Biz o şəhərə
dönəcəyik!..
Atalar yaxşı deyiblər ki, özgə
atına minən tez düşər.
Özgənin torpağında hökmranlıq etmək, yurd-yuva qurmaq, ondan bəhrələnmək də baş tutan iş deyil.
İşğalçılıq edib
başqalarının torpağını, Vətənini mənimsəmək
istəyənlərin aqibəti hamıya bəllidir. Belələrini tarix özü ifşa edib ki, bu fikrə düşənlərə
həmişəlik görk olsun. Lakin mənfur
qonşularımız abır-həyalarını,
vicdanlarını o dərəcə
itiriblər ki, qan örtmüş gözləri ilə nə keçmişi görürlər, nə də
gələcəyi.
Bu
gün bizim Xankəndi, Ağdam, Füzuli, Kəlbəcər,
Laçın, eləcə də bir sıra digər şəhər
və rayonlarımızla yanaşı, gözəl
Şuşamız da işğal altındadır. Mənfur
düşmən bu şəhərdə artıq 20 ildir
"at oynatsa" da, onun buradan qovulacağı gün uzaqda
deyil.
Şuşa
Azərbaycanın qədim şəhəri, möhtəşəm
tarixi abidələri ilə zəngin olan cənnətməkan
guşələrindən biridir. Bu, tarixi vərəqləmədən,
dəlil-sübut gətirmədən də məlumdur,
riyaziyyatda buna aksiom deyirlər. Şuşanın bizim şəhərimiz,
bizim yurd yerimiz olduğunu sübut edən təkcə tarixi
keçmişi deyil, həm də şeiri, sənəti, nəğməsi,
tarı-kamanı, xarıbülbülüdür. Bununla
yanaşı, Şuşa ərazisi 289 kvadratkilometr olan
böyük bir şəhərdir. İşğaldan əvvəl
əhalisinin sayı 24 min 971 nəfər olmuşdur.
Rəsmən
qeydə alınmış 170 memarlıq abidəsi və 160
incəsənət abidəsi, şairə Xurşudbanu Natəvanın,
general Səməd bəy Mehmandarovun, bəstəkar Üzeyir
Hacıbəylinin, müğənni Bülbülün,
şair və rəssam Mir Möhsün Nəvvabın ev muzeyləri,
İbrahim xanın qəsri və s. Şuşanın qədim
Azərbaycan şəhəri olduğunu təsdiq edən
şəksiz faktlardır. Şuşanı haqlı olaraq
"Şərqin konservatoriyası" da adlandırırlar.
Çünki bir sıra görkəmli musiqiçilər əslən
bu torpaqdandırlar. Şuşa maddi və mənəvi sərvətləri
ölçüyə gəlməyən bir məkan kimi ermənilərin
hər zaman diqqətini cəlb edib. Bu şəhər mənfur
ermənilərin çox qəddarlıqları ilə üzləşib.
Düşmənin Şuşanı əldə etmək
üçün zaman-zaman dəridən-qabıqdan
çıxması da onun məhz bizim şəhərimiz
olduğunu sübut edir. 1905-ci il iyunun 13-də Qarabağda, Gəncə
quberniyasının Qaryagin qəzasında erməni-müsəlman
toqquşmaları başladı. 1905-1906-cı illərdə Cənubi
Qafqazda yerli türk-müsəlman əhaliyə qarşı
ermənilərin ən güclü təcavüzü
Şuşa şəhərində oldu. Ermənilər öz
qarşılarına qoyduqları məqsədə çatmaq
üçün durmadan səngərlər tikir, silahlanır,
vilayətlərdən, şəhər və kəndlərdən
Şuşaya canlı qüvvə gətirirdilər.
1905-ci
il avqust ayının 16-21-də Şuşada erməni
silahlılarının təcavüzü nəticəsində
türk-müsəlman əhalisi müdafiə olunmaq
üçün silaha sarılmışdı. Avqustun 16-da erməni
daşnak silahlıları üç istiqamətdə Şuşanın
türk-müsəlman əhalisi üzərinə hücuma
keçdilər. Ermənilər şəhərin bir sıra
kənd və məhəllələrində
qırğınlar törətdilər. Lakin "Difai"
partiyasının rəhbərliyi altında yaxşı təşkil
olunmuş müdafiə və hücumdan sonra ermənilər
xeyli itki verərək geri çəkilməyə məcbur
oldular.
Şuşa
müsəlmanlarının köməyinə gələn
şəhərətrafı türk-müsəlman kəndlilərinin
silahlı dəstələri yüzlərlə
silahlanmış ermənini məhv etdi. Avqustun 21-nə kimi
silahlı daşnak dəstələri şəhərdən
çıxarıldılar. Avqust hadisələrində
Şuşa şəhərində 100-dək türk-müsəlman
ermənilər tərəfindən
öldürülmüş və 20-yə qədər ev
yandırılmışdı. Sentyabr ayının 10-dək
Şuşada atəş səsləri kəsilmədi. Qafqaz
canişini Vorontsov-Daşkovun Şuşa şəhərinə
gəlməsi ilə atəş dayandırıldı.
