Ocağınız
gur yansın Bu gün Od çərşənbəsidir
Mifoloji təsəvvürlərdə
dünyamızın yaranmasına təkan verən ikinci
mühüm amil oddur. Əski inanclara görə odu günəşlə,
işıqla, gündüzlə əlaqələndirirlər.
Həmin təsəvvürlərə görə, od
inkişafın, mədəniyyətin təkanverici qüvvəsi
kimi göstərilməklə yanaşı, həm də
yarananları yandırıb kül edən bir element hesab
edilir.
Mifologiyaya
nəzər salsaq görərik ki, Od anlamı "Kitabi-Dədə
Qorqud" eposunun bütün ruhuna hopmuşdur. Eposda Dədə
Qorqud insanları daxilən saf, qüdrətli görmək istəyir.
Ona görə də mənəvi aləmdən bəhs edən
fikirləri odla əlaqələndirməyi tövsiyə edir.
Ulu əcdadlarımız belə hesab edirdilər ki,
dünyasını dəyişmiş babaların ruhları
ildə bir dəfə nəvə-nəticələrinə
baş çəkməyə gəlirlər. Ata-baba
ruhlarının gəlişi məhz ilin son çərşənbələrinə
düşür. İnanca görə, əgər onlar
görsələr ki, nəsilləri yaşayan evdə tonqal
qalanmayıb, qazan asılmayıb, ocaqlar sönüb, elə
bilərlər ki, saxladıqları adət-ənənəyə
artıq əməl etmirlər, övladlarına qoyduqları
var-dövlət göyə sovrulub, hər şey məhv olub,
onda qayıdıb gedərlər və bir daha geri dönməzlər.
Belə də deyirlər ki, çərşənbə
axşamı ruhlar gəlib görəndə ki, onların
ocaqlarından tüstü gəlmir, xörəklər
bişmir, nəvə-nəticələri deyib-gülmürlər,
küsülüdürlər, onda da inciyər və bir daha o
yerlərə gəlməzlər. Məhz bu inama görə də
çərşənbələrdə tonqallar qalanır,
şənliklər keçirilir, insanlar arasında
umu-küsü aradan götürülür.
Novruza qədər keçirilən çərşənbələrdən ən kütləvisi ikinci-Od çərşənbəsidir. Bu gün bütün bölgələrdə hər kəs öz həyətində bir tonqal çatıb, əlavə olaraq küçədə də ocaq qalayıbsa, şəhərlərdə də hər binanın önündə olmasa da, iki-üç binadan bir alovu göyə ucalan tonqal qalanacaq. Uşaqlar buna xüsusi hazırlaşırlar, çünki od üstündən tullanmaqda hər kəs öz məharətini göstərir, cəsurluğunu bildirmək üçün alov ərşə bülənd olanda yerdən götürülürlər.
Bugünkü Od çərşənbəsinin də öz özəllikləri, atributu, öz süfrəsi var. Bu günün əsas atributu oddur, ocaqdır. Müqəddəs ocaq, ilkinliyimizin ilıq hənirinə belə tapındığımız, "od haqqı", "ocaq haqqı" deyə and içdiyimiz ocaq. Od çərşənbəsi günü də başqa çərşənbələr kimi qonum-qonşuya, lap yaxın qohuma belə evdən çıraq, od, maya, un, kibrit vermək olmaz. Axşama iş qalmasın deyə, evi də ertədən təmizləyərlər. Adət-ənənəyə görə, Od çərşənbəsi günü qızlar, gəlinlər əllərini xınaya boyayar. Əllər od rəngində olar. Ağsaqqal, ağbirçək olan ailələrdə indi də çərşənbələr öz əzəlliyini, ilkinliyini tamlığı ilə qoruyub saxlayır. Nə uşaqların yumurta döyüşdürməsinə qadağa qoyan olur, nə də onların evdən obaşdan çıxıb qaş qaralanda dönməsinə söz deyən. Şənlik gözləyən uşaqlara bunları qadağan etmək özü günah sayılır. Gün uzunu bir-birinə tapmaca deyən uşaqların səsi qulaq batırsa da böyüklər onlara yenə acıqlanmır.
El-obada addanar,
Şirin
olar daddanar,
Gah atdanar yellənər,
Gah alışar, oddanar
(Çərşənbə)
Say istəsən say verər,
Pay istəsən pay verər,
Əyilib
gülün dərsən,
Xoşbəxt ömür ay verər.
(Novruz bayramı)
Süfrələr hər çərşənbədə
özünəməxsus atributlarla
bəzədilir. Bu axşam
mer-meyvə, şirniyyatla
bəzənən xonçaya
ailə üzvlərinin
sayına görə şam yandırıb qoyurlar.
Od çərşənbəsində
ailə üzvlərinin
hər biri qalanan tonqalın üstündən hoppanıb
"Ağırlığım bu tonqalda qalsın"
deyə alqış-dua
edirlər. Evdə də xoş əhval-ruhiyyə yaradan söhbətlər edirlər
ki, dilək tutub qapı pusan olsa,
yaxşı söz eşitsin. Bu gün
ehsan vermək, yas yerinə getmək günah sayılır. Od çərşənbəsi
günündə süfrəyə
acı, şor nemətlərdən başqa
nə olsa düzülür. Su çərşənbəsində olduğu kimi, bu gün də
ertədən qohum-əqrəbaya
pay ayrılır, onların
könlü xoş edilir.
Dedik ki, çərşənbələr
arasında ən kütləvisi, ən şən keçiriləni
Od çərşənbəsidir.
Çünki qaranlıqda ocaq
başına, alovun istisinə və işığına toplaşanların
sayı-hesabı olmur,
onlar bir-birinə xoş niyyətli diləklər arzu edirlər.
Bu gün şamlarla bəzədilmiş süfrə
başına toplaşanlar,
hamınızın gününüz
xoş, çərşənbəniz
mübarək olsun! Suyunuz axar, ocağınız
yanar olsun! Arzu edin ki,
alovu yağı düşmənin gözünü
qarsan bu müqəddəs tonqallar
indi tapdaq altında qalan torpaqlarımızda çatılsın!
Zərifə BƏŞİRQIZI
Xalq
qəzeti.- 2012.- 28 fevral.- S. 11.