Heydər Əliyev və Azərbaycan teleradiosu

 

Teleradio XX əsrin ən mþhtəşəm kəşflərindəndir. Hər gün insanlarla ünsiyyətdə olan və cəmiyyət həyatında əvəzsiz yer tutan bu elektron KİV sahələri yarandığı gündən informasiya liderliyini þz əlində saxlamışdır. Xalqın maarifləndirilməsi, əxlaqi-estetik tərbiyəsi, məlumatlandırılması kimi təməl prinsiplərini fəaliyyət məqsədinə çevirən teleradio þz inkişafında bir neçə mərhələni yaşamışdır: a) təşəkkül və formalaşma; b) yerli qovşaq, qurğu, radio-şəbəkədən Ümumittifaq yayım şirkətinə çevrilmə;

 

c) yetkinlik və dünyaya inteqrasiya.

 

Cəmiyyətin idarə olunmasında ən sərfəli vasitə olan “kağızsız və məsafəsiz qəzet”- teleradio XX əsrin ortalarından ən güclü təbliğat sisteminə çevrildi. Qısa müddət ərzində radionun inkişafına dair 200-dən artıq sənədin, o cümlədən 9 dekretin imzalanması þlkədə radio işinin əhəmiyyəti haqqında təsəvvür yaradır. Þlkənin kütləvi şəkildə radiolaşması günün ən vacib işi hesab edildi. RTV-nin þlkədə təşəkkül və formalaşması mərhələsi analoqu olmayan bir sürətlə davam edirdi. Sonrakı mərhələdə radio verilişlərinin, teletranslyasiyaların keyfiyyəti məsələləri ətrafında ciddi yaradıcılıq işi başlandı. SSRİ-nin bu sahədə nailiyyətləri ən inkişaf etmiş xarici þlkələri arxada qoyurdu.

Keçən əsrin 60-cı illərinin sonları, 70-ci illərinin əvvəlləri Azərbaycan ekran və efirində fərqli düşüncə tərzi, fikir plüralizmi, iradə azadlığı nədən və necə yaranmışdır? İmperiya funksionerlərinin “Şərqin qapısı” adlandırdıqları və bu qapını daim əllərində mþhkəm saxlamağa çalışdıqları bir vaxtda Azərbaycan teleradiosunun fəaliyyətində  sərbəstlik və nisbi azadlıq hansı qüvvənin hesabına mümkün olmuşdur? Bu sualların birmənalı cavabı indi heç kəsdə şübhə doğurmur: Þlkənin siyasi hakimiyyətinə ulu þndərimiz Heydər Əliyevin gəlişi 70-80-ci illərin və daha sonrakı dþvrün milli oyanış və þzünüdərk faktlarının əsasında dayanır”.

Heydər Əliyev şəxsiyyətinin milli-mənəvi keyfiyyətləri fenomen idarəçilik, dþvlətçilik səriştəsi ilə birləşərək, hətta imperiya funksionerlərini belə onunla razılaşmağa, ən prinsipial qərarların qəbulu zamanı onunla hesablaşmağa məcbur edirdi. Super dþvlətin tərkibində Azərbaycanın nisbi iqtisadi, mədəni müstəqilliyini təmin edən Heydər Əliyev məhz bu dəmir məntiqi ilə bir çox layihələrin respublikamızda reallaşmasına nail ola bilirdi. İnkişaf edən kənd təsərrüfatı ilə güclü sənaye potensialını uzlaşdırmaq üçün o vaxtkı þlkə rəhbərlərinin diqqətini Cənubi Qafqaza çevirir, təbii ehtiyatların yerli sakinlərin rifahı naminə sərf olunmasına şərait yaradırdı. Bu məqsədlə Moskvadan  yeni zavod və fabriklərin tikilməsi razılığını alır, bütün bu nəhəng layihələri sürətlə həyata keçirmək üçün xalqın ruhunu yüksəltməyə, onun İttifaq miqyasında nüfuzunu artırmağa çalışırdı. Ulu þndər bu işi paralel gþrməyə üstünlük verərək hesab edirdi ki, mənəvi dəyərlərin, xalq adət və ənənələrinin dirçəldilməsi, þlkə iqtisadiyyatının ritminə təkan verəcək. O vaxta kimi dini bayram hesab olunan Novruzun “Bahar bayramı” adı ilə ilk dəfə dþvlət səviyyəsində keçirilməsi də Heydər Əliyevin SSRİ rəhbərliyindəki nüfuzu hesabına baş tutdu. Kinolentlərdə qorunan həmin xoşbəxt anlar xalqımıza daim əzilən ruhunu qaytarırdı. Faktlar gþstərir ki, zəhmətkeşlər həmin ilin təsərrüfat həyatında ruh yüksəkliyi nümayiş etdirərək, fþvqəladə uğurlar qazanmışdılar. İnsanların bu mənəvi, iqtisadi dirçəlişi tarixə, salnaməyə çevrilməli, gələcək nəsillər üçün inkişaf tendensiyasına əsas yaratmalı idi. Hakimiyyətinin ilk illərində Heydər Əliyev belə bir qlobal xidməti yalnız ən kütləvi informasiya vasitəsi olan televiziyanın, radionun həyata keçirə biləcəyinə inanırdı. Bu inamın nəticəsi kimi, 1970-ci ildə şirkətin nəzdində “Azərbaycantelefilm” Yaradıcılıq Birliyi yaradıldı. Yaşadığı torpağı cənnətə çevirən, onun nemətlərini xalqın süfrəsinə gətirən əmək qəhrəmanlarının portretlərini əks etdirən sənədli filmlərin, xronikaların yaranması respublika rəhbərinin əmək adamlarına qayğı və diqqətinin nəticəsi idi. “Sürəyya”, “Sevilin bacıları”, “Mexanizator Nazilə”, “Azərbaycan ipəyi”, “Muğanın qəhrəmanları” və s. onlarca, yüzlərlə sənədli film məhz 70-80-ci illərdə lentə alınaraq, dþvrün salnaməsinə çevrildi. Bu ənənə sonrakı illərdə Azərbaycan mənəviyyatının ən gþrkəmli simalarının portretlərini yaradarkən də eyni diqqət və peşəkarlıqla həyata keçirildi. Məhz Heydər Əliyevin təqdimatı və təkidli tələbi ilə þlkənin ən yüksək fəxri adlarına layiq gþrülmüş Qara Qarayev, Fikrət Əmirov, Tahir Salahov, Süleyman Rəhimov, Mirzə İbrahimov və başqa gþrkəmli ədəbiyyat, incəsənət xadimləri haqqında sənədli filmlər çəkildi, “Azərbaycantelefilm”in gündəlik işi respublikamızın bütün sahələrini əhatə etdi.

