Şərəfli
ömür yolu
Azərbaycan
tarixinə əbədi həkk olunmuş böyük şəxsiyyət
Görkəmli rus yazıçısı Lermontovun sözüdür: əgər bir insanın həyatını əvvəldən sonadək yazıya köçürməyi bacarsan, bu, hansısa bir xalqın tarixindən daha maraqlı olar. Üzərinə götürdüyü missiya ilə xalqı, dövləti üçün faydalı olmağın məsuliyyətini başa düşənlərlə yanaşı, bunu alın yazısı, kimi qəbul edərək özünün həyat amalına çevirənlər böyük şəxsiyyətlərdir. Həm də ona görə ki, tarixi proseslər bu şəxsiyyətləri ardınca apara bilmir, əksinə, onlar özləri dərk edilmiş məsuliyyətdən doğan cahanşümul fəaliyyətləri ilə yeni bir tarixin müəllifinə çevrilirlər. Bununla da, əslində, adlarını yaratmış olduqları tarixin şərəf salnaməsinə həkk edir, ədəbiyaşarlıq qazanırlar.
90
illik yubileyi ölkəmizdə və onun hüdudlarından kənarda
təntənə ilə qeyd olunan ümummilli lider Heydər Əliyev
Azərbaycan xalqı üçün məhz belə bir
fenomenal şəxsiyyətdir. Ulu öndər zəngin və
mənalı həyatı, şərəfli idarəçilik
missiyası ilə Azərbaycanın yarım əsrlik tarixinin
böyük yaradıcısı, yönləndiricisidir.
Böyuk strateq xalqı və dövləti
qarşısındakı müqayisəyəgəlməz xidmətləri
ilə təkcə böyük tarixi epoxanın
yaradıcısı yox, həm də alternativi olmayan mütərəqqi
inkişaf yolunun müəllifidir. Heydər Əliyevin şərəfli
ömür yolu, taleyi respublikanın yarım əsrə bərabər
tərəqqi və yüksəliş dövrü ilə
ayrılmaz surətdə bağlıdır.
Möhtərəm
Prezidentimiz İlham Əliyevin 21 yanvar 2013-cü il tarixli “Azərbaycan
xalqının ümummilli lideri Heydər Əliyevin 90 illik
yubileyi haqqında” sərəncamında deyilir: “Ulu öndər
Heydər Əliyev şəxsiyyətinin Azərbaycan dövlətçilik
tarixində müstəsna yeri vardır. Azərbaycançılıq
məfkurəsinin parlaq daşıyıcısı kimi Heydər
Əliyev öz müdrik siyasəti, dönməz əqidəsi
və tarixi uzaqgörənliyi sayəsində milli dövlətçilik
ideyasının gerçəkləşdirilməsinə,
müasir Azərbaycan dövlətinin qurulmasına və
xalqımızın müstəqillik arzusuna çatmasına
nail olmuşdur”.
Azərbaycanın
son 20 ildə keçdiyi yolu, sadəcə, müstəqillik
dövrünün uğurları kimi məhdudlaşdıranlarla
tam mənada razılaşmaq olmur. Bu
gün obyektivlik hissini itirməyən tarixçilər də
etiraf edirlər ki, SSRİ kimi nəhəng imperiyanın
süqutuna, Azərbaycanın dövlət müstəqilliyinin
bərpasına gətirib çıxaran keşməkeşli
və uzun mübarizə tarixinin ötən əsrin 70-ci illərinin
əvvəllərindən başlaması da ümummilli
lider Heydər Əliyevin əvəzsiz xidmətləri ilə
bağlıdır. Məhz Heydər Əliyev
dühası cümhuriyyətin süqutundan sonra siyasi
reallıqdan çıxıb ideya formasında, azərbaycanlıların
istiqlal duyğularında qığılcım kimi közərən
milli dövlətçilik düşüncəsini – ötən
əsrin 70-ci illərinin əvvəllərindən
başlamaqla, əsrin sonlarına doğru – müstəqil
Azərbaycan dövləti kimi əzəmətli
reallığa qovuşdurmuşdur. Eyni zamanda, böyük fədakarlıqlar
hesabına qurub-yaratdığı bu dövlətin
sarsılmazlığını, demokratik yüksəlişini,
Azərbaycanın müstəqilliyinin əbədiliyini,
daimiliyini, dönməzliyini təmin etmişdir.
