Radikal müxalifətlə xalqın arasında dərin bir uçurum vardır

 

Aprelin 2-də bir bir daha əmin oldum ki, cümlə-cahan dəyişsə də Azərbaycandakı radikal müxalifət yenə əvvəlki kimi korafəhm, dağıdıcı, Vətən, dövlətçilik anlayışından çox-çox uzaq olan qeyri-yetkin ünsürlərdən ibarətdir. Həyasızlıq o dərəcəyə çatıb ki, son vaxtlar qondarma və qanunsuz bir qurum- İctimai Palata yaradıb ictimaiyyətin adından danışmağa başlayıblar.

 

Asudə vaxtım olanda heyrətamiz səliqə-sahman yaradılmış Fəvvarələr meydanında və Dənizkənarı bulvarda gəzməyi çox sevirəm. Dünən iş günü olmadığından yenə dostlarımla gəzməyə, təmiz hava almağa çıxmışdım. 100-150 nəfərlik bir dəstənin isterik bağırtısını, küçədəki müxtəlif obyektlərin şüşələrini sındırmasını, xuliqanlıq hərəkətlərini görəndə, doğrusu, çox əsəbləşdik. Mənim 60-a yaxın yaşım var. 1988-ci ildə başlayan mitinq və nümayişləri yaxşı xatırlayıram, özüm də bu aksiyaların iştirakçısı olmuşam. İsa Qəmbər, Pənah Hüseyn o vaxtlar tribunadan həyasızlıqla bəyan edirdilər ki, hakimiyyəti ələ alan kimi hər bir vətəndaşın problemlərini həll edəcəyik, insanlar rifah içində yaşayacaqlar. Bu adamlar əliyalın, günahsız insanları 1990-cı ilin yanvarında təpədən dırnağadək silahlanmış sovet əsgərlərinin, tanklarının qarşısına çıxardılar, özləri isə qaçıb gizləndilər. Əsgərlər Bakı küçələrində xalqın qanını tökəndə onları sovet tanklarının qabağına çıxaran İsa Qəmbər yazıçı Yusif Səmədoğlunun evində cay içib dincəlirdi. 1992 - 1993-cü illərdə hakimiyyətə gələn AXC-Müsavat cütlüyü xalqa heyvan yemindən "çörək" verirdi. Çörək növbələrində ölən və şikəst olan soydaşlarımızın yaxınları indi də ağrı-acılarını unutmayıblar.

Əli Kərimli o vaxt xalqa divan tutan AXC-Müsavat rejiminin dövlət katibi idi. Bir il ərzində xalqı, ölkəni qarət edən qaragüruhçu rejim Kəlbəcəri düşmənə təslim edəndə belə bir iddiada bulunurdu ki, artıq Ermənistanın işğalçı dövlət olmasını beynəlxalq aləmdə sübut edəcək, işğala son qoyacağıq. AXC-Müsavat hakimiyyətinin ölkəyə vurduğu yaralar bu gün də sağalmayıb, torpaqlarımız hələ də işğal altındadır. İsa Qəmbərlərin, Əli Kərimlilərin ləyaqətləri olsa idi, ölkəni çoxdan tərk edib gedərdilər. Ancaq nə yazıq ki, qaragüruh yenidən hakimiyyəti ələ almaq, ümummilli lider Heydər Əliyevin, Prezident İlham Əliyevin gərgin səyləri hesabına yaradılmış sabitliyi, əmin-amanlığı pozmaq, inkişafımıza əngəl olmaq, Azərbaycanı yenə öz ağalarının cənginə vermək fikrinə düşüb.

Əli Kərimli və İsa Qəmbər anlamalıdırlar ki, bu gün ərəb ölkələrində baş verən hadisələr Azərbaycanda 1990 - 1993-cü illərdə baş vermişdir. Xalq o zaman ayağa qalxaraq Əbdürrəhman Vəzirovun, Ayaz Mütəllibovun, AXC-Müsavat cütlüyünün xalqazidd rejiminə "yox" dedi, azad, demokratik, hüquqi dövlət, vətəndaş cəmiyyəti quruculuğuna başladı. Bu yol dönməzdir, bu hakimiyyət xalqın sarsılmaz iradəsinə əsaslanır, yenilməz dəstəyinə arxalanır.

Şəhərin mərkəzi küçələrində müxtəlif obyektlərin şüşələrini sındırmaqla, polisə daş atmaqla Azərbaycan dövlətçiliyini sarsıtmaq, ölkənin sürətli nkişafına əngəl olmaq qeyri-mümkündür. Xuliqanlığın mükafatı ən yaxşı halda ümumxalq nifrətidir. Ar olsun radikal müxalifətə!

AXC-Müsavat hakimiyyəti dövründə 4-5 min insanın işlədiyi müəssisələr bir-birinin ardınca iflas olur, fəaliyyətini dayandırırdı. 1993-cü ildə boş olan dövlət xəzinəsində bu gün astronomik məbləğdə vəsait var. Azərbaycanın dövlət büdcəsi 16 milyard manata bərabərdir, maliyyə ehtiyatımız 31 milyard manatdan çoxdur. Son yeddi ildə ölkəmizdə 900 mindən çox yeni iş yeri yaradılmışdır.

Məgər radikallar bu nailiyyətləri görmürlər?! Radikal müxalifəti vaxtilə işğalına şərait yaratdıqları torpaqlarımızın taleyi qətiyyən düşündürmür. Xalqla onların arasınıda dərin bir uçurum vardır. Əli Kərimli, İsa Qəmbər və qeyriləri 18 ildir ki, heç bir ictimai-faydalı əməklə məşğul olmurlar. Soruşmaq lazımdır, bəs bu insanalar hansı hesaba dolanırlar, cangüdən dəstələri saxlayırlar?! Övladlarının xarici ölkələrdə təhsilini və yüksək səviyyədə yaşayışını necə təmin edirlər?! Heç şübhəsiz ki, vaxtilə xalqdan, ölkədən qarət etdikləri var-dövlət hesabına, bir də xarici dövlətlərdən, antiAzərbaycan dairələrdən aldıqları böyük məbləğdə qrantlar hesabına. Elə həmin qrantların müqabilində də ölkədə sabitliyi pozmaq, xaos və anarxiya mühiti, xaricdən müdaxiləyə əlverişli şərait yaratmaq sifarişi alırlar. 2 aprel aksiyası səviyyəsiz müxalifətin isterik aqoniyasından başqa bir şey deyildir.

Son olaraq üzümü hüquq-mühafizə orqanlarına tuturam. Qeyri-yetkin gəncləri aldadıb dövlətçiliyimizə qarşı qanunsuz aksiyalara, qeyri konstitusion hərəkətlərə təhrik edən radikal ünsürlərlə maraqlanmağın vaxtı çatmışdır. Belələrinin xuliqanlığına, dövlətçiliyimizə qəsdlərinə dözmək yolverilməzdir. Demokrat pərdəsinə bürünmüş Əli Kərimlilər, İsa Qəmbərlər və onların ətrafındakı simasız ünsürlərə bizim aramızda yer yoxdur. 100-200 nəfər qaragüruhçunun ölkə vətəndaşlarının, paytaxt sakinlərinin əmin-amanlığını, normal həyatını pozmaq cəhdləri iflasa məhkumdur. Daxildə sosial bazası olmayan radikal müxalifətin əlləri xaricdəki düşmən qüvvələrə, ermənipərəst dairələrə uzanmışdır. Düşmənə uzanan əllər kəsilməlidir!

 

 

Füzuli KƏRİMOV,

mühəndis

 

Xalq qəzeti.- 2011.- 3 aprel.- S. 2.