Sentyabrın 14-də sülh elan olundu...
1992-ci
ilin hadisələri isə bir daha sübut etdi ki, ermənilərin
xisləti və məkri onları tutulduqları "xəstəlik"lərdən
xilas etməyə qoymur. Həmin il may ayının 7-dən
8-nə keçən gecə Şuşanı işğal edən
düşmən burada 79 sənaye və kənd təsərrüfatı
obyektini amansızcasına məhv etdi. Elə bu sayda mədəni-maarif
müəssisəsi, 2 texnikum, 8 mədəniyyət evi, 14
klub, 20 kitabxana dağıdıldı, talan edildi,
yandırıldı. Bu siyahıya Şərq musiqi alətləri
fabriki, çoxsaylı ümumtəhsil məktəbləri və
uşaq bağçaları, muzeylər, kinoteatrlar, tarixi abidələr
də daxildir. Şuşa dedikdə həm də onlarla iri
yaşayış məntəqələri - böyük kəndləri
olan bir məkan göz önünə gəlir.
Şuşanın Malıbəyli, Yuxarı Quşçular,
Aşağı Quşçular, Xəlfəli, Dükanlar,
Zamanpəyəsi, bir sözlə, 33 yaşayış məntəqəsi
viran edildi.
Şuşa
şəhəri 200-ə yaxın şəhid vermiş, 600
sakin yaralanmış, 68 nəfər isə itkin
düşmüşdür. Şuşanın 5 nəfər
Milli Qəhrəmanı var. Bu gün 552 yetim qalmış
uşağın göz yaşları Şuşanı
özününkü etmək üçün bütün
insani keyfiyyətlərini itirmiş vəhşi erməni
vandallarını ittiham edir.
Şuşanın
müvəqqəti işğalına nail olan satqın və
hiyləgər qonşularımız Qarabağın guya
onların olduğunu sübut etməyə
çalışırlar, eyni zamanda, bizə mənəvi zərbə
vurduqlarından "qürur" duyurlar. Amma
şuşalıların qapısında nökərçilik
və qulluqçuluq edə-edə, onların süfrəsinin
qalığı ilə dolana-dolana, yaltaqlıqları və
qürursuzluqları sayəsində imkan və vəzifə
sahibinə çevrildikləri də hamıya yaxşı bəllidir.
Yəqin ki, bu öz yaddaşlarından da silinməyib. Lakin
"kök"ləri, əsil-nəcabətləri
olmadığı üçün çörəkləri
dizlərinin üstündədir. Bu səbəbdən də
indi özlərini ev yiyəsi, torpaq sahibi kimi göstərməyə
cəhd edirlər. Ancaq bu inadkarlığının, bu cidd-cəhdin
hansı məkrlə, hansı məqsədlərlə
edildiyini artıq bütün dünya bilir. Əli minlərlə
günahsız insanın qanına bulaşmış erməni
cəlladları sanki törətdikləri vəhşiliklərdən
doymayaraq heykəlləri də güllələyiblər. Bu,
Üzeyir bəyin, Natəvanın və Bülbülün
heykəlləridir. Bu, Azərbaycanın musiqisinə,
şeirinə, sənətinə, bütün tarixi və mədəni
abidələrinə atılan güllə idi. Lakin
düşmən unudur ki, Azərbaycan xalqının mənəviyyatını,
şeir, sənət, yaradıcılıq ruhunu heç nə
ilə susdurmaq mümkün deyil. Etdikləri bu vəhşi hərəkətlə
isə özlərinin məkrini, cəlladlığını,
həqiqətən də düşmən olduqlarını, ən
nəhayət, cılızlıqlarını, acizliklərini
ifadə edirlər. Şuşa bizim şəhərimizdir,
bizim olub, bizim olacaq və biz oraya dönəcəyik. Ölkəmizin
Prezidenti İlham Əliyev demişdir: "Azərbaycanın
artıq güclü ordusu vardır. Bütün silahlı
qüvvələr bu gün istənilən vəzifəni -
ölkəmizin bütün maraqlarını müdafiə etmək
üçün hazırdırlar, buna qadirdirlər.
Dağlıq Qarabağda və işğal edilmiş
torpaqlarda Azərbaycanın suverenliyini bərpa etməyə
hazırdırlar. Sadəcə olaraq biz istəyirik ki, bunu qan
tökülmədən, sülh, danışıqlar yolu ilə
edək və hər an, hər gün biz qələbəyə
yaxınlaşırıq. Hər gün Ermənistan daha da
böyük tənəzzülə uğrayır. Azərbaycan
daha da güclənir. Biz hər gün qələbə
gününü yaxınlaşdırırıq. Gün gələcək
Azərbaycan bayrağı Xankəndidə və Şuşada
dalğalanacaqdır".
Nail ABBASOV,
Ədliyyə Nazirliyi Məhkəmə
Ekspertizası Mərkəzinin
əməkdaşı, hüquq
üzrə
fəlsəfə doktoru
Xalq qəzeti.- 2012.- 8 may.- S. 8.