Azərbaycan dili milli dövlətçiliyimizin
əsas atributlarından biridir
Müstəqil Azərbaycan dövləti bütün sahələrdə
olduğu kimi, dil siyasətində də ulu öndərin
strateji kursuna sadiq qalaraq onun siyasi xəttini dönmədən
və uğurla həyata keçirir. Dövlət dilinin
qorunması və işləkliyinin təmin edilməsi ölkəmizdə
müstəqil dövlət quruculuğunun prioritet istiqamətlərindəndir.
Ümummilli liderimiz Heydər Əliyev hələ sovet
dövründə mərkəzin ciddi müqavimətinə
baxmayaraq, respublikamızda Azərbaycan dilinin dövlət dili
statusunun 1978-ci il Konstitusiyasında əks
olunmasına nail ola bilmişdi.
Azərbaycan dilinin müstəqil Azərbaycan
Respublikasının ulu öndərin rəhbərliyi ilə
hazırlanaraq 1995-ci ilin 12 noyabrında qəbul edilmlş
Konstitusiyasının 21-ci maddəsində təsbit edilmiş
dövlət dili statusu isə artıq deklorativ yox, tam əməli
xarakter daşıyır. Konstitusiyanın qəbulundan
keçən sonrakı illər ərzində bu məsələnin
ayrı-ayrı konkret cəhətlərinə dönə-dönə
qayıdılması, ana dilimizin rəsmi statusunun təminatı
və tətbiqinin təkmilləşdirilməsi ilə
bağlı müxtəlif qanun, fərman və sərəncamların
verilməsi dövlətimizin bu məsələyə nə qədər
böyük önəm verdiyini sübut edir:
– “Dövlət dilinin tətbiqi
işinin təkmilləşdirilməsi haqqında” Azərbaycan
Respublikası Prezidentinin 18 iyul 2001-ci il
tarixli fərmanı;
– “Azərbaycan
əlifbası və Azərbaycan Dili Gününün qeyd
edilməsi haqqında” Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 9
avqust 2001-ci il tarixli fərmanı;
– “Azərbaycan
Respublikasında dövlət dili haqqında” Qanun (30 sentyabr 2002-ci il);
– “Azərbaycan
Respublikasında Dövlət Dili haqqında” Qanunun tətbiq
edilməsi barədə” Azərbaycan Respublikası Prezidentinin
2 yanvar 2003-cü il tarixli fərmanı.
Bütün bu sənədlər müstəqil Azərbaycan
dövlətinin qurucusu, ümummilli lider Heydər Əliyev tərəfindən
imzalanmışdır.
Prezident
İlham Əliyev ulu öndərin dil siyasətini inamla davam
etdirərək 12 yanvar 2004-cü ildə “Azərbaycan dilində
latın qrafikası ilə kütləvi nəşrlərin həyata
keçirilməsi haqqında” sərəncam imzalamış,
5 avqust 2004-cü ildə isə həmin sərəncamın tətbiqini
reallaşdırmaq məqsədilə “Azərbaycan dilində
orfoqrafiya qaydalarının təsdiq edilməsi haqqında” Azərbaycan
Respublikası Nazirlər Kabineti xüsusi qərar qəbul
etmişdir.
Latın qrafikalı yeni Azərbaycan əlifbasının
həyata keçirilməsinin xalqımızın ümumi mədəni
inkişafına və ölkəmizin dünya birliyinə mədəni
inteqrasiyasına yardımçı olmasını praktikada təmin
etmək məqsədilə Prezident İlham Əliyev
sonrakı iki ildə dünya ədəbiyyatı
klassikasının Azərbaycan dilində nəşri ilə
bağlı daha iki sərəncam imzalamışdır.
Xalqın böyük əksəriyyəti tərəfindən
tam razılıqla qarşılanan bu sənədlər
dövlət dilimizin rəsmi statusunun həyatın
bütün sahələrində qeyd-şərtsiz təmin
olunmasını, tədrisinin və tədqiqinin
yaxşılaşdırılmasını, işləkliyinin
genişləndirilməsini və saflığının qorunmasını
nəzərdə tutur. Bu sənədlər dövlət dilinə
məhz dövlətçilik atributu kimi yanaşmanın, ən
yüksək səviyyədə diqqət və
qayğının bariz nümunəsidir.
