Amerikadakı azərbaycanlı
dahi
Yaxud
professor Lütfi Zadənin
qeyri-səlis portreti
Çağdaş elm dünyasında ətrafında
qızğın söhbətlər
və mübahisələr
gedən ünlü bir alim var. O, dünya elm aləminə Lütfi Zadə adı ilə daxil olan Lütfi
Rəhim oğlu Ələskərzadədir. Lütfi Zadə
bizim müasirimiz və soydaşımızdır.
O, 1921-ci il fevral ayının 4-də
Bakıda dünyaya göz açmış, ibtidai təhsilini 16 saylı məktəbdə
almışdır. Lütfi Zadələr
ailəsi ötən əsrin 30-cu illərində
Bakıdan İranın
Tehran şəhərinə köçmək məcburiyyətində
qalmışdır.
Lütfi
Zadə Tehranda ingilis təmayüllü
“Albroz” adlı peresvitran missioner kollecində
təhsilini davam etdirmişdir. Sonra o, Tehran Universitetinin
mühəndis-elektrik fakültəsinə
daxil olmuşdur.
Lütfi
Zadə 1942-ci ildə
həmin universiteti uğurla başa vurub, Amerika Birləşmiş Ştatlarına
getmişdir. O, 1944-cü ildən ABŞ-da yaşayır. 1946-cı ildə Masaquset Texnologiya İnstitutunu bitirmişdir. 1949-cu ildə Nyu-Yorkdakı Kolumbiya Universitetində doktorluq dissertasiyası müdafiə edib professor elmi dərəcəsi almışdır. Bir müddət
bu universitetdə çalışdıqdan sonra
dünya şöhrətli
alim Norbert Viperin təşəbbüs və
təkidi ilə o, Berklidəki Kaliforniya Universitetinə getmişdir.
Elə həmin vaxtdan professor Lütfi Zadə burada çalışır.
Harada işləməsindən asılı olmayaraq,
professor Lütfi Zadədə
elmi araşdırmaya,
yenilik yaratmağa güclü meyil və maraq olmuşdur.
Kaliforniya Universitetində işlədiyi
dövrlərdə bu
işə daha geniş imkan yaranmışdır. Ardıcıl elmi araşdırmalar nəticəsində 1965-ci ildə
onun “Qeyri-səlis məntiq nəzəriyyəsi”
meydana gəlmişdir.
Misilsiz elmi
əhəmiyyətə malik
olan bu nəzəriyyəni
elə ilk andan Amerika elmi ictimaiyyəti
soyuq qarşılamış
və nə az, nə
çox, düz 20 il bu münasibət
beləcə davam etmişdir. Ayrı-ayrı dönəmlərdə Lütfi Zadənin özünə, həm də yeni elmi
kəşfinə hücumlar
olmuşdur. Hətta
çox sonralar bu nadir kəşfin praktik nəticələri
Yaponiyada böyük əks-sədaya səbəb
olanda belə Amerika elmi ictimaiyyəti
professor Lütfi Zadənin
yaxasından əl çəkməmiş, onun
yeni istiqamətini “yalançı”, “zərərli”
elm adlandırmışlar. Çox da uzaq
olmayan bir zaman kəsiyində —
1989-cu ildə ABŞ-ın
Milli Elmi Cəmiyyəti qəflətən
Berklidəki Kaliforniya
Universitetinin professoru Lütfi Zadənin qeyri-səlis məntiqə
aid dərsliklərinin elmi
kitabxanalardan yığışdırılması,
müsadirə edilməsi,
“yalançı elm” olduğu
üçün dərslik
proqramlarından çıxarılması
məsələsini ortaya
atmışdır. Amma çox
təəssüf ki, Amerika Milli Elmi
Cəmiyyətinin bu “təmizləmə” əməliyyatı
bir nəticə verməmişdir. Çünki artıq professor Lütfi Zadənin qeyri-səlis məntiq nəzəriyyəsi
praktik bəhrəsini
göstərməyə başlamışdı.
Bu nəzəriyyə
ilkin olaraq dünya informasiya texnologiyalarında çox
ciddi dəyişikliklərə
səbəb olmuş,
diqqətçəkən irəliləyişlər
yaratmışdır. Həmin səbəbdən də başabəla Amerika elm məmurları bu yeni riyazi fənnin
və onun tətbiqinin inkişafını
dayandıra bilmədilər.
Professor Lütfi Zadənin bu elmi nəzəriyyəsi –
kəşfi ilk dəfə
çox şeyi özünə yaxın buraxmayan Gündoğar ölkə adlandırdığımız
Yaponiyanın nəhəng
sənaye və elektron şirkətlərində
öz tətbiqini tapdı.
Onu deyək ki, professor Lütfi
Zadə qeyri-səlis məntiq nəzəriyyəsini
ortaya qoymaqla həm dünya şöhrəti qazandı
və həm də yeni riyaziyyatın
əsasını qoydu.
Bununla da həm dəqiq,
həm də ictimai elmlərin inkişafında dərin iz buraxdı, yeni yanaşma üsulları yaratdı.
Lütfi
Zadə qeyri-səlis məntiqlə bu nəzəriyyənin kökündə
duran modeli əsaslı surətdə
həyata yaxınlaşdırdı,
reallığa körpü
saldı. Hazırda sənayenin
çox sahələri
qeyri-səlis məntiq
üzərində qurulub.
Müasir kompüter, paltaryuyan
maşın, fotoaparat
və s. qeyri-səlis
məntiq nəzəriyyəsi
əsasında hazırlanır
və gəlirlər milyardlarla ölçülür.
Bir
ömürdə 6-7 elmi
nəzəriyyə irəli
sürən və dünya elmində çevriliş yaradan
professor Lütfi Zadə
XX və XXI əsrin ən böyük elm nəhəngidir. Müqayisə həmişə xətalıdır,
ancaq daha anlaşıqlıdır. Fikir verin, Albert Eynşteyn fizikada inqilab etdi və özünə
kimi Nyuton mexanikasının hər şeyə qadir olduğu fikrini aradan qaldırdı.
Nəticədə, bu və ya digər elmi
nəzəriyyələrin və ideyaların işləmə sərhədləri
müəyyən edildi.
Aydın
oldu ki, bu sərhədə kimi Nyuton mexanikası
- yəni klassik mexanika işləyir, bundan sonra isə
yüksək sürətlər
mexanikası, Eynşteyn
nəzəriyyəsi gəlir.
Dünya
elm tarixindən yaxşı
bəllidir ki, Lütfi Zadə 1965-ci ildə qeyri-səlis məntiq nəzəriyyəsini
təklif etməklə
Aristotelin bikar məntiqinin çərçivəsini
yaxşı mənada
dağıtdı, genişləndirdi. Riyaziyyatı
ikiləşdirdi. Bu gün
dünya universitetlərində
iki riyaziyyat oxunur: klassik riyaziyyat, Zadə riyaziyyatı. Artıq bu, həqiqətdir: riyaziyyat dəyişəndə
elmin dilləri və onlara yanaşmalar da başqalaşır. Lütfi Zadə
gözümüz qarşısında
fizikanı, kimyanı,
təbiət elmlərinin
əksəriyyətini dəyişdi
və bu fərqlər onların sərhədlərini genişləndirdi.
94 yaşlı soydaşımız
Lütfi Zadə indi bir addım
da irəli getməyi təklif edir: ikiqat qeyri-müəyyənlik.
Yəni ehtimalla qeyri-səlisliyi birləşdirmək, ikiqat
qeyri-müəyyənliyi nəzərə
almaq və reallığa bir addım da yaxınlaşmaq.
Xatırladaq ki, bu elmi ideya, istiqamət
ətrafında bir vaxtlar Albert Eynşteyn də baş sındırmışdı. Hətta ölümündən bir
neçə saat əvvəl “imkanlar nəzəriyyəsi” ifadəsini
işlətmişdi. Bu,
elə qeyri-səlis məntiqdir ki, indi onun bazasında
Lütfi Zadənin təklif etdiyi ikiqat qeyri-müəyyənlik
bərqərar olur.
