Müasirləşmə və demokratikləşmə: Heydər Əliyevlə başlanan yol

Heydər Əliyev Azərbaycanın böyük müstəqilliyinin bünövrəsini, "demokratizm və müasirlik" düşüncəsinin təməlini iyirminci əsrin yetmişinci illərindən tədricən, mərhələ-mərhələ, onun bütün perspektivlərini əvvəlcədən düşünə-düşünə, həmin gələcək perspektivlər üçün intellektual potensialı hazırlaya-hazırlaya qoymuşdu.

Müstəqil və demokratik Azərbaycan Respublikanın qurulması ilə başa çatan milli siyasi tariximizin ən yeni dövrünün ən əlamətdar hadisələri Heydər Əliyevin adı ilə bağlıdır. Azərbaycan dövlətini tamamilə yeni əsaslar üzərində qurmaq siyasətini qarşısına məqsəd qoymuş ulu öndər həm də bu tarixi prosesin böyük ideoloqu kimi onun əsas istiqamətlərini müəyyənləşdirmişdi. Həmin istiqamətlərin bir-biri ilə bağlı iki mühüm cinahı - müasirləşmə və demokratikləşmədir. Heydər Əliyevin siyasi kursuna uyğun olaraq bu vəzifənin yerinə yetirilməsi ölkənin müstəqil şəkildə addımlaya biləcəyinə zəmanət qazanmaq demək idi. Bu bir həqiqətdir ki, yalnız müasirləşmə və demokratikləşmə istiqamətində ciddi uğurlar əldə etməklə dünya birliyinin demokratik düşərgəsi tərəfindən etimadla qarşılanmaq, inkişaf layihələrini həyata keçirmək və məhz bu düşərgə tərəfindən dəstək qazanaraq, torpaqlarının iyirmi faizi işğal olunmuş gənc bir dövləti ayaq üstə qaldırmaq, irəlilətmək və dünya birliyinə inteqrasiya etmək olardı. Buna görə də ümummilli liderimiz müasir və demokratik Azərbaycan dövlətini yaratmaq üçün ölkənin bütün maddi və mənəvi-intellektual potensialını hərəkətə gətirməyə başladı.

Buradaca qeyd edək ki, Azərbaycanın Böyük Müstəqilliyinin bünövrəsini, "demokratizm və müasirlik" düşüncəsinin təməlini Heydər Əliyev iyirminci əsrin yetmişinci illərindən tədricən, mərhələ-mərhələ, onun bütün perspektivlərini əvvəlcədən düşünə-düşünə, həmin gələcək perspektivlər üçün intellektual potensialı hazırlaya-hazırlaya qoymuşdu.

Dünya proseslərinin mahiyyətini düzgün qiymətləndirən Heydər Əliyev 1993-cü ildən etibarən öncədən başladığı Böyük Yolun "ikinci nəfəsini" açdı, yeni, müstəqil Azərbaycan dövlətinin banisi olaraq, bu dövlətin strategiyasını həmin proseslərin ən aparıcı tendensiyalarını özündə ehtiva edən siyasi xəttin önəmli cinahına çevirdi. Məhz bu dövrdən başlayaraq, milli və qlobal mənafelərin harmoniyası Azərbaycan siyasətinin humanist və demokratik mahiyyətini təsdiq edən bir uğurlu istiqamət kimi müəyyənləşdi.