Fikrimizin
təsdiqi üçün “Azərbaycan Respublikasında
dövlət dili haqqında” Qanunun bəzi müddəalarını
yada salaq:
– Dövlət
dilini bilmək hər bir Azərbaycan Respublikası vətəndaşının
borcudur;
– Azərbaycan
Respublikası dövlət dilinin işlənilməsini,
qorunmasını və inkişafını təmin edir;
– Dövlət
dilinin saflığının qorunması, dilçilik elminin
nəzəriyyəsi və praktikasının inkişafı
üçün müvafiq şəraitin yaradılması və
tədbirlərin həyata keçirilməsi dövlətin əsas
vəzifələrindəndir;
– bütün televiziya və radio
kanallarının aparıcıları dövlət dilini
mükəmməl bilməlidirlər və onların səlis
danışıq qabiliyyəti olmalıdır;
– Azərbaycan
Respublikasının ərazisindəki bütün kütləvi
informasiya vasitələri (mətbuat, televiziya, radio və s.),
kitab nəşri və digər nəşriyyat işi ilə
məşğul olan qurumlar Azərbaycan ədəbi dilinin
normalarına riayət olunmasını təmin etməlidirlər;
– Azərbaycan
Respublikası ərazisində bütün xidmət sahələrində,
reklam və elanlarda dövlət dili işlənilməlidir;
– Azərbaycan
Respublikası ərazisində istehsal edilən, habelə ixrac
edilən malların üzərindəki etiketlər və digər
yazılar müvafiq xarici dillərlə yanaşı, dövlət
dilində də olmalıdır;
– bu qanunu pozan hüquqi, fiziki və vəzifəli
şəxslər Azərbaycan Respublikasının
qanunvericiliyində nəzərdə tutulmuş qaydada məsuliyyət
daşıyırlar.
Göründüyü kimi, dil normalarının
pozulması, sadəcə olaraq, linqvistik qaydaların yox, həm
də dövlət qanununun pozulmasıdır və ona
saymazyana yanaşanlar yalnız ictimai rəy
qarşısında deyil, həm də qanunvericilik normaları
qarşısında məsuliyyət
daşımalıdırlar. Qanuna hörmətlə
yanaşmaq isə hüquqi dövlət və vətəndaş
cəmiyyəti quruculuğunun ən mühüm amillərindən
biridir.
Müasir
dünya xalqlarının və dövlətlərinin taleyində
son dərəcə mühim rol oynayan, ölkələrin
sosial-siyasi, mədəni inteqrasiyasına və iqtisadi tərəqqisinə
stimul verən qloballaşma prossesləri bütün
böyük hadisələr kimi, müsbət xüsusiyyətləri
ilə yanaşı, bəzi mənfi cəhətlərə də
malikdir. Bu sırada ilk növbədə
xalqların milli-mənəvi dəyərlərinin
aşınmaya məruz qalma və unudulma təhlükəsini
qeyd etmək lazımdır. Bu hal milli-mənəvi
dəyərlərin yabançı təsirlərdən qorunması
zərurətini çağdaş dövrdə dünya
xalqlarının qarşısında duran ən vacib vəzifələrdən
birinə çevirmişdir.
Şübhəsiz ki, hər bir xalqın mənəvi sərvətləri
sırasında həmin xalqın ana dilinin heç bir dəyərlə
müqayisəyə gəlməyən müstəsna əhəmiyyəti
vardır. Ana dili xalqın varlığını təmin edən
ən dəyərli amildir. Xalq
bütün maddi və mənəvi sərvətlərini, hətta
torpaqlarını itirib yalnız dilini saxlasa, öz
varlığını qoruyub mühafizə edə bilər.
Lakin, tarixin də dəfələrlə
sübut etdiyi kimi, bütün sərvətlərini
saxlayıb, dilini itirən xalq məhvə məhkumdur. Ana dili yalnız sadəcə ünsiyyət vasitəsi
deyil, xalqın dünyagörüşünün,
düşüncə tərzinin, ümumən mənəvi
varlığının ifadə vasitəsidir. Buna görə də müasir beynəlxalq inteqrasiya
şəraitində ana dilimizin qorunması, əsas mənəvi
dəyər kimi onun toxunulmazlığının və
işləkliyinin təmin edilməsi bir millət və
dövlət olaraq bizim ən başlıca vəzifəmizdir.
Vətəndaşların bir qisminin düşüncəsinə
görə, dilimizin qorunması uğrunda mübarizəyə
zəruri ehtiyac yoxdur. Onların fikrincə, Azərbaycan dilinin başı
üzərində ciddi narahatlığa səbəb ola biləcək real təhlükə duyulmur.