Xalqın ruhu həm də onun epik ənənələr toplusu olan eposlarda, folklor irsində və bu işin canlı daşıyıcısı olan mərasim folklorunda yaşayır. Hər il təkrarlanan belə mərasim təkcə tarixi yaddaşın bərpası faktı kimi deyil, həm də insanların yaradıcılıq, əmək, hünər imkanlarını artırması ilə müşahidə olunur. Qədim zamanların ən qüdrətli ideoloği vasitəsi olan ənənələr, bayramlar xalqın çoxəsrlik bioenerjisini þzündə qoruması ilə əhəmiyyətlidir. Bu milli maraq və düşüncə faktını təməl prinsipləri kimi qəbul edən ulu þndərimizin idarəçilik prinsiplərində folklorun inkişafına geniş yer ayırdığı þzünü gþstərir. Təkcə Novruz bayramının xalqa qaytarılması deyil, keçən əsrin 70-ci illərindən radio və televiziyada yaradılan milli yaddaş ünvanlı onlarla proqramın təsir gücündən saatlarla danışmaq olar.

34 ildən artıq fəaliyyət gþstərən “Bulaq” belə milli verilişlərin ilk qaranquşu oldu. Þlkə başçısının xeyir-duası ilə fəaliyyətə başlayan bu radiotoplu ilk dəfə Azərbaycan efirinə şifahi nitqin ən koloritli, milli, etnoqrafik, xalq düşüncə tərzi ilə cilalanmış nəfəsini gətirdi. Respublikanın ən ucqar nþqtələrinə nüfuz edib, etnoqrafik þzəlliklərdən, say-seçmə folklor nümunələrindən, xalq düşüncəsini müasir dünyamızın tələbləri baxımından üzə çıxaran bu proqramın tezliklə beynəlxalq poçtu yarandı. Sovet sərhədlərindən quşların belə keçməyə cəsarət etmədiyi bir vaxtda radio dalğaları ilə az qala bütün Şərqə yayımlanan “Bulaq” xaricdəki soydaşlarımızın arzu və istəklərini vahid dil, düşüncə, ortaq Vətən duyğularını ifadə edən məktubları efirdə səsləndirdi. Ulu þndərin  gþstəriş və məsləhəti əsasında bu işin daha geniş auditoriyası televiziyada “Bulağ”ın analoqu “Ozan” folklor toplusu yaradıldı (1981). “Ozan” teletoplusu da tezliklə ümumxalq məhəbbəti qazandı. Hər sayına gələn minlərlə tamaşaçı məktubu bu rəğbəti ifadə edirdi. “Ozan”ın da arxivi AMEA-nın Folklor İnstitutu tərəfindən alındı, tədqiq olundu. “Ozan”ın muzeyi bu gün də Folklor İnstitutunun ən dəyərli, zəngin etnoqrafik kolleksiyası kimi nümayiş etdirilir.

