1991-1993-cü illərdə ölkənin
kütləvi informasiya vasitələri ciddi məhrumiyyətlərlə
üzləşmişlər. Həmin dövrdə ölkədə
hökm sürən gərgin ictimai-siyasi vəziyyət,
silahlı dəstələrə arxalanan müxtəlif siyasi
qrupların öz iddialarını gerçəkləşdirmək
üçün qeyri - qanuni cəhdlər göstərməsi,
Ermənistanın hərbi təcavüzünün
doğurduğu ağır sosial-iqtisadi və psixoloji durum
söz və mətbuat azadlığının təmin edilməsinə,
bu sahədə dövlət və vətəndaşların
mənafelərinin qorunmasına ciddi maneələr
yaradırdı. O zaman nəinki hansısa jurnalistin, hətta
sıravi vətəndaşın təhlükəsizliyinə
də dövlət təminatı yox idi. Mövcudluğunu
qoruyub saxlamağa çalışan o zamankı siyasi hakimiyyət
çıxış yolunu yeni təşəkkül tapmaqda
olan müstəqil mətbuata təzyiqləri gücləndirməkdə
görürdü. 1992-ci ilin may ayında AXC-Müsavat
cütlüyünün silahlı çevriliş yolu ilə
hakimiyyətə gəlməsi isə ölkədə söz
və mətbuat azadlığı sahəsindəki vəziyyəti
daha da pisləşdirdi. Həmin dövrdə jurnalistlər
daha ağır senzura ilə üzləşir, öz fikirlərini
sərbəst ifadə edə bilmirdilər. Mətbuat nümayəndələrinin
ayrı-ayrı məmurlar tərəfindən döyülməsi,
hakimiyyətə qarşı təndiqi yazılar dərc edən
nəşrlərin bağlanması isə adi hala
çevrilmişdi. Naşı və yarıtmaz AXC-Müsavat
cütlüyünün bir illik hakimiyyəti dövründə
kütləvi informasiya vasitələrinə qarşı
hücumlar təkcə ayrı-ayrı məmurların özfəaliyyəti
deyil, həm də dövlətin apardığı uğursuz
siyasətin mahiyyətindən irəli gəlirdi.
Mətbuatın böyük dostu və
himayədarı
Ulu öndər Heydər
Əliyevin 1993-cü ilin iyununda xalqın istəyi ilə
hakimiyyətə qayıdışından sonrakı dövrdə
isə Azərbaycan mətbuatının inkişafında
tamamilə yeni mərhələ başlandı. Bu mənada
Heydər Əliyev, eyni zamanda, Azərbaycanda söz və mətbuat
azadlığının, müstəqil mətbuatın əsasını
qoymuş lider kimi böyük ehtiramla anılır. Respublikada
ictimai-siyasi sabitliyin bərqərar olması, vətəndaşların
təhlükəsizlik təminatının və
qanunçuluğun tədricən gücləndirilməsi,
sosial-iqtisadi problemlərin həlli istiqamətində ciddi
addımların atılması KİV-in fəaliyyəti,
söz və mətbuat azadlığının müdafiəsi
sahəsində əsaslı irəliləyişlərin əldə
olunmasına şərait yaratdı. Həmin dövrdən
etibarən Azərbaycanda mətbuat orqanlarının azad fəaliyyəti
və inkişafı yolunda süni maneələrin aradan
qaldırılması, qanunvericilik bazasının təkmilləşdirilməsi,
qəzetlərin maddi-texniki təchizatının
yaxşılaşdırılması sahəsində
ardıcıl tədbirlərin həyata keçirilməsinə
başlanıldı. Vətəndaş cəmiyyəti
quruculuğunu özünün inkişaf modeli kimi qəbul edən
Azərbaycan Respublikası 1993-cü ildən insan
hüquqları, söz və mətbuat
azadlığının təmin edilməsi ilə
bağlı bir sıra beynəlxalq konvensiyalara, sazişlərə
qoşuldu. 1995-ci ildə ümumxalq referendumu ilə qəbul
edilmiş Azərbaycan Konstitusiyasında ölkə vətəndaşlarının
təhlükəsiz yaşamaq, söz, fikir, vicdan
azadlığı təsbit edildi. Son 15 ildə Əsas Qanunun
tələblərinə müvafiq surətdə həyata
keçirilmiş demokratik-hüquqi islahatlar kütləvi
informasiya vasitələrinin və jurnalistlərin normal fəaliyyətinə
geniş imkanlar açdı. Azərbaycan Respublikası
Konstitusiyasının 50-ci maddəsində hər kəsin
informasiya əldə etmək hüququ təmin edilmişdir.
