Cəngi ruhlu poeziya

Sözün məzmunu, ülviyyəti və sehri onun dəyərini bilənlər-söz xiridarları üçün daha doğmadır. O sənətkar, o şair xoşbəxtdir ki, onun yaradıcılığı, hansısa bir sözü gələcək nəsillərə yadigar qalır. Uşaqlıqdan saz havalarının sədası ilə böyüyən, Borçalı mahalının saz-söz mühitində formalaşan, el sənətkarlarının hikmətli söhbətlərindən ilham alan istedadlı şair Vahid Əlioğlunun təbirincə desək: “ Şairin doğum günü var, ölüm günü var. Sözün də doğum günü var, amma ölüm günü yoxdur. Çünki söz ölmür, söz yaşayır. Sözün də insan kimi yaşamaq haqqı var.” Bu diqqət çəkən, maraqlı düşüncələri şair “Ürək yanmasa” adlı şeir kitabında oxucularla bölüşür.

Həqiqətən söz o vaxt yaşayır ki, onun sanbalı və mənəvi dəyəri yüksək və ümumbəşəri olur. V.Əlioğlunun poeziya dünyasında “yaşama haqqı” verdiyi şeirlərdə Vətən gözəlliklərinin tərənnümü, yad tapdaq altında qalan ulu yurd yerlərindən qopan haray, Qarabağ, Zəngəzur nisgili, Turan ellərinə səsləniş, eləcə də şairin sevgi dolu duyğuları, poetik düşüncələri öz əksini tapıb. Onun Vətənə həsr etdiyi şeirlərində mübarizəyə səsləyiş, nikbinlik, ən əsası səngərdə Vətən, bayraq keşiyində duran əsgəri döyüşə-QƏLƏBƏYƏ səsləyən cəngi ruhu duyulur. Bu da təsadüfi deyil. Borçalının məşhur aşıqlarının ifa etdiyi cəngi, eləcə də digər saz havaları, şairin özününün etiraf etdiyi kimi şeirlərinin bu ruhda köklənməsinə səbəb olub və bu cəhət onun yaradıcılığının əsas xəttini təşkil edir.

Qoyma qılınc paslana,

Dönək igid aslana.

Uğur dilə, ay ana,

Düşmənlə savaşım var.

Yurdumda yurd salınır,

Torpaq qanla alınır.

Durun, “Cəngi” çalınır,

Düşmənlə savaşım var.

Bu tip şeirlərlə şair insanların mübarizə, döyüşkənlik ruhunu oyadır sanki. Bu misralarda əsrlərin o tayından boylanan igidlərin – Babəklərin, Qazan xanların, Koroğluların nərəsini, hayqırtısını duymamaq qeyri-mümkündür.

Kitabda şeirlərin ikinci mövzusunu isə dünyanın faniliyi, şairin bu mövzu ətrafında misralara çevrilmiş poetik düşüncələri təşkil edir. “Haqqa könül vermişəm” başlığı altında verilən şeirlərdə müəllif dünyanın vəfasızlığına, ömrünün bir göz qırpımında ötüb keçməsinə toxunur, həyatını bir daha nəzərdən keçirərək sanki “mən nə etmişəm?” – sualına cavab kimi özünə hesabat verir. “Daha ömrün çoxu gedib”, “Ağla, gözlərim, ağla”, “Tanrı”, özün köməyim ol”, “Ağardı saçlarım, ağardı, qardaş” – deyən şair zamanın sürətlə axınından şikayətlənsə də, ondakı kədər keçicidir, müəllif bu şeirlərin sonunda yenə də həyata nikbin baxır, gələcəkdən daha xoş illər gözlədiyini vurğulayır.

Hər bir şair kimi V.Əlioğlu yaradıcılığında da sevgi duyğuları, ülvi məhəbbətin tərənnümü əsas yer tutur. “Təkcə səni sevəcəyəm”, “Yaşar mənim ürəyimdə”, “Sənsən mənim məhəbbətim” və digər şeirlər şairin mənəvi könül çırpıntıları, qəlbində yaşatdığı sevginin bədii dillə ifadəsidir. Şairin könül duyğuları nə qədər ülvidirsə, misraları, poetik dili və üslubu da o qədər sadə, bulaq suyu kimi axıcıdır.

Məhz bu cəhət dilin sadəliyi, axıcılığı və səmimiliyi onun şeirlərinin tez qavranılması və anlaşılmasının uğuru sayıla bilər.

Həsrətindən qocalsam da,

Xəstə düşüb saralsam da.

Öz özümlə tək qalsam da,

Təkcə səni sevəcəyəm.

Kitabda Qarabağ savaşı zamanı düşmən hücumundan xilas olmaq üçün özünü qayadan atan azərbaycanlı qadına həsr edilmiş “Yad ovçu”, eləcə də küçə və yollarda hərəkət qaydalarına riayət edilməsinə nəzarət edən yol polisi işçilərinin gərgin fəaliyyətindən bəhs edən “Yol polisi” poemaları yer alıb.

Birinci poemada şərəf və namusunu hər şeydən uca tutan və ölümün gözünə dik baxan Azərbaycan qadınının ümumiləşmiş obrazı, onun həyəcan dolu keçirdiyi sarsıntılar canlanıb. İkinci poemada isə yol polislərinin gecə-gündüz yolların və piyadaların təhlükəsizliyinin keşiyində dayanması, onların bu peşəni şərəflə və vicdanla yerinə yetirməsi avtomobil qəzalarının insan taleyinə vurduğu fiziki-mənəvi yaralar və digər məqamlar aydın və bədii dillə təsvir edilib.

Şairin bir sıra şeirlərinə Eldar Mansurov, Sevda Məmmədli kimi tanınmış bəstəkarların musiqi bəstələməsi artıq onların mahnı kimi həyat vəsiqəsi almasına səbəb olub. Ümid edirik ki, şairin ürək oxşayan şeirləri axırıncı yox, axarıncı olacaq.

Əfsanə BAYRAMQIZI

Xalq qəzeti.- 2010.- 7 mart.- S. 8.