Əsrin gözəli

 

Leyla Bədirbəyli – 95

 

XX əsr Azərbaycanda  aktyorluq  sənətinin intibah dövrü kimi  yaddaşlarda  qaldı. Milli teatr sənətimizin inkişafı  aktyorluq məktəbinin formalaşmasına da güclü təsir göstərdi. Bu gün həmin sənəti yaradanyaşadan insanları hörmət və məhəbbətlə yad edirik.

 

Hüseyn Ərəblinski, Abbas Mirzə Şərifzadə, Əhməd Ağdamski, Ələsgər Ələkbərov, Sidqi Ruhulla, Hökumə  Qurbanova, Ağasadıq Gəraybəyli, Məmmədrza Şeyxzamanovonlarla başqaları  təkcə teatrımızın deyil, kino sənətimizin də inkişafında  mühüm xidmətlər göstərmişlər. XX əsrin 30-cu illərindən  sənətə  gəlmiş və ömrünün 60 ildən çoxunu teatrkinomuzun  tərəqqisinə  həsr etmiş  Leyla  Bədirbəylinin də  sənət salnaməmizdə öz yeri, öz mövqeyi var.

Leyla  xanım sənətə  elə bir vaxtda  gəlmişdi ki, o illərdə qadınların bu  sənətə yiyələnməsi   o qədər də  rəğbətlə qarşılanmırdı. Amma,  sənətə vurğunluğu onu  bu yoldan ayrılmağa qoymadı. Bu  çətin və şərəfli  yolda  böyük sənətin  zirvələrinə ucala  bildi. Yüksək istedadı, gözəl görkəmi, özgələşmək bacarığı  ona həqiqətən böyük uğurlar qazandırmışdı.

Leyla xanım  haqqında  çox yazılıb, filmlər çəkilib, televiziya verilişləri hazırlanıb. Amma bu günlər, onun  95 illik yubileyinin keçirildiyi bir vaxtda istərdik ki, bizonu yad edək, sənəti, şəxsiyyəti haqqında söhbət açaq. Onsuz da  bu  böyük sənətkar haqqında nə qədər  yazılsa da, deyiləsi, xatırlanası anlar  çoxdur. Mən  bir yazıdan oxuduğum bu  sətirləri oxuculara xatırlatmaq istərdim: “Onun yaşadığı dönəmdə Azərbaycanda gözəllik yarışları keçirilmirdi. Amma şəhərin sayılan gözəlləri, şübhəsiz ki, var idi. Birisinin nə qədər gözəl olduğunu sübut etmək üçün, onu Leyla xanımla tutuşdururdular. “O filankəsdən də gözəldir” deyirdilər. Demək, aktrisa yaşadığı zamanda gözəlliyin etalonuna -məhək daşına çevrilmişdi. Lap amerikalıların Merilin Monrosu kimi"  Doğrudan da, Leyla xanım  gözəl  qadın idi,  elə sənəti də özünə yaraşırdı: gözəl, göyçək.

Bir az da onun bioqrafiyası haqqında. İçərişəhərdə anadan olmuşdu. Özünün yazdığına görə, ziyalı ailədə. Atası Ağalar bəy Bədirbəyov Şəmkir bəylərinin nəslindən idi. Ağalar bəy gimnaziyadan sonra yüksək hərbi məktəb də bitirmişdi. Anası Bikə xanım xan qızı idi.  Sovetlərin gəlişindən sonra ailə yeni həyat tərzinə də öyrəşir. Leyla xanım kitabında atasının sonrakı taleyindən heçyazmasa da, anasının dövrün fəal qadınları ilə ünsiyyətdə olduğunu, Əli Bayramov adına qadınlar klubuna gedib-gəldiyini, Ayna Sultanova, Ceyran Bayramova, Hökümə Sultanova ilə birgə çalışdığını yazır.

Leyla xanım  lap balacalıqdan rəqs etməyə başlayır. 13 yaşında Filarmoniyanın mahnı və rəqs ansamblının üzvü olur. O, burada sonralar “həyatımın günəşi” adlandıracağı bir ustadla tanış olurÜzeyir Hacıbəyli ilə. Mahnı və rəqs ansamblı Üzeyir bəyin təşəbbüsü ilə yaradılmışdı. Və Leyla bu ansamblla 1938-ci ildə Moskvada keçirilən Azərbaycan incəsənəti ongünlüyündə də iştirak edib. O vaxt Stalin  Azərbaycan nümayəndə heyətini qəbul etmişdi. Üzeyir bəy, Bülbül, Şövkət Məmmədova Stalinin yanında əyləşibmişlər.

 Leyla “Bəri bax” mahnısı əsasında qurulan rəqsi oynayıb. Stalin rəqsi yəqin ki, bəyənib.Mahnıdan və rəqsdən təsirlənən Stalin Bakıda gizli fəaliyyətdə olduğu illərdə inqilabçı dostları ilə bu mahnını parol kimi oxuduqlarını xatırladıb.

1945-cü ildə “Arşın mal alanfilmi çəkilməyə başlayan zaman Gülçöhrə rolunu ifa etmək istəyən 100-dən artıq namizəd var idi. Onların hər biri sınaq çəkilişlərində olmuşdu, ancaq Leyla Bədirbəyli heç bir sınaq çəkilişlərində iştirak etməyib. O, Üzeyir bəyin dəvəti və təşəbbüsü ilə filmə çəkilib. Filmin çəkilişləri yay aylarında Şüvəlanda gedirdi.

