Qurban bayramı mənəvi
birlik rəmzidir
Xeyirxahlığın, bərabərliyin, fədakarlığın simvolu olan Qurban bayramı uca Yaradanın bəşəriyyət üçün hidayət yolu seçdiyi İslamın əsas bayramlarından biri kimi insanları həmişə sülhə, əmin-amanlığa və dözümlülüyə dəvət edir. Cəmiyyətimizdə humanizm və qardaşlıq duyğularını daha da gücləndirən Qurban mərasimləri hər il Azərbaycanda yüksək əhval-ruhiyyə və böyük təntənə ilə keçirilir. Bu günlər dövlətimizin tərəqqisi, xalqımızın rifahı və əmin-amanlığı üçün dualar edilir, şəhidlərimizin nurlu xatirəsi ehtiramla yad olunur. Ümidvar olduğumu bildirirəm ki, bu xeyirxah niyyətləriniz, dua və diləkləriniz gerçəkləşəcək, ulu Tanrının mərhəməti heç zaman xalqımızın üstündən əskik olmayacaqdır.
İlham ƏLİYEV
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti
Qurban bayramı ümummilli lider Heydər
Əliyevin Azərbaycan
xalqının ən
böyük mənəvi dəyərlərindən hesab etdiyi
İslam dininin müqəddəs bayramlarından biridir.
Əsrlər boyu xalqımız Qurban bayramını
böyük sevinc və coşqu hissi ilə
qarşılamış, qurbankəsmə mərasimini öz
milli adət-ənənəsinə, mənəvi dəyərinə
çevirmişdir.
Bu dəyərlərdən
əsasən qonaqpərvərlik, başqalarının
halına acıma, rəhmlilik, xeyriyyəçilik, kimsəsizlərə
baş çəkmək, başqalarının dərdinə
şərik çıxmaq xalqımızın sahib olduğu
mənəvi özəlliklərdəndir. Məhz Qurban bayramına
məxsus ənənələrin məsələn,
qurbanlıq ətin kasıblara
paylanması, qurbanlıq heyvanın bir müddət qabaq bəslənməsi,
bəzədilib Allah yolunda kəsilərək əsasən
kasıblara, yoxsullara paylanması, bayram süfrələrinin
təşkil edilməsi və s. xalqımıza məxsus dəyərlərlə
üst-üstə düşdüyündən bu bayram ölkəmizdə
daha təmtəraqlı qeyd edilir. Sovetlər Birliyinin
süqutundan sonra müstəqillik qazanan Azərbaycan
Respublikası, nəhayət, milli və dini bayramlarını
dövlət səviyyəsində, qanuni şəkildə
keçirməyə nail oldu. Ümummilli lider Heydər
Əliyevin müstəqil Azərbaycan Respublikasının
Prezidenti olduqdan sonra xalqımız onun rəhbərliyi
altında daha sıx birləşərək adət-ənənələrinə,
dəyərlərinə möhkəm bağlanmış, əldə
etdiyi bir çox demokratik prinsiplərlə yanaşı
müqəddəs bayramlarını da azad şəkildə
keçirmək hüququ qazanmışdır.
İslam dininin iki böyük bayramı var. Bunlar Ramazan
(Fitr) və Qurban bayramlarıdır. Haqqında
danışdığımız Qurban bayramı Həzrət
İbrahim Peyğəmbərin (s.v.s) yuxuda aldığı
ilahi vəhyə əsasən öz oğlu İsmaili Mina
vadisinə gətirib Allah yolunda qurban kəsmək cəhdi ilə
bağlıdır. Bu bayram hər şeydən əvvəl
insanın öz nəfsi üzərində qələbə
çalmasının ən əlamətdar bir hadisə
olmasının təzahürü kimi qeyd edilir.
Ümumiyyətlə, bütün monoteist dinlərdə
Allaha qurban gətirmə mərasimi Həzrət Adəm
Peyğəmbərin oğlanları Habil və Qabilin əhvalatı
ilə başlanır. Qabil əkinçi, Habil isə
çoban idi. Allah Həzrət Adəmə vəhy edir ki,
oğlanları Allah üçün qurban gətirsinlər.
Qabil əkinçi olduğu üçün bir az taxıl,
Habil isə böyük bir ağ qoç gətirir.
Qardaşlardan yalnız Habilin qurbanı qəbul olunur. Bununla
da bəşər övladının öz malından, heyvan
kəsməklə Allah yolunda ehsan verməsinin əsası
qoyuldu.