Konstitusiyaya bu müddəanın daxil edilməsi
respublikamızın da qoşulduğu beynəlxalq müqavilələrdən
irəli gəlir. 1948-ci ildə BMT tərəfindən qəbul
edilən İnsan Hüquqları Bəyannaməsinin 19-cu maddəsi,
eyni zamanda, 1966-cı ildə yenə BMT tərəfindən qəbul
edilən mədəni və siyasi hüquqların
qorunmasına dair Konvensiyanın 19-cu maddəsi, 1950-ci ildə
Romada qəbul edilən Avropa İnsan Hüquqlarının
qorunmasına dair Konvensiyanın 10-cu maddəsi
bütünlükdə hər kəsin məlumat
azadlığını - informasiyanın axtarılması, əldə
edilməsi, hazırlanması, ötürülməsi və
yayılması hüququnu təsbit edir. Ulu öndər Heydər
Əliyevin 1998-ci il 22 iyun tarixli fərmanı ilə təsdiq
olunmuş "İnsan hüquqlarının müdafiəsinə
dair Dövlət Proqramı", eyni zamanda, vətəndaşların
Azərbaycan Konstitusiyasında əksini tapmış söz, mətbuat,
fikir azadlıqlarının təminatına da əlverişli
imkanlar açmışdır. Bu dövlət proqramından
az sonra Azərbaycan Respublikasının Prezidenti tərəfindən
6 avqust 1998-ci il tarixdə imzalanan "Azərbaycan
Respublikasında söz, fikir və mətbuat
azadlığının təmin edilməsi sahəsində tədbirlər
haqqında" fərman kütləvi informasiya vasitələrini
senzuradan azad etmişdir. Mətbuat üzərində dövlət
senzurasının ləğvi barədə fərman kütləvi
informasiya vasitələrinin sürətli inkişafına
ciddi təkan verməklə yanaşı, cəmiyyət həyatında
onların səmərəli rolunun artırılması sahəsində
geniş dövlət proqramının əsas istiqamətlərini
müəyyənləşdirmişdir. Azərbaycan
Respublikası Prezidentinin qanunvercilik təşəbbüsü
əsasında 19 iyun 1998-ci il tarixli "Məlumat
azadlığı haqqında", 10 iyun 1997-ci il tarixli "Vətəndaşların
müraciətlərinə baxılması qaydası
haqqında", 3 aprel 1998-ci il tarixli "İnformasiya,
informasiyalaşdırma və informasiyanın mühafizəsi
haqqında", 12 mart 2002-ci il tarixli "Ətraf mühitə
dair informasiya almaq haqqında" Azərbaycan
Respublikasının qanunlarının qəbulu da mühüm
addımlardan olmuşdur. Eləcə də son 10 ildə
"Kütləvi informasiya vasitələri haqqında",
"Televiziya və radio yayımı haqqında",
"İnformasiya azadlığı haqqında",
"İctimai televiziya və radio yayımı
haqqında" qanunlar qəbul edilmiş, bu zaman Avropa
Şurasının mütərəqqi rəy və təklifləri
nəzərə alınmışdır. 2000-ci il 6 mart tarixli
fərmanla isə "2000-2001-ci illərdə kütləvi
informasiya vasitələrinin maddi-texniki şəraitinin
yaxşılaşdırılması üçün tədbirlər
proqramı" təsdiq olunmuşdur. Bu fərmandan sonra
ölkə rəhbərliyi demokratik inkişafın qarantı
qismində çıxış etdiyi üçün mətbuatda
özünütənzimləmə funksiyasını həyata
keçirən Mətbuat Şurasının
yaradılmasını mətbuat nümayəndələrinin
öz öhdəsinə buraxmışdır.
