Tarixin 1990-cı ili –
Naxçıvanın 17 noyabrı...
Bu həm də üçrəngli bayrağımızın əbədi qayıdış günüdür
Müstəqil Azərbaycanın 1918-ci ildə dövlət rəmzi kimi qəbul edilən bayrağı nə az, nə cox - düz 70 il sonra - 1988-ci ilin 17 noyabırında Azadlıq meydanında (onda Lenin meydanı) qaldırıldı. 100 minlərlə azərbaycanlı Ermənistanın təxribatlarına və Sovet İttifaqının ikili siyasətinə etiraz olaraq o zaman bu meydanda toplaşmışdı. Sovet İttifaqı rəhbərliyinin ermənilərin Dağlıq Qarabağa iddiasına loyal münasibəti və qərəzli mövqeyi Azərbaycan xalqını ayağa qaldırmışdı.
Mitinqin ilk günləri
göstərdi ki, Azərbaycanda hələ
SSRİ-nin heç bir yerində rast gəlinməyən
mübarizə başlayır. Bu, əsl xalq hərəkatı idi. O zaman xalq hərəkatı parçalansa
da, millət öz arzusuna çatdı - 1988-ci il
noyabrın 17-dən başlayan meydan hərəkatı azad
Azərbaycan uğrunda savaşın təməlini
qoydu. Meydan dağıldıqdan sonra həbs olunanlara
qarşı irəli sürülən ittihamlardan biri “əksinqilabi üçrəngli
bayrağın qaldırılması” ittihamı idi. İndi o ittiham və həbslərdən
uzun bir vaxt keçsə də, xalq
və dövlət bu günü ən
yeni tariximizin şərəfli
bir səhifəsi kimi-17 noyabr-
Milli Dirçəliş Günü
kimi yad edir!
Amma ikinci dəfə müstəqilliyimizi
qazanmaq ərəfəsində
üçrəngli bayrağımızın ilk
dəfə rəsmiləşdirilməsi tarixi
iki il sonraya-1990-cı
ilin 17 noyabrının və
Naxçıvanın taleyinə yazılıbmış. 1990-cı
il iyulunda doğma Azərbaycana gəlişini ailə
üzvlərindən başqa heç kimin bilmədiyi keçmiş
sovet rəhbəri Heydər Əliyevin çox keçmədən doğulub-böyüdüyü
Naxçıvana dönüşü olduqca böyük siyasi hadisə kimi
qarşılandı. 20 Yanvar Bakı
qırğınları ilə bağlı ittifaq
və respublika rəhbərlərini ciddi tənqid etdiyinə görə ciddi siyasi təqiblərə
məruz qalması bu böyük
insanı yenidən doğma vətən
torpağına gətirmişdi.
Onu Naxçıvan şəhərindəki
mərkəzi meydanda minlərlə insan ən əziz
adamı kimi
qarşılamışdı. Ayaqları altında qurbanlar kəsilən ümummilli
lider Heydər Əliyev blokada şəraitində
yaşayan naxçıvanlıların son ümid yeri
olmuşdu.
Həmsöhbətim
— Milli Elmlər Akademiyasının vitse-prezidenti,
akademik İsa Həbibbəyli
bildirir ki, onda hadisələrin necə cərəyan edəcəyini
müəyyənləşdirmək olduqca
cətin idi. Adamlar
çaşqınlıq içərisində idi.
Hadisələrin gedişi və
Naxçıvana münasibət
ancaq ümidsizlik
yaradırdı. Naxçıvan o
zamankı ittifaq və respublika
rəhbərlərinin nəzərində arzuedilməz bir məkana çevrilmişdi.
Belə bir məqamda dünya
miqyaslı siyasətçi və tanınmış dövlət
xadimi Heydər Əliyevin
Naxçıvana dönüşü adi hadisə deyildi. Digər
tərəfdən o, siyasi
təqiblərə, vaxtilə yetişdirib partiya və sovet orqanlarında yüksək vəzifə
kürsülərinə çəkdiyi “partiya-sovet
xadimlərinin” laqeydliyi ilə üzləşmiş
və onların haqsız böhtanlarına məruz
qalmışdı.