Xatırladaq
ki, Lütfi Zadənin elmi kəşfləri, ideyaları
bəşəriyyətin inkişafına,
insanların rahatlığına,
həyatını yaxşılaşdırmağa
xidmət edir. Elə bunun nəticəsidir ki, indi dünyanın
aparıcı şirkət
və firmaları Lütfi Zadə nəzəriyyələrinə, onun elmi ideyalarına
dayaqlanırlar. Hamımızın
yaxşı tanıdığı “Hitachi”, “Matsushita”, “Mitsubishi”,
“Sharp”, “Nissan”, “Canon”, “Fuji”, “Electric”, “Toshiba”, “Omron”, “Sanyo”,
“Sony Trinitron”, “Daewoo”, “Samsung”, “Nec”,
“Honda”, eləcə də
Amerikanın kosmik uçuşlar sənayesində,
“General Motors”, “General Electric”, “Motorola”, “DuPont”, “Kodak” kimi dünya şirkətləri bu dahi alimin elmi
nəzəriyyələrindən bəhrələnərək, sıçrayışla
inkişaf edir və böyük iqtisadi səmərəyə
nail olurlar.
Həmyerlimiz
Lütfi Zadə yaşının kifayət
qədər yaşlı
çağında da
məhsuldar işləyir. O, NASA-nın və NATO-nun aparıcı mütəxəssisidir.
Həmişə olduğu kimi,
yenə də tez-tez dünyanın müxtəlif ölkələrində
qeyri-səlis məntiq
nəzəriyyəsi ilə
əlaqədar keçirilən
beynəlxalq konfranslara
qatılır, elmi məclislərə sədrlik
edib dünya alimlərini yeni istiqamətlərə yönəldir.
Bununla paralel, yaşadığı Berkli
şəhərində öz
adına olan “Institute Zadeh-ZİFT” informasiya texnologiyaları institutuna direktorluq edir. Professor Lütfi
Zadə ünlü alman alimi Maks
Plankdan sonra dünyada yeganə alimdir ki, hələ
sağlığında həm
özünün, həm
də nəzəriyyəsinin
adını daşıyan
elmi mərkəz var.
Təltiflərə
o qədər də meyilli olmayan dahi alimin aldığı
mükafatlar da yetərincədir. O, ayrı-ayrı
vaxtlarda Yaponiyanın elmə ayırdığı
ən nüfuzlu
“Honda” və “Okava” mükafatlarını almışdır.
Bir vaxtlar idarəetmə sahəsinə
əvəzsiz elmi töhfələr bəxş
etmiş və nüfuzlu beynəlxalq qurumların fəxri qızıl medallarına layiq görülmüş
dörd nəfərin
– Harri Nuquist, Riçard Belman, Rudolf Kaxman və Karl Astromun sırasına Zadə də daxil edilmişdir. O, həm də bir sıra beynəlxalq
elmi qurumların üzvü və fəxri üzvüdür.
Zadə “Qriqor Moisil”, “Rudolf Oldenburger”, “Riçard V. Hamming”, “Kempe
de Feriye” və onlarca başqa qızıl medal və platin fəxri nişanlara da layiq görülmüşdür.
Soydaşımız ABŞ Milli Mühəndislik
Akademiyasına, Rusiya Təbiət Elmləri Akademiyasına üzv, Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasına fəxri akademik seçilmişdir.
Soruşula bilər:
dahi alimi bu nəhəng işləri görməyə
sövq edən nədir? Cavab birmənalıdır: gördüyü
işə sonsuz sevgisi, nəzəriyyə
və kəşflərinin
praktik nəticələrini
görmək arzusu və bir də
qoynunda dünyaya göz açdığı
Vətəni Azərbaycanı
dahiliyi timsalında dünyaya tanıtmaq iddiası!..
Möhbəddin SƏMƏD,
yazıçı-jurnalist
Xalq qəzeti.- 2015.- 1 yanvar.- S.6.