Həmin dövrün inkişaf salnaməsini kino lenti tək gözlərimiz önündə canlandırsaq, istər-istəməz, bu qənaəti bölüşməli olacağıq: Azərbaycanın müstəqil dövlət quruculuğuna aparan yolu, əslində, 1969-cu ildən etibarən, yəni Heydər Əliyevin Azərbaycana rəhbərliyə gəlişindən sonra başlanmışdır. Məhz bu mərhələdən Azərbaycan cəmiyyəti Heydər Əliyevin göstərdiyi səylər nəticəsində yeni inkişaf parametrləri qazanaraq özünün daha dinamik inkişaf mərhələsinə qədəm qoymuşdur. Həmin dövrdən başlayan böyük tarixi mərhələdə Heydər Əliyev ideyaları Azərbaycanın həyatının başlıca gerçəkliyinə, inkişafın təməl daşına çevrilmişdir.
Azərbaycana
rəhbərlik etdiyi birinci dövrdə Heydər Əliyev
ölkədə milli ruhun və azərbaycançılığın
kommunizm ideologiyası çərçivəsində
sıxışdırılmasının
qarşısını alaraq onun dirçəldilməsi
istiqamətində mövcud imkanlardan maksimum dərəcədə
istifadə etmişdir. Ulu öndər gənc nəslin ideoloji
sistemin zəncirlərindən xilas edilməsi, xalqın tarixi
yaddaşının özünə qaytarılması kimi
ideoloji təməl prinsiplər əsasında milli ruhun hədsiz
yüksəlişini təmin etmiş, millətin qəlbində
illərdən bəri sıxışdırılıb
qalmış milli dövlətçilik ideyasının gələcəkdə
böyük hərəkətverici qüvvəyə
çevrilməsi üçün münbit zəmin
formalaşdırmışdır.
Həmin
dövrdə qarşıya qoyulmuş bu məqsədlərə
nail olmaq üçün Azərbaycanın iqtisadi
potensialının artırılmasının, onun SSRİ məkanında
bırincilər cərgəsinə
çıxarılmasının vacibliyini əvvəlcədən
görən Heydər Əliyev ölkədə
genişmiqyaslı dəyışikliklərə start
vermişdir. Eyni zamanda, iqtisadi və sosial sahələrdə
dərin struktur islahatları aparmış, xalqın maddi rifah
halının keyfiyyətcə yeni mərhələyə
keçməsinə şərait yaratmışdır. Heydər
Əliyev yaxşı bilirdi ki, iqtisadi cəhətdən azad
olmayan millətin siyasi müstəqılliyindən söhbət
gedə bilməz. Məhz Heydər Əliyevin səyi ilə
SSRİ hökuməti Azərbaycanla əlaqədar hərtərəfli
yüksəlişi və intensiv inkişafı nəzərdə
tutan mühüm qərarlar qəbul etmişdir. O dövrdə Azərbaycan xalqı
üçün, sözün əsl mənasında, tarixi əhəmiyyət
daşıyan bu mühüm qərarlar 70-80-ci illər
arasında və daha sonrakı perspektivdə ölkənin
sosial-iqtisadi inkişafının əsas istiqamətləri
üzrə kompleks məsələləri müəyyənləşdirmişdir.
Cəsarətlə söyləmək
mümkündür ki, Azərbaycanın iqtisadi müstəqilliyi,
onun xarici iqtisadi əlaqələrinin sistemli olaraq genişlənməsi
və dünya iqtisadiyyatına daha dərin şəkildə
inteqrasiya prosesi hələ 1970-1980-ci illərdə Heydər Əliyev
tərəfindən təməli qoyulmuş potensiala əsaslanır.
Hakimiyyətə gəldikdən sonra Heydər Əliyevin
ilk günlərdən başlayaraq diqqət yetirdiyi məsələlər
təkcə iqtisadi potensialın artırılması ilə məhdudlaşmırdı.
Bu dövrdə dahi rəhbər milli dilin inkişaf etdirilməsinə,
dövlət müəssisələri də daxil olmaqla,
ictimai-siyasi həyatda geniş istifadəsinə ciddi fikir
verirdi. 1978-ci ildə qəbul edilmiş Konstitusiyada Azərbaycan
dilinin dövlət dili kimi təsbit olunması Heydər Əliyevin
müdrikliyinin və dahiyanə uzaqgörənliyinin parlaq
nümunəsi idi.