Naxçıvanda
hadisələrin hansı məcrada getdiyinə yığcam bir nəzər salsaq
görərik ki, muxtar
respublika Azərbaycandan təcrid edilmiş, blokada şəraitinə
salınmış bir vəziyyətdə
yaşasa da, bütün ağrı-acılara sinə gərir
və haqq mübarizəsini davam etdirirdi. 1990-cı ilin 19-20 yanvar gecəsində
“Naxçıvan MSSR-də yaranmış ictimai-siyasi
vəziyyət haqqında” Naxçıvan MSSR Ali
Sovetinin qərarı ilə “Muxtar respublikanın ərazi bütövlüyü
və vətəndaşlarının həyatı təhlükə
qarşısında qaldığından, Qars
müqaviləsinin şərtləri kobud
surətdə pozulduğundan”
Naxçıvan MSSR SSRİ-in tərkibindən
çıxaraq özünü müstəqil
respublika elan etmişdi.
Adamların siyasi coşğunluğu
səngimək bilmirdi. Belə
bir vaxtda Azərbaycan
SSR xalq deputatlarının və yerli xalq deputatları
sovetləri deputatlarının seçkiləri keçirildi. 1990-cı il
30 sentyabr seçkilərində
seçkilərin birinci turunda
Heydər Əlirza oğlu Əliyev 340
nömrəli Nehrəm seçki dairəsindən
Azərbaycan SSR-nin xalq
deputatı, 2 nömrəli M.F.Axundov
seçki dairəsindən
Naxçıvan şəhərinin seçiciləri tərəfindən
isə Naxçıvan MSSR-in xalq deputatı seçildi.
Bütün bunlar hələ
başlanğıc olmaqla ən yeni tariximizin olsa-olsa ön hissəsi idi. Qarşıda hələ çox
böyük işlər dururdu.
Birmənalı olaraq Heydər Əliyevin hakimiyyətə
qayıdışı xalqın
tələbi idi. O vaxtlar
Culfa Rayon Partiya Komitəsinin birinci katibi işləyən mərhum Ənvər Hüseynovun çox boyük inamla söylədiyi
fikirlər indiki kimi
yadımdadır: “Heydər Əliyevin dönüşü təkcə Naxçıvanın yox, həm də bütün
Azərbaycanın xilası olacaq. Ən
yaxın günlərdə Naxçıvan çox
böyük və misli
görünməyən tarixi qərarlara imza atacaq. O gün çox
yaxındadır. Biz bunları görəcəyik,
biz bu hadisələrin təkcə şahidi yox, həm də
iştirakçıları olacağıq”.
Bu söhbətimizdən bir
gün sonra, 17 noyabr 1990-cı ildə Heydər Əliyevin sədrliyi ilə
on ikinci
çağırış Naxçıvan MSSR Ali Sovetinin birinci
sessiyası keçirildi. Həmin
sessiya Heydər Əliyevin sədrliyi ilə
“Naxçıvan MSSR-in adının dəyişdirilməsi
haqqında”, “Naxçıvan MR Ali
Dövlət hakimiyyəti orqanı haqqında”,
“Naxçıvan Muxtar
Respublikasının dövlət rəmzləri haqqında” tarixi qərarlar qəbul etdi.