Heydər Əliyevin siyasi fəaliyyəti elə başlanğıcdan ölkəmizin yerləşdiyi regionda beynəlxalq münasibətlər sisteminin yeni konfiqurasiyada qurulmasına - yəni Azərbaycanın müasirləşmə və demokratikləşmə kursu götürən, siyasi islahatlardan çəkinməyən bir dövlət kimi tanıdılmasına yönəldi. Qurucusu olduğu Azərbaycan dövlətinin müstəqillik uğrunda qətiyyətli mübarizəsi regionda qüvvələr balansını nizamladı, yenicə müstəqillik əldə etmiş dövlətlərin siyasi özünütəşkilinə, iqtisadiyyatını qurmasına, müharibə və konfliktlər zəncirinin həlqəsinə yox, müasirləşmə və demokratikləşmə hərəkatının subyektinə çevrilməsinə şərait yaratdı. Heydər Əliyev Xəzər və Cənubi Qafqaz regionunda Sülh və Quruculuq missiyasının Lideri oldu. Baxmayaraq ki, rəhbərlik etdiyi dövlətin bir parçası Ermənistan tərəfindən işğal olunmuşdu, Heydər Əliyev bunu etdi. Ona görə etdi ki, ölkəsinin nəfəs dərməsinə imkan yaratsın, qlobal güclərin marağını regionda balanslaşdırsın, Azərbaycan cəmiyyətini müstəqil dövlət quruculuğuna səfərbər etsin, ölkə iqtisadiyyatını müasir əsaslarda quraraq onu dünya iqtisadiyyatının ayrılmaz tərkib hissəsinə çevirsin.

Bu məqsədlə müstəqilliyimizin ilk onilliyi ərzində ümummilli liderin rəhbərliyi altında həyata keçirilmiş quruculuq və islahat tədbirləri nəticəsində Azərbaycanda bütün zəruri dövlətçilik təsisatları yaradıldı və hüquqi dövlət institutları formalaşdırıldı. Azərbaycanın demokratik, hüquqi və dünyəvi dövlət kimi inkişaf etməsini qarşısına məqsəd qoymuş Heydər Əliyev hələ o vaxtlar dönə-dönə qeyd edirdi ki, Azərbaycan dövləti demokratik prinsiplər əsasında fəaliyyət göstərməlidir, özünün zəngin tarixi ənənələrindən bəhrələnməklə yanaşı, sivil dünya demokratiyasından, universal ümumbəşəri dəyərlərdən, vətəndaş cəmiyyəti praktikasından istifadə edərək, demokratik dövlət quruculuğu yolu ilə getməlidir.

Heydər Əliyev keçid dövrünün reallıqları şəraitində böyük reformasiya hərəkatına başladı. Köhnə inzibati amirlik sisteminin ləğvindən sonra bazar iqtisadiyyatı prinsiplərinin bərqərar edilməsi, Azərbaycan iqtisadiyyatının qlobal iqtisadi sistemə inteqrasiya olunması istiqamətində önəmli addımların atılması bütövlükdə ölkə iqtisadiyyatının yeni iqtisadi münasibətlər kontekstində inkişafına stimul verən səbəblər oldu. Əlbəttə, bu o qədər də həyata keçirilməsi asan olan məsələlər deyildi. Uzun müddət sovet totalitar rejiminin despotik idarəçiliyi altında qalan dövlətin tədricən modernləşdirilməsi prosesində yeni iqtisadi modelin özünü doğrultması, sərbəst bazar iqtisadiyyatının, azad sahibkarlığın və siyasi plüralizmin bərqərar edilməsi, insanlarda bazar iqtisadiyyatı, xüsusi mülkiyyət, sahibkarlıq anlayışları barədə formalaşmış mənfi rəyin aradan qaldırılması düzgün və mərhələli siyasətin həyata keçirilməsini tələb edirdi. Tarixin bütün dövrlərində olduğu kimi bir iqtisadi - siyasi sistemdən digərinə keçilməsi hər zaman ağrılı bir prosesdir. Tarixin bu sınağından da Azərbaycanın üzüağ çıxması məhz ümummilli lider Heydər Əliyevin apardığı uğurlu və uzaqgörən siyasət nəticəsində mümkün oldu.