Ulu öndərin bilavasitə təşəbbüsü və mübarizəsi nəticəsində Azərbaycan dilinin dövlət dili olması haqqında müddəa Azərbaycanın 1978-ci il Konstitusiyasında birmənalı göstərildi. Konstitusiyanın 73-cü maddəsində “Azərbaycanın dövlət dili Azərbaycan dilidir” müddəası təsbit edildi. Heydər Əliyev çox sonralar - 1995-ci il oktyabrın 31-də Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Komissiyasının iclasında demişdir: “Ancaq bu maddə Moskvada çox böyük etiraza səbəb oldu. Belə izah edirdilər ki, başqa respublikalarda bu yoxdur, buna ehtiyac yoxdur... Ancaq o vaxt mən Sovetlər İttifaqının rəhbərliyi ilə, Kommunist Partiyasının rəhbərliyi ilə çox gərgin danışıqlar apardım. Sübut etməyə çalışdım ki, biz dövlət dilinin Azərbaycan dili olduğunu da öz Konstitusiyamıza yazmalıyıq və yazacağıq”.
Böyük
strateq Heydər Əliyev həmin dövrdə dövlət
idarəetmə strukturlarında, xüsusən də, yüksək
vəzifələrdə çalışan məmurların
azərbaycanlı olmasına diqqət yetirir, bununla əlaqədar
konkret addımlar atırdı. Azərbaycançılıq
məfkurəsinin genişləndirilməsi və ictimai şüurda daha dərin iz buraxması
üçün Heydər Əliyev yaradıcı
insanların sərbəst düşünməsinə və
fikirlərini azad şəkildə ifadə etməsinə, beləliklə,
milli-mənəvi idealın yüksəldilməsi
üçün də lazımi mühit
formalaşdırılmasına çalışırdı.
Bu isə, öz növbəsində, Azərbaycanın
dövlətçilik tarixində suverenliyi, müstəqilliyi
təmin edən dəyərlərə aparan yolları tapmaq
imkanı verən şərait yaratmışdı. Heydər Əliyev
cəsarətinin formalaşdırdığı bu şərait
yüzlərlə azərbaycanlı ziyalını sovet totalitarizminin
repressiya maşınından xilas etmişdi. Halbuki, Sovetlər
İttifaqının bir çox başqa respublikalarında həmin
dövrdə milli məfkurədən çıxış edən
elm və mədəniyyət xadimlərinə, ziyalılara
qarşı təqib və təhdidlər özünü
aşkar hiss etdirirdi. Həmin illərdə respublikada nəinki dissident hərəkatı
olmamış, əksinə, ulu öndər Heydər Əliyev
milli ziyalı elitasını sovet rejiminin sərt
repressiyalarından, təqiblərindən qorumaqla, bu yolda
bütün çətinliklərə mərdliklə sinə
gərməklə, əslində, Azərbaycan xalqının
genefondunu hifz etmişdir. 1937-ci ildə repressiyaya məruz qalaraq Sibirə sürgün olunmuş
görkəmli dramaturq Hüseyn Cavidin nəşini uzaq Sibirdən
Azərbaycana gətirmək üçün
apardığı mübarizə də ulu öndərin milli
irsə nə qədər sayğı və ehtiramla
yanaşan, heç bir siyasi riskdən çəkinməyən
şəxsiyyət olduğunu bir daha təsdiqləyir.
Ulu öndər nitqlərinin birində bildirirdi ki, “1937-ci ildə
”millətçilikdə" ittiham edilərək
sürgün olunan ölməz dramaturqumuz Hüseyn Cavidin nəşini
uzaq Sibirdən Azərbaycana gətirmək asan iş deyildi.
Bu, böyük iradə, cəsarət tələb edirdi. Ancaq
xalqımıza, millətimizə, mədəniyyətimizə,
ədəbiyyatımıza olan sədaqət, sevgi mənə
belə bir cəsarət göstərməyə imkan verdi”.
Bütün
bunlar Heydər Əliyevli Azərbaycanın 70-80-ci illərdəki
uğurlarıdır. 80-ci illərin sonu
90-cı illərin əvvəllərini - Heydər Əliyevsiz
Azərbaycanı göz önünə gətirmək, müəyyən
tarixi gerçəkliklərə nəzər salmaq isə
olduqca ağır və üzücüdür. Xüsusən də 1991-1993-cü illərin
gerçəklikləri bir həqiqəti ortaya qoydu ki,
müstəqillik nemətinə qovuşan hər bir xalq ilkin mərhələdə
onu qoruyub saxlamaq, möhkəmləndirmək, dövlətin gələcək
inkişafına etibarlı bünövrə hazırlamaq kimi
məsuliyyətli və çətin mərhələni
də keçməyi bacarmalıdır. 1991-ci ildən
1993-cü ilin iyununadək bütövlükdə yeni müstəqil
dövlətin taleyi ciddi sual altında idi. Əgər Azərbaycan
Xalq Cümhuriyyəti əsrin əvvəllərində cəmi
23 ay yaşamışdısa, əsrin sonlarında dövlət müstəqilliyini bərpa edən
Azərbaycan cəmi 17-18 aya nəinki müstəqilliyini,
bütövlükdə dövlətçiliyini itirmək,
parçalanmaq, dövlət kimi siyasi səhnədən silinmək
təhlükəsi ilə üzləşmişdi.