Siyasi Maarif Evində (indi
Naxçıvan Şəhər İcra
Hakimiyyəti) işinə başlayan Naxçıvan Muxtar
Respublikası Ali Məclisi birinci sessiyasının
iştirakçıları
sırasında “AzərTAc”ın (onda
“Azərinform”) xüsusi müxbiri
kimi mən də var idim. O vaxt Naxçıvan MSSR Ali
Sovetinin şöbə müdiri
(sonralar Naxçıvan MR-n
təhsil naziri) Nazim
Əkbərov tarixi sessiyanı belə
xatırlayır:
- Sessiya
indiyədək keçirilən iclaslardan
əsaslı şəkildə fərqli olduğundan
buna çox ciddi hazırlıq tələb olunurdu və işlər sürətlə gedirdi. İlk dəfə biz Moskva və Bakıdan fərqli
bir iş görməyə
çalışırdıq, çünki
o zamankı Ali Sovetin Rəyasət Heyətinin vəzifəsi
Sov. İKP Mərkəzi
Komitəsinin qəbul etdiyi siyasi xətti qanun
halına salmaqdan ibarət olduğundan
və bu strategiya və
taktika yalnız Moskvada
müəyyən edildiyindən bizə, yəni yerli ali sovetlərə
düşən iş SSRİ Ali Soveti tərəfindən
qəbul edilən qanun və digər qanunvericilik aktlarını kiçicik redaktə etmək, onu
“yerliləşdirmək” idi. Bir çox hallarda “SSRİ” sözü yerinə — müvafiq
olaraq “Azərbaycan SSR”, “Naxçıvan
MSSR”, “SSRİ Ali Soveti”
yerinə — “Azərbaycan SSR Ali Soveti”, “Naxçıvan MSSR”, SSRİ Ali Soveti Rəyasət Heyəti"
əvəzinə — “Azərbaycan SSR Ali Soveti Rəyasət Heyəti”,
“Naxçıvan MSSR Ali Soveti
Rəyasət Heyəti”, “SSRİ qanunları və qanunvericilik aktları” yerinə — “Azərbaycan
SSR qanunları və qanunvericilik
aktları”, “Naxçıvan MSSR qanunları və qanunvericilik aktları” yazılırdı.
Bu dəfə isə mənzərə başqa idi. Azərbaycan
SSR rəhbərliyi hələ də müstəqil qanunlar qəbul etmək istəmirdi.
Naxçıvan MSSR isə SSRİ tərkibində qalmaq fikrində deyildi. Olduqca ciddi bir
ziddiyyət mövcud idi.
Azərbaycan rəhbərliyi Naxçıvanın siyasi iradəsinə müdaxilə edə bilmirdi. Heydər Əliyevin həm
Azərbaycan SSR Ali Sovetinə, həm də
Naxçıvan MSSR Ali Sovetinə deputat seçilməsi, üstəlik, bir neçə nəzərdə tutulmayan adamın Naxçıvandan Azərbaycana
deputat seçilməsi Bakıda rəhbərliyi
çətin vəziyyətə salmışdı.
Nazim Əkbərov sözünə davam edərək deyir ki, noyabrın
17-də sessiya öz
işinə başladı. Bu vaxt çox qəribə,
indiyədək mümkün olmayan bir hadisə baş verdi. Arxivdə Ali Sovetin
sessiya, Rəyasət Heyətinin iclas sənədləri ilə birlikdə həm
də Naxçıvan MSSR-in Dövlət
Bayrağı, simvolik bayrağı və
Naxçıvan MSSR-in təltif edildiyi keçici
qırmızı bayraqlar da
saxlanılırdı. Bayraqlar xarab olmasın deyə xüsusi
tikilmiş örtüklər altında
saxlanılır, sessiyalarda, təntənəli
mərasimlərdə çıxarılıb iclas
salonuna qoyulurdu.
Sessiya günü səhər
mən arxivə girib Naxçıvan MSSR
Dövlət bayrağını Siyasi Maarif Evinə aparmaq istədikdə,
bayrağı tapa bilmədim. Vaxt keçir,
bayraq isə tapılmırdı ki, tapılmırdı. Onun
oğurlanması praktiki baxımdan mümkün idi, lakin izsiz-tozsuz yoxa çıxması mümkün deyildi.
Əlacsız qalıb gilənarı rəngdə, məxmərdən
tikilib ətrafı saçaqlı simvolik bayrağı götürüb
Siyasi Maarif Evinə getdim və onu səhnəyə
qoydum. Sonralar
ağlıma gəldi ki, bayraq
sessiyanın işini pozmaq
üçün “oğurladılıb”, bunun başqa cür izahı yoxdu.
Deputatların təklifi
ilə ağsaqqal deputat
kimi Heydər Əliyev sessiyanın sədri
seçildi və öz
yerini tutdu. Noyabr ayının ortası olmasına baxmayaraq zalda hava bayırdan da soyuq idi. Heydər
Əliyevin də üşüdüyü
hiss olunurdu, kostyumda idi.
