20 Yanvar xalqımızın azadlıq mübarizəsinin
şanlı səhifəsidir
Azərbaycanın
azadlığı və ərazi bütövlüyü
uğrunda mübarizə tarixinə qəhrəmanlıq səhifəsi
kimi daxil olmuş 1990-cı ilin 20 yanvarında ölkəmizə
qarşı ərazi iddiaları irəli sürən Ermənistanın
təcavüzkar hərəkətlərindən və
keçmiş SSRİ rəhbərliyinin onlara
havadarlığından hiddətlənən, Bakının
küçələrinə və meydanlarına
çıxaraq buna öz qəti etirazını bildirən
geniş xalq kütlələrinə qarşı sovet ordusunun
döyüş hissələrinin yeridilməsi Azərbaycanda
misli görünməmiş faciəyə gətirib
çıxardı. Həmin faciəli günlərdə
öz ölkəsinin, xalqının azadlığını,
şərəf və ləyaqətini hər şeydən uca
tutan mərd Vətən övladları canlarından keçərək
şəhidlik zirvəsinə ucaldılar.
Azərbaycan
xalqının tarixinə Qanlı Yanvar faciəsi kimi daxil
olmuş 1990-cı il 20 Yanvar hadisələrindən iyirmi iki
il ötür. Keçmiş sovet dövlətinin hərb
maşınının həmin gün Azərbaycan xalqına
qarşı həyata keçirdiyi vəhşi terror aktı
insanlığa qarşı törədilmiş ən
ağır cinayətlərdən biri kimi bəşər
tarixində qara səhifə olaraq qalacaqdır. Ölkəsinin
milli azadlığı və ərazi bütövlüyü
uğrunda mübarizəyə qalxmış dinc əhaliyə
divan tutulması, kütləvi terror nəticəsində
yüzlərlə günahsız insanın qətlə
yetirilməsi və yaralanması totalitar sovet rejiminin süqutu
ərəfəsində onun cinayətkar mahiyyətini
bütün dünyaya bir daha nümayiş etdirdi. Təsadüfi
deyil ki, kommunist diktaturası Çexoslovakiya, Macarıstan, Əfqanıstan
kimi ölkələrə hərbi müdaxilə etmişdi və
bunu o zamankı Sovet İttifaqının müttəfiq
respublikalarından biri olan Azərbaycanda da təkrarlamaqdan
çəkinmədi.
Həmin
vaxt Azərbaycan işğalçı Ermənistanın da təcavüzünə
məruz qalmışdı. Beləliklə, Mixail Qorbaçov
başda olmaqla sovet imperiyasının rəhbərliyi
Bakıda "erməni kartı"ndan məharətlə
istifadə etdi. Guya Bakıya qoşun rus hərbi
qulluqçularının ailələrini qorumaq, "millətçi
ekstremistlər" tərəfindən hakimiyyətin
zorakılıqla ələ keçirilməsinin
qarşısını almaq üçün yeridilmişdi. Əslində
isə, bu, açıq riyakarlıq, ağ yalan idi.
Çünki sovet rəhbərliyinin "dəlil"ləri,
hətta həqiqətə yaxın olsaydı belə,
Bakıya təpədən-dırnağadək
silahlanmış qoşun göndərməyə ehtiyac yox
idi. Ona görə ki, həmin vaxt burada daxili qoşunların
11,5 min əsgəri, Müdafiə Nazirliyinə tabe olan
Bakı qarnizonunun çoxsaylı hərbi hissələri,
hava hücumundan müdafiə qüvvələri var idi.
Üstəlik, dördüncü ordunun komandanlığı
da Bakıda yerləşirdi.
Bütün
bunlara baxmayaraq, 1990-cı il yanvarın 19-da Mixail Qorbaçov
SSRİ Konstitusiyasının 119-cu, Azərbaycan SSR
Konstitusiyasının 71-ci maddələrini kobud şəkildə
pozaraq yanvarın 20-dən etibarən Bakıda fövqəladə
vəziyyət elan edilməsi haqqında fərman imzaladı.