Respublika iqtisadiyyatının modernləşdirilməsi istiqamətində görülən tədbirlərin səmərəliliyini artırmaq istiqamətində ən mühüm addımlardan biri də bu sahədə beynəlxalq təcrübənin öyrənilməsi məqsədilə inkişaf etmiş dövlətlər və beynəlxalq təşkilatlarla sıx əməkdaşlıq münasibətlərinin qurulması və birgə layihələrin həyata keçirilməsi oldu. Belə ki, Dünya Bankı və Beynəlxalq Valyuta Fondu kimi beynəlxalq təşkilatlar Azərbaycanda iqtisadi islahatların həyata keçirilməsinə maliyyə yardımı ayırdılar. Beləliklə, iqtisadiyyatın bütün sahələrində həyata keçirilən radikal islahatlar nəticəsində ölkədə makroiqtisadi sabitlik təmin edilmiş oldu və getdikcə sürətlənən dinamik iqtisadi inkişafın təməli yaradıldı. Bununla yanaşı, xarici investisiyaların ölkə iqtisadiyyatına cəlb olunması istiqamətində həyata keçirilən tədbirlər iqtisadi dirçəlişə təkan verən amillərdən biri oldu. 1995-ci ildən etibarən bu günə qədər Azərbaycan iqtisadiyyatına 90 milyard dollara yaxın investisiya qoyulması dövlətimizin yatırımlar üçün çox məqbul və cəlbedici ölkəyə çevrildiyini göstərən çox önəmli göstəricidir.

Əlbəttə, cəmiyyətin maddi və mənəvi həyatında dəyişiklik bir-birini tamamlayan proseslərdir. Ona görə də Heydər Əliyev Azərbaycanda iqtisadi strukturu modernləşdirdikcə, sosial-mədəni strukturu da yeniləşdirmək vəzifələrinin dönmədən həyata keçirilməsi siyasətini davam etdirirdi.

Heydər Əliyevin uzaqgörənliyi sayəsində Azərbaycan özünəməxsus bir təkamül məntiqi ilə milli siyasət və mədəniyyət platforması üzərində qərarlaşan dövlətə çevrilirdi. Artıq onu bu yoldan döndərməyə heç kimin gücü çatmazdı!

Heydər Əliyevin müasirləşmə və demokratikləşmə konsepsiyası həm də milli humanitar siyasətin mahiyyətində özünü göstərməli və onun hərəkətverici qüvvəsinə çevrilməli idi. Ölkə rəhbərliyinin və intellektual həyatımızdakı yenilikçi çağırışların tələbini ulu öndər belə konseptuallaşdırmışdı: Azərbaycanda ictimai və humanitar elmlər sahəsində aparılan islahatlar yüksək inkişaf etmiş dünya ölkələrində həmin sahələrdə aparılan islahatların xarakter və keyfiyyətinə adekvat olmalıdır.

Bu strategiya istiqamətində inkişaf Azərbaycan milli elitasının dünya elm məkanına inteqrasiyası üçün ölkəmizdə yaradılan şəraiti gündən-günə yaxşılaşdırır və intellektual əməklə məşğul olmaq həm dövlət , həm də cəmiyyət tərəfindən layiq olduğu səviyyədə dəyərləndirilirdi. Deməli, bu sahədə də biz dünya elminin yüksək nüfuz dərəcələrinə yaxınlaşmaq və həmin səviyyələrdə fəaliyyət göstərmək, əldə olunan nəticələri nəinki ölkə, həm də dünya ictimaiyyətinə çatdırmaq üçün imkanlar əldə edirdik. Heydər Əliyevin əsasını qoyduğu milli humanitar siyasətin konsepsiyasına uyğun olaraq, böyük ənənələrdən qaynaqlanan Azərbaycan elmi müasir dünya elminin ön sıralarında addımlamaq üçün özünün bütün intellektual potensialını konkret və gərəkli istiqamətlər üzrə istiqamətləndirməyə başladı. Azərbaycan Respublikasının humanitar siyasəti ölkəmizdə artıq strukturlaşmış humanitar elm sahələrinin yeni keyfiyyətdə inkişafını nəzərdə tuturdu: bu elmlər Azərbaycan cəmiyyətinin mədəni-intellektual həyatının yüksək səviyyəsindən çıxış etməli, milli mədəniyyət tariximizin yeni elmi metodlarla araşdırılmasını təmin etməli, onun müasir inkişafının problemlərini diqqətlə öyrənməli, bütövlükdə mədəniyyət düşüncəsini hərəkətə gətirməyə qadir olan stimullaşdırıcı amilləri təyin etməli idi.