Heydər Əliyev ekranda elmin, mədəniyyətin nailiyyətlərinin təbliğinə, xüsusən televiziya ilə təbliğata çox bþyük əhəmiyyət verirdi. O, TV ilə xalqa çatdırılan informasiyanın miqyasını və təsirliliyini yüksək qiymətləndirərək deyirdi: “Televiziya bütün informasiya orqanlarından ən kütləvisidir. İndi heç kəs þz həyatını televiziyasız təsəvvür edə bilməz. Yəqin ki, televiziyasız yaşamaq da olmaz. Televiziya Azərbaycan xalqının milli sərvətidir”.

Ulu þndərimiz Heydər Əliyevin ana dilinə, əlifbamıza, milli dəyərlərə, tarixi və ədəbi şəxsiyyətlərimizə münasibəti bir çox sahələr kimi RTV əməkdaşlarının da perspektiv planlarını dəqiqləşdirirdi. 50 ilə yaxın yaradıcılıq þmrü yaşayan Azərbaycan televiziyasının bþyük bir dþvrü Heydər Əliyev ideyalarından bəhrələnmiş, cəmiyyətin ən müxtəlif təbəqələrinin arzu və maraqlarını əks etdirməkdə optimal yol seçə bilmişdir. Bu istiqamətlər dünya şþhrətli siyasətçinin idarəçilik məktəbində yetişən telejurnalistlərin, rejissorların, operator və digər sənət sahiblərinin peşəkarlığı hesabına informasiyanın elmi-kütləvi və bədii-əyləncəli materialların ən maraqlı formalarda təqdimatına yol açmışdır. Bir çox  nəzəriyyəçilərin və təcrübəli jurnalistlərin gəldiyi qənaətə gþrə, Heydər Əliyev teleradio ilə təbliğatın əsasən tarixi-siyasi, milli əxlaqi, elm-maarifçilik istiqamətlərinə þz çıxış və məruzələrində ideyalar verirdi. Hələ SSRİ məkanında Azərbaycan tarixinin þyrənilməsi, bu sahədə çoxcildliklərin yaradılması, tarix və etnoqrafiya institutlarının bazasının gücləndirilməsi, qədim yaşayış məskənləri - Azıx mağarasında, Şabranda, Gəmiqayada, Qəbələ və başqa tarixi abidələrdə bu işin intensivliyinin vacibliyi þlkə başçısının o dþvr üçün heç də asan başa gəlməyən çıxışlarında þz əksini tapırdı. Sonralar bu elmi-tədqiqat işləri sənədli filmlər hesabına þz miqyasını daha da genişləndirdi. Bu, Azərbaycan tarixinin təbliği istiqamətində milli borcun yerinə yetirilməsi demək idi. Tarixi biliklərin kütləviləşdirilməsi, tədrisin elektron informasiya vasitəsinə keçirilməsi və əhalinin marağının bu sahəyə istiqamətləndirilməsi də Heydər Əliyev ideyalarından idi. Azərbaycan televiziyasının bu sahədə gþrdüyü işlərin miqyası elm və təhsil redaksiyasının yaranması ilə nəticələndi. Xain qonşuların ərazilərimizə qarşı iddiası o vaxt da gizli, gþzəgþrünməz xətlərlə davam etdirilirdi. Xalqa þz tarixini, ərazilərini, milli soy-kþkünü tanıtmağın vacibliyi həmişə aktual əhəmiyyət daşımışdır. Ən yeni tarixin müəllifi olan Heydər Əliyev hələ SSRİ-nin “qardaşlıq ailəsində” þzünü tanımağı məhz tarixi bilməkdə, ana dilinə sahiblikdə, milli hərbi kadrları yaratmaqda gþrürdü. Bu işdə teleradionun rolunu yüksək qiymətləndirirdi. TV-də elm-təhsil, maarifçilik istiqamətli verilişlərin sayının artırılması həm də Azərbaycan dilinin funksionallığının yüksəlişinə təkan verirdi. Postsovet reğimində Azərbaycan dili ilk dəfə məhz Heydər Əliyevin rəsmi çıxışlarında eşidilərək status qazandı, işləkliyini, auditoriyasını xeyli genişləndirmiş oldu. Tezliklə þlkə başçısının saf, dil qanunları və normativlərinə uyğun zəngin informasiyalı, spesifik intonasiyası ilə nümunə olan dili canlı þrnəyə çevrildi.

Çoxcildlilik “Azərbaycan dili” dərsliklərinin müəlliflərinə dþvlət mükafatı verilməsi ulu þndərin ana dilinə þz yüksək dþvləti və milli münasibəti idi. Məhz bundan sonra ana dilinin qanunları sahəsində yeni axtarışlar, tədqiqatlar başlandı. TV-də qoşadilliliyin aradan qaldırılması istiqamətində işlərə də təkan verən elə þlkə başçısının þz çıxışlarını ana dilində qurması oldu. Birinci şəxsə gþrə düzlənən þlkə rəsmiləri o vaxtdan ana dili kurslarına yazılmağa məcbur oldular. Regionlarda belə milli siyasət aparmaq, Azərbaycan dilini ana dili kimi o vaxtkı Konstitusiyada təsbit etmək þlkə başçılarından titanik güc, cəsarət, ən başlıcası isə Vətənə, millətə hədsiz sevgi tələb edirdi. Heydər Əliyev bunu bacardı və bütün çətinliklərin þhdəsindən məharətlə gəldi. Bu gün Azərbaycan radiosunun və televiziyasının dilinin ədəbi dil normasına, bir nþv etalona çevrilməsi məhz Heydər Əliyevin nitq mədəniyyətinin təməl prinsiplərinə əməl etməsi sayəsində başa gəlmişdir.

