Xatırlama. Ömrü nağıllaşan sənət korifeyi
Nəsibə
xanımdan söhbət düşəndə həmişə
onunla son görüşümüzü
xatırlayıram. Bu görüş
Nəsibə xanımın mənzilində, onun
xəstə yatdığı vaxt olmuşdu, məqsəd də Nəsibə
xanım haqqında hazırlayacağımız xüsusi buraxılışa onun
xeyir-duasını almaq idi.
Doğrudur, o, yataqdan qalxa bilmirdi, ancaq həmişəki
şux zarafatlarından da
qalmırdı. Bir ara
qalxıb oturmaq istədi, dedi
ki , elə bilməyin qalxa
bilmirəm, sadəcə həkimlər belə məsləhət
görüblər. Amma , qalxmadı. Biz "Kino" qəzetinin
əlavəsi kimi həmin xüsusi
buraxılışı hazırladıq və orada
Nəsibə xanımın canlı söhbətləri öz əksini tapdı. Bir
neçə ildən sonra isə...
Nəsibə
xanımı xatırlayarkən ilk növbədə, onun
çətin və şərəfli ömür yoluna nəzər
salmamaq olmur. Bu böyük sənət korifeyi Bakıda
dünyaya göz açmışdı. Atası Kərbəlayi
Cahangir tanınmış tacir və istedadlı aktyor idi. Azərbaycan milli realist aktyor məktəbini yaradanlardan
biri məhz Cahangir Zeynalov olub. İlk və yeganə
övladı olanda arzu edib ki,
qızı onun sənətini davam etdirsin. Ancaq bu arzusunun gerçəkliyini görmək
ataya nəsib olmayıb.
1918-ci ilin mart ayında
erməni daşnakları
Bakıda kütləvi
qırğınlar törədəndə
Cahangir Zeynalov ailəsi ilə İrana gedib. Sentyabrda Bakıya
qayıdanda gəmidə
yatalaq xəstəliyinə
tutulan Cahangir Zeynalov qısa müddətdə rəhmətə
gedib. Onda balaca Nəsibənin
iki yaşı vardı. Buna baxmayaraq o, atasının arzusunu inamla həqiqətə çevirib.
Nəsibə Zeynalova Azərbaycan
realist aktyor məktəbinin
ən layiqli nümayəndələrindən biri kimi formalaşıb
və şöhrətlənib.
Yaradıcılığının mayası gülüş və musiqi ilə yoğrulmuş Nəsibə xanım orta məktəbdən rəqqasəlik etmiş, milli oyun havalarının
mürəkkəb və
lirik incəliklərinə
yiyələnmişdi. 1932-ci ildə Rza Təhmasibin
dram dərnəyinə üzv
olub. 1937-ci ildə Bakıda, 1934-cü
ildən mövsümi
(aprel ayından oktyabr ayına kimi) fəaliyyət göstərən səyyar
Kolxoz və Sovxoz Teatrında aktrisa işləməyə
başlayıb. Bu teatr Bakıda
truppa toplayır, özünə repertuar qurur, aprel ayından
başlayaraq kənd təsərrüfatının
qızğın çağında rayonlara gedib tamaşalar
oynayırdı. Bir il burada aktrisalıq edən Nəsibə
xanım 4 aprel 1938-ci ildə yenicə yaranan Azərbaycan
Dövlət Musiqili Komediya Teatrının truppasına birinci
dərəcəli aktrisa kimi işə
götürülüb. Həmin il Bakı Teatr Məktəbinə
daxil olaraq aktyorluq təhsili alıb.
Aleksandr
Tuqanovdan, Məhərrəm Haşımovdan, Ağasadıq Gəraybəylidən
dərs alan tələbə Nəsibə Zeynalova texnikumda
oxuyarkən bir çox rollar oynayıb.
Ömrünü
Musiqili Komediya Teatrı ilə bağlayan aktrisa milli klassik
operettalarımızın tamaşalarında Gülpəri,
Cahan xala, Sənəm ("Ər və arvad",
"Arşın mal alan" və "Məşədi
İbad", Üzeyir bəy Hacıbəyov), Mələk
xanım və Kələk xanım ("Əlli
yaşında cavan", Zülfüqar bəy Hacıbəyov
) kimi xarakterik səhnə obrazlarında çıxış
edib.
Aktrisanın
zəngin rollar qalereyasında tərcümə əsərlərində
ifa etdiyi Kabato və Barbale ("Keto və Kote", Vladimir
Dolidze. Tərcümə edəni Şəmsi Bədəlbəyli),
Ziraldina ("İki ağanın bir nökəri", Karlo
Haldoni və musiqi tərtibçisi Şəmsəddin Fətullayev),
Zivər xanım ("Məhəbbət gülü",
türkmən dramaturqu Muxtar Hüseynov və Süleyman Ələsgərov),
Alma "Şirin arzular" Qesiya ("Tiflis nəğməsi",
Levon Cubabiriya və Şota Milorova. Tərcümə edəni
Adil Babayev), Gülbadam ("Qız anası", "Sevgilimin
anası", Georgi Xudayev və A. Ovanov) rollarının xüsusi
yeri var.