Müəyyən
ekstremal situasiyalarda tarixi inkişafın diktə etdiyi
ictimai-siyasi şərait hər bir şəxsiyyətin və
liderin nəyə qadir olduğunu qabarıq şəkildə
üzə çıxarır. Bu mənada əminliklə demək
olar ki, ulu öndər ötən əsrin 90-cı illərinin
əvvəllərində Azərbaycanda cərəyan edən
mürəkkəb və ziddiyyətli ictimai-siyasi proseslərə
də qətiyyən biganə qalmamış, hələ
Naxçıvan Ali Sovetinə rəhbərlik etdiyi vaxtlarda əsil
vətənpərvərliklə, lider təəssübkeşliyi
ilə milli müstəqilliyin qazanılmasında yaxından
iştırak etmişdir.
Vaxtilə bilavasitə şahidi və iştirakçısı olduğumuz tarixi prosesləri yada salaraq əminliklə deyə bilərik ki, respublikada geniş vüsət almış milli azadlıq hərəkatı ilə eyni dövrdə xalqda milli heysiyyatı, özünüdərki daha da gücləndirən, milli dövlət rəmzlərinə hörmət təlqin edən genişmiqyaslı addımlar məhz ulu öndər Heydər Əliyevin keçmiş Naxçıvan Muxtar Sovet Sosialist Respublikasına rəhbərlik etdiyi dövrdə atılmışdır. Belə ki, Naxçıvan Muxtar Respublikası Ali Sovetinin 1990-cı il 19 yanvar tarixli qərarı ilə Azərbaycanın üçrəngli bayrağı rəsmi olaraq Naxçıvan Ali Sovetinin binası üzərində ucaldılmışdır. Həmin qərar səkkiz gün sonra Azərbaycan SSR Ali Soveti tərəfindən ləğv edilsə də, ulu öndər bu istiqamətdəki vətənpərvər səylərini israrla, əzmlə davam etdirmişdir. Nəhayət, muxtar respublikanın ali orqanının 1990-cı il noyabrın 17-də keçirilmiş sessiyasında Azərbaycanın milli dövlət dirçəlişi prosesinin həyata keçirilməsi məsələsi geniş müzakirə olunmuş, Naxçıvan MSSR-in adından “sovet” və “sosialist” sözləri çıxarılmış, onun Naxçıvan Muxtar Respublikası adlandırılması barədə tarixi qərar verilmişdir. Sessiyada, həmçinin Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti dövründə ucaldılmış üçrəngli bayrağın bərpası, onun Naxçıvan Muxtar Respublikasının dövlət bayrağı kimi qəbul olunması haqqında tarixi qərar qəbul edilmişdir.
1990-1992-ci
illərdə – Heydər Əliyevsiz Azərbaycanda hakimiyyətdə
xalqın etimad göstərdiyi siyasi qüvvənin olmaması
ilkin mərhələdə özünü ciddi problem kimi
göstərmiş, ölkədə ictimai-siyasi
böhranın, iqtisadi tənəzzülün dərinləşməsinə,
vətəndaşların hüquq və
azadlıqlarının addımbaşına pozulmasına,
dövlətçiliyə potensial təhdid olan cinayətkar
qruplaşmaların baş qaldırmasına gətirib
çıxarmışdı. O zamankı
böhranlı və ağır şəraitdə
respublikanın gələcəyini düşünən,
reallığı adekvat qiymətləndirməyi bacaran
nüfuzlu ziyalılarla yanaşı, biz gənclər də
xalqın düçar olduğu bəlalardan qurtulması
üçün çıxış yolunu məhz ulu öndər
Heydər Əliyevin böyük siyasətə
qayıdışında görürdük. Ağır
vəziyyətdən cana doymuş insanlarla birgə
böyük strateq Heydər Əliyevin hakimiyyətə gəlişini
əngəlləmək üçün Konstitusiyaya daxil
edilmiş qondarma yaş senzinin ləğvi üçün
respublikanın müxtəlif bölgələrində mitinqlər
təşkil edir, böyük strateqin yenidən böyük
siyasətə qayıdışını təkidlə
istəyirdik.
