Ana təbiətin fəryadı,yaxud
EKOLOJİ KABUS
Bəşəriyyətin
mövcudluğu çay və göl sularının təmizliyindən
də çox asılıdır. Bu cüzi su ehtiyatları
(0,016%) insanların təsərrüfat fəaliyyəti nəticəsi
olaraq ən intensiv təsirlərə məruz qoyulur. İldə
bütün ehtiyaclara 2200 kubkilometr su sərf olunur. Sudan istifadə
daim artır. İnsanların qarşılaşa biləcəyi
təhlükələrdən biri su ehtiyatlarının
tükənə bilməsidir. Sututarlar isə daim həm sənaye
istehsalı tullantıları ilə, həm də kənd təsərrüfatında
işlədilən üzvi kimya məhsulları, mineral
gübrələr, pestisidlər ilə çirklənir.
Dəniz
suları da çirklənməyə məruz qalır.
Çaylar və sahilyanı sənaye və kənd təsərrüfatı
müəssisələrindən axıdılan çirkab dənizlərə
milyon tonlarla kimyəvi tullantı aparır. Tankerlərin və
neftçıxarma qurğularının qəzaya
uğraması nəticəsində müxtəlif mənbələrdən
okeanlara ildə ən azı 5 milyon ton neft tökülür.
Bunun nəticəsində bir çox su heyvanları, dəniz
quşları qırılır. Radioaktiv tullantıların dənizlərin
dibində basdırılması, nüvə reaktoru ilə
işləyən və nüvə daşıyan gəmilərin
batması da böyük təhlükə mənbəyinə
çevrilir.
Meşəlik
sahələrin təsərrüfat tələbatına
uyğun olaraq kütləvi şəkildə
qırılması dövrümüzün ən arzuolunmaz
qlobal ekoloji problemidir. Meşələr planetimizin ekoloji
sisteminin ayrılmaz hissəsidir. Təbii yaşıllıqlar
antropogen mənşəli atmosfer çirklənmələrini
neytrallaşdırır, torpağı eroziyadan qoruyur, səth
sularının axınını tənzimləyir, qrunt
sularının səviyyəsinin düşməsinə mane
olur. Yer faunasının böyük hissəsi meşələrdə
yaşayır. Meşələr oksigenin səviyyəsini
saxlayır, karbon qazını udur, Yerin sutkalıq temperaturunu
tənzimləyir. Öz rütubətini verməklə
yağıntı əmələ gəlməsinə imkan
yaradır, torpaqları yağış sularının yuyub
aparmasının qarşısını alır.
Meşələrin
qırıldığı ərazilərdə
yağışlar tez bir zamanda münbit torpaq qatını
yuyub apararaq torpaqları məhsul verməyən səhralara
çevirir. Eyni otlaqlardan mal-qaranın intensiv otlaması
üçün istifadə olunması torpaq eroziyası ilə
nəticələnir. Çünki mal-qara hər dəfə
qalxmaqda olan otu yediyi üçün onun özünü bərpa
etməsinə imkan vermir. Hazırda maldarlığın
inkişafı üçün nəzərdə tutulmuş ərazilər
münbit torpaq qatı məhv edilmiş bütün
örüş sahələrinin 85 faizini təşkil edir.
Meşəlik
ərazilərin azalması biosferdə oksigenin və karbonun
dövranını pozur. Meşələrin
qırılmasının acı nəticələri məlum
olsa da, bu neqativ proses davam edir. Nəticədə Yer
üzünün meşə sahələrinin zəngin fauna və
florası məhvə məruz qalır.
İnsanın
təsərrüfat fəaliyyəti nəticəsində
torpaqlar hədsiz dərəcədə istifadə edildiyindən
çirklənir. Kənd təsərrüfatı
istehsalının bir o qədər də mükəmməl
olmaması səbəbindən münbit torpaqların sahəsi
getdikcə kiçilməkdədir. Geniş
çöllük ərazilərin şumlanması toz
fırtınalarına və milyon hektarlarla münbit
torpaqların məhvinə səbəb olur. Torpaq eroziyası
da dövrümüzün bəlasına çevrilmişdir.
Müəyyən edilmişdir ki, su və külək
eroziyası nəticəsində planetimizdə 2 milyard hektar
münbit əkin sahəsi itirilmişdir.