Mətbuatın 125 illiyi ilə əlaqədar jurnalistlərlə görüşündə ulu öndər Heydər Əliyev demişdir: "Jurnalistikaya mənim hörmətimə, ehtiramıma şübhəniz olmasın. Yenə də deyirəm, mən hesab edirəm ki, lap o qatı yalan yazan jurnalistlər də jurnalistdir - qoy olsun. Azərbaycanda belə bir ifadə var: "Zaman hər şeyi saf-çürük edəcəkdir". Kim bu imtahandan, rəqabətdən keçəcək, həqiqətən hörmətli bir jurnalist olacaqsa, olacaq. Kim isə bu yolu keçə bilməyəcək, - yəqin ki, o özünə başqa peşə axtaracaq. Amma bu, ayrı-ayrı fərdlərə aiddir. Ümumiyyətlə isə bu peşə çox vacib peşədir. Demokratik, hüquqi, dünyəvi dövlətdə, qanunlarla yaşayan dövlətdə jurnalistika çox vacib bir peşədir, mətbuat çox vacib bir sahədir. Bu, mənim fikrimdir və mən bu fikrimi heç vaxt dəyişdirməyəcəyəm. Sizə, bütün Azərbaycan jurnalistlərinə, mətbuat işçilərinə hörmət, ehtiramımı bildirirəm".
Ümummilli lider bütün bunlarla yanaşı, ölkə mətbuatının qüsurlarını, problemlərini də hər zaman açıq şəkildə bildirir, jurnalistləri milli-mənəvi, etik dəyərlərə riayət etməyə çağırırdı. Böyük strateq mətbuat azadlığından sui-istifadə hallarını pisləyir, qanun pozuntularının yolverilməz olduğunu bildirirdi. Heydər Əliyevin şəxsiyyət kimi böyüklüyü onda idi ki, o peşə etikasını kobud şəkildə pozan, faktlara deyil, şəxsi mülahizələrə söykənən "yazarlar"ın qanunamüvafiq qaydada cəzalandırılmasına yol vermir, dövlət məmurlarına dözümlü olmağı tövsiyə edirdi. Məhz Heydər Əliyevin humanistliyinin nəticəsi olaraq o illərdə bir sıra məmurlar qəzetlərə qarşı qaldırdıqları haqlı iddiaları geri götürdülər. Bu fakt ulu öndərin ölkədə azad mətbuatın fəaliyyətinə necə böyük əhəmiyyət verdiyini bir daha təsdiqləyir.
KİV-ə dövlət
qayğısının keyfiyyətcə yeni mərhələsi
Respublikamızın
ictimai-siyasi, sosial-iqtisadi həyatında demokratik dəyərlərin
daha geniş şəkildə bərqərar olması,
müstəqil dövlətçiliyin siyasi, iqtisadi və
hüquqi dayaqlarının möhkəmlənməsi prosesi
sürətləndikcə, Azərbaycan iqtidarı da söz və
mətbuat azadlıqlarının qanunvericilik bazasının
demokratikləşdirilməsi istiqamətində yeni-yeni
addımlar atır. Son 7 ildə ulu öndər Heydər Əliyev
siyasi kursunu inamla davam etdirən Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev
söz və mətbuat azadlıqlarının
inkişafını respublikanın demokratikləşməsi
prosesinin vacib amili kimi dəyərləndirir. Dövlət
başçısı respublikada mətbu nəşrlərin
sərbəst fəaliyyətinə, jurnalistlərin öz iradələrini
azad şəkildə ifadə etməsinə bütün
imkanların yaradılmasının tərəfdarıdır.
Hələ 2005-ci il 21 iyul tarixində "Azərbaycan mətbuat
işçilərinin təltif edilməsi haqqında",
"Azərbaycan mətbuat işçilərinə fəxri
adların verilməsi haqqında", habelə "Kütləvi
informasiya vasitələrinə maliyyə yardımı
göstərilməsi haqqında" sərəncamların
imzalanması jurnalistlərin əməyinə yüksək
qiymət verildiyini göstərmişdir. "Əkinçi"
qəzetinin 130 illik yubileyinin respublikanın bütün
bölgələrində yüksək səviyyədə qeyd
olunması, jurnalistlərin fəxri adlarla
mükafatlandırılması, bir neçə peşəkar
jurnalistin Prezident təqaüdünə layiq görülməsi
dövlətin mətbuata qayğısının bariz təcəssümü
kimi xatırlanır.