Nəinki daxil olduğu türk dilləri ailəsində, eləcə
də mədəni dünyanın inkişaf etmiş dilləri
sırasında lüğət tərkibinin zənginliyi,
qrammatik sisteminin mükəmməlliyi, üslubi və
funksional imkanlarının genişliyinə görə
heç bir dildən geri qalmayan, on milyonlarla insanın ünsiyyət
vasitəsi kimi işlənən, geniş şəbəkəli
informasiya vasitələri, radio və televiziya kanalları, nəşriyyatları,
elmi-tədqiqat müəssisələri, zəngin klassik və
müasir ədəbiyyatı, minlərlə orta, onlarca ali məktəbi
əhatə edən təhsil sistemi, nəhayət, suveren bir
dövlət tərəfindən təmin edilən dövlət
dili statusu olan Azərbaycan dilini nədən, ya kimdənsə
qorumağa, onun taleyi üçün narahatlıq keçirməyə
nə hacət? Bu cür düşünənlərin,
əlbəttə, öz məntiqi var, ancaq, təəssüf
ki, real vəziyyət onların düşündüyü qədər
sadə və birmənalı deyil.
Bu
baxımdan “Azərbaycan dilinin qloballaşma şəraitində
zamanın tələblərinə uyğun istifadəsinə
və ölkədə dilçiliyin inkişafına dair
Dövlət Proqramı haqqında” Azərbaycan Respublikasi
Prezidentinin 23 may 2012-ci il tarixli sərəncamının dövlətimizin və onun rəhbərinin
ana dilimizin qorunmasına və inkişafına
qayğısının ən bariz nümunəsi kimi dəyərləndirilməsi
təsadüfi deyildi.
Sərəncamda qeyd olunduğu kimi, “ölkəmizin
zaman-zaman müxtəlif imperiyaların tərkibində
yaşamağa məcbur olmasına baxmayaraq, ana dilimiz hətta
ən ağır vaxtlarda belə milli məfkurənin, milli
şüurun və milli-mənəvi dəyərlərin
layiqincə yaşamasını və inkişafını təmin
etmişdir. Bu gün onun qorunması və qayğı ilə əhatə
olunması müstəqil Azərbaycanın hər bir vətədaşının
müqəddəs borcudur”.
Bəhs olunan sərəncam Azərbaycan dövlətinin
ana dilimizlə bağlı qəbul etdiyi ən mühüm
hüquqi sənədlərdən biridir. Sənəddə dil siyasəti
sahəsində xüsusi Dövlət Proqramının qəbul
edilməsi zərurəti belə əsaslandırılırdı:
“Azərbaycan Respublikası öz müstəqilliyinin bərpasına
nail olduqdan sonra Azərbaycan dili xalqımızın
ictimai-siyasi, sosial-iqtisadi həyatında dövlətin rəsmi
dili kimi müstəsna əhəmiyyət kəsb etməyə
başlamışdır. Azərbaycan xalqının
ümummilli lideri Heydər Əliyevin imzaladığı
tarixi sənədlər sayəsində ədəbi dilimizin fəaliyyət
meydanı daha da genişlənmiş, onun müxtəlif
üslublarının potensialı bir daha üzə
çıxarılmış, bütünlüklə dil mədəniyyətimiz
qarşısında yeni üfüqlər
açılmışdır... Bununla
yanaşı, son dövrlərdə müasir Azərbaycan ədəbi
dilinin tükənməz imkanlarından lazımınca və
düzgün istifadə edilməməsi diqqəti çəkir.
Ədəbi dilimizin özünəməxsus
inkişaf qanunauyğunluqlarına xələl gətirə
biləcək yad ünsürlərin üzə
çıxarılması və qarşısının
alınması istiqamətində mütəxəssislər
heç də həmişə çeviklik nümayiş
etdirə bilmirlər. Nəticə etibarilə,
dövlət dilinin tətbiqi sahəsində bir sıra
problemlər özünü qabarıq şəkildə
büruzə verir.” Sərəncamda daha sonra deyilir:
“Respublikada dil siyasətinin birmənalı şəkildə
formalaşdırılması, ana dilinin dövlət dili kimi tətbiqi
işinin təkmilləşdirilməsi və dünya azərbaycanlılarının
ünsiyyət vasitəsinə çevrilərək milli həmrəyliyin
göstəricisi kimi beynəlxalq aləmdə rolu və
nüfuzunun yüksəldilməsi, ...həmçinin
gənc nəslin ana dilinə sevgi və hörmət ruhunda tərbiyə
olunması, ədəbi dil normalarına ciddi surətdə əməl
edilməsi daim diqqət mərkəzində
saxlanılmalıdır.”