Tarix, dil, mənəvi dəyərlərin TV təbliğatı işin bir tərəfidirsə, hərbi vətənpərvərlik təbliğatı müstəqilliyimizin davamlılığı istiqamətində başlıca amildir. Þtən əsrin 90-cı illərinin əvvəllərindən bu iş þzfəaliyyət xarakteri daşıyır, torpaqlarına təcavüz olunan dþvlətin ordu quruculuğu sahəsində təbliğatı anti-təbliğata çevrilmişdi. Şəxsi telekamerası olan hər kəs cəbhə bþlgələrinə gedib dþyüş mþvqelərinə çıxa bilirdi ki, çox vaxt efirdən gþstərilən belə kadrlar əsgərlərimizin mþvqeləri, hərbi vəziyyət haqqında düşmənə bilməyərəkdən informasiyalar þtürürdü. Beləliklə, þlkənin hərbi sirri düşmən əlinə keçir, məğlubiyyətlərə qapı açmış olurdu. Heydər Əliyevin hakimiyyətə  qayıdışından sonra ordu vahid komandanlıq altına keçdi, bu sahədəki təbliğat da hərbi dþvrün qanunlarına uyğun nizamlanmış oldu. Cəbhə bþlgəsində dþyüşən əsgərlərlə þlkə başçısının keçirdiyi intensiv gþrüşlər onlarda qələbəyə inamı artırdı. Üzərində “Əliyev uğrunda” şüarı yazılmış tanklar tarixi xronikalara kþçmüş oldu. Þlkədə, eləcə də orduda yaranan dəmir intizam TV proqramlarının bu sahədəki fəaliyyətini də tənzimlədi. Heydər Əliyevin hərbçilər qarşısında hər çıxışı, onların hünərə, zəfərə  ruhlandırılması kişilik məktəbi, vətəndaşlıq işi olan bu sahənin efir təbliğatına da yeni ideyalar, forma və məzmun bəxş etmiş oldu.

Hələ 70-ci illərdən hərbi məktəblər açmaqla milli kadrlar yetişdirmək ideyasını həyata keçirən ulu þndərimiz müstəqillik dþvründə bu sahədə təbliğatın ən yüksək fazaya çatdırılmasını tþvsiyə edirdi. Dþyüş bþlgələrində rəşadət gþstərən əsgərlərin hünərini lentə kþçürən televiziya işçilərinin fədakarlığını daha yüksək dəyərləndirirdi: “Azərbaycan torpaqlarının keşiyində duran, onların qorunması uğrunda dþyüşən, çalışan, vuruşan insanların həyatının dþyüş səhnələrinin televiziya ilə təbliğ edilməsi, əhaliyə çatdırılması bizim həyatımızda onların bþyük xidmətidir”.

Ordu quruculuğunda hərb tariximizin þyrənilməsinə þnəm verən ulu þndər  çıxışlarında Ə.Şıxlinski, S.Mehmandarov kimi sərkərdələrin adlarını fəxrlə çəkirdi. Azərbaycan TV-si bu tþvsiyələri əsasən iki istiqamətdə: a) hərb tariximizin salnaməsıni vərəqləmək; b) Azərbaycan Ordusunun bu gününü əks etdirməklə işıqlandırmağı planlaşdırdı. Prezidentin şəxsi məsləhətləri, tþvsiyələri zamanı hiss edirdim ki, “Qədim hərb tariximiz”, “Hərbi taktika və fəndlər”, “Xanlıqlar dþvrünün hərb tarixi”, “Türk savaş sənəti” kimi verilişlərimizin qəhrəmanlıq ruhu onu razı salır. Azərbaycan ordusunun bu günü, əsgərlərimizin dþyüş hazırlığı, çağırışçıların psixoloği aktivliyini əks etdirən “Aypara”, “Azərbaycan ordusu”, “Səngər”, “E1 bir olsa” kimi proqramlar da, əslində, þlkə başçısının ordu quruculuğu sahəsində fikir və ideyalarının teleəksi idi.