Keçid dövründə
KİV-in üzləşdiyi bir sıra problemlər nəzərə
alınmaqla mətbuata davamlı olaraq qayğı və diqqət
göstərilir. Mətbuatın maddi-texniki və maliyyə
bazasının möhkəmləndirilməsi məqsədilə
2006-cı il fevralın 8-də imzalanmış "Qəzetlərin
Azərbaycan nəşriyyatına olan borclarının ödənilməsi
barədə" sərəncama əsasən qəzetlərin
"Azərbaycan" nəşriyyatına olan 450 min ABŞ
dolları məbləğində borcu dövlət büdcəsindən
ödənilmişdir. Xüsusi qeyd etmək lazımdır ki,
borcları ödənilən qəzetlər sırasında
müstəqil və müxalifyönlü qəzetlər
çoxluq təşkil etmişdir.
Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin 2008-ci il 31 iyul tarixli "Azərbaycan Respublikasında kütləvi informasiya vasitələrinə birdəfəlik maliyyə yardımı göstərilməsi haqqında", eləcə də "Azərbaycan Respublikasında kütləvi informasiya vasitələrinin inkişafına dövlət dəstəyi konsepsiyasının təsdiq edilməsi haqqında" sərəncamları isə təsdiqləmişdir ki, Azərbaycanda mətbuata göstərilən dövlət qayğısı davamlı və sistemli səciyyə daşıyır. Belə bir konsepsiyanın imzalanması milli mətbuatın problemlərinin həllində keyfiyyətcə yeni mərhələnin əsasını qoymuşdur. Mətbuata dövlət dəstəyi konsepsiyasının imzalanması dövlət orqanları ilə kütləvi informasiya vasitələri arasında səmərəli əməkdaşlıq münasibətlərinin inkişaf etdirilməsi, kütləvi informasiya vasitələrinin iqtisadi müstəqilliyinin və jurnalistlərin peşəkarlığının artırılması, vətəndaş cəmiyyəti quruculuğunda kütləvi informasiya vasitələrinin rolunun gücləndirilməsi məqsədindən irəli gəlmişdir.
Dövlət başçısının 2009-cu il 3 aprel tarixli "Azərbaycan Respublikası Prezidenti yanında Kütləvi İnformasiya Vasitələrinin İnkişafına Dövlət Dəstəyi Fondunun yaradılması haqqında" sərəncamı da məhz Azərbaycan Respublikasında kütləvi informasiya vasitələrinin inkişafına dövlət dəstəyi konsepsiyasında əksini tapmış məsələlərin praktik surətdə gerçəkləşdirilməsi baxımından mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Sərəncamla həmçinin "Azərbaycan Respublikası Prezidenti yanında Kütləvi İnformasiya Vasitələrinin İnkişafına Dövlət Dəstəyi Fondu haqqında Nizamnamə" təsdiq edilmişdir. Sərəncam əsasında Nazirlər Kabineti Azərbaycan Respublikası Prezidenti yanında Kütləvi İnformasiya Vasitələrinin İnkişafına Dövlət Dəstəyi Fondunun fəaliyyətinin təşkili üçün müvafiq yerin ayrılmasını, maddi-texniki təminatını, xərclər smetasını, ştat cədvəlini, işçilərin say həddini və aylıq vəzifə maaşlarını müəyyən etmişdir. Həmçinin hər il dövlət büdcəsinin layihəsi tərtib edilərkən kütləvi informasiya vasitələrinə dövlət dəstəyi məqsədilə müvafiq vəsaitin ayrılması təmin edilmişdir. Fond ötən iki il müddətində uğurla fəaliyyət göstərir və mətbuata, jurnalistlərə qanunla müəyyən olunmuş qaydada maddi yardım göstərir.
Nəhayət, "Əkinçi" qəzetinin 135 illiyinin qeyd olunması, habelə mətbuatın inkişafında xidmətləri olan jurnalistlərin mükafatlandırılması ilə bağlı xüsusi sərəncamlar imzalayan dövlət başçısı İlham Əliyev mətbuatın inkişafında maraqlı olduğunu bir daha sübuta yetirmişdir.