Burada Heydər Əliyevin müəyyən etdiyi ən başlıca vəzifə, heç şübhəsiz ki, Azərbaycan humanitar elmləri ilə dünya humanitar elmlərinin və elmi mərkəzlərinin sıx əlaqəsini yaratmaq, dünyada gedən qlobal siyasi, iqtisadi, mədəni-mənəvi, elmi-intellektual prosesləri və onların necə və hansı istiqamətlərdə öyrənildiyini diqqətlə təhlil edərək, zəngin, analitik, sistemli düşüncə texnologiyalarına malik olan, başqa ölkələrin də elm mütəxəssisləri tərəfindən qəbul, təqdir və istinad edilən beynəlxalq nüfuzlu elm statusunda möhkəmlənmək idi.

Mədəniyyət, elm və təhsil sahəsində beynəlxalq əlaqələrin yaradılması və genişləndirilməsinin yenicə müstəqilliyini əldə edən gənc Azərbaycan Respublikası üçün necə önəm daşıdığını və həmin əlaqələrin ölkə vətəndaşlarının mənəviyyatının yüksəlişinə necə böyük təsir göstərəcəyini ümummilli lider Heydər Əliyev vaxtında Azərbaycan ictimaiyyətinin diqqətinə çatdırmışdı: "Mədəniyyətimizin, elmimizin, təhsilimizin insanların mənəviyyatını daha da yüksəklərə qaldırması üçün mədəni, elmi-texniki əlaqələrin inkişaf etdirilməsi çox zəruri vəzifələrdən biridir" (Heydər Əliyev. Müstəqillik yolu, Bakı, "Azərbaycan" nəşriyyatı, 1997, s. 62). Heydər Əliyev həm də bu əlaqələrin qlobal miqyasda insanlararası münasibətlərin inkişafındakı rolunu yüksək qiymətləndirmişdi: "Ölkələr arasında dostluq münasibətlərinin möhkəmlənməsinə mədəniyyət və elm sahəsində əlaqələrin böyük təsiri var" (Müstəqillik yolu, Bakı, "Azərbaycan" nəşriyyatı, 1997, s. 58).

Əgər dünya iqtisadiyyatının inkişafında Azərbaycan nefti mühüm əhəmiyyət daşıyırsa, deməli, dünyanın qabaqcıl elmi axtarışlarında, xüsusilə qlobal strategiyaların hazırlanmasında da Azərbaycan intellekti bu və bundan da yüksək missiyada iştirak edə bilər. Neft və İntellekt! İkisi də enerjiyə çevrilir: biri maddi, digəri mənəvi enerjiyə. Neft kapitalı milli inkişafımız üçün nə qədər zəruridirsə, elm kapitalı da bir o qədər və ondan da artıq zəruridir. Neft bir vaxt tükənə bilər, zəka sərvətləri isə heç vaxt tükənmir, işlənildikcə artır. "Neft qızılını" "İnsan qızılına" çevirmək ideyasının gerçəkləşməsi də məhz bu maddi və mənəvi sərvətlərimizin düzgün idarə olunmasından asılıdır. Eyni zamanda, bizim tarixi inkişaf təcrübəmiz də milli intellekti dünya standartları səviyyəsinə qaldırmaq üçün imkanların kifayət qədər böyük olduğunu təsdiq edir: dünya sivilizasiyasının inkişafının bütün mərhələlərində Azərbaycan mədəniyyətinin planetimizin hər hansı bir nöqtəsində mövcud olan zəngin mədəniyyətlə müqayisə edilə biləcək üstünlükləri olub. Ulu öndər məhz bu həqiqətlərin işığında, Azərbaycan elminin modernləşməsi istiqamətində mühüm siyasi qərarlar qəbul edirdi.

