Bəşəri tərəqqiyə aparan lider

Bu gün Azərbaycan inkişaf və sabitlik dövrünü yaşayır. Lakin geriyə dönüb ötən əsrin doxsanıncı illərinin tənəzzül və çaşqınlıq dövrünə baxdıqda və həmin tənəzzüldən tərəqqiyə doğru gedən mürəkkəb proseslərin bütün dramatizmini təsəvvürümüzdə canlandırdıqda, qısa bir dövr ərzində misli görünməmiş tarixi təkamülün əsas müəllifi və “baş qəhrəmanı” Heydər Əliyevin azman şəxsiyyəti bütün qüdrəti ilə gözümüz önündə ucalır. Biz harada idik və hara gəlib çıxdıq?! Biz kim idik və kim olduq?! Səksəninci illərin sonu – doxsanıncı illərin əvvəllərində Azərbaycanın həlli görünməyən müdhiş problemləri və eyni zamanda, bu ölkənin ictimai-siyasi həyatından təcrid edilmiş böyük bir şəxsiyyəti vardı – Heydər Əliyev. Onu həmin taleyüklü zamanda ona görə Azərbaycandan qoparıb təcrid etmişdilər ki, Azərbaycanın özünü dünyadan qoparıb təcrid etsinlər və ölkəmizi sonrası bilinməyən kataklizmlər burulğanına yuvarlatmaqla onun milli müstəqillik ideallarını, ərazi bütövlüyü uğrunda mübarizə hədəflərini birdəfəlik dəfn etsinlər. Heydər Əliyev isə həmin tarixi zamanın yeganə siyasət dühası idi ki, bu təhlükəli niyyətlərin özünü birdəfəlik dəfn etməyə qadir oldu.

Heydər Əliyev Azərbaycan tarixinin bu həlledici anında özünü Vətəninin harayına yetirən Sərkərdə olaraq onu uçurumun lap qırağında tutub saxladı və ona bir daha heç zaman düşmən iradəsinə təslim olmamaq görkünü verdi. Heydər Əliyev Azərbaycan ətrafında hörümçək toru kimi qurulmuş böyük bir riyakarlıq tələsini sındırdı və ölkəmizin bir daha çaşqınlıqlara uğramadan, yabançı təsirlərlə yolundan sapmadan özünəməxsus bir siyasi realizmlə müstəqil dövlət quruculuğuna start verdi. Bu – Azərbaycanın Heydər Əliyev potensialı idi. Heydər Əliyevin Azərbaycan potensialını oyatmaq, səfərbər etmək, istiqamətləndirmək, onu tükənməz yaradıcı enerjiyə çevirmək missiyasını şərəflə yerinə yetirməsi isə artıq tarixin milli taleyimizə yazdığı real salnamədir.

Heydər Əliyevin yenidən hakimiyyətə gəlişi ilə ölkəmizin düşdüyü çıxılmaz vəziyyətə son qoyuldu, ulu öndərin böyük siyasi məharəti ilə uzunmüddətli sabitləşmənin, müasir milli dövlətçilik prinsiplərinin təməli yaradıldı, ölkəmizin daxili və xarici siyasəti bir-birini tamamlayan davamlı strateji məqsədlər üzərində quruldu, Azərbaycan tədricən özünə güclü etibarlı dostlar qazandı, global siyasi səhnədə bir sıra rəqib mövqeləri kifayət qədər neytrallaşdırdı, bir sözlə, milli inkişaf yolunda sabit irəliləyiş və sıçrayışlı hərəkət üçün bütün ilkin zəruri şərtləri həyata keçirdi. Bu isə ölkənin siyasi rəhbərinə imkan verdi ki, beynəlxalq arenada daha qətiyyətli manevrlər edə bilsin. Ancaq unutmayaq ki, Heydər Əliyev bu böyük siyasi təcrübəni SSRİ kimi nəhəng bir dövlətin rəhbərlərindən biri kimi qazanmışdı. Ümumiyyətlə, XX əsrin əlli-altmışıncı illəri – Heydər Əliyevin dövləti idarəetmə məharətinin formalaşmasında həlledici rol oynamış bir mərhələ kimi xarakterizə edilə bilər. Çünki məhz bu illərdən sonra respublika rəhbərliyində yüksəlişi, etimad qazanması Heydər Əliyevə imkan vermişdi ki, sovet dövlətçiliyinin genezisinə, mürəkkəb, ierarxik strukturuna, üstünlük və zəifliklərinə, praktikasının incəliklərinə bələd olsun. Heydər Əliyev bu zaman həm də SSRİ ilə rəqabətdə olan dünyanın böyük dövlətlərinin təcrübəsini öyrənir, ikiqütblü dünyanın perspektivlərini düşünür, gələcək qlobal kataklizmləri və bəşəriyyətin inkişaf yollarını analiz edirdi. Onun bu dövrdəki fəaliyyətinin Azərbaycan miqyasına sığmadığı hələ o zaman bəlli idi. Məhz bu miqyasın “təhlükəsini” nəzərə alaraq, onu Azərbaycandan kənarda saxlamışdılar. Heydər Əliyev bu niyyətləri alt-üst etməyi ilə ölkəsini dünyanın mütərəqqi siyasi maraqlarının ön cinahına çevirdi. Müstəqil Azərbaycanı qurmaq – artıq Heydər Əliyevin siyasi fəaliyyətində yeni bir meydanın açılması demək idi. Yetmiş yaşlı ulu öndər tükənməz bir gənclik enerjisi ilə Azərbaycanı yenidən yaratmağın böyük yolunu başladı.

1990-93-cü illərdə dünyanın siyasi meydanında Azərbaycanın yeri yox dərəcəsində idi. SSRİ-dən yenicə ayrılmış bu ölkə Qafqazın siyasi coğrafiyasında müxtəlif qlobal və regional güclərin qarşıdurmasını tənzimləyə bilmir, oriyentirlərini itirərək tez-tez bu və ya digər qüvvənin təsiri altında məhvərindən çıxır və hər addımında bir qədər də itkiyə məruz qalırdı (bu itkilərin içərisində ən böyüyü – Qarabağ!). Heydər Əliyev Azərbaycanı “yedək siyasətinin” əlindən aldı və onu müstəqil siyasəti olan bir dövlətə çevirdi. Heydər Əliyev bununla da dünyanın siyasi proseslərinə təsir edən bir şəxsiyyət olduğunu təsdiq etdi. O, Azərbaycanın siyasi iradəsindən asılı olmayaraq dünyada cərəyan edən prosesləri məhz Azərbaycanın xeyrinə, ölkəmizin siyasi-iqtisadi maraqlarının mütləq nəzərə alınmalı olduğu istiqamətə yönəltdi. “Azərbaycan heç bir ölkənin təsiri altına düşməyəcəkdir. Azərbaycan öz müstəqilliyini qoruyacaqdır. Bu da bir Prezident kimi mənim siyasətimin əsas ana xəttidir” (Heydər Əliyev. “Müstəqillik yolu”, Bakı, 1997, s. 22) – müasir Azərbaycan dövlətinin qurucusu Heydər Əliyev öz milli siyasətinin əsas istiqamətini ölkəmizin ən çətin günlərində də məhz belə bir qətiyyət və əminliklə bəyan edirdi. Dövlət suverenliyi uğrunda mübarizənin bütün məsuliyyətini çiyinlərinə almış ulu öndər ölkəsinin vətəndaşlarını bu amal ətrafında birləşdirərək, onların güclü milli birliyini yaratmaq qüdrətində idi.

Müasir Azərbaycan dövlətçiliyinin banisi Heydər Əliyev bu sarsılmaz mövqeyini ölkəmizdə də, dünyanın hər bir nöqtəsində də, xüsusilə ən yüksək beynəlxalq kürsülərdən dilə gətirirdi: “Dövlət müstəqilliyinə nail olmaq Azərbaycan xalqı üçün tarixi hadisədir və o, öz dövlət müstəqilliyini qoruyub saxlamaq və möhkəmlətmək, Azərbaycanın hər hansı bir digər dövlətin hakimiyyəti və tabeliyi altında bir daha olmaması üçün bu müstəqilliyin pozulmasına yol verməmək əzmindədir”. Heydər Əliyev BMT-də akkreditə olunmuş dünya dövlətlərinin daimi nümayəndələri – səfirləri ilə görüşdəki çıxışında (Nyu York, BMT binası, 29 iyul 1997) müasir sivilizasiyalı dövlət anlayışının ən düzgün və mükəmməl tərifini verərək, ölkəsində azərbaycanlılarla yanaşı, bir çox digər millətlərin nümayəndələrinin də yaşamasını, Azərbaycan vətəndaşlarının milliyyətindən asılı olmayaraq bərabərhüquqlu olmasını, bununla da respublikamızın milli siyasətinin nə qədər humanist və dünyəvi olmasını beynəlxalq ictimaiyyətə çatdırırdı.

Heydər Əliyev Azərbaycanın bir müstəqil dövlət olaraq bütün maddi və mənəvi potensialını səfərbər etməklə onun ayrı-ayrı istiqamətlər üzrə inkişaf imkanlarını müəyyənləşdirdi, xüsusilə milli intellektual enerjini yönəltməyi və məharətlə idarə etməyi bacardı. O, rəhbəri olduğu ölkənin vətəndaşını – həmvətəni azərbaycanlını bu həqiqətə inandıra bildi ki, sənin əcdadların Avrasiyanın ən mürəkkəb bir regionunda, həm də böyük imperiyaların göz dikdiyi həssas siyasi coğrafiyada çoxəsrlik dövlətçilik təcrübəsi olan bir məmləkət, getdikcə zənginləşən və zənginləşdikcə də kökündən ayrılmayan bir mədəniyyət miras qoyublar, onu nəinki yalnız qorumaq, həm də müasir dünyanın ən inkişaf etmiş dövlətləri statusunda tanıtmaq, onun elm və mədəniyyətini çağdaş dünyanın ən mütərəqqi tendensiyalarında irəlilətmək məsuliyyətin və missiyan var. Ulu öndər hər şeydən öncə bu missiyanın mənəvi təməlini – Liderə inamı yaratdı. Sonra həmin missiyanın reallaşması üçün vacib şərt olan milli konsolidasiya zərurətini irəli sürdü. Heydər Əliyev ciddi bir səylə çalışırdı ki, təqribən 90 il Rusiya imperiyasının, 70 il Sovet İttifaqının tərkibində yaşamış Azərbaycanın müstəqillik immunitetini nəinki möhkəmlətsin, onun suveren dövlət hüquqlarına beynəlxalq ehtiramı yaratsın, həm də Azərbaycanın bir çox mühüm qlobal məsələlərdə önəmliliyini, hətta liderliyini, “birinciliyini” bir gerçəklik olaraq təsdiq və etiraf etdirsin. Halbuki, çoxları istəyirdi ki, Xəzər regionunda qlobal layihələrin həyata keçirilməsini Azərbaycana diktə olunan, başqa dövlətlərin iradəsi ilə baş tutan bir fəaliyyət kimi təqdim etsinlər. Heydər Əliyev isə sübut etdi ki, həmin layihələrin start ideyası məhz Azərbaycana məxsusdur və bu ideya müasir dünya siyasəti və iqtisadiyyatının qlobal inkişaf məntiqi, beynəlxalq birliyin iradəsi ilə uzlaşdığı üçün onun reallaşmasının qarşısını almaq, nə qədər canfəşanlıq edilsə də, mümkün olmayacaq. Yaxın tarix böyük siyasətçinin nə qədər uzaqgörən olduğunu bu məqamda da təsdiqlədi.

İyirminci əsrin son, iyirmi birinci əsrin isə ilk onilliyində Cənubi Qafqaz və Xəzər regionunda baş verən tarixi-siyasi proseslərin getdikcə Azərbaycanın xeyrinə dəyişməsi, Azərbaycan Respublikasının Prezidenti cənab İlham Əliyevin rəhbərliyi altında ölkə inkişafının dönməz xarakter alması, bu gün dövlətimizin yürütdüyü siyasətin dünyada qlobal əməkdaşlığa böyük meydan açan pozitiv siyasət kimi dəyərləndirilməsi Heydər Əliyev kursunun çox ciddi rasional dayaqlara malik olduğuna danılmaz bir sübutdur. Tarixi zaman və qlobal məkan koordinatlarında Azərbaycan dövlətinin yerini və rolunu dəqiq müəyyən etməyi bacaran dahi lider Heydər Əliyevin milli müstəqillik siyasəti həm də o böyük məqsədi daşıyır ki, sürətlə transformasiya olunan və ağırlıq mərkəzini dəyişən bu qlobal məkanda, geopolitik münasibətlərin sürətli dinamikasında Azərbaycanın özünəməxsus siyasi mədəniyyət praktikasının formalaşdırdığını göstərsin. Bu məqsəd, həm də dünyada Azərbaycana münasibəti düzgün formalaşdıran bir siyasətin effektiv proseslərini hazırlayır.

Hazırda Azərbaycan dünyanın ən böyük enerji nəqli layihənlərinin həyata keçirildiyi bir ölkə timsalında nəinki özünün, eyni zamanda daxil olduğu Qafqaz və Xəzər regionunun dünya birliyinə inteqrasiyasında, Heydər Əliyevin qeyd etdiyi kimi, Şərq – Qərb əməkdaşlığında mühüm rol oynayır. Qlobal siyasətdə Azərbaycan bu gün artıq dünyanın ən mühüm geopolitik mərkəzlərindən biri hesab edilir.

Ümummilli lider Heydər Əliyev qlobal inteqrasiya proseslərində Azərbaycanın məhz belə önəmli iştirakının siyasi texnologiyalarını yaratdı, onun qarşılıqlı faydalanmaya əsaslanan mexanizmlərini irəli sürdü. Cəsarətlə demək olar ki, ulu öndər Heydər Əliyev həm ölkə, həm region, həm də dünya miqyasında ümumbəşəri humanist məqsədlərin konvergensiya nöqtəsini tapan və bu məqamdan müxtəlif fəaliyyət yönlərini istiqamətləndirən, qlobal siyasət və qlobal iqtisadi maraqlarla milli siyasi-iqtisadi maraqların optimal uzlaşmasını yaradan mahir siyasətçi idi. Məhz belə olduğu üçün “Əsrin müqaviləsi” imzalandı, Bakı-Tbilisi-Ceyhan layihəsi reallığa çevrildi. Neft və qaz nəqli, nəqliyyat və kommunikasiya üzrə digər mühüm layihələrin həyata keçirilməsinə geniş perspektivlər açıldı. Azərbaycan indiki inkişaf səviyyəsinə çatdı, “regional liderlik” statusu qazana bildi. İnkişafın “Azərbaycan modeli” beynəlxalq siyasi-diplomatik leksikona daxil oldu. Bakı-Tbilisi-Ceyhan layihəsinə start veriləndə rəqib qüvvələr belə bir yanlış rəy yaratmağa çalışırdılar ki, guya bu beynəlxalq konsorsiumda Azərbaycanın mənafeləri o qədər də nəzərə alınmamışdır. Amma sonrakı real proseslər göstərdi ki, bu belə deyil, “Əsrin müqaviləsi”ndə nəinki Azərbaycanın iqtisadi maraqları kifayət qədər nəzərə alınıb, ümumiyyətlə, “Bakı-Tbilisi-Ceyhan” Azərbaycanın mülkiyyətidir, Azərbaycan dövlətinə, Azərbaycan xalqına məxsusdur.

Müasir dünya siyasətinin yaradıcılarından olan Heydər Əliyev qloballaşma proseslərinin ümumən beynəlxalq birliklə, Azərbaycanla və onu əhatə edən regionla bağlı bütün başlıca tendensiyalarına fəal münasibətini bildirir və həmin tendensiyaların dərinləşərək dünya birliyini gücləndirməsinə çalışırdı. O, siyasi fəaliyyətinin bu istiqamətində həmişə dünya təcrübəsindən çıxış edirdi: “Dünya təcrübəsi göstərir ki, heç bir ölkə beynəlxalq əməkdaşlıq, təcrübə mübadiləsi olmadan, səylər və ehtiyatlar birləşdirilmədən, təkbaşına iqtisadi tərəqqiyə nail ola bilməz”. Heydər Əliyevin “Tərəqqi strategiyasında” beynəlxalq təcrübə mübadiləsinin daim inkişaf etdirilməsi və bunun üçün yeni vasitələrin tapılması olduqca vacibdir. Ulu öndər qlobal inteqrasiyanın elə bir yolunu ümumbəşəri nailiyyətlərin qazanılmasına doğru aparan yol hesab edirdi ki, onun alternativi yoxdur – bu yol beynəlxalq hüquq çərçivəsində, normal rəqabət mühitində, iqtisadi innovasiyaların qarşılıqlı mübadiləsi, təşviqi şəraitində dünya dövlətlərinin bərabər inkişaf strategiyalarını özündə birləşdirən yoldur. Heydər Əliyev beynəlxalq birliyi, dünyanın hətta müəyyən konfliktdə olan siyasi-iqtisadi güclərini məhz bu yolun reallığına və perspektivlərinə inandıraraq həmin gücləri bir araya gətirə bildiyi üçün “Əsrin müqaviləsi” kimi qlobal layihə baş tutdu. Heydər Əliyevin bu tarixi təşəbbüsü nəinki onun siyasi karyerasında parlaq bir səhifədir, həm də bu, onun iki əsrin qovşağında beynəlxalq iqtisadi və siyasi təhlükəsizliyə, qlobal əməkdaşlığa, Avrasiya sülh proseslərinin məhz Azərbaycan koordinatlarında möhkəm dayaqlar tapmasına böyük töhfəsidir. Azərbaycan rəhbəri Heydər Əliyev və ABŞ Prezidenti Bill Klinton 29 yanvar 2000-ci il Davos görüşündə bu layihənin beynəlxalq əhəmiyyətini bir daha bəyan edərək, “Əsrin müqaviləsi”indən başlanan uğurlu əməkdaşlığın həm hər iki ölkənin, həm də bütövlükdə dünya iqtisadiyyatının inkişafında irəliyə doğru mühüm bir addım olduğunu qeyd etmişlər. Bill Klinton söyləmişdir: “Mən əminəm ki, Xəzər hövzəsi ölkələrinin zəngin neft ehtiyatlarının dünyanın aparıcı neft şirkətləri ilə birgə işlənilməsi regionun bütün dövlətlərinin inkişafına xidmət edəcək, Cənubi Qafqaz və Mərkəzi Asiya ölkələrinin suverenliyi və müstəqilliyinin daha da möhkəmləndirilməsinə töhfə verəcəkdir. Onu da deməliyəm ki, Bakı-Ceyhan və Transxəzər boru kəmərləri kimi nəhəng layihələrin həyata keçirilməsində Azərbaycan aparıcı rol oynayır”.

Heydər Əliyev Böyük İpək yolunun bərpa edilməsi layihəsinə də məhz Azərbaycan dövlətinin maraqları prizmasından yanaşır, onun əsas əhəmiyyətini qlobal əməkdaşlığı yeni bir mərhələyə keçirməsində görürdü: hesab edirdi ki, Böyük İpək yolunun bərpa edilməsi, TRASEKA proqramının həyata keçirilməsi Avropa Birliyi məkanından başlayıb Qafqazdan, Xəzər dənizindən keçməklə Mərkəzi Asiyaya uzanacaq – Şərqlə Qərbi, Avropa ilə Asiyanı birləşdirəcək bu nəqliyyat dəhlizi gerçəkliyə çevrilərək həmin regionda yaşayan xalqların rifahının yüksəlməsinə böyük töhfə verəcəkdir. Ötən 10 illik dövr müdrik siyasətçinin dediklərini təsdiq etdi. Artıq Azərbaycan həm iqtisadi, həm də mədəni baxımdan Böyük İpək yolunun “mənzil-qərargah”ına çevrilmişdir. Ümummilli lider Heydər Əliyevin bir şəxsiyyət olaraq müdrikliyi və uzaqgörənliyi, eyni zamanda, dünyanın böyük siyasətçiləri ilə (deməli, həm də Qlobal siyasətlə) təmas yaratmaq, fikir mübadiləsi aparmaq, siyasi proseslərə təsir imkanları əldə etmək məharəti getdikcə Azərbaycana pozitiv münasibətin davamlı səmtini və dönməz xarakterini müəyyənləşdirmişdir.

Heydər Əliyev dünya siyasi tarixinin inkişaf qanunauyğunluqlarını mükəmməl bilən, tarixi proseslərin mahiyyətini dərindən anlayan və anladan, tarixi gerçəkliyin öz məntiqindən çıxış etməyi bacaran bir mütəfəkkir siyasətçi olaraq bəşəriyyətin təkamül və tərəqqi yoluna baxır və onun ana xətlərini, aparıcı tendensiyalarını dəyərləndirirdi. Ümummilli liderimizin siyasi dünyagörüşü və fəaliyyəti o istiqamətə yönəlmişdi ki, bu yöndə planetar birliyin yalnız qarşılıqlı əlaqələri intensivləşdirməklə qlobal iqtisadi rifaha, siyasi-mədəni əməkdaşlığa stimul yarada biləcək tendensiyaları təşviq edilir. Böyük siyasətçi belə bir ciddi məramla qlobal, regional və milli maraqların birləşdirilməsini ən yeni dünya tarixində planetar humanizmi dərinləşdirən spesifik əlamətlər kimi səciyyələndirirdi. Heydər Əliyev Azərbaycanın bu prosesdəki yerini müəyyən edir, ölkəmizin siyasi-iqtisadi həyatı üçün zəruri olan strategiyanı yaradırdı.

Əgər Azərbaycan xalqının böyük alimi Lütfi Zadə “Qeyri-səlis məntiq” nəzəriyyəsini yaratmışdırsa, bu xalqın dahi oğlu Heydər Əliyev, əslində, “qeyri-səlis məntiqlə” idarə olunan dünyada baş verən ziddiyyətli proseslərin həlli yollarını aramağa, “qeyri-səlis” dünyaya “səlis” məntiq verməyə, dünya nə qədər “nahamar”, məntiqə sığmaz olsa da, ondakı nizamyaradıcı başlanğıcı qüvvətləndirib siyasi fəaliyyətin mahiyyətinə çevirməyə çalışırdı. Buna görə də ulu öndər Heydər Əliyev dünyanı daim konflikt rejimində saxlayan səbəblərə bu və ya digər formada – bəzən açıq şəkildə, bəzən də diplomatik yolla münasibətini bildirirdi. Böyük siyasətçi dövlətləri və xalqları müharibələrə sürükləyən, müxtəlif cəmiyyətləri daim ziddiyyətlər burulğanına salan ilkin konflikt determinantlarını arayır və onların üzə çıxarılaraq aradan qaldırılması üçün qlobal səylərin birləşdirilməsinə çalışırdı.