Respublikanın
mütərəqqi fikirli ziyalıları 1992-ci ilin iyun
ayında yeni siyasi mübarizə yolu seçərək
ümummilli liderin rəhbərliyi ilə yeni partiya yaratmaq qərarına
gəldilər. Həmin ziyalılar oktyabr ayının
16-da ulu öndər Heydər Əliyevə Yeni Azərbaycan
Partiyasının yaradılması xahişi ilə müraciət
etdilər. Oktyabrın 24-də ulu öndərin
ziyalıların müraciətinə verdiyi müsbət cavab
isə Heydər Əliyevin yaranmış vəziyyətdə
böyük məsuliyyətin altına girməkdən çəkinməyən,
cəsarətli və qətiyyətli lider olduğunu bir daha təsdiqlədi.
Cavab məktubunda ziyalıların haqlı
narahatlığını və həyəcanını
bölüşən Heydər Əliyev yaranmış vəziyyətdən
çıxış yollarını da böyük
müdriklik və uzaqgörənliklə göstərirdi.
Əsl
lider bütünlükdə mühitdən asılı olan
adamlardan onunla seçilir ki, ətrafda baş verən hadisə
və proseslərə münasibətdə passiv
müşahidəçi mövqeyindən
çıxış edərək biganəlik, laqeydlik
göstərmir. Heydər Əliyev
fenomeninin siyasi iradəsi, düşüncəsinin dinamizmi,
dünyada gedən prosesləri anlamaq, təhlil edib modelləşdirmək
və siyasi davranışın ən əlverişli sxemlərini
reallaşdırmaq qabiliyyəti 1993-cü ilin iyunundan etibarən
Azərbaycanı xaos və anarxiya mühitindən, vətəndaş
müharibəsi təhlükəsindən xilas edib, sabit
inkişaf yoluna çıxarmışdır. Böyük
strateq iqtisadi və hüquqi islahatların paralelliyini təmin
etməklə məhz bu prinsipə əsaslanmışdır
ki, hüquqi dövlət insanların birgə fəaliyyətinin
təşkili və tənzimlənməsinin mühüm
amili, onların qarşılıqlı münasibətlərinin
qaydaya salınmasının, cəmiyyətdə
nizam-intizamın və sabitliyin təmini vasitəsidir.
Siyasi
liderin gücü və qüdrəti onun elan etdiyi məqsəd
və vəzifələrin, ideoloji prinsiplərin cəlbediciliyi
ilə deyil, ilk növbədə, qarşıya qoyduğu vəzifələri
real həyatda tətbiq imkanları ilə
ölçülür. Ulu öndər
Heydər Əliyev də təcrübəli dövlət
xadimi və hakimiyyət ustadı olaraq Azərbaycan
xalqının milli mentaliteti və
dünyagörüşü ilə uzlaşan, reallığa
adekvat olan milli inkişaf strategiyası seçmiş, iqtisadi
modernləşməyə və siyasi liberallaşmaya xidmət
edən çoxşaxəli islahatlar həyata
keçirmişdir. Həmin dövrdə Qərbin
aparıcı şirkətləri müharibə şəraitində,
eləcə də iqtisadi tənəzzül mərhələsini
yaşayan Azərbaycana investisiyaların
yatırılmasına tərəddüd edir, bunu riskli
sayırdılar. Belə bir şəraitdə “Əsrin
müqaviləsi”nin imzalanmasına nail olmaq, Qərb şirkətlərini
sərmayə qoyuluşlarının
etibarlılığına inandırmaq son dərəcə
çətin idi. Bu istiqamətdə gərgin danışıqların
uğurla yekunlaşması isə məhz ulu öndərin
şəxsi liderlik keyfiyyətləri, sözünə
bütövlüyü, biznes və siyasət etikasına
sadiqliyi ilə şərtlənirdi.
Bu mərhələdən
iqtisadi, siyasi, hüquqi və digər sahələrdə
kompleks islahatlar həyata keçirən, ölkənin milli
iqtisadi inkişaf modelinin xüsusiyyətlərini elmi şəkildə
açıqlayan, yeni neft strategiyasını irəli sürən,
cəmiyyətdə sabitliyin qarantı olan orta təbəqənin—sahibkarlar
sinfinin formalaşması yönümündə ardıcıl
addımlar atan ümummilli lider Heydər Əliyev dövlət
müstəqilliyinin möhkəmləndirilməsini və Azərbaycanın
davamlı inkişaf yoluna çıxarılmasını həmin
dövrün başlıca milli ideyasına
çevirmişdir. Bu ideya respublikanın demokratik, hüquqi,
dünyəvi dövlətə çevrilməsi, ərazi
bütövlüyü və suverenliyinin bərpası, beynəlxalq
miqyasda mənafelərinin etibarlı şəkildə
qorunması kimi ümdə məqsədləri özündə
ehtiva etmişdir.