Eyni zamanda, unutmayaq ki, Azərbaycanda elmin institutlaşmasının təqribən yüz ilinin son qırx ili Heydər Əliyevin rəhbərliyi dövrünə təsadüf edir. Heydər Əliyev Azərbaycanın rəhbəri olduğu bütün zamanlarda elmin inkişafı ümummilli inkişafın mühüm tərkib hissəsi və onun aparıcı istiqaməti olmuşdur. Müasir Azərbaycan elminin institutlaşması, milliləşməsi və onun inkişaf strategiyalarının müəyyənləşməsi məhz Heydər Əliyevin adı və fəaliyyəti ilə bağlıdır. Heydər Əliyev Azərbaycan elminin öndər təşkilatçısı, strateqi və ideoloqudur. Azərbaycan elminin, humanitar mədəniyyətimizin yüksək dünya standartlarına qaldırılmasının əsas təşəbbüskarı olan ümummilli lider bu sahələrdə qazanılan bütün nailiyyətlərlə fəxr edirdi. Həmin nailiyyətlərin bir-birinə təməl yaratması, davamlı olması və həmişə yüksələn xətt üzrə artması ideyasının yaradıcısı da o özü idi.

Ulu öndər Heydər Əliyev Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının rəhbərliyi, həqiqi və müxbir üzvləri, institut direktorları və aparıcı alimləri ilə görüşdəki nitqində (Prezident Sarayı, 31 yanvar 1997) söyləmişdi: "Bizim böyük elmimiz Azərbaycanın istedadlı insanları, alimləri tərəfindən, elmi tədqiqat institutları, təşkilatları, Elmlər Akademiyası tərəfindən, sahə institutları tərəfindən yaranmış elmdir. Ona görə də Azərbaycanın güclü elmi potensialı haqqında həmişə böyük iftixar hissi ilə danışarkən, şübhəsiz ki, birinci növbədə elmi nailiyyətlərimizi nəzərdə tuturuq və xüsusən Elmlər Akademiyasının əldə etdiyi nailiyyətləri nəzərdə tuturuq" (Heydər Əliyev. Müstəqilliyimiz əbədidir. 8-ci kitab, Bakı: Azərnəşr, 1998, s. 360). Burada Heydər Əliyev üç başlanğıca və onların vəhdətinə diqqəti yönəldir: elm, elmin təşkilatlanması və elmin yaradıcısı olan insanlar. Böyük humanist olan ümummilli lider insan amilini inkişafın əsas meyarı və stimulu kimi təqdim edir. Azərbaycanı dünyanın "neft akademiyası" adlandıran Heydər Əliyev onu həm də planetin böyük mədəniyyət mərkəzlərindən biri hesab edirdi.

Ümummilli lider Azərbaycanda ictimai-siyasi, elmi və mədəni həyatın bütün sahələrinin bir-biri ilə bağlılığı məsələlərinə kompleks yanaşır, tarixi zaman koordinatlarında Azərbaycanın keçmişini, bu gününü və gələcəyini tamlığında görən milli dünyagörüşünü formalaşdırırdı. Azərbaycan elminin gələcəyinə nikbin baxışını isə belə ifadə etmişdi: "Xalqımızın, mədəniyyətimizin, incəsənətimizin, elmimizin çox gözəl keçmişi, tarixi və bu günü vardır. Mən əminəm ki, bundan da gözəl gələcəyi olacaqdır" (Heydər Əliyev. Müstəqilliyimiz əbədidir. 8-ci kitab, Bakı: Azərnəşr, 1998, s. 360); "Azərbaycanın bugünkü mədəniyyəti dahi şəxsiyyətlərimizin yaratdığı və əsrlərdən-əsrlərə keçən mədəniyyətimizə, elmimizə, mənəviyyatımıza əsaslanır" (Yenə orada).