 

Heydər Əliyevin TV ilə əlaqəsi bir neçə istiqamətdə þz əksini tapır: a) dþvlət əhəmiyyətli qlobal problemlərin həllində iştirak edən strukturlardan biri kimi ümumi gþstərişlər istiqamətində; b) KİV sistemində həyata keçirilən təşkilatçılıq işlərinin istiqamətində; c) RTV ilə birbaşa əməkdaşlıqdan meydana gələn gþstərişlər, məsləhətlər əsasında. Birinci bþlümün doğurduğu ideyaların həyata keçirilməsində teleradioda sistemli iş quran ictimai-siyasi proqramlar redaksiyası ən yeni tariximizdə baş verən dþvlətçiliyə qəsd, Xocalı faciəsi, torpaqlarımızın işğalı günləri ilə bağlı yaddaş bülletenləri təqdim edir, erməni vəhşilikləri, terror və cinayətləri barədə silsilə verilişlər hazırlayır. Bu silsilədən olan “Xəyanət”, “Qəsd”, “Xocalı – qan yaddaşımız” və s. verilişlər ulu þndərimizin ideyaları əsasında efir həyatı qazanır. Vətəndaş yaddaşını daim sayıq saxlamağa xidmət edən “Dialoq”, “Günün nəbzi” kimi canlı yayımlar isə ən aktual ictimai-siyasi məsələlərin işıqlandırılması istiqamətində dþvlət başçısının çıxış və məruzələrindəki ideyalara əsaslanırdı.

Þlkənin xarici və daxili siyasətini ən operativ şəkildə əks etdirən “Xəbərlər” proqramı ulu þndərin daim diqqət mərkəzində saxladığı verilişlərdən idi. O, xəbərin müasir prinsiplərinə – operativliyinə, qərəzsizliyinə, dəqiqliyinə, yığcamlığına, bülletendən-bülletenə inkişaf tendensiyasına çox əhəmiyyət verirdi. Xəbərin düzümü informasiya bülletenində əsas şərtlərdən hesab olunur. Bir çox hallarda mühüm dþvlət əhəmiyyəti kəsb edən hadisələr haqqında informasiyanın orijinal təqdimatı, yeri və forması barədə həmişə þz fikrini bildirirdi. Mərhum Prezidentimiz ingilis dilində xəbərlər bülleteninin efirə çıxmasını təqdir etmiş, bu sahədə işlərin daha sivil formalarını axtarıb tapmaq, Azərbaycanı beynəlxalq aləmə təqdim etməyin çox gərəkli iş olduğunu demişdir.

Heydər Əliyev Azərbaycan Dþvlət Teleradio Şirkətinə şəxsən bir neçə dəfə gəlmiş, bu birbaşa gþrüşlər zamanı verilişlərin hazırlanmasını müşahidə etmiş, efirə canlı gedən bəzi verilişlərin iştirakçısı olmuşdur. Xüsusən, UNİSEF xətti ilə keçirilən Dünya uşaqlarının televiziya bayramında þlkə başçısının iştirakı gələcəyimiz olan yeni nəslə qayğı və diqqətinin təzahürü kimi hamımızın sevincinə səbəb olurdu. Onun iştirakı ilə keçirilən bu canlı yayım neçə illərdir ki, yeni TV janrı kimi formalaşmışdır. Gün ərzində 5-6 saat uşaqların ixtiyarına verilən ekran-efir ən şən rəqslərin, bədii lþvhələrin, arzu və istəklərin, Vətənə, dþvlətə sevgi hisslərinin ifadə meydanına çevrilirdi. Təbii ki, bu teleformanın təşkilində də aparıcı yeri ümummilli liderimizin  uşaq yaddaşına qızıl naxışlar salan, onların taleyi və gələcəyi barədə sþylədiyi ümidli duyğular tutmuş olurdu. Heydər Əliyev belə vaxtlarda bütün rəsmiyyəti bir kənara qoyaraq, uşaqların sevincinə qatılır, bəzən onlara qoşulub oynamaqla bu təntənəyə xüsusi rþvnəq verirdi. Gündəlik rəsmi gþrüşlərin sıxlığında, dþvləti vəzifənin gərginliyində belə vaxt qazanmaq, uşaqlara qeyri-adi diqqət gþstərmək məhz Heydər Əliyev fenomeninə yazılan keyfiyyətdir. Uşaqların yaddaşında tarixə çevrilən belə gþrüşlər onların gələcəkdə əsil vətəndaş kimi formalaşmasına əsaslı zəmin yaradırdı. Ulu þndərin Teleradio Şirkətinə gəlişlərinin bir neçəsi isə xüsusi xarakter daşımış, bu zaman o, TV ilə xalqa müraciət etmişdir. Bu birbaşa müraciətlər təkcə TV əməkdaşları üçün deyil, ümumilikdə, xalqımız üçün fþvqəladə əhəmiyyət kəsb etdiyindən bir az ətraflı bəhs etməyə ehtiyac gþrürəm. Hər şeydən əvvəl, qeyd edim ki, müstəqillik illərində dþvlət başçısının teleşirkətə gəlib xalqa birbaşa müraciət etməsi fþvqəladə hallarda baş verirdi. Əslində, Prezident elə o vaxtlarda televiziyanı þz iqamətgahına dəvət edə də bilərdi. Lakin onun televiziyaya gəlişi bir tərəfdən, bu informasiya ünvanını əsl dþvlətçilik qalasına çevirmək istəyindən irəli gəlirdisə, ikinci halda, məqsəd vəziyyətin kritik həddi haqqında cəmiyyətdə təsvir oyatmaq idi: “Azərbaycan televiziyasının xidmətlərindən danışarkən onun Azərbaycan dþvlətçiliyini, müstəqilliyini qorumaq üçün nə qədər bþyük bir vasitə olduğundan siz yaxşı xəbərdarsınız. 1994-cü ilin oktyabr ayının əvvəllərində dþvlət çevrilişi cəhdi başlanan zaman məhz bizim televiziyamızdan istifadə etdim. Bu, nə qədər güclü silah imiş! Bu, bütün silahlardan da güclü silah imiş...”.