Nəsibə
Zeynalovanın yaradıcılığının ən parlaq
dövrü isə çağdaş bəstəkarların
müasir mövzulu musiqili komediya əsərlərinin
tamaşalarındakı bir-birindən fərqlənən komik
personajların ifası ilə bağlıdır. Bu
baxımdan aktrisanın Xanpəri ("Dərviş Məstəli
şah", Mirzə Fətəli Axundzadə və musiqi tərtibçisi
Şəmsəddin Fətullayev), Nargilə ("Gözün
aydın" Məhərrəm Əlizadə və Fikrət Əmirov),
Şərəf və Nisə ("Durna", Süleyman
Rüstəm və Səid Rüstəmov), Məsmə
("Toy kimindir?", Məhərrəm Əlizadə və
Ağası Məşədibəyov), Züleyxa
("Ulduz", Sabit Rəhman və Süleyman Ələsgərov),
Tükəz ("Hacı Qara". Mirzə Fətəli
Axundzadənin əsəri əsasında Şəmsi Bədəlbəylinin
işləməsi və bəstəkarlar Vasif Adıgözəlovla
Ramiz Mustafayev), Tərlan ("Ürəkçalanlar", Məmməd
Səid Ordubadi və Fikrət Əmirov) və başqa
rolları daha canlı və daha şöhrətlidir.
Musiqili
teatrımızın inkişafında böyük xidmətlərinə
görə Nəsibə xanım 24 may 1960-cı ildə Azərbaycan
Respublikasının əməkdar artisti, 1967-ci ildə xalq
artisti fəxri adlarına layiq görülüb. "Hicran"
musiqili komediyasındakı Qızbacı roluna görə Azərbaycan
Dövlət Mükafatı Laureatıdır. 1974-cü ildə
Rauf Kazımovski onun yaradıcılığı barədə
"Aktrisanın təbəssümü" televiziya filmi
çəkib.
Nəsibə
Zeynalovanın obrazları həyatiliyi və real bədii təsvirləri
ilə həmişə orijinal görünüb. Aktrisa
gözlənilməz, ancaq mənalı və ifadəli,
dadlı və şirəli ifadə vasitələrilə cilvələnən
improvizənin mahir ustası idi.
Rəqs,
mahnı (yaxud reçitativ) və hərəkətlərdən
eyni epizodda, hətta eyni məqamda yüksək peşəkarlıqla
istifadə edib. Xalq yumorunun, "Qaravəlli" oyun
tamaşalarının, lətifə söyləmələrinin
estetik oyun-göstərmə prinsiplərindən həssaslıqla
bəhrələnib.
Tipajlığın
bədii dəyərlərinə tam yiyələnməklə
tipik xarakter yaratmağa üstünlük verib və bu istiqamətdə
obrazın məzmun-forma vəhdətini vacib şərt kimi dəyərləndirib.
Obrazın
xarakterini hərəkətdə (yeriş, duruş, oturuş
və sair) koloritli tərzdə verməkdə "musiqili
komediya" teatrında Nəsibə xanıma tay aktrisa
olmayıb.
Nəsibə
xanım klassik operettalarda obrazın sözlərinə
qarşı çox həssas idi və təhrifə, yaxud əlavəyə
qətiyyən yol verməzdi. Ancaq librettosu zəif olan musiqili
komediyalarda ifa etdiyi rolun sözlərini dəyişər,
dialoqların məntiqini gücləndirər, vəziyyətə
uyğun deyimlər, cümlələr qurardı. Bu
axtarış tamaşadan-tamaşaya davam edər, bəzi əlavələr
olar, müəyyən ixtisarlar aparılar, tapıntılar
cilalanardı.
Aktrisa məişət
yumorunu incə ştrixlərlə ictimai-sosial mahiyyətə
yönəldərdi.
Satirik
boyaları müəyyən rollarda qrotesk səviyyəsinə
qaldırır, boyalardan gen-bol istifadə edir, ancaq heç
vaxt janrın estetik prinsip və meyarlarını pozmurdu.
Nəsibə Zeynalova 10 mart 2004-cü ildə
Bakıda vəfat edib. Məzarı Fəxri
Xiyabandadır.
Bu qüdrətli sənət
korifeyinin xatirəsi xalqımız tərəfindən
həmişə uca tutulur, onun çəkildiyi
filmlərə və oynadığı tamaşalardan
qalan lent yazılarına
maraq getdikcə artır.
M.MÜKƏRRƏMOĞLU
Xalq qəzeti.- 2012.- 22 aprel.- S. 8.