Nəhayət,
sesiyanı açdıqdan sonra o bildirdi ki, gündəlikdə
Naxçıvanın və o cümlədən
Azərbaycanın dövlət rəmzləri, birinci
növbədə bayraq məsələsi
durur. Üç təklif var: biri odur ki,
Azərbaycanın milli bayrağı
Naxçıvanda qaldırılsın və Azərbaycanın ali hakimiyyət orqanı qarşısında bu bayrağı qəbul etmək məsələsi
qoyulsun. İkincisi, bu gün qərar qəbul
eləyirik və Azərbaycanın ali
hakimiyyət orqanı qarşısında məsələ
qaldırırıq ki, Azərbaycanın dövlət rəmzlərinə
baxsınlar. Üçüncüsü
də Naxçıvan Muxtar Respublikası
Ali Məclisinin qərarı ilə
Azərbaycan Demokratik Respublikası
üçrəngli milli
bayrağını Naxçıvan Muxtar
Respublikasının dövlət bayrağı kimi qəbul edirik və Azərbaycanın
ali hakimiyyət orqanına bunu
çatdırırıq. Eyni zamanda, Azərbaycanın ali
hakimiyyət orqanı qarşısında məsələ qoyuruq ki, Azərbaycan
Respublikasının dövlət rəmzləri haqqında qərar
qəbul etsin.
İclasda 3-cü təklif qəbul olundu və
Naxçıvan Muxtar Respublikası Ali Məclisinin qərarı ilə Azərbaycan
Demokratik Respublikasının üçrəngli
bayrağı Naxçıvan Muxtar
Respublikasının dövlət bayrağı kimi qəbul olundu! Eyni zamanda, Naxçıvan Muxtar
Respublikasının Ali Məclisi Azərbaycan
Respublikasının ali qanunvericilik
orqanından xahiş etdi
ki, Azərbaycan Respublikasının
dövlət rəmzləri haqqında məsələyə
baxsın və Azərbaycan Respublikasının milli - tarixi ənənələrinə
uyğun olaraq yeni dövlət rəmzləri -
bayrağı, gerbi və himni
qəbul olunsun.
Qərar yekdilliklə qəbul
olundu.
Beləliklə,
həmin gün Naxçıvan MR Ali Məclisinin birinci
sessiyası özünün birinci iclasını tarixi
qərarlar qəbul etməklə başa
çatdırdı. Bu, Azərbaycan
tarixində bu vaxtadək rast
gəlinməyən inqilabi hadisə idi. 1990-cı ilin
yanvarın 19-dan 20-nə keçən gecə
Naxçıvan parlamenti SSRİ-nin tərkibindən
çıxmaq barədə qəbul etdiyi
qərarı ilə SSRİ-nin xəyanətkar
iqtidarına vurduğu zərbədən daha ağırını məhz həmin gün respublikanın adını,
bayrağını dəyişməklə daha
da irəli apardı. Bu,
Heydər Əliyev şəxsiyyətinin, onun
siyasi təcrübəsinin uğurlu nəticəsi idi.
Lakin ən
mühüm olanı bu
idi ki,
Naxçıvan kimi uzaq
və ucqar, həm də Azərbaycandan təcrid
edilmiş, blokada
şəraitinə salınmış qədim Azərbaycan
torpağında həqiqi liderlə xalq birliyinin nələrə qadir
olduğu əyani şəkildə üzə
çıxmışdı. O zaman
ağlıma “El bir olsa, zərbi kərən sındırar”
zərb-məsəli gəlmişdi və ürəyimdən bu əlavə keçmişdi:
“Elin güvəndiyi də elinə-obasına
sahib çıxsa, zərbi təkcə kərən
yox, lap nəhəng
dağı da yerindən oynadar!”
...Onda
çoxlarımızın, bəlkə də, ilk dəfə gördüyümüz
üçrəngli bayraq gurultulu
alqış sədaları altında iclas
zalına gətirildi. Bu 1918-ci ildə müstəqil Azərbaycanın
dövlət rəmzi kimi qəbul edilən
bayrağımızın Naxçıvandan başlayan
ilk rəsmi addımı idi.