Dahi
öndər Azərbaycanı daim inkişaf edən, müasir
görmək istədiyindən xalqın gələcək
taleyinə biganə qalmamış, müasirləşmə xəttini
özündən sonra layiqincə davam etdirəcək
müasir düşüncəli, yüksək idarəetmə
və təşkilatçılıq qabiliyyətinə malik
müasir ruhlu lider yetişdirmişdir. Əgər Heydər Əliyevin
müasirləşmə siyasəti ötən əsrin 70-ci
illərindən etibarən Azərbaycanı keçmiş
SSRİ-nin qabaqcıl ölkəsinə çevirmişdisə,
eyni zamanda, 90-cı illərdə xoas və tərəqqidən
inkişafa doğru mükəmməl strategiyanı təmin
etmişdisə, onun layiqli davamçısı cənab
İlham Əliyevin yürütdüyü modernləşmə
kursu respublikamızın milli inkişaf modelinin
formalaşmasını şərtləndirmişdir.
Ötən
10 ildə ulu öndərin yürütdüyü siyasəti
bütün sahələrdə uğurla davam etdirən
Prezident İlham Əliyevin iqtisadi siyasətinin əsasında
məhz “Güclü dövlət, sosial rifah” tezisi dayanır.
Bu da təsadüfi deyildir - güclü iqtisadiyyat
qurmadan güclü dövlətə nail olmaq, insanların
yüksək sosial rifahını təmin etmək
qeyri-mümkündür. Neft gəlirlərinin
iqtisadiyyatın vacib sahələrinə, xüsusən də
qeyri-neft sektoruna, istehsal sahibkarlığına yönəldilməsi,
yeni müəssisələrin açılması yolu ilə
işsizlik probleminin aradan qaldırılması, bir sözlə,
əhalinin sosial müdafiə tədbirlərinin gücləndirilməsi
Azərbaycanda həyata keçirilən
sosialyönümlü iqtisadi siyasətin ana xəttini təşkil
edir. Dövlət başçısı iqtisadi inkişafa
yalnız neft amili hesabına nail olmağı məqbul
saymayaraq tarazlı və davamlı tərəqqi naminə
qeyri-neft sektoruna xüsusi diqqət yetirilməsinin vacibliyini
önə çəkir. Bu siyasət neftdən
asılılığı azaltmaqla ölkədəki dinamik
iqtisadi inkişaf tempini sabit saxlamağa imkan verən fundamental
əsasların yaradılmasını nəzərdə tutur.
Prezident
İlham Əliyevin son 10 ildə ölkəyə rəhbərliyinin
ən parlaq nəticəsi ondan ibarətdir ki, bu gün Azərbaycan,
sözün əsl mənasında, tam müstəqil siyasət
yürüdən ölkədir. Bu gün
müstəqil Azərbaycan dövlətinin öz siyasi dəst-xətti,
dövlətçilik siması, inkişaf yolu vardır.
Ölkə iqtidarının milli maraqlara əsaslanan siyasəti,
iqtisadi inkişaf və demokratikləşdirmə, hüquqi
dövlət quruculuğu, effektiv diplomatiya istiqamətində
ardıcıl və məqsədyönlü fəaliyyəti
də məhz milli müstəqilliyin praktik surətdə
gerçəkləşdirilməsini təmin etmişdir.
Keçid dövrünü geridə qoyan respublikanın iqtisadi inkişafı son illərdə keyfiyyətcə yeni mərhələyə qədəm qoymuşdur. Bu mərhələdə əsas məqsədlərdən biri də milli iqtisadiyyatın rəqabət qabiliyyətliliyinin yüksəldilməsinə və dünya təsərrüfat sisteminə səmərəli inteqrasiyasına nail olmaqla ölkədə dinamik sosial-iqtisadi inkişafın davamlılığını təmin etməkdən ibarətdir. Son illər dövlət başçısının imzaladığı fərmanlarda, təsdiq etdiyi dövlət proqramlarında bu hədəfin reallaşması üçün yerinə yetirilməsi zəruri olan vəzifələr müəyyənləşdirilmişdir. “Azərbaycan 2020: gələcəyə baxış” İnkişaf Konsepsiyasının hazırlanmasında məqsəd də respublika iqtisadiyyatındakı pozitiv meyilləri daha da sürətləndirmək və mövcud potensialı davamlı inkişaf naminə tam səfərbər etməkdir.
