“Aşıq deyişmələrinin
poetikası”
“Ozanları susan millət yetim kimidir”,–
deyib babalarımız.
Ozanın tarixi türkün
tarixi qədər qədimdir. Ozan sənəti ozan
(aşıq) deyişmələri
ilə özünün
ən yüksək zirvəsinə çatmış,
təkmilləşmiş, cilalanmış,
xalqın ruhunun daşıyıcısına çevrilmişdir.
Ozan deyişmələri
özündə ilkin
milli musiqimiz və bəstələrimizi,
milli rəqs və milli ədəbi
şeir ölçülərində
şeiriyyətimizi birləşdirməklə,
bədahətən, “mübarizə
meydanında” dərin
fəlsəfi mövzularda
şeirlə mükalimə
qurmaqla, böyük ədəbiyyat hadisəsi
kimi xalqımızın
mədəniyyət tarixinin
formalaşmasını şərtləndirmiş
və zənginləşdirmişdir.
Aşıq deyişmələri ciddi elmi tədqiqat mövzusu olaraq, həmişə aktuallıq
kəsb etmişdir. Lakin indiyədək
bu böyