Vətənə, xalqa, dövlətə sədaqət andı

Ümummilli liderin Prezident kimi birinci dəfə and içməsini xalq belə qiymətləndirmişdi

And içirəm ki, Azərbaycan Respublikasına, Azərbaycan xalqına ləyaqətlə xidmət edəcəyəm, müstəqil dövlətimizin sivilizasiyalı dünya dövlətləri arasında, dünya birliyində ləyaqətli yer tutmasına çalışacağam.

Ulu öndər Heydər ƏLİYEVİN 1993-cü il oktyabrın 10-da təntənəli andiçmə mərasimindəki nitqindən

17 il əvvəl - 1993-cü ilin payızında akademik Budaq Budaqovdan dövlət radiosunun "Xəbərlər" redaksiyası üçün aldığım müsahibədə səsləndirilmiş bir fikri sonralar müxtəlif tədbirlərdə, qəzet-jurnal məqalələrində və kitablarda dönə-dönə istifadə etmişdim. Təbii ki, akademikin özünə istinadən. Budaq müəllim o zaman demişdi: "Əlbəttə, dünya təcrübəsində belə bir qayda var və dövlətçilik protokollarının tələblərinə görə yeni seçilmiş prezident müəyyən müddətdən sonra xalq qarşısında and içməlidir. Heydər Əliyev də seçkidən bir həftə sonra and içdi. Amma mən tam qətiyyətlə deyə bilərəm ki, o, son 35-40 ildə and içmədən də öz xalqına, dövlətinə, vətəninə sədaqətlə xidmət etməyin, qanunun aliliyinin təmin edilməsinin, insanların hüquqlarının qorunmasının, həyat şəraitinin yaxşılaşdırılmasının nümunəsini yaratmışdır. İnanın ki, dəfələrlə and içmiş dövlət başçılarının heç biri Heydər Əliyevin dediyim müddətdə xalqa və dövlətə göstərdiyi sədaqətin yarısını belə göstərə bilməyiblər". Akademik tamamilə haqlı idi. Çünki ortada böyük bir tarixi təcrübə, dünyanın ən üzdə olan dövlət xadimlərindən birinin keçdiyi siyasi yol var idi.

Bu gün həmin tarixi hadisədən 17 il ötür. Ancaq xalqımız indi haqqında söz açdığımız möhtəşəm andiçmə mərasiminin uğurlu nəticələrini heç 17 ay keçməmiş görmüşdü. Xalq Heydər Əliyevi düçar olduğu bəlalardan qurtulmaq üçün Naxçıvandan Bakıya dəvət etmişdi. Ölkə əhalisi Heydər Əliyevin siyasi fəaliyyətə qayıtmasını ona görə istəyir və arzu edirdi ki, ötən əsrdə ikinci dəfə əldə etdiyimiz dövlət müstəqilliyi də məhv olmaq üzrə idi. Ziyalılar Heydər Əliyevi Naxçıvandan Bakıya dəvət edəndə o böyük dövlət adamının siyasi hakimiyyətdə olduğu dövrdə elmə, təhsilə, mədəniyyətə, ədəbiyyata ayırdığı diqqətin və göstərdiyi qayğının canlı şahidləri kimi çıxış edirdilər. 93-cü ilin əvvəllərində ölkəyə rəhbərlik edən iqtidarın rəhbərləri Heydər Əliyevin Naxçıvandan Bakıya gəlməsi üçün muxtar respublikaya ona görə dalbadal nümayəndə göndərir, tez-tez zəng edirdilər ki, ölkədə özlərinin yaratdıqları problemləri özləri həll edə bilmir, Heydər Əliyevin təcrübəsinə ehtiyac hiss edirdilər.

Çünki ölkə siyasi böhran, iqtisadi tənəzzül, hərbi anarxiya, ictimai xaos içərisində batıb gedirdi. Nazirlər baş nazirə, deputatlar Ali Sovet rəhbərliyinə tabe olmaq istəmədikləri kimi Baş nazir və Ali Sovet sədri də Prezidentin sərəncam və tapşırıqlarını yerinə yetirməyi vacib saymırdı. Bütün bunları görən icra strukturları ölkədə sözün həqiqi mənasında siyasi bataqlıq yaratmışdılar. Ən dəhşətlisi isə o idi ki, ordunu birbaşa tabeçilikdə saxlamalı olan Müdafiə Nazirliyi öz səlahiyyətlərini itirmiş, hərbi hissələrin bir neçəsi siyasi partiyaların, ayrı-ayrı imkanlı adamların və hətta, separatçıların əlinə keçmişdi. Bunun nəticəsi olaraq düşmən bütün cəbhə boyu hücumları genişləndirir, kənd, qəsəbə və rayonların işğalını davam etdirirdi. Heydər Əliyevin Naxçıvandan Bakıya gəlməsi ərəfəsində ölkədə vəziyyət məhz bu şəkildə idi.

Qəzetimizin ötən saylarından birində ulu öndərin Naxçıvandan Bakıya gəlməsini, parlament sədri seçilməsini, ölkədə sabitlik və əmin-amanlıq yaradılması üçün atdığı qətiyyətli addımları yada salmış və həmin addımların nəticəsi olaraq Azərbaycan Prezidenti seçildiyini qeyd etmişdik. Seçkidən 7 gün sonra - oktyabrın 10-da o zamankı Respublika Sarayında keçirilən təntənəli andiçmə mərasimində nitq söyləyən Heydər Əliyev qarşısında böyük vəzifələrin dayandığını, həmin vəzifələrin ardıcıllıqla və prinsipiallıqla həyata keçiriləcəyini söylədi: "Bu gün mənim üçün tarixi, əlamətdar bir gündür. Mənə göstərilən bu böyük etimada görə Azərbaycan vətəndaşlarına, Azərbaycan xalqına bir daha dərin minnətdarlığımı, hörmətimi, məhəbbətimi bildirir və əmin etmək istəyirəm ki, həyatımın sonuna qədər xalqıma sədaqətlə xidmət edəcək və bütün fəaliyyətimi Azərbaycan Respublikasının gələcək inkişafına sərf edəcəyəm".

Heydər Əliyev çox yaxşı bilirdi ki, həmin günlər Azərbaycan xalqını narahat edən təkcə aclıq, yoxsulluq, iqtisadi problemlər və ictimai haqsızlıqlar deyildi. Xalqı daha çox narahat edən məsələ dövlət müstəqilliyinin yenidən itirilməsi təhlükəsinin olması idi. Ölkə əhalisi görürdü ki, Əbülfəz Elçibəy və İsa Qəmbər müstəqilliyi qoruyub saxlamaq üçün qətiyyət nümayiş etdirə bilmədilər. Ona görə də yenicə prezident seçilmiş Heydər Əliyevə böyük ümidlər bəslənirdi. Ölkənin sabahı üçün dərin narahatlıq hissi keçirən milyonlarla insanın nəzərləri yeni dövlət başçısının ağzından çıxan hər bir sözə dikilmişdi. Xalqın bu narahatlığını əsas götürən ulu öndər andiçmədə dedi: "And içirəm ki, prezident vəzifəsini ali məqsədlər, amallar naminə yerinə yetirəcək, Azərbaycan Respublikasının tam müstəqilliyini, suverenliyini, ərazi bütövlüyünü təmin etmək üçün əlimdən gələni əsirgəməyəcəyəm".

Dünya siyasətçiləri Heydər Əliyevi müdrik dövlət xadimi, böyük siyasətçi, uzaqgörən lider və iqtisadi məsələlərə dərindən bələd olan rəhbər kimi qiymətləndirirlər. Ancaq ümummilli liderimizin siyasi məharətini onun diplomatik ustalıqları ilə bərabər qeyd etməyi vacib sayanlar da vardır. Bu, bir həqiqətdir. Dünyanın nüfuzlu diplomatları Heydər Əliyevi həm görkəmli siyasətçi, həm də dünya siyasətini dərindən bilən diplomat kimi qiymətləndirirlər. Ulu öndər həmin keyfiyyətini indi haqqında söz açdığımız andiçmə mərasimində də göstərdi. Belə ki, gənc müstəqil Azərbaycan dövlətinin bədxahları çox olsa da dostları da az deyildi. Həmin dostlar isə daha çox yaxın qonşular, türk dünyası və müsəlman ölkələri arasında idi. Bu incə məqamı əsas götürən ulu öndər andiçmə mərasimində dedi: "Əlimi Qurani-Şərifə basaraq and içirəm ki, Azərbaycan xalqının milli və mənəvi ənənələrinə sadiq olacaq və bu ənənələrin müstəqil dövlətimizdə bərqərar olmasını, yaşamasını və inkişaf etməsini təmin edəcəyəm". Siyasi ekspertlərin fikrincə, ölkə əhalisinə ünvanlanmış kimi görünən bu fikir əslində beynəlxalq aləmdəki dostlarımız üçün verilən mesajlardan biri idi. Çünki Heydər Əliyev Prezident seçiləndə bəzi ölkələrdəki qara qəlbli "politoloq" və "ekspertlər" Sovet İttifaqının rəhbərlərindən biri olmuş insanın rəhbərlik etdiyi Azərbaycanda allahsızlar dövrünün yenidən başlanacağı barədə "proqnoz" vermişdilər. Ulu öndər həm andiçmə mərasimində söylədiyi fikirlərlə, həm də dövlət başçısı seçiləndən yarım il sonra Məkkə və Mədinəni ziyarət etməklə həmin bədxahların "proqnozlarını" alt-üst eləmişdi.

Ümumiyyətlə, Heydər Əliyevin yenidən siyasi hakimiyyətə qayıtması, dövlət başçısı seçilməsi və Azərbaycanın dövlət müstəqilliyinin əbədiləşdirilməsi üçün həyata keçirdiyi titanik siyasi fəaliyyət müasir Azərbaycan tarixinin ən şərəfli səhifələrindəndir. Təsadüfi deyil ki, müstəqil Azərbaycanın bu gün beynəlxalq aləmdə qazandığı istənilən uğur - həmin uğurlar artıq yüzlərlədir - barədə söz açan əcnəbilər ilk növbədə ulu öndər Heydər Əliyevin adını çəkir, bugünkü Azərbaycanın məhz onun əsəri olduğunu söyləyirlər. Azərbaycan xalqının başdan-başa bu fikirdə olması isə ulu öndərin xoşbəxtliyi, xalqın qədirşünaslığının nümunəsidir.

İttifaq MİRZƏBƏYLİ

Xalq qəzeti.- 2010.- 10 oktyabr.- S. 2.