Əlbəttə, gələcəyə dair baxışlar, strategiyalar nə qədər mükəmməl olsa da, onların taleyi, həyata keçirilməsi gözlənilməz hadisələrdən, ssenarilərdən deyil, bütün hallarda lider missiyasından—qərarların qəbulundan asılı olur. Azərbaycan öz inkişafının dönüş mərhələsində yaşayır və bunu mümkün edən isə düzgün hədəflər və onların davamlı reallaşdırılmasından irəli gələn nəticələrdir. Bu siyasətin gedişində yalnız konkret ölkə miqyasında deyil, bütövlükdə regionda və dünyada proseslərin axarını yeni məcraya yönəldə biləcək tarixi qərarlar verilir. Konsepsiyada nəzərdə tutulmuş tədbirlərin icrası nəticəsində 2020-ci ilədək ölkədə adambaşına düşən ÜDM-in həcminin iki dəfədən çox artaraq 13 min ABŞ dollarına çatdırılacağı gözlənilir. Həmin dövrədək Azərbaycanın Dünya Bankının adambaşına düşən Ümumi Milli Gəlir təsnifatına görə “yuxarı orta gəlirli ölkələr” arasında və BMT İnkişaf Proqramının İnsan İnkişafı ilə bağlı təsnifatına əsasən “yüksək insan inkişafı” ölkələri qrupunda üst sıralara yüksəlməsi hədəflənir.
Bəli,
əsl siyasətçi mümkün olmayanı
reallaşdırmaq qabiliyyəti ilə seçilir. Vəd
vermək mümkündür, lakin onu reallaşdırmamaq ən
cəlbedici ideyaları da insanların gözündən salmaq deməkdir.
Bu mənada, cənab İlham Əliyev hər
cür pafosdan, populizmdən tamamilə uzaq olan, praqmatik, realist
təfəkkürlü liderdir. Ölkə
başçısının elə bir vədi yoxdur ki, ötən
10 ildə bəyanat səviyyəsində,
reallaşmamış qalsın. Əksinə, cəmi 10 ildə
həyata keçirilən islahatların – real
miqyasına, əhəmiyyətinə görə – ən azından onilliklər ərzində
reallaşdırılması mümkündür. Fəqət liderinin yüksək iradəsi, əzmi,
qətiyyəti sayəsində, idarəçilik keyfiyyətləri
sayəsində Azərbaycan bu dövrdə fantastik
görünə biləcək sürətli inkişaf yolu
keçmiş, bir sıra taleyüklü məsələlərin
həllinə nail olmuşdur.
Ümummilli
liderin yeni neft strategiyasının tərkib hissəsi olan
Bakı-Tbilisi-Ceyhan əsas ixrac neft boru kəməri,
Bakı-Tbilisi Ərzurum qaz kəməri istifadəyə
verilmiş, “Ümid”, “Abşeron” kimi perspektivli yataqlar kəşf
olunmuş, Şərqlə Qərbi qovuşduracaq
Bakı-Tbilisi-Qars dəmir yolu xəttinin tikintisinə
başlanılmış, ölkə əhəmiyyətli
yol-nəqliyyat sistemi, infrastruktur
müasirləşdirilmişdir. Xəzərin
karbohidrogen ehtiyatlarının dünya bazarlarına nəqli məqsədilə
boru kəmərlərinin şaxələndirilməsi
respublikamızı bütövlükdə Avropa məkanının
enerji təhlükəsizliyi sisteminin əsas təminatçılarından
birinə çevrilməsini təmin etmişdir. Bu
gün Azərbaycan bütövlükdə MDB və Avropa məkanında
heç bir ölkədən enerji asılılığı
olmayan, müstəqil siyasət yeridən azsaylı dövlətlərdən
biridir. Bu fakt özlüyündə Azərbaycanın
dünya birliyi üçün önəmini daha da
artırmış, respublkamızın Avratlantik strukturlara
inteqrasiya prosesini sürətləndirmişdir.
Bu
gün Azərbaycanın ən müxtəlif bölgələrində
müşahidə olunan abadlıq və inkişaf paytaxtın
Nərimanov rayonunda da qabarıq görünür. Son illərdə müasir tikinti-inşaat
meyarları əsasında, yüksək estetik zövqlə həyata
keçirilən, vətəndaşlarda dərin
razılıq doğuran genişmiqyaslı abadlıq-quruculuq tədbirləri
Nərimanov rayonunun simasını əsaslı dərəcədə
dəyişmişdir. Mühüm inşaat layihələrinin
uğurla gerçəkləşdirilməsi nəticəsində
rayonun küçə və meydanları, prospektləri,
parkları, istirahət məkanları, yolları
abadlaşmış, əksər yaşayış və
inzibati binalarının fasadları müasir görkəm
almışdır.