Başqa bayramlarda olduğu kimi, Qurban bayramında da
müsəlmanlar şadlanır və bir-birini təbrik edir,
qohumlara, yaxınlara qonaq gedilir, küsülülər
barışır, kimsəsizlərə baş çəkilir,
insanlar bir-biri ilə daha çox ünsiyyət qurur,
mehribanlıq edirlər. Bayram günü qüsl verilir, hava
işıqlaşandan sonra bayram namazı qılınır,
qurban kəsilir, qurban ətindən kasıblara
paylanılır. Diqqət çəkən məqamlardan biri
də odur ki, bayram günü Həcc ziyarətində
olmayanlar qurbanı kəsib yalnız bir-birinə vermələri
doğru deyildir. Çünki qurban kəsilməsi mərasiminin
bir əhəmiyyəti də ondan ibarətdir ki, kasıblar bu
ətdən bəhrələnib doyunca yemək yeyə bilsinlər,
varlılar, heç olmasa, bir günlük də olsa,
kasıbların ehtiyacını ödəmiş olsunlar. Həzrət
Məhəmməd Peyğəmbər (s.v.s) bir hədisdə
buyurur: “Allah qurbanlıq gününü bayram kimi qərarlaşdırdı
ki, kasıblar da həmin gün ət xörəyi yeyə
bilsinlər. Ona görə siz də kasıblara qurban payı
verin”(Qısa İslam Ensiklopediyası, I cild).
Hədisdən anlaşıldığı kimi qurban ətinin
bir payı mütləq kasıblara verilməlidir. Ona görə
də qurban kəsməyə imkanı olmayanların borc alaraq
qurban kəsməsinə ehtiyac yoxdur. Çünki, qurban ətinin
bir payı elə onların haqqıdır. Qurban
bayramının heyvan kəsmək mərasimi yalnız həmin
vaxt Həcc ziyarətində olanlar üçün vacibdir. Həcc
ziyarətində olmayanlardan isə yalnız imkanı olanlara
qurban kəsmək tövsiyə olunur.
Qurban kəsmək mərasimi Həcc ziyarətinin vacib
hissəsidir: “...Məlum günlərdə Allahın onlara
ruzi verdiyi (dördayaqlı) heyvanların üstündə
(onları qurban kəsərkən) Onun adını çəksinlər
(“bismillah” desinlər). Onlardan özünüz də yeyin,
biçarə (zavallı) yoxsula da yedirdin!” (Əl-Həcc,28).
Həcc ziyarəti əməlləri ümumilikdə Həzrət
İbrahim Peyğəmbərin (ə.) özü və ailəsi
ilə bağlı olduğu kimi, Qurban bayramı da bu nümunəvi
ailənin şücaəti ilə əlaqədar nazil
olmuş ilahi şəriətdir. Bu şəriətə tabe
olub onun qayda-qanunlarına əməl edən müsəlmanlar
hər il zilhiccə ayının 10-da Həzrət İbrahim
Peyğəmbər və onun ailəsinin ilahi əmrə tabe
olaraq öz sevimli övladlarını Allah yolunda qurban kəsmək
istəklərindən doğan fədakarlıqlarını
xatırlayır və bu günün ildönümünü
qeyd edirlər.
Bu hadisəni bütövlükdə Həzrət
İbrahimin timsalında insanın Allah tərəfindən
imtahan olunması prinsipinin ən əlamətdar hadisəsi
hesab etsək yanılmarıq. Bildiyimiz kimi bu ilahi imtahan təkcə
Həzrət İbrahimi yox, onun bütün ailəsini əhatə
edir. Bu ailəyə bəzən “tövhid ailəsi” də
deyirlər. Çünki, bu ailənin hər bir üzvü
ayrı-ayrılıqda ilahi imtahandan şərəflə
çıxmış, insan üçün canını və
övladını fəda etmək kimi ən ağır şərtlər
çərçivəsində sınağa çəkilmiş,
nə qədər çətin olsa da nəfsdən gələn
şübhə və vəsvəsələrə
uymamış, Allah hökmünü bütün dünyəvi
istəklərdən üstün tutmuş və bununla da həm
dünyada daim xatırlanmağa, axirətdə isə ən
yüksək məqama layiq nümunəvi “tövhid ailəsi”
olduqlarını sübut etmişlər.
Qurban bayramının mühüm əhəmiyyətlərindən
biri də insanın öz nəfsi və onu düz yoldan
çıxaran şeytan üzərində qələbə
çalmasıdır. Çünki nəfsi istəklər
içərisində övlad və can sevgisi demək olar ki, əsas
yerləri tutur. Həzrət İbrahim və Hacər sevimli tək
övladları İsmaildən, İsmail isə öz canından
Allah yolunda keçmək qərarına gəlirlər. Bu fədakarlıq
yalnız çox güclü iman sayəsində
mümkündür. Çünki, onlar bunun bir Allah əmri
olduğuna dəqiq inanırdılar. İnamla imanın fərqi
burada açıq görünür. İnam bir şeyin
mövcudluğuna, həqiqiliyinə əmin olmaq deməkdir.
İman isə dini inamdır. Amma bu inam o halda imana
çevrilir ki, insan mövcudluğuna, varlığına yəqin
etdiyi Allahın bütün əmrlərinə boyun əysin,
ilahi qayda-qanunlara riayət etsin, yəni dildə deyil
bütün qəlbi və əməlləri ilə bu
inamını təsdiqləsin. Məhz bu məqam dünyəvi
inamla dini imanı bir-birindən fərqləndirən şərtdir.
Buna görə də İslam dininin hökmlərinə əməl
edən, şəriətin göstərdiyi həyat tərzi
ilə yaşayan insana “imanlı insan” deyilir. Bəşəriyyət
yaranandan elə bir insan olmayıb ki, Allah onun imanını
sınağa çəkməsin: “Əlbəttə, Biz sizi
bir az qorxu, bir az aclıq, bir az da mal, can (övlad) və məhsul
qıtlığı ilə imtahan edərik. (Ya Rəsulum! Belə
imtahanlara) səbr edən şəxslərə müjdə
ver!” (Əl-Bəqərə,155)
Allah yolunda qurban adi günlərdə də kəsilir.
Amma haqqında danışdığımız “İsmail
qurbanı” hər il yalnız Zilhiccə ayında, Həcc
ziyarəti vaxtı yerinə yetirilir. Biz bu qurbanın
üç insanla bağlı olduğunu dedik. Bunlardan biri
Allahın peyğəmbəridir. O birisi Hacər anadır.
İsmail isə 13 və yaxud 11 yaşlarında bir yeniyetmədir.
Bu hadisədə ən maraqlı məqamlardan biri də odur
ki, İsmail həmin dönəmlərdə peyğəmbər
deyildi. Kiçik yaşlı bir oğlanın diri-diri
başını kəsilmək üçün Allaha və
atası Həzrət İbrahimə itaətlə təslim
etməsi çox təəccüblüdür. Bu əməl
bir insanın nəfsi istəklərdən olan can sevgisinə
qarşı ən böyük mübarizəsi, ümumilikdə
isə cihadın bütün növləri içərisində
ən çətin və ağır olanıdır.
Çünki, silahla olan cihadda da insan Allah yolunda canını
təhlükəyə atır, amma bir yandan da sağ qalmaq
ehtimalı da olur. Həzrət İsmailin etdiyi bu fədakarlıqda
isə ölümdən başqa heç bir ehtimal qalmır.
O bu hərəkətə düşünərək,
anlaqlı şəkildə, böyük itaətkarlıqla
gedir. Hətta, hədislərdə deyilir ki, Həzrət
İbrahim bıçağı İsmailin boynuna çəkəndə
bıçaq əti kəsməmiş, bunu görən
İsmail atasına məsləhət görür ki,
bıçağı boynuna qüvvətli çəksin.
(Tarixi-Təbəri, I cild).
Həzrət İsmailin uşaq yaşlarında sahib
olduğu bu ilahi sevgidən doğan kamil iman bir çox
ilahiyyatçıları düşündürmüş, bəziləri
bunun yalnız Allah istəyi olduğunu və ona görə Həzrət
İsmailin rahatlıqla təslim olduğunu söyləmişlər.
Yoxsa belə kiçik yaşda kamil iman sahibi olmaq
mümkün deyildir. Amma düşünürük ki, belə
qüsurlu fikirlər Həzrət İbrahimin ailəsinin ilahi
sınaqlar qarşısında göstərdiyi səbr,
dözüm, şücaət, iradə, əzm, itaət,
mükəmməl imanla müşayiət olunan insana xas
nümunəvi tövhid xüsusiyyətlərinə və
onların bu yolda çəkdikləri əziyyət, məşəqqət
və zəhmətə kölgə sala bilər.
Çünki İslam dinində də kiçik yaşlı
uşağın güclü imana sahib olması nümunəsi
mövcuddur. Məsələn, Həzrət Məhəmməd
Peyğəmbərdən (s.v.s) sonra İslam dinini ilk qəbul
edərkən Həzrət Əli (ə.) on yaşında idi.
Həzrət İsmailin göstərdiyi bu şücaət,
əlbəttə ki, mükafatsız qalmadı. Allah ona
peyğəmbərlik əta etmiş, yüksək məqam
sahibləri olan salehlər zümrəsinə daxil etmişdir:
“(Ya Rəsulum!) Kitabda (Quranda) İsmaili də yada sal! O öz
vədinə sadiq və bir elçi, bir peyğəmbər
idi.” “O öz ümmətinə namaz qılmağı, zəkat
verməyi əmr edirdi. O, Rəbinin rizasını
qazanmışdı. (İsmailin əməli Allah dərgahında
bəyənilmişdi)”. (Məryəm, 54;55).
Ümumiyyətlə, bu hadisənin əhəmiyyəti
o qədər böyük idi ki, Allah bu əhvalatdan sonra Həzrət
İbrahimi “dostum” adlandırmışdı. (Tarixi-Təbəri,
I cild). Bildiyimiz kimi, bu ad monoteist dinlərdə yalnız Həzrət
İbrahimə aid edilir. “Allahın dostu” adına nail olmaq
üçün Həzrət İbrahim ağır
sınaqlardan keçməli olmuşdur. Yeganə oğlunu
Allah yolunda qurban kəsmək qərarına gəlməsi də
bu sınaqlardan biri, bəlkə də, ən ağırı
idi. Qurani-Kərimdə bu haqda deyilir: “Onların hər ikisi
(Allahın əmrinə) təslim olduğu və (İbrahim
İsmaili qurban kəsmək üçün) üzüstə
yerə yıxdığı zaman”, “Biz ona belə xitab etdik:
“Ya İbrahim! “Artıq sən röyanın
düzgünlüyünü təsdiq etdin! Biz yaxşı
iş görənləri belə
mükafatlandırırıq”. “Şübhəsiz ki, bu,
açıq-aydın bir imtahan idi”. “Biz ona böyük bir
qurbanlıq (Habilin qurbanlıq qoçunu) əvəz verdik”
(Əs-Saffat,103-107).
Qurban bayramının keçirilməsinin əsas səbəblərindən
biri də insan yerinə heyvan kəsilməsidir. Bir anlıq təsəvvür
edək ki, Həzrət İsmail qurban kəsilsəydi bu
İslam dininin ilahi prinsiplərinə uyğun olmazdı və
həmin gün insanlar üçün bayram yox, faciə
olardı. Bu üzdən Allah insanın yox, heyvanın kəsilməsini
buyurur. Çünki Allah hər kəsi gücü yetdiyi ilə
imtahana çəkir.
Qeyd etdiyimiz kimi, qurban kəsmək mərasimi Həcc
ziyarətinin vacib əməllərindən biridir. Həcc
ziyarətində olanlar əgər bu qurbanı kəsməzlərsə
onların ziyarəti qəbul olunmaz. Həcc ziyarətində
olmayanlara isə qurban kəsmək müstəhəbdir. Yəni,
hər kəsin öz ixtiyarındadır. Amma əməl edilməsi
böyük savaba səbəb olur və bu üzdən də
kəsilməsi bəyənilən əməllərdəndir.
Həzrət Məhəmməd Peyğəmbərin (s.v.s) bir
hədisində deyilir: “Qurban bayramı günü ən
yaxşı əməl Allah yolunda heyvan kəsmək, ata-anaya
mehribanlıq göstərmək, uzaq düşmüş
qohumların görüşünə getmək, xudpəsəndliyi
atıb başqaları ilə birinci görüşmək,
qurbanlıq ətindən kasıblara, ehtiyaclılara pay verməkdir”
(Qısa İslam Ensiklopediyası, I cild).
İslam şəriətinə görə, qoyun, inək
və dəvədən qurban kəsilməsi səhihdir.
Dördüncü növ heyvan olan keçi isə məzhəblər
arasında müzakirə mövzusudur. (Bəzi məzhəblər
üçün məqbul, bəziləri üçün isə
qeyri-məqbuldur). Bu dörd növ heyvandan başqa digər
heyvan növlərindən qurban kəsmək şəriətə
ziddir və məqbul deyil. Kəsiləcək qurbanlıq
heyvanın da qüsursuz olmasına diqqət edilməlidir. Belə
ki, qulağı kəsik, buynuzu sınmış, şikəst,
dişləri tökülmüş, qoca, əldən
düşmüş, xəstə, haram pulla alınmış
heyvanları qurban kəsmək olmaz. Qurban kəsən adam ətin bir hissəsini özünə
götürə bilər, bir hissəsini qonşulara, qohumlara,
dostlara paylaya bilər, bir hissəsini isə mütləq
kasıblara və ehtiyacı olanlara verməlidir. Əlbəttə,
qurbanın sahibi ətin hamısını kasıblara,
yoxsullara verə bilər. Bunun savabı daha çoxdur.