Lakin SSRİ DTK-nın "Alfa" qrupu yanvarın 19-da saat
19.27-də Azərbaycan televiziyasının enerji blokunu
partlatdı, respublikada televiziya verilişləri dayandırıldı.
Gecə isə qoşun fövqəladə vəziyyət elan
edilməsindən xəbərsiz olan şəhərə daxil
oldu və əhaliyə divan tutmağa başladı.
Qorbaçovun fərmanı qüvvəyə minənədək
- yanvarın 20-də saat 00-dək artıq 9 nəfər
öldürülmüşdü. Bakıda fövqəladə
vəziyyətin elan olunması haqqında məlumat isə əhaliyə
yalnız yanvarın 20-də səhər saat 7-də respublika
radiosu ilə çatdırıldı. Həmin vaxt
öldürülənlərin sayı 100 nəfərə
çatmışdı. Halbuki Qorbaçovun Azərbaycana ezam
etdiyi yüksək vəzifəli emissarlar həyasızcasına
bəyan edirdilər ki, Bakıda fövqəladə vəziyyət
elan olunmayacaqdır. Məhz bu, əli yüzlərlə
insanın qanına batmış, sonralar Nobel sülh
mükafatı almış Mixail Qorbaçov başda olmaqla
sovet imperiyası rəhbərliyinin rəzil siması idi.
Tərəddüdsüz
qeyd etmək olar ki, 20 Yanvar faciəsi də XX əsr boyu
xalqımıza qarşı yeridilən
düşünülmüş siyasətin növbəti təzahürü
idi. Unutmaq olmaz ki, böyük itkilərlə, günahsız
insanların qətli ilə nəticələnən 20 Yanvar
faciəsi Qorbaçov başda olmaqla cinayətkar imperiya rəhbərliyinin
Azərbaycana qarşı xəyanətkar siyasətinə
dözməyən, öz azadlığına, müstəqilliyinə
can atan xalqımızın həm də mübarizliyini, əyilməzliyini,
məğrurluğunu nümayiş etdirdi. Məhz bunun nəticəsində
uzun illərdən bəri arzusunda olduğumuz müstəqilliyə
qovuşduq və ölkəmiz suverenlik əldə etdi. Bu
qanlı hadisələrdən illər keçməsinə
baxmayaraq, xalqımız o müdhiş gecəni daim
xatırlayır, bu faciəni törədənlərə
öz dərin nifrətini bildirir. Xalqımızın qan
yaddaşında əbədi yaşayacaq 20 Yanvar faciəsini
respublikamız hər il ümumxalq hüzn günü kimi
geniş qeyd edir.
Bütün
bunlara baxmayaraq, Azərbaycan dövlət müstəqilliyini əldə
etdikdən sonrakı ilk illərdə başları hakimiyyət
uğrunda mübarizəyə qarışmış respublika
rəhbərləri 20 Yanvar qırğınına
siyasi-hüquqi qiymət verilməsi və cinayətkarların
müəyyən edilməsi istiqamətində iş
aparmadılar. Yalnız ulu öndər Heydər Əliyevin
siyasi hakimiyyətə gəlməsi ilə 1994-cü ildə
qanlı Yanvar hadisələrinə tam siyasi-hüquqi qiymət
verildi, faciənin günahkarlarının adları
açıq şəkildə bəyan edildi.
Bu
gün Bakının ən yüksək nöqtələrindən
birində hər bir azərbaycanlı üçün müqəddəs
and yeri var. Bu, 20 Yanvar qurbanlarının və Ermənistanın
hərbi təcavüzünə qarşı döyüşlərdə
həlak olanların dəfn edildiyi Şəhidlər
Xiyabanıdır. Hər il yanvarın 20-də minlərlə
insan Vətənin azadlığı və suverenliyi
uğrunda canlarından keçmiş Azərbaycan oğul və
qızlarının əziz xatirəsini ehtiramla yad etmək
üçün buranı ziyarət edir. Nəsillər dəyişəcək,
lakin Vətən oğullarının xatirəsi ürəklərdə
əbədi yaşayacaqdır.
Akif RƏHİMOV,
"Qızıl qələm"
mükafatı laureatı
Xalq qəzeti.- 2012.- 19 yanvar.- S. 5.