Hər bir azadlıq qanuna söykənməlidir
Təəssüflə
qeyd etmək lazımdır ki, söz, fikir və mətbuat
azadlığı üçün respublikamızda
yaradılmış liberal və tolerant mühit bəzi
hallarda bu sahədə müəyyən problemlərin ortaya
çıxmasına, xüsusən də informasiyanın
toplayıcısı və cəmiyyətə
ötürücüsü funksiyasını yerinə yetirən
kütləvi informasiya vasitələrində qanunların və
peşə davranışı normalarının kobud şəkildə
pozulması hallarına da gətirib çıxarır. Bu sahədə
özünü göstərən köklü problemlər -
ciddi mətbuatın nisbətən azlığı, bir
sıra qəzetlərin öz fəaliyyətini
"reketçilik", şantaj üzərində
qurması, insanların şərəf və ləyaqətini
təhqir etməsi, şəxsi toxunulmazlıq hüququnu pozması
və s. neqativ hallar cəmiyyətdə haqlı
narazılıq doğurur, insanlığın ali zinəti
olan sözün ucuzlaşmasına, dəyərdən
düşməsinə səbəb olur. Təəssüf
doğuran haldır ki, bu gün mətbuat, söz, fikir
azadlıqları Konstitusiya və mövcud qanunların tənzimlədiyi
hüquqi çərçivəni aşaraq kütləvi
informasiya vasitələrində istənilən fikrin,
sözün məsuliyyətsiz formada ifadə edilməsi və
heç bir məsuliyyət daşımamaq anlamında qəbul
olunur.
Qərbdə demokratiyaya yanaşmada onilliklər boyu dəyişməz qalmış bir prinsip mövcuddur: "...Sənin azadlığın başqalarının azadlığı başlayan yerdə bitir". (Yeri gəlmişkən, belə bir müddəa 2009-cu ildə keçirilən referendumda Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 71-ci maddəsinə də əlavə edilib.) Şübhəsiz, söz və mətbuat azadlığı da qanunların imkan verdiyi hüquqi çərçivədə tənzimlənir. Mətbuat nümayəndəsi olmaq kimlərəsə toxunulmazlıq statusu, ya hansısa digər imtiyazlar vermir. Dövlət başçısı İlham Əliyev haqlı olaraq hüquqi dövlətdə belə xaotik və qanunlarla tənzimlənməyən fəaliyyətin yolverilməz olduğunu bildirir: "Bəzi hallarda müəyyən mətbuat orqanlarında belə fikir var ki, mətbuat nümayəndəsi olmaqla, jurnalist olmaqla, yaxud da mətbuat orqanının sahibi olmaqla hansısa xüsusi imtiyaz əldə edə bilər. Bu, belə deyil, qanun qarşısında hamı eyni olmalıdır".
Son illər bəzi qəzetlər "Diffomasiya haqqında" qanunun qəbul edilməsi tələbi ilə çıxış edirlər. Bu iddiada olanların fikrincə, "Difformasiya haqqında" qanunla böhtan və təhqirə görə cinayət məsuliyyəti mülki məsuliyyətlə əvəz olunmalıdır. Hər bir şəxsin şərəf və ləyaqəti, eyni zamanda, Azərbaycan Respublikasının cinayət qanunvericiliyi ilə də qorunur. Cinayət Məcəlləsinin 147-ci maddəsi böhtan, 148-ci maddəsi isə təhqirə görə cinayət məsuliyyətini müəyyən edir. "Böhtan, yəni yalan olduğunu bilə-bilə hər hansı şəxsin şərəf və ləyaqətini ləkələyən və ya onu nüfuzdan salan məlumatları kütləvi çıxışlarda, kütləvi nümayiş etdirilən əsərdə və ya kütləvi informasiya vasitələrində yayma" Cinayət Məcəlləsinin 147-ci maddəsinə əsasən cinayət hesab edilir. Həmin məcəllənin 148-ci maddəsinə görə isə "Kütləvi çıxışlarda, kütləvi nümayiş etdirilən əsərdə və ya kütləvi informasiya vasitəsində şəxsiyyətin şərəf və ləyaqətini nalayiq formada qəsdən alçaltma" təhqir kimi tövsif olunur.