Heydər Əliyev Azərbaycanın elm və mədəniyyət yaradıcılarının fəaliyyətini həmişə dünya əhəmiyyətli hadisə və bəşər tarixi boyunca davam edən proses kimi dəyərləndirir, dünya maarifçilik hərəkatında Azərbaycan mütəfəkkirlərinin layiqli yerini iftixarla nəzərə çarpdırırdı: "Azərbaycan xalqı bəşər tarixinə böyük, dəyərli, dahi simalar bəxş etmiş, onların əsərləri, yaradıcılığı dünya elmini, mədəniyyətini zənginləşdirmiş, insanları maarifləndirmişdir" (Heydər Əliyev. Müstəqillik yolu, Bakı, "Azərbaycan" nəşriyyatı, 1997, s. 62). Bütün bu fikirlər onu göstərir ki, ulu öndər Azərbaycanda müasirləşməni öz kökündən, mədəniyyətindən, dilindən, adət-ənənələrindən ayrılmadan inkişaf etmək, modernləşmək kimi dərk edir və gələcək nəsillərə də bu düşüncəni və mövqeyi tövsiyə edirdi.

Azərbaycanın müasirləşməsi və demokratikləşməsi siyasətinin səylə aparılması o demək idi ki, ölkəmizin demokratik dünya birliyinə inteqrasiyası qanunauyğun bir proses yolu ilə baş verəcək. Heydər Əliyevin sonradan ölkə rəhbərliyi tərəfindən siyasi kursa və strategiyaya çevriləcək ideyası belə idi: "Azərbaycan Respublikası dünya birliyi ilə tam hüquqlu inteqrasiyaya istiqamət götürmüşdür və bunun üçün bütün imkanlara malikdir"; "Avropanın ayrılmaz hissəsi olan Azərbaycan özünün bütün tarixi ərzində onunla əlaqələri inkişaf etdirmişdir".

Ümummilli liderimiz Heydər Əliyev böyük dövlətçilik və humanist idarəçilik ənənələri olan Azərbaycan Respublikasının milli mənafelərini həmişə beynəlxalq birliyin mənafeləri ilə bərabər tutur və qlobal siyasi konsensusun əldə edilməsindən ötrü beynəlxalq təşəbbüslərin dünya dövlətlərinin həmrəylik ideyası kimi meydana çıxmasını qətiyyətlə dəstəkləyirdi. O, demək olar ki, bu məqsədlə keçirilən bütün beynəlxalq tədbirlərdə təkcə bir dövlət başçısı kimi deyil, həm də dünyanın siyasi gələcəyini düşünən, qlobal sivilizasiya məkanında milli subyektlərin özünəməxsus rolunu görən bir mütəfəkkir olaraq öz mövqeyini bildirirdi. Heydər Əliyev Kopenhagendə Sosial Tərəqqi Naminə Yüksək Səviyyədə Ümumdünya Görüşündəki tarixi çıxışında da (12 mart 1995) məhz beynəlxalq əməkdaşlığa geniş meydan açmağa çağıran humanist mövqeyini bəyan etmişdi: "Bəşəriyyət tarixində ilk dəfədir ki, dünyanın dövlət və hökumət başçıları dünyanın bütün xalqlarının sosial rifahına nail olmaq naminə razılaşdırılmış siyasət yürütmək məqsədi daşıyan məclisə toplaşmışlar. Bu sübut edir ki, bəşəriyyət soyuq müharibə, qlobal hərbi və ideoloji qarşıdurma başa çatandan sonra öz inkişafının yeni, daha yüksək mərhələsinə qədəm qoyur" (Heydər Əliyev. Müstəqilliyimiz əbədidir. 3-cü kitab, Bakı: Azərnəşr, 1997, s. 250). Heydər Əliyev bəşəriyyətin tarixi həyatında qlobal inkişafın yeni fazasının başlamasını duyan və bu mərhələnin yalnız beynəlxalq birliyi və əməkdaşlığı möhkəmləndirən tendensiya üzrə davam etməsinə ideoloji stimul verən mütərəqqi düşüncəli şəxsiyyətlərdən idi. Biz deyə bilərik ki, mütəfəkkir siyasətçinin bu ideyaları təkcə Azərbaycanın deyil, bütün dünyanın müasirləşməsi və demokratikləşməsi prosesinin ümumi ruhunu dəqiq əks etdirən düşüncələrdir.