Qurban sözünün ərəb dilindən tərcüməsi
“yaxınlıq” mənasını verir. Qurban Allaha
yaxınlıq niyyəti ilə yuxarıda göstərilən
heyvanlardan birini şəriətə uyğun qaydalarla kəsməkdən
ibarət olan bir ibadət əməlidir.
Ümumiyyətlə, Allah rizası üçün
olunan əməllər
insanın hidayət olunması, düz yola yönəlməsi
üçündür. Qurban kəsmək də Allah yolunda
icra olunan ibadət əməllərindən
biridir. Belə ibadət əməllərinə Allahın
heç bir ehtiyacı yoxdur. Çünki Allah möhtac
olmayan və ehtiyacsızdır. Kəsilən heyvanın nə
əti, nə də qanı Allah üçün deyil, insanın
bu yolla Allaha yaxınlaşması və bu nemətlərdən
yararlanması üçündür. Bu əməl həm də
insanlar arasında ünsiyyətin möhkəmlənməsi,
qayğıkeşlik və nəvaziş hisslərinin gücləndirilməsi
baxımından da çox önəmlidir. Allah bizə qurban
kəsilməsinin məhz bu məqsədlərlə vacib
buyurduğunu anladır: “Onların nə əti, nə də
qanı, əlbəttə Allaha çatmaz. Allaha çatacaq
olan yalnız sizin təqvanızdır (səmimi-qəlbdən
etdiyiniz ibadətdir) . Allah sizi doğru yola yönəltdiyi
(sizə həccin əməllərini göstərdiyi)
üçün Onu (layiqincə) uca tutasınız deyə,
bunları sizə belə ram etdi. (Ey Muhəmməd!) Ehsan edənlərə
(Cənnətlə) müjdə ver!” (Əl-Həcc, 37)
Qurban bayramının cəmiyyətdəki ictimai
münasibətlərə də təsiri böyükdür.
Ramazan bayramı kimi bu bayram da özündə bəzi vacib
şərtləri ehtiva edir. Bayram ümumiyyətlə, hər
hansı bir əlamətdar hadisənin qeyd olunmasına deyilir.
Hər iki bayramda hava işıqlaşandan sonra iki rükətli
bayram namazı qılınır. Bu günü valideynlərə,
qohumlara, qonşulara baş çəkmək, səhər
qüsl almaq, başqalarına qarşı daha səmimi,
xoş rəftarlı, gülərüz olmaq, bayram
ab-havasını pozan hərəkətlərə yol verməmək
tövsiyə olunur. İslam dinində mövcud olan bu iki
böyük bayramın hər ikisi qısa zaman çərçivəsində
yerinə yetirilən ibadətlərdən fərqli olaraq,
Ramazan bayramı otuz günlük ibadətin sona yetməsi,
Qurban bayramı isə bir neçə həftəlik həcc əməllərinin
yerinə yetirilməsinin başa çatması münasibətilə
qeyd edilir.
Bir məsələni də
qeyd etmək yerinə düşər ki, bəzi müsəlmanlar
İslam dininin yayılmasında müstəsna xidmətlər
göstərmiş və bu yolda şəhid olmuş müqəddəslərin
qəbrini ziyarət etməyi daha asan olduğu
üçün həvəslə yerinə yetirir, amma vacib
buyrulan Həcc ziyarəti üçün tədarük
toplamırlar və səbəb kimi də maddi vəziyyətlərinin
qənaətbəxş olmaması dəlilini gətirirlər.
Belə düşüncə tərzi
bizi Allahın vacib buyurduğu Həcc ziyarətinə getməkdən
ötrü vəsait toplamaq həvəsindən
uzaqlaşdırar və vacib əməllərin müstəhəb
əməllərlə qarışdırılmasına, yerlərinin
dəyişdirilməsinə və zərərli meyillərə aparıb çıxara bilər. Biz də Qurban bayramı münasibətilə
bütün müsəlman həmvətənlərimizi təbrik
edir, Allahdan xalqımıza sülh, əmin-amanlıq və
bol ruzi diləyirik.
Rauf CƏBRAYILOV,
ilahiyyatçı
Xalq qəzeti.- 2014.- 4 oktyabr.- S.8.