Əkin sahələrinin, xüsusən isti iqlim şəraitində bol suvarılması torpaqların şoranlaşmasına səbəb ola bilir. Torpaqların radioaktiv maddələrlə çirklənməsi böyük təhlükə mənbəyidir. Bu maddələr bitkilərə, sonra da heyvanların və insanların orqanizmlərinə keçir, orada toplanaraq müxtəlif xəstəliklər törədir.
Bitki ziyanvericilərinə, xəstəliklərinə və alağa qarşı mübarizədə işlədilən kimyəvi maddələr, xüsusilə üzvi birləşmələr böyük təhlükə mənbəyidir. Bacarıqsızlıqla və nəzarət olmadan işlədilən pestisidlər torpaqda, suda, sututarların dib çöküntülərində toplanır.
Təbii sərvətlərin həddindən artıq istismara cəlb olunmaqla çirkləndirilməsi, bəzən də vəhşicəsinə məhv edilməsi heyvan növü müxtəlifliyini kəskin şəkildə azaldır. Son 300 ildə əvvəlki 10 min il ərzindəkinə nisbətən çox sayda quş, məməli heyvan növü Yer üzündən silinmişdir. Bunun əsas səbəbi həmin heyvanların, ilk növbədə, insanlar tərəfindən sistemsiz surətdə vəhşicəsinə qırılması, habelə kənd təsərrüfatı istehsalı üçün yeni-yeni ərazilərin istifadəyə verilməsi, sənaye sahələrinin inkişaf etdirilməsi və ərazilərin çirklənməsi ilə əlaqədar ekoloji sistemin pozulmasıdır. Həmin neqativ halların nəticəsində onlarla və yüzlərlə heyvan və bitki növü məhvə məruz qalmışdır. Onların arasında elmə məlum olmayan növlər də olmuşdur.
Tropik meşə sahələrinin məhv edilməsi, eyni zamanda, intensiv heyvandarlıq Yer iqliminin dönməz dəyişikliyi və istixana effektinin sürətlənməsi ilə nəticələnir. Son iki yüz ildə tropik meşələrlə örtülü ərazilər təqribən iki dəfə azalmışdır. Bu proses dəqiqədə 15-20 hektarı əhatə etməklə, sürətlə davam etməkdədir.
Avrasiyadakı sıx ot bitən düzənliklər və ABŞ-dakı hündür ot örtüklü sahələr, demək olar ki, tamamilə şumlanmışdır. Tundra da insanın intensiv təsirinə məruz qaldığından korlanmaqdadır.
Yer səthində temperatura təsir göstərən qazların tərkibi uzun geoloji dövrlər ərzində tədricən dəyişmişdir. 19-cu əsrin sonlarından başlayaraq sənayenin güclü sıçrayışla inkişaf etməsi nəticəsində yandırılan təbii yanacağın miqdarı xeyli artmışdır. Bunun nəticəsində atmosferə külli miqdarda karbon qazı qarışmağa başlamışdır. Karbon qazı istixana effekti yaradan əsas qazdır. Yaşıl bitki örtüyünün böyüklüyündən asılı olaraq ilin müxtəlif mövsümlərində karbon qazının konsentrasiyası dəyişir: payız və qışda artır, yaz və yayda azalır. Karbon-oksidin 80%-i qazıntı yanacağının yandırılması, 20%-i isə meşə ağaclarının geniş miqyasda qırılması, torpaqlardan istifadə xarakterinin dəyişməsi nəticəsində yaranır.
Hazırda istixana effekti yaradan qazların konsentrasiyası böyük sürətlə artır. Əvvəlki minilliklər ərzində baş verən iqlim dəyişikliyi indi onilliklər ərzində özünü göstərir. Son 30 ildə atmosferdə karbon qazının konsentrasiyası iki dəfə artmışdır. Nəzərə almaq lazımdır ki, istiliyin bir hissəsini okean udur. Əgər 10-15 ildən sonra okean ətraf temperaturu aşağı salmaq qabiliyyətini itirsə, istixana effekti qəfildən güclənə bilər. İstixana effekti adi təbiət hadisəsi olub istiliyin Yer üzərində qalmasından ibarətdir.