Ümummilli lider Heydər Əliyev, eyni zamanda, müasir dövrümüzün aparıcı tendensiyası olan qloballaşmaya münasibətdə onu modernləşdirici inkişaf prosesinə çevirən amillərin mahiyyətinə bələd olduğundan, burada "güc ekspansiyası" ilə deyil, məhz qlobal demokratik mühitin formalaşması ilə əsl dünya birliyinin yaradılmasını mümkün sayırdı.

Bu mövqe dünyanın böyük mütəfəkkirlərinin humanist mövqeyi ilə üst-üstə düşür. Heydər Əliyevin siyasi fəlsəfəsi Azərbaycanın siyasi quruculuğu ilə bağlı fikirlərlə nə qədər zəngindirsə, bir o qədər də dünya dövlətlərinin planetar birliyinin möhkəmləndirilməsi, beynəlxalq səviyyədə demokratiyanın gücləndirilməsi, müasirliyin etiket kimi qəbul edilməsi yox, həyat tərzinə çevrilməsi ideayaları və amalları ilə zəngindir. Böyük humanist dünyanın tarixi inkişafına həmişə qlobal yanaşmış və demokratik ideallar uğrunda birləşmiş bəşəriyyətin necə böyük bir mənəvi güc yaratdığına inam bəsləmiş, ona doğru aparan yolda Lideri olduğu ölkəni - Azərbaycanı öncül görməyə çalışmışdır.

Belə bir prinsipial mövqe bu gün də Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin fəaliyyəti nəticəsində daha da dərinləşmiş və dönməz olmuşdur. Bu gün Avropaya inteqrasiya etmək, həyat normalarımızı, yaşayış standartlarımızı Avropa keyfiyyətləri ilə zənginləşdirmək ölkəmizin strateji inkişaf yolu kimi qəbul olunmuşdur. Bu standartlar və ölçülər isə, heç şübhəsiz ki, daha çox yüksək inkişaf etmiş demokratik cəmiyyət anlayışları ilə bağlıdır. Ölkəmizin siyasi, ideoloji və mənəvi həyatı dünyada müasirləşmə və demokratiya hərəkatının bəşəri dəyərlərindən bəhrələnərək inkişaf etməyin praktikasını uğurla mənimsəməkdədir. Biz Heydər Əliyev siyasətinə sadiq olaraq bəşəriyyətin qlobal inteqrasiyaya - modern və demokratik dünya dövlətlərinin birliyinə istiqamətlənən yoluna daha rasional yanaşmağa çalışmalı, milli demokratiyanı dərinləşdirməklə ölkəmizi öz müstəqil siyasəti, böyük mədəniyyəti, tükənməz quruculuq enerjisi ilə dünya inkişafının avanqard sıralarına çıxarmaq üçün səy göstərməliyik. Bu müqəddəs missiyanın layiqincə həyata keçirilməsi üçün Heydər Əliyev siyasətinin dönməz davamçısı Prezident İlham Əliyevin ətrafında sıx birləşmək ulu öndərin müasirlik və demokratiya ideallarının tam qələbəsinin zəmanətidir.

Cavanşir FEYZİYEV,

Milli Məclisin deputatı,

fəlsəfə doktoru

Xalq qəzeti.- 2011.- 8 may.- S. 13.