Cinayət Məlləsinin 147 və 148-ci maddələrinin subyekti həmin maddələrin dispozisiyasında göstərilən məlumatları qəsdən və kütləvi şəkildə yayan hər bir fiziki şəxs, o cümlədən jurnalist ola bilər. Demokratiyanın daha da inkişaf etdirilməsi yolunu tutan ölkəmizdə KİV-ə dövlət qayğısını özündə əks etdirən siyasət yürüdülür. Ancaq KİV-ə dövlət qayğısı Cinayət Məcəlləsindən böhtan və təhqir barədə maddələrin çıxarılması hesabına olmamalıdır. Bu hal cəmiyyətdə xüsusi imtiyazlara (söymək, təhqir etmək, böhtan atmaq və.s.) malik bir təbəqənin formalaşmasına gətirib çıxara bilər ki, bu da hüquqi dövlətdə yolverilməzdir. Bir qrup şəxsə hüdudsuz və mütləq hüquqların verilməsi digər şəxslərin hüquqlarının pozulmasına səbəb olmaqla, cəmiyyətdə hüquqi disbalans yaradar. Bu maddələrin Cinayət Məcəlləsindən çıxarılması KİV yazarlarının obyektiv, qərəzsiz informasiya yaymaq vəzifələrini istisna edəcək. Obyektiv, qərəzsiz məlumatlar yaymaq kimi mühüm vəzifənin icra edilməməsi mülki və mənəvi məsuliyyətin öhdəsinə buraxılacaq ki, bu da faktiki olaraq cəmiyyətin böhtan və təhqirə məruz qalan hissəsinin şərəf və ləyaqətinin qorunmaması deməkdir. KİV yazarlarına hüdudsuz hüquqlar verməklə bütün cəmiyyəti şərəf və ləyaqətini qorumaq hüququndan məhrum etmək düzgün olmazdı.
Nəzərə almaq lazımdır ki, "Diffomasiya haqqında" qanun hələ demokratik inkişaf təcrübəsi böyük olan bir sıra Avropa dövlətlərində qəbul olunmamışdır. Fəqət, biz istənilən halda bu məsələdə özümüzü Avropanın bəzi dövlətləri ilə müqayisə edə bilmərik. Əslinə qalsa, Avropa dövlətlərində belə bir qanunun mövcudluğuna o qədər də ehtiyac duyulmur. Çünki o məkanda jurnalistikanın funksiyası, vəzifəsi tamam fərqlidir, peşə etikası, qanunların aliliyi ciddiliklə gözlənilir. Həmin dövlətlərdə ciddi və normal qəzetlər heç zaman böhtan və təhqirə, insanların şərəf və ləyaqətinin alçaldılmasına yol vermirlər. Azərbaycanda isə hələ bütün jurnalistlərin buna hazır olduğunu heç kim iddia edə bilməz.
Bütün bunlara baxmayaraq, Azərbaycan mətbuatının respublikada demokratikləşmə proseslərinin dərinləşməsində və vətəndaş cəmiyyəti institutlarının mövqelərinin möhkəmlənməsində xidmətləri danılmazdır. Azərbaycanda söz və mətbuat azadlığının bərqərar olması prosesi cəmiyyətin özünün demokratik inkişaf xüsusiyyətlərinə uyğun olaraq mürəkkəb təkamül yolu keçməkdədir. Azərbaycan dövləti özünün Konstitusiya prinsiplərinə sadiq qalaraq söz və məlumat azadlığının təmin edilməsi sahəsində müəyyən etdiyi siyasi xətti ardıcıl şəkildə davam etdirir. Sonda 135 illik yubiley münasibətilə ölkənin bütün sağlam əqidəli, peşəsinə sadiq jurnalistlərini ürəkdən təbrik edir, onlara çətin, lakin şərəfli peşələrində yeni-yeni uğurlar arzulayırıq!
Rafael CƏBRAYILOV
Xalq qəzeti.- 2010.- 22 iyul.- S. 3.