İndiki dövrdə Yerin orta temperaturu Selsi üzrə 14 dərəcədir. Əgər təbii istixana
effekti olmasaydı orta temperatur Selsi üzrə təqribən mənfi 19 dərəcə təşkil
edərdi. İstixana effektinin
yaranmasında suyun buxarlanması və karbon qazı öncül rol oynayır. İstixana effektinin atmosferdə
olan digər qazlar, əsasən də metan qazı
tərəfindən törədilməsi
mümkündür. Metan qazı
heyvanlar gövşəyən
zaman gedən fermentativ proseslər nəticəsində əmələ
gəlir. Dünyada
olan inəklərin sayı 1,3 milyard
başdır. Hər inək
gündə 200 litr metan ifraz edir.
Yer üzündəki inəklərin
hamısı atmosferə
100 milyon ton, qoyunlar, keçilər və dəvələr isə
40 milyon ton metan ifraz edir. Yer kürəsinin şumlanan
130 milyon hektar ərazisinin 46 milyonu mal-qara saxlanması üçün istifadə
olunur.
Amerika alimlərinin
fikrincə, əgər
ABŞ-ın (Alyaska istisna edilməklə) ərazisinə bərabər
olan ərazidə yeni meşə zolaqları salına bilsə, təbii yanacağın yandırılması
nəticəsində əmələ
gələn karbon qazını neytrallaşdırmaq
mümkün olar. Təzə salınmış
meşələr oksigen
əmələ gətirməklə
və karbon qazını udmaqla bərabər, həm də torpağın tərkibini sabitləşdirə,
eroziyanın qarşısını
ala, atmosfer yağıntılarını
tənzimləyə və
daşqınlardan yaxa
qurtarmağa kömək
edə bilər.
İqlim dəyişikliyi problemi
son dərəcə aktualdır. Planetimizdə iqlim sürətlə dəyişir. Bunu alimlər
də etiraf edirlər. İqlim dəyişməsi yalnız temperaturun yüksəlməsi demək
deyildir. İqlimin qlobal
dəyişməsi anlayışı
bütün geosistemin
yeni dəyişikliyə
uğraması kimi başa düşülməlidir.
İstiləşmə isə bu dəyişikliyin aspektlərindən
biridir. Aparılan müşahidələr Dünya okeanı səviyyəsinin qalxdığından,
buzlaqların, əbədi
donuşluqların əridiyindən,
atmosfer çöküntülərinin
getdikcə bir bərabərdə düşmədiyindən,
çayların axma rejiminin dəyişdiyindən
və iqlimin qeyri-sabitliyi ilə əlaqədar olan digər qlobal dəyişikliklərdən xəbər
verir.
İqlim dəyişməsinin nəticələri
özünü indidən
göstərir. Təhlükəli hava hadisələrinin
tezliyinin və intensivliyinin artması, infeksion xəstəliklərin
yayılması bunun sübutudur. Bütün bunlar
xeyli iqtisadi ziyan vurur, ekoloji
sistemlərin sabit mövcudluğuna, insanların
sağlamlığına təhlükə
törədir. Alimlərin fikrincə,
davam etməkdə olan iqlim dəyişiklikləri,
müvafiq ehtiyatlılıq
tədbirləri görülməzsə,
gələcəkdə daha
böyük təhlükələrlə
nəticələnə bilər.
Antarktika buzlaqlarının analizi göstərir ki, son 650
min ildə atmosfer havasında indiki qədər karbon qazı olmamışdır. 1906-cı ildən
2005-ci ilədək olan
dövrdə Yer kürəsinn orta temperaturu 0,74 dərəcə yüksəlmişdir.
Yerin quru hissəsi su hissəsindəkinə nisbətən daha çox istiləşmişdir.
Eyni zamanda, güclü yağışların
tezliyi və böyük istilərin müddəti artmış,
dənizlərin səviyyəsi
qalxmış,Yerin hər iki qütbündə
və dağların zirvələrində buzlar
əriməyə başlamışdır.
Bütün bunlar qlobal istiləşmə effektinin
təzahürüdür. Bəzi alimlərin fikrinə görə, iqlimin dəyişməsinin əsas
səbəbi istixana qazları və Yerin fırlanma sürətinin dəyişməsidir.
İnsanın təsərrüfat fəaliyyətindən
böyük zərbələr
alan təbiət
fəryad edir, öz doğma övladlarını köməyə
çağırır. Təbiətin yaralarını sağaltmaq
insanların öz əlindədir. Təbiəti qorumaq xoşbəxt gələcəyimizi qorumaqdır.
Arif HÜSEYNOV,
yazıçı-publisist
Xalq qəzeti.- 2012.- 15 yanvar.- S. 8.