Bu gün tarixə dþnmüş kinolentlər hər il təkrarlanan o gərgin anların hiss və həyəcanlarını, Prezidentin þlkənin taleyi üçün narahatlıqlarını bütün parlaqlığı ilə əks etdirir:

 

“Hþrmətli həmvətənlər, əziz bacılar, qardaşlar! Azərbaycan vətəndaşları! Bu axşam vaxtı mən yaranmış vəziyyət ilə əlaqədar olaraq, televiziya vasitəsilə sizə birbaşa müraciət etmək məcburiyyətindəyəm. Dünən televiziya ilə xalqa müraciət edərək, son günlər Azərbaycanda yaranmış gərgin vəziyyət haqqında məlumat verdim, þz mülahizələrimi bþlüşdürdüm və Azərbaycan xalqını bu vəziyyətdən çıxmaq üçün fəaliyyət gþstərməyə dəvət etdim...”.

Bu taleyüklü və həyəcanlı çıxışda işlədilən “televiziya” termini adi cümlə vahidi olan sþz deyil, ən çətin sınaq anlarının silahdaşı, arxa-kþməyi, müşküllərin, siyasi düyünlərin çþzülməsində ən çevik təsir vasitəsidir. On minlərlə insanı bir an içində Prezident İqamətgahının qabağına yığan, dþvlətin, dþvlətçiliyin müdafiəsinə qaldıran televiziya Prezidentin təbirincə desək, “bütün silahlardan da güclü silah imiş”. Bu təsir vasitəsi, unikal təbliğat sistemi daim Prezidentin sadiq kþməkçisi, ideya silahdaşı kimi fəaliyyət gþstərmişdir. Þlkə daxilində baş vermiş bu siyasi qalmaqallar zamanı bir an da þz dþvlətçilik mþvqeyini itirməyən radio və televiziyamız sonrakı fəaliyyəti dþvründə də dþvlətin ideoloji işinin tərkib hissəsinə çevrildi, müstəqilliyimizin qorunması, inkişaf etdirilməsi üçün hadisələrə daha fəal münasibət gþstərmə başladı. Açığını deyim ki, o zamandan ulu þndərin televiziya ilə əlaqələri daha intensivləşdi, onun dþvlətə, dþvlətçiliyə sədaqətli kollektivinə rəğbəti xeyli artdı. 1998-ci ildə müxtəlif peşə sahibi olan 17 teleradio əməkdaşının fəxri adlarla təltif olunması da bu rəğbətin nəticəsi idi.

Günün xronikasını yaradan teleradio əməkdaşlarının ən sevimli müsahibi kimi tanınan Heydər Əliyev bir çox xarici, eləcə də þlkə mətbuat və TV qurumlarının mükafatları ilə təltif olunmuşdur. Þlkədə yaratdığı sabitlik və demokratiyaya gþrə, mətbuatda sþz azadlığına, þlkə iqtisadiyyatında və siyasi kursunda xalqa maksimum səmərəli variantları seçib müəyyənləşdirdiyinə gþrə, Heydər Əliyev bir neçə il dalbadal “İlin adamı” fəxri adına layiq gþrülmüşdür.

Kameranı Heydər Əliyev kimi hiss edən ikinci dþvlət başçısı tapmaq çətindir. Əslində o, kamera nümunəsində qarşısında dayanan milyonlarla xalqı gþrür, bu cansız TV qurğuya milyonların məsuliyyətini daşıyaraq yanaşırdı. Onun televiziya ilə çıxışlarında bir neçə incə keyfiyyət həmişə þzünü büruzə verirdi: inandırıcılıq, səfərbərlik, səmimiyyət... Çıxışın yüksək faktlılığı, arqumentliyi baş verən hadisəyə tamaşaçıda inam hissi yaradırdı. Mþvzunun hər kəsdən þtrü vacibliyini, cəmiyyət üçün gərəkliliyini ən xırda məsələlərə kimi izah edən Prezident TV çıxışlarında çox səmimi təsir bağışlayır... Yaşlı adamlar bu çıxışlarda yetkin siyasətçinin dəmir məntiqinin ifadəsini hiss edirdilərsə, cavanlar, gənclər ata, valideyn dərsləri kimi dinləyir, nümunə gþtürürdülər.

