Kəsəmənə
gedən yol
... Yollar var - yaxın, uzaq, acılı, şirinli,
xoşbəxtliyə doğru gedən, kədərə
yoldaş olan yollar. Amma nədənsə
bütün yolların sonu
yaxşı görünür mənə.
Bəlkə ondandır ki, mən yolu və yol getməyi
sevirəm. Və bu yollar
elə hey çağırır məni...
Bu yollardan biri də Göyçə mahalının Kəsəmənindən keçir - Almaz Ülvinin kəndindən. O dağ kəndi Kəsəmənin saf suyundan içən, təmiz havasından udan, səmimi, zəhmətkeş insanlarının əhatəsində boya-başa çatan Almaz Ülvi özüylə gətirib o dağların qürurunu.
Müəllifin "Göyçə mahalı Kəsəmən: bir kəndin tarixindən səhifələr" adlı kitabında oxuculara müraciətini ürək ağrısı ilə oxuyuram: "Əziz oxucum, əziz kəsəmənlilər! Vərəqləmək istədiyiniz bu kitab dağılmış -viran qalmış kəndimizdən - onun yerləşdiyi ərazidən, tarixindən, etnoqrafik detallarından, adət-ənənələrindən, havasından, suyundan, ziyalılarının portretlərindən, səhiyyəsindən, ictimai-siyasi vəziyyətindən, dini görüşlərindən və s. bəhs edir". Almaz xanımın əsas məqsədi bəllidir: gələcək nəsillərə Vətənə sevgi, torpağa məhəbbət hisslərini aşılamaq və soy köklərini tanıtmaq.
Kəsəmən Almaz Ülvinin Tanrısını dərk etdiyi, sevdiyi, səcdəgahı, ibadət yeri, boya-başa çatdığı, təhsil aldığı bir məkan. O, sanki bu məkanın unudulmasından qorxur. İmkanı olsaydı, var səsi ilə hayqırardı: Bizim Qərbi Azərbaycan, Göyçə Mahalı, Kəsəmən adlı qədim yurd yerimiz, doğma ocağımız var. Unutmayaq o yerləri. O yerlərdə əzizlərimizin qəbirləri qalıb. O yerlərdə sınıq qəlbimizin xatirələri qalıb acısı, şirini, göynərtisi, əlçatmazlığı ilə...
Kitabda Kəsəmən kəndində yaşayan tayfalar, onların nəsil şəcərələri haqqında, dilimiz, dinimiz, adət-ənənələrimiz barədə geniş məlumatlar verilib. Məlum tarixi hadisələr önə çəkilib: 1937-ci il deportasiyası, Böyük Vətən müharibəsi.
Son 22 ildə erməni qəsbkarlarının yurdumuza qarşı törətdikləri vəhşiliklər Kəsəmən kəndindən də öz qurbanlarını aldı. Aldı, əvəzində isə ona didərginlik, köçkünlük, qaçqınlıq həyatını yaşatdı. Elə bu dərdləriylə böyük Kəsəmən ailəsi "Göyçə mahalı Kəsəmən: bir kəndin tarixindən səhifələr" kitabında uzun illərdən sonra yenidən doğma ocaq başına yığışa bildilər.
Almaz xanımın sevə-sevə qələmə aldığı həmvətənləri arasında ziyalılarla bərabər iftixarla adlarını çəkdiyi Qarabağ döyüşçüləri, zəhmətkeş, sadə kənd adamları da var. Bununla da həmkarımı Kəsəmən kəndinin böyük bir tablosunu yaratmış oldu. O kəndi tanımayanlara, görməyənlərə belə sevdirə bildi özünün yurd sevgisiylə.
Almaz Ülvi özü demişkən, o kəndi bir daha görüb ciyərdolusu havasını içinə çəkə bilməyəcək deyə, söz karvanına yoldaş oldu. Özləri kimi didərgin ruhlarının, şüşə kimi çiliklənmiş qəlblərinin xatirələrini bir araya yığıb elə sözüylə qaladı viranə yurdunun sönmüş ocağını. Qəlbinin oduyla, nəfəsiylə isitdi bu ocağı, dərdlərindən hasar çəkdi ki, sönməsin odu. Yığdı başına Kəsəmənin ziyalısını, sadə kəndlisini, uşağını, böyüyünü. Bölüşdü yurddaşlarıyla illərlə içini göynədən möhnətini, acı nisgilini, həsrətli xatirələrini.
O doğma ocaq
başında qəlbinin hərarətindən pay
verdi hər kəsə, sözüylə
körpü saldı yollara.
Uzaq-uzaq yolları yaxın edib
Göyçənin göyçək kəndi Kəsəmənə
ayaq açdı xəyalən.
Bax, onda gedəcəyəm Göyçə elinə,
Qanlı tarixini yazacağam bir-bir.
Yəqin,
çatacağam o xoşbəxt
günə,
Hələ səbir edirəm,
mən hələ səbir...
Almaz xanım
öz qadın incəliyi, şirin ləhcəsi, ürəyə
yol tapan sözüylə mənim
də söz dostumdur. İndi mənim üçün
də doğma bir kənd var
- Göyçə mahalının
Kəsəmən kəndi.
Məni o kəndə
aparacaq yolu gözləyirəm...
Aida ŞÜKÜRLÜ
Xalq qəzeti.- 2012.- 25 noyabr.- S. 7.