İlk günlər sınaq zamanı rol alınmırmış. Bunu görən Üzeyir bəy Leylanı yanına çağırıb deyir: “Qızım, mən səni bu filmə çəkə bilməyəcəm. Çünki bu rol səndə alınmır”. Leyla qayıdır evə. Gecə nə düşünürsə, səhər yenidən gəlir Üzeyir bəydən onun roluna sonuncu dəfə baxmağı xahiş edir. Bu dəfə Gülçöhrə obrazı uğurlu alındı. Üzeyir bəy isə “Mən belə dedim ki, gedib öz üzərində çalışasan”- deyir. Beləcə, Leyla Bədirbəyli dünya ekranlarına çıxan “Arşın mal alan  filminə çəkilir.

1942-ci ildə “Səbuhi” filmində Tubu xanımın roluna çəkildikdən sonra elə həmin ildən görkəmli rejissor Adil İsgəndərovun dəvəti ilə Milli Dram Teatrına aktrisa kimi işə qəbul edilib.  Teatrın tamaşalarında əsas rolların ifaçısına çevrilən aktrisa Sabit Rəhmanın “Aydınlıq” (Şükufə), “Əliqulu evlənir” (Qumral), “Yalan” (Şəlalə), Mirzə İbrahimovun “Yaxşı adam” (Zəhra), “Kəndçı qızı” (Göyərçin), İslam Səfərlinin “Göz həkimi” (Nərminə), “Yadigar” (Dilarə), İmran Qasımov və Həsən Seyidbəylinin “Uzaq sahillərdə” (Anjelika), Şıxəli Qurbanovun “Əcəb işə düşdük” (Əntiqə), Mehdi HüseyninAlov” (Rəfiqə), Bəxtiyar Vahabzadənin “İkinci səs” (Həyat) pyeslərinin tamaşalarında iştirak edib.  Aktrisa Cəfər Cabbarlının, Səməd Vurğunun dramlarında, Mirzə Fətəli Axundzadənin əsərlərində baş rolları ifa edib. Eyni  zamanda, Şekspirin əsərlərində Oliviyanı (“On ikinci gecə”), Dezdemonanı (“Otello”), Perditanı (“Qış nağılı”), Bernard Şounun qəhrəmanlarından Cuditi (“Şeytanın şagirdi”), Lev Tolstoyun surətlərindən Lizanı (“Canlı meyit”) yaradıb.

Uzun müddət “Azərbaycanfilm” kinostudiyasında  calışan aktrisa “Dəli Kür”də Zərnigar, “Fətəli xanda Tuti Bikə", “Görüş”də Bilqeyis, “Kişi sözü”ündə Xavər, “Dərviş Parisi partladır”da Şərəbanu və digər rolları ilə tarixə düşüb.

Leyla xanım 1946-cı ildə “Arşın mal alan” filmindəki Gülçöhrə roluna görə Stalin (sonralar Dövlət mükafatı adlandırıldı) mükafatı, 1972-ci ildə isə “Mahnı dağlarda qaldı” tamaşasında oynadığı Fəxrəndə xanım obrazına görə Azərbaycan Respublikasının Dövlət mükafatı ilə təltif olunub.

Allah ona hər şeyi nəsib etmişdi. Gözəllik, ailə səadəti, sənət uğuru. Onun xoşbəxt ailə həyatı var idi. Onu sevən və sevilən həyat yoldaşı, 2 övladı və nəvələri. O, dünyada ən gözəl hiss olan analıq hissini yaşamışdı. Ürəyində heç bir arzusu qalmamışdı. Qadınlar arasında birinciİstiqlalordenini Leyla Bədirbəyli, ikincisini isə Əminə Dilbazi alıb. Lakin hər şey öz axarı ilə davam etdiyi zaman ailədə faciə baş verir. 1995-ci ildə həyat yoldaşı Kamil xarici ölkədə yol qəzasına düşdü. Yağışlı havada maşın sürüşür, çevrilir və... Ərini ürəkdən sevən həyat yoldaşı üçün bu itkiyə dözmək çox çətin olur. Ancaq bu, bəs etmirmiş kimi, dərd üzərinə daha bir dərd gəlir... Heç bir il keçməmiş buna bənzər daha bir faciə baş verir. Leyla Bədirbəylinin böyük qızı Lalə xanımı Kukla Teatrının qabağında maşın vurdu. Övlad itkisi də ananın ürəyinə dağ çəkdi. İki böyük itki Leyla xanımın ömrünü şam kimi əritməyə başladı. Həyatdan küsdü. Ər, övlad itkisindən sonra özünə qapandı. 3-4 il, ümumiyyətlə, evdən çölə çıxmadı.

1999-cu il noyabrın 23-də hamının gözəlliyinə heyran olduğu qadın, böyük sənətkar Leyla Bədirbəyli gözlərini əbədi olaraq yumdu. Azərbaycan Respublikasının xalq artisti, SSRİ və Azərbaycan SSR Dövlət mükafatları laureatı Leyla xanımın yaradıcılığı isə ölməzdir, əbədidir.

 

M. MÜKƏRRƏMOĞLU

 

Xalq qəzeti.- 2015.- 25 fevral.- S.12.