Heydər Əliyev þzünün mþtəbər informasiya mənbələrindən biri hesab etdiyi teleradionun yayım dairəsini həmişə geniş, əhatəli gþrmək istəyirdi. Təkcə müsbət məqamları qabardıb cəmiyyətdə arxayınçılıq yaratmağın sonrakı pis nəticələri barədə bizi sayıq salır, haqlı tənqidə geniş yer ayırmağı ümumi işimizin xeyrinə hesab edirdi. Lakin bununla belə, qərəzli tənqidin doğuracağı acı nəticələrdən ehtiyatlanmağı, hadisənin o biri başında þz taleyini gþrməyi, sonra qələm çalmağı tþvsiyə edirdi. Humanitar yardımları yerlərə çatdırarkən, əziz günlərdə ehtiyacı olanlara yardımlar edərkən çox incə hərəkət etməyi “sağ əlin verdiyini sol əldən gizlətməyi”, kimsənin kþnlünü qırmamağı məsləhət gþrürdü. Azərbaycanda hər cür milli-mənəvi dəyərlərin və inancların yayıldığı şəraitdə mənəviyyatla, əxlaq, milli mentalitetlə bağlı proqramlara üstünlük verməyi çox vacib hesab edirdi. Heç nəyi heç kəsə qadağan etməyin mümkün olmadığı demokratik cəmiyyətdə þz mənəvi dəyərlərimizin üstünlüyünü qoruyub saxlamağı əsas şərt sayırdı.

Azərbaycançılıq-türkçülük ideyalarının sistemli təbliği ilə tanınan “Turan”, “Azərbaycan dili”, “Vətəndaş”, “Türk elləri” kimi proqramların türk dünyasında doğurduğu əks-səda ilə bağlı Prezidentin razılıq dolu sþzlərini dþnə-dþnə eşidib sevinmişəm. Xüsusən, xalq yaradıcılıq redaksiyasının xətti ilə hazırlanan “Yallı”, “Qala”, “Karvan”, “Buta”, “Qobustan” kimi verilişlərin Türkiyə Cümhuriyyətində populyar proqramlar kimi sevildiyi haqda Prezidentdən xoş sþzlər eşitmək bu sahədəki işlərimizi daha da inkişaf etdirməyə stimul yaradırdı. Təkcə “Dəmir qapı Dərbənd” proqramının yaxın xaricdəki soydaşlarımızın taleyini əks etdirməsi istiqamətində müsbət nəticələri barədə dünya şþhrətli siyasətçidən dəfələrlə razılıq eşitmişəm. Əslində, cənab Prezidentin ən populyar proqramlar haqqında orijinal fikirləri, tþvsiyələri vardır. Müşahidə etmişdim ki, Prezidentin maraq gþstərdiyi proqramlar sırasında “Səhər”in xüsusi yeri var. Proqramın əlvan politrasını peşəkarcasına təhlil edən þlkə başçısı xüsusən xəbərin təqdimat ritmini, blokdakı düzümünü hər dəfə təqdir edirdi. Hər fəsildə yeniləşən tərtibatı ilə təzə gþrünən “Səhər” xoş ovqat proqramı kimi þlkə başçısının da diqqətini cəlb edirdi.

Azərbaycan televiziyasının hər bir uğuru prezidentin nəzərindən yayınmırdı. Azərbaycan dili haqqında Prezident sərəncamında teleradionun bütþvlükdə milli yayıma keçməsi məsələsi də bir vəzifə kimi qarşıya qoyulurdu. Azərbaycan televiziyasında hələ bir neçə il əvvəl yaradılmış “Dublyaj” redaksiyası sərəncamdan irəli gələn tələblərə əməl etmək üçün yaradıcılıq potensialını qat-qat artırdı. Efirdə yer alan hər nþv filmlərin, bədii lentlərin dublyajı – milli dildə təqdimatı þlkə başçısını çox razı salmışdı. Tez bir zamanda zəngin film fondu yaradan kollektivi bu işi davam etdirməyə çağırırdı.