Dövlət
Proqramının layihəsi mətbuatda dərc olundu, mütəxəssislərin,
mətbuat təmsilçilərinin, dövlət
qulluqçularının, ictimaiyyət nümayəndələrinin
iştirakı ilə geniş müzakirə olunduqdan sonra, bir
sıra təkliflər nəzərə alınmaqla Azərbaycan
Respublikası Prezidentinin 9 aprel 2013-cü il
tarixli sərəncamı ilə təsdiq edildi. “Azərbaycan dilinin qloballaşma şəraitində
zamanın tələblərinə uyğun istifadəsinə
və ölkədə dilçiliyin inkişafına dair”
Dövlət Proqramı dil haqqında indiyə qədər qəbul
edilmiş digər sənədlərdən fərqli olaraq,
yalnız mövcud vəziyyəti dəyərləndirmir, həm
də ədəbi dilimizin qorunması və inkişaf etdirilməsi,
ümumən dil siyasəti sahəsində qarşıda duran
vəzifələri müəyyənləşdirir. Sənəddə qeyd olunduğu kimi, “elm və
texnikanın sürətlə inkişaf etdiyi hazırkı
qloballaşma dövrü Azərbaycan dilinin zənginləşməsi
və tətbiqi imkanlarının genişləndirilməsi
istiqamətində aparılan işlərin yeni səviyyəyə
yüksəldilməsini tələb edir. ...Dövlət
Proqramının məqsədi Azərbaycan dilinin istifadəsinə
və tədqiqinə dövlət qayğısının
artırılmasını, Azərbaycan dilinin qloballaşma
şəraitində zamanın tələblərinə
uyğun istifadəsini, ölkədə dilçilik
araşdırmalarının əsaslı surətdə
yaxşılaşdırılmasını, dilçiliyin
aparıcı istiqamətlərində fundamental və tətbiqi
tədqiqatların inkişafına yönəldilmiş
yaradıcılıq səylərinin birləşdirilməsini
və dilçiliyin müasir cəmiyyətin aktual problemləri
ilə əlaqələndirilməsini təmin etməkdir.”
Proqramda nəzərdə
tutulan müddəaların yerinə yetirilməsi
üçün AMEA, Təhsil Nazirliyi, Ədliyyə Nazirliyi,
Xarici İşlər Nazirliyi, Mədəniyyət və Turizm
Nazirliyi, Rabitə və İnformasiya Texnologiyaları Nazirliyi,
İqtisadi İnkişaf Nazirliyi, Dövlət Gömrük
Komitəsi, Əmlak Məsələləri üzrə
Dövlət Komitəsi, Diasporla İş üzrə Dövlət
Komitəsi, Mətbuat Şurası, Milli Televiziya və Radio
Şurası kimi qurumların qarşısına konkret vəzifələr
qoyulmuşdur.
Müstəqillik
illərində ana dilimizin dövlət dili statusunun təmin
edilməsi üçün qeyd etdiyimiz rəsmi sənədlərdən
əlavə, bir sıra mühüm əməli tədbirlər
də həyata keçirilib. Bu baxımdan ali məktəblərə
qəbul zamanı Azərbaycan dili üzrə imtahanın
bütün ixtisas qrupları üçün mütləq
olmasını, rus bölməsi üzrə orta məktəblərin
buraxılış, ali məktəblərin qəbul
imtahanlarında Azərbaycan dili üzrə sualların zəruri
xarakter daşımasını, telekanallarda veriliş və
filmlərin Azərbaycan dilində yayınlanmasını
xüsusi vurğulamaq lazımdır.