Heydər Əliyevin bütün həyatı boyu qazandığı böyük təcrübə onun siyasi iradəsinin belə bir cəhətini möhkəmləndirmişdi ki, hər hansı bir problemin həllində ümumbəşəri humanist dəyərləri, həqiqət mövqeyini müdafiə etsin. Azərbaycan xalqının köklü ənənələri ilə bağlı olan bu xarakterik xüsusiyyətlər Heydər Əliyevin siyasi fenomenində ən parlaq şəkildə öz əksini tapır. Heydər Əliyev insanları, xalqları, dövlətləri konflikt rejimindən çıxarmağa, müharibə və qarşıdurma situasiyalarından çəkindirməyə, cəmiyyətdaxili ziddiyyətləri aradan qaldırmağa yönələn siyasi texnologiyaların yaradıcılarındandır. Ulu öndər yaxşı bilirdi ki, bu problemlərin həll edilməsinin ən optimal yolu insanların yaradıcı fəaliyyətini bəşəriyyətin qazandığı tarixi və müasir təcrübə əsasında daim genişləndirmək, onun meydanını planet miqyasına qədər böyütmək gərəkdir. Heydər Əliyevin böyük siyasi səyləri həm öz xalqını, həm də bütün bəşəriyyəti yalnız tərəqqiyə aparan yolların axtarışına köklənmişdir.

Heydər Əliyev qurucusu olduğu müasir Azərbaycan dövlətinin beynəlxalq münasibətlər sistemində nüfuzlu mövqe qazanması üçün ilk təməlləri yaradan bir siyasətçi idi. O, qloballaşan dünyada rəhbəri olduğu ölkəni hər cəhətdən modernləşməyə, aparıcı siyasi, iqtisadi, elmi-humanitar texnologiyalara yiyələnməyə can atan və buna qadir olan, eyni zamanda daxil olduğu regionu bu pozitiv istiqamətə stimullaşdıran bir dövlət olaraq təqdim edə və tanıda bilmişdir. Onun islahatlar strategiyası müasir dünyanın qlobal modernləşmə strategiyasının ayrılmaz bir hissəsidir. Heydər Əliyevin beynəlxalq miqyaslı fəaliyyətindəki bu prinsipial mövqeyi dünyanın böyük siyasi xadimləri də dönə-dönə təsdiq etmişlər.

Heydər Əliyevin müəyyən etdiyi böyük yaradıcı siyasət bu gün Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyev tərəfindən əzmkarlıqla davam etdirilir və uğurlu nəticələri ilə dövlətimizin beynəlxalq nüfuzunu daha da yüksəldir. Heydər Əliyev kursunda qarşıya qoyulmuş məqsədlər ona görə realdır ki, onlar həm Azərbaycan, həm də dünya inkişafının koordinatlarını müvafiq müstəvidə, qanunauyğun şəkildə birləşdirə bilir. Bu gün yeni dünya nizamında Azərbaycan bu mütərəqqi istiqaməti qüvvətləndirən bir demokratik ölkə statusunda öz mövqeyini daha sabit, daha dayanıqlı edir.

Biz ulu öndərimizin 87-ci ildönümünü böyük ehtiramla qeyd etdiyimiz bir vaxtda onun siyasi fəaliyyətinin bütün zənginliyini və dərinliyini, güclü bir məntiqlə gələcəyə hesablandığını dərk edərək, həm də düşünürük – ABŞ-ın keçmiş Prezidenti Corc Buş əbəs yerə deməyib: “Heydər Əliyev Cənubi Qafqazda uzun müddət ərzində ən əsas şəxsiyyət olmuşdur”. Biz isə Heydər Əliyevin həmvətənləri və müasirləri kimi böyük qürur hissi ilə deyə bilərik ki, Heydər Əliyev Cənubi Qafqazdan bütün dünyaya yayılan Qlobal Təkamül Strategiyasınin Azərbaycanlı müəllifidir, Müstəqil Azərbaycan dövləti isə onun şah əsəridir.

Cavanşir FEYZİYEV,

fəlsəfə doktoru

Xalq qəzeti.- 2010.- 12 may.- S. 7.