Gənclərin cəmiyyətdəki fəallığı þlkə başçısını həmişə sevindirir, onların təhsildə, idman yarışlarında, istehsalatdakı uğurlarını daim diqqətdə saxlamağı məsləhət gþrürdü. Gənc nəslin sınaq, yetkinlik meydanı olan idman oyunlarının cəmiyyətdə hazırlanması xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Bugünkü þlkə başçımız cənab İlham Əliyevin o vaxt respublika Olimpiya Təşkilatına uğurlu rəhbərliyi gənclərimiz arasında idmanın inanılmaz səviyyədə kütləviləşməsinə səbəb oldu. Þlkəmizin hər guşəsində inşa olunan Olimpiya idman kompleksləri on minlərlə gənci yeni idman uğurlarına həvəsləndirdi. 2000-ci ildə Sidneydə keçirilən Olimpiya yarışlarında əldə olunan nailiyyətlər Azərbaycanın idman salnaməsində ən parlaq səhifəni yazmış oldu. Heydər Əliyev bu uğurların gələcəkdə də davam etdirilməsi üçün qalib idmançıları, onların məşqçilərini þlkənin ən ali mükafatları ilə təltif etdi.

Ulu þndərimiz bütün bu uğurların qazanmasını düzgün kadr siyasəti ilə sıx bağlayırdı. Əməkdaşların təyinatı üzrə yerləşdirilməsini, onların əməyinin intensiv şəkildə dəyərləndirilməsini diqqət mərkəzində saxlamağı tələb edirdi. Teleradio jurnalistinin boynuna bþyük vəzifə düşdüyünü dəfələrlə qeyd edən þlkə başçısı onlardan nümunəvi davranış və işə həssas münasibət tələb edirdi: “Televiziya işçilərinə qarşı çox bþyük tələblər də var. Onlar gərək ekranda hər bir vətəndaş üçün nümunə olsunlar - həm þzlərinin danışığı ilə, həm gþrünməsi ilə, həm ekranda þzlərini aparmaları ilə...”.

Televiziya mürəkkəb struktur, canlı mexanizmdir. Efirə çıxan materialın uğur və nþqsanlarının mənbəyi çox vaxt peşəkarlara da məlum olmur. Lakin ulu þndərin qeydlərində bir çox unikal məqamların şahidi olmuşam: o, efir mətnini bir dilçi həssaslığı ilə təhlil edir, dizayna modern televizionçu gþzü ilə baxıb qiymət verə bilirdi. Televiziyada müasirliyi millilikdən ayrı təsəvvür etməyən Heydər Əliyev klassik formaları birdən vurub dağıtmağın, analitik verilişləri yüngül şoularla əvəz etməyin əleyhinə idi. Bu işdə kütləvi marağa da birmənalı yanaşmamağı məsləhət gþrürdü. O, televiziyanı kütlə marağına enmədən, kütləni ekran ucalığına qaldırmağa çağırırdı.

Ümummilli liderimiz tələbkarlıqla yanaşı, qayğı gþstərməyi, TV problemlərini birinci nþvbədə həll etməyi müvafiq strukturlara tapşırırdı. 315 metrlik teleqüllənin istifadəyə verilməsi, TV təsvirin yaxşılaşdırılması, respublikanın ən ucqar yerlərində belə proqramların qəbulu problemlərini aradan qaldırmış oldu. Prezidentin birbaşa gþstərişi ilə şirkətə ən “müasir texnikanın alınmasına, montajın yeni rəqəmli sistemə qoşulmasına, internet xəttinə çıxaraq dünya informasiya şəbəkəsinə inteqrasiyaya imkan yaratdı. “APLİNQ” tipli yeni qurğunun alınması AzTV-yə dünyanın ən ucqar nþqtəsindən belə birbaşa efirə çıxmaq imkanı verdi. Yeni alınmış “BETECAM - SX” tipli kameralar ən müasir çəkiliş imkanı ilə efirdə maraqlı gþrüntü yaratmış oldu. 2003-cü ilin əvvəllərindən dünya efirinə çıxan AzTV, məhz bu sahədə də Prezidentin qayğısını þz üzərində hiss etdi. Televiziyamızın bu gününü müdrikcəsinə xeyli əvvəldən gþrən þlkə başçısı televiziyanın 40 illik yubiley tədbirində çıxış edərkən demişdir: “Azərbaycan Respublikası mþhkəmləndikcə, þlkənin iqtisadiyyatı gücləndikcə, Azərbaycan xalqının rifahı yüksəldikcə milli televiziyanın imkanları da artacaq, daha çox inkişaf edəcəkdir. Ancaq Azərbaycan televiziyası bu prosesin þnündə getməlidir, bu prosesi aparmaq üçün çox gərəkli, dəyərli vasitə olmalıdır və ümidvaram ki, belə də olacaqdır...” Ulu þndərimizin dediyi bu sþzlər Azərbaycan teleradiosunun gündəlik fəaliyyət proqramı kimi bütün verilişlərin ana xəttini təşkil etmişdir. İnanırıq ki, hər günü fikir, düşüncə, intellektual dəyərlər baxımından “min aya” dəyən ümummilli liderimizin həyatı, fəaliyyəti XXI əsrdə də milli teleradiomuzun sþnməz ideyalar mənbəyi kimi yaşayacaq, davam edəcəkdir.

 

Nizami XUDİYEV,

 

filologiya elmləri doktoru, professor

 

Xalq qəzeti.- 2014.- 8 may.- S. 9.