Möhtərəm
Prezidentimizin birbaşa təşəbbüsü və himayəsi
sayəsində son dövr ərzində Nərimanov rayonunda
mühüm obyektlərin tikintisinin təməli qoyulmuş və
inşası uğurla başa
çatdırılmışdır. Ümumiyyətlə
götürsək, müxtəlif tədbirlərdə,
açılışlarda, təməlqoyma mərasimlərində
iştirakla bağlı son 8 ildə ölkə Prezidenti 30 dəfədən
çox Nərimanov rayonu ərazisində olmuşdur. Prezident İlham Əliyevin birbaşa təşəbbüsü
ilə təməli qoyulan, şəxsi nəzarəti altında
inşa edilən bu obyektlər Nərimanov rayonunun
simasını daha da müasirləşdirmiş və gözəlləşdirmiş,
əhalinin yaşayış səviyyəsinin, sosial
rifahının yüksəldilməsində mühüm rol
oynamışdır. Dövlət
başçısı Nərımanov rayonuna və sakinlərimizə
son 10 il ərzində çoxsaylı səhiyyə və təhsil
müəssisələri, yol ötürücüləri və
yol qovşaqları, piyada keçidləri, parklar, infrastruktur
obyektləri, istehsalat müəssisələri, yeni inzibati
binalar bəxş etmişdir. Heydər Əliyev Mərkəzınin
unikal memarlıq üslubundakı inzibati binası
bütövlükdə müstəqillik tarixinin ən
möhtəşəm tikililərindən biridir.
Rayondakı
inkişaf prosesindən danışarkən, Heydər Əliyev
Fondunun misilsiz qayğısından, böyük himayədarlığından
danışmamaq mümkün deyildir. Çünki
rayonumuzda bu sahədə görülən işlərdə
dövlətin ən yaxın yardımçısı məhz
ulu öndərin adını şərəflə
daşıyan bu fond olmuşdur. Təsadüfi
deyildir ki, fondun prezidenti, YUNESKO və İSESKO-nun xoşməramlı
səfiri, Milli Məclisin deputatı Mehriban xanım Əliyeva
Azərbaycan vətəndaşlarının, xüsusən də
Nərimanov rayonu sakinlərinin inam ünvanına, mərhəmət
və xeyirxahlıq rəmzinə çevrilmişdir. Talassemiya Mərkəzinin, Psixonevroloji Uşaq Evinin,
Kor və zəif görən
uşaqlar üçün musiqi məktəbinin, məktəb
kompleksınin, Z.Əliyeva adına uşaq
bağçasının, parkların və digər bu kimi
obyektlərin Mehriban xanım Əliyevanın təşəbbüsü
ilə Nərimanov rayonu ərazisində istifadəyə
verilməsini sakinlərimiz böyük qədirbilənlik və
sonsuz minnətdarlıqla xatırlayırlar. Fondun prezidenti,
YUNESKO və İSESKO-nun xoşməramlı səfiri, Milli Məclisin
deputatı Mehriban xanım Əliyeva Azərbaycan vətəndaşlarının,
xüsusən də Nərimanov rayonu sakinlərinin inam
ünvanına, mərhəmət və xeyirxahlıq rəmzinə
çevrilmişdir.
Hakimiyyəti xalqın idarəsinə söykənən, onun dəstəyini daim hiss edən ləyaqətli, peşəkar siyasətçi idarə edəndə dövlət daha qüdrətli, vətəndaş daha güvənli olur. Ümummilli liderin müstəqil Azərbaycana rəhbərliyi dövründə yeni meyarlar üzərində köklənmiş mütərəqqi idarəçilik ənənələrinin məhz bu sistem hüdudlarında püxtələşən, Heydər Əliyev siyasi xəttini dönmədən davam etdirməyə qadir peşəkar, intellektli və praqmatik lider tərəfindən idarə olunması Azərbaycanı bütövlükdə Avropada sayılıb-seçilən dövlətə çevirmişdir. İnanırıq ki, Əliyevçilik ənənələrini davam etdirmək üçün İlham Əliyevin ən real şanslara malik olduğunu təsdiqləyən tərəqqi və inkişaf prosesləri qarşıdakı mühüm kampaniya - prezident seçkiləri zamanı ictimai rəyin növbəti dəfə doğru seçimini şərtləndirəcəkdir.
Abdin FƏRZƏLİYEV,
Nərimanov Rayon İcra
Hakimiyyətinin başçısı,
YAP Siyasi
Şurasının üzvü
Xalq qəzeti.- 2013.- 9 may.- S. 3.