Çünki 1990-cı il
yanvarın 19-dan 28-dək bu bayraq Naxçıvan MSSR Ali
Sovetinin binası üzərində
dalğalanmışdı. Lakin Azərbaycan
rəhbərliyi bu bayrağı qəbul
etmək istəmirdi.
Deputatların
həmin gün sevinc
və göz yaşları içərisində
bir-birlərini təbrik etmələri, bəlkə də, tariximizin ən dəyərli, qürurverici
anları idi. Ənvər müəllimin dediyi kimi, Naxçıvan
artıq çox böyük
və misli görünməyən tarixi qərarlara imza atmaqda idi. Sonralar
Naxçıvana ulu öndərlə
görüşə gəlmiş “Xalq qəzeti”nin
(onda “Kommunist”)
müxbirləri Qüdrət Piriyev və
Elman Qədirli ilə gəldiyimiz qənaət
bu gün də əhəmiyyətini
itirməyib: “Naxçıvan Azərbaycanın yeni müstəqillik yoluna
çıxan azadlıq qatarının lokomotivi
və ilhamvericisi idi!”
Həmsöhbətim Nazim Əkbərov o tarixi günü bir daha xatırlayaraq
söyləyir ki, ertəsi gün həftənin bazar
günü idi. Biz idarəyə yığışıb
dünənki sessiyanı müzakirə edirdik.
Məsələ çox ciddi
idi. Naxçıvan Azərbaycan rəhbərliyinin
iradəsinin ziddinə qərarlar qəbul etmişdi.
Həm də elə qərarlar ki, bu qərarların hər biri
SSRİ-nin məhvinə verilən fərmanlar
kimi səslənirdi. Mübarizliyi
ilə məşhur Pribaltika
respublikalarının belə edə bilmədiyini
Naxçıvan parlamenti həyata keçirmişdi.
Həmin sessiyada Naxçıvan Muxtar
Sovet Sosialist
Respublikasının adındakı “Sovet Sosialist” sözləri də
çıxarıldı və muxtar respublikanın yeni
adı qəbul olundu: “Naxçıvan
Muxtar Respublikası”. 1990-cı il noyabrın 17-də Naxçıvan Muxtar Respublikasının Ali
Məclisində Dövlət gerbi ilə
bağlı məsələni müzakirə edərək, Azərbaycan
SSR Ali Soveti
qarşısında Azərbaycanın Dövlət gerbinin hazırlanması üçün
yeni müsabiqənin elan
olunması haqqında vəsatət
qaldırıldı. Naxçıvan MR Ali
Məclisinin birinci sessiyasında
müzakirə olunan mühüm
məsələlərdən biri də
1990-cı il 20 Yanvar
faciəsinə verilən siyasi qiymət idi. 1990-cı ilin 21
noyabrında Naxçıvan MR Ali Məclisi
Heydər Əliyevin işləyib hazırladığı
“1990-cı ilin yanvar
ayında Bakı hadisələrinə siyasi
qiymət verilməsi haqqında” qərarı qəbul etdi.
Beləliklə,
Naxçıvan Muxtar Respublikanın Ali Məclisinin sədri Heydər Əliyevin təşəbbüsü
ilə keçirilən sessiyada
Naxçıvan Muxtar Respublikasının
dövlət bayrağı olaraq
üçrəngli bayrağımız təsdiq edildi. 1995-ci ildə qəbul edilmiş
Konstitusiyada üçrəngli bayraq təsbit edildi və ən nəhayət, 2009-cu ildə
ölkə Prezidentinin 17 noyabr
sərəncamı ilə 9 Noyabr Bayraq Gününün
elan edilməsi ilə rəsmi
haqqını tapdı. İndi bu bayraq milli
kimliyimiz, şan-şöhrətimizdir.
Namiq ƏHMƏDOV,
əməkdar jurnalist,
Həzən bəy Zərdabi mükafatçısı
Xalq
qəzeti.- 2013.- 17 noyabr.- S.3.