Bu qan yerdə qalmayacaq!

Bu günlər xalqımız ən yeni tariximizə Xocalı soyqırımı adı ilə daxil olmuş qanlı faciənin 19-cu ildönümünü qeyd edir. Torpaqlarımıza on doqquzuncu əsrin əvvəllərində köçürülmüş ermənilərin sonralar xalqımıza qarşı törətdiyi saysız-hesabsız cinayətlərin ən dəhşətlilərindən biri olan bu faciə ilə bağlı ölkəmizin hər yerində anım tədbirləri keçirilir, 1992-ci ilin fevralında qanlarına qəltan edilmiş günahsız və məsum insanların xatirələri yad edilir.

Belə bir gündə susmaq, haqq səsimizi ucaltmamaq ən azı günahdır. Çünki Xocalı soyqırımı bəşəriyyət əleyhinə törədilmiş ən amansız faciələrdən biridir. Bu tarix ümumiyyətlə sirli məqamlarla doludur. Maraqlıdır, necə olurdu ki, Azərbaycan ərazisindəki ən qədim yaşayış məskənlərindən biri olan Xocalı şəhəri aylarla ermənilərin mühasirəsində qalaraq böyük əzab və məhrumiyyətlərə düçar olur, ancaq Azərbaycan ictimaiyyətinin uzun zaman bundan xəbəri olmur?! Bu necə mümkün olub ki, Azərbaycan Respublikası özünün Xocalı kimi strateji bir məntəqəsini bu qədər nəzarətsiz və müdafiəsiz qoyub, hətta insanlar bir neçə ay ərzində çörək tapmaqda çətinlik çəkib?! Yəni Azərbaycanın o zamankı rəhbərliyi, doğrudanmı, bu qədər aciz və etinasız olub?! Başa düşmək çətindir.

Nəhayət, 1992-ci il fevralın 25-dən 26-na keçən gecə erməni quldurları Xankəndindəki 366-cı motoatıcı alayın köməyi ilə şəhərə hücuma keçib, 7 minlik əhalisi olan şəhər yerlə- yeksan edilib. Dinc şəhər sakinlərinə amansız divan tutulub, ağlasığmaz qəddarlıq törədilib. Erməni quldurları hətta qaçıb canını qurtarmağa çalışan qocalara, qadınlara və uşaqlara belə aman vermədən güllədən keçiriblər. Amma Bakıda bundan heç kəsin xəbəri olmayıb. Azərbaycanın o vaxtkı rəhbərləri hara baxırmışlar? Tarix hələ də bu suallara lazımınca cavab verməyib.

Ən dəhşətlisi isə budur ki, Xocalı qətliamı ermənilərin insanlığa qarşı nifrətini, bəşəriyyətə qarşı hər cür amansız cinayət törətməyə hazır olduqlarını göstərdiyi bir vaxtda nəinki dünya ictimaiyyətinə, heç ölkə əhalisinə belə doğru-dürüst məlumat verilməyib. O zaman respublika televiziyası ilə cəmi iki nəfərin ölməsi barədə məlumat yayılıb. Xalqa əsil həqiqətlər isə bu qanlı cinayətin üstündən xeyli müddət keçəndən sonra çatdırılıb.

Bir gecə ərzində yer üzündən silinmiş, viran qoyulmuş Xocalıda ermənilər 613 nəfəri vəhşicəsinə qətlə yetiriblər. Onlardan 63 nəfəri uşaq, 106-sı qadın, 70-i isə ahıl insanlar olub. 1275 nəfər əsir götürülüb. Bu insanlara qarşı insanlıq tarixində görünməmiş işgəncələr verilib. Ermənilər 8 ailəni tamamilə məhv edib, 130 uşaq valideynlərindən birini, 230 ailə isə başçısını itirib.

Respublikanın o zamankı rəhbərliyi iyirminci əsrin ən dəhşətli cinayətlərindən olan bu hadisəni sükutla ötüşdürməyə çalışıb. Tərəqqipərvər bəşəriyyət bundan xəbərsiz qalıb. Hadisəyə uzun zaman siyasi-hüquqi qiymət verilməyib. Nə yaxşı ki, 1993-cü ildə ümummilli liderimiz Heydər Əliyev Azərbaycanda ikinci dəfə hakimiyyətə qayıtdı və yalnız bundan sonra təkcə Xocalı soyqırımı deyil, xalqımızın bütün iyirminci əsr boyu yaşadığı faciələr öz layiqli qiymətini aldı. 31 mart günü Azərbaycanlıların Soyqırımı Günü elan edildi. Ermənilərin torpaqlarında yaşadıqları Azərbaycan xalqına qarşı törətdikləri bütün tarixi cinayətlərə qiymət verildi.

Hazırda Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin rəhbərliyi ilə dünyanı başına almış erməni yalan və böhtanlarına qarşı hücum siyasəti aparılır. Azərbaycanın dövlət başçısı, hökuməti və ictimaiyyəti erməni faşizminin bu qanlı cinayətinin bütün dünyada etiraf olunması və pislənməsi, canilərin cəzalanması istiqamətində son dərəcə böyük işlər görür. Heydər Əliyev Fondunun və onun prezidenti, millət vəkili Mehriban xanımın səyləri xüsusilə böyük miqyas alıb. İrəliləyişlər var və bu günlər biz görürük ki, dünyanın əksər ölkələrində rəsmi şəkildə olmasa da, bu fakta insani münasibət bildirilir. Bu da faciənin bəşəri cinayət olduğunu təsdiqləyən fakta çevrilir.

Bu uğurlu strateji xətt artıq öz bəhrəsini verməkdədir. Bütün dünya erməni faşizminin iç üzü ilə yaxından tanış olmaqdadır. Bu isə ümid etməyə əsas verir ki, Xocalı da, işğal altındakı digər torpaqlarımız da tezliklə düşmən tapdağından azad ediləcək. Eyni zamanda, Xocalı faciəsini törədənlər, dinc əhaliyə divan tutanlar məhkəmə qarşısında cavab verəcəklər.

Biz gənclər də öz əməli fəaliyyətimizlə çalışmalıyıq ki, xalqımızın qanına susamış erməni caniləri layiqli cəzalarına çatsınlar və xocalılıların qanı yerdə qalmasın. Bütün Azərbaycan gəncliyi bu yolda səfərbər olmalıdır.

Günel MƏLİKLİ,

Xarkov Dövlət Universitetinin

sosiologiya fakültəsinin politologiya

ixtisası üzrə magistri

Xalq qəzeti.- 2011.- 27 fevral.- S. 4.