Görülən tədbirlərin praktik nəticələri
də göz önündədir. Ölkəmizdə
toplu halında yaşayan digər xalqların (milli
azlıqların) ünsiyyət vasitəsi kimi Azərbaycan
dilindən istifadə edilməsi nəzərəçarpacaq
qədər artmışdır. Əvvəllər Azərbaycan
dilində danışa bilməyən, yaxud danışmaq istəməyən
çoxlu sayda ictimai xadimlər, siyasətçilər,
ziyalılar, sənətçilər, məmurlar, sıravi vətəndaşlar
indi bu dildə danışırlar (ən azı buna cəhd
edirlər). Ancaq ana dilimizin taleyinə maksimum tələbkarlıq
mövqeyindən yanaşmaq zərurəti göstərir ki, bütün
bunlar hələ kifayət deyildir. Görüləsi
işlər hələ də çoxdur.
Dövlət dilinin işlədilməsinə biganə
münasibətə bütün sahələrdə qəti
olaraq son qoyulmalıdır. Bu dili işlətməyin
şərəfliliyini, nüfuz və hörmət gətirdiyini
insanların beyninə yeritmək, ictimai şüurun
atributuna, ümumi davranış normasına çevirmək
lazımdır.
Dilin böyük ictimai-siyasi hadisə və mənəvi
həyatımızın mühüm amili olduğunu nəzərə
almayan bəzi mətbuat orqanlarında, telekanallarda, elektron
informasiya vasitələrində ədəbi dil normalarının
pozulması halları və hətta ictimai rəyin ziddinə
olaraq, Dövlət Proqramının tələblərinə
müqavimət cəhdləri müşahidə olunur. Tərcümə
və dublyaj nümunələrinin mətni dilimizin zəngin
ifadə imkanları ilə müqayisə edilməyəcək
qədər aşağı səviyyədədir. Küçə və meydanlardakı bir sıra
reklam lövhələrində, müxtəlif müəssisələrin
ad göstəricilərində, digər tərtibat elementlərində
Azərbaycan dilinin leksik və qrammatik normaları, dövlət
dilinin tətbiqi prinsipləri kobudcasına pozulur.
Bir çox hallarda dilimizin tarixinə və mənşəyinə
dair səsləndirilən yanlış və qərəzli
mülahizələrə vaxtı-vaxtında tutarlı cavab
verilmir. Bəzi
hallarda elmi tədqiqatlar üçün müasir dünya dilçiliyinin nəzəri
səviyyəsindən geri qalan, heç bir ciddi praktik əhəmiyyət
daşımayan bəsit mövzular seçilir.
Azərbaycan dilində müasir dövr üçün
zəruri kommunikasiya vasitəsi sayılan internet
resurslarının azlığı, onlarda Azərbaycanın
tarixi və müasir həqiqətlərinin kifayət qədər
əks olunmaması, dilimizi öyrənmək istəyən əcnəbilər
üçün tədris vəsaitlərinin müasir tələblərə
cavab verməməsi real problemlərdir.
Bütün
bu çatışmazlıqların aradan
qaldırılması məqsədilə Dövlət
Proqramında dövlətimizin başlıca rəmzlərindən
olan ana dilimizin istifadəsinə və tədqiqinə dövlət
qayğısının artırılmasını, ana dilimizin
öyrənilməsi və tədrisi sahəsində vəziyyətin
yaxşılaşdırılmasını, dilçi mütəxəssislərin
elmi yaradıcılıq axtarışlarının
stimullaşdırılmasını, ümumilikdə
qloballaşma şəraitində ana dilimizin dövrün tələblərinə
uyğun istifadəsini təmin edəcək vəzifələr
irəli sürülür.
Azərbaycan torpağı bizim maddi Vətənimiz
olduğu kimi, Azərbaycan dili də mənəvi Vətənimizdir. Dövlət
dilinin hüdudlarının qorunması dövlət sərhədlərinin
qorunması qədər vacib məsələdir və
ümummilli vəzifə kimi dərk olunmalıdır.
Azərbaycan Respublikasının
Prezidenti İlham Əliyevin “Azərbaycan xalqının
ümummilli lideri Heydər Əliyevin 90 illik yubileyi
haqqında” 21 yanvar 2013-cü il tarixli sərəncamında
deyilir: “Ana dilimizin dövlət dili kimi tətbiqində, onun
imkanlarının genişləndirilməsi və Azərbaycan
xalqının ən böyük milli sərvəti kimi dəyərləndirilməsində
Heydər Əliyev şəxsiyyətinin rolu
danılmazdır”. Azərbaycan dövlətinin
dil siyasəti ümummilli liderimiz Heydər Əliyevin müəyyənləşdirdiyi
bu prinsipə əsaslanır.
İlham ABBASOV
Xalq qəzeti.- 2013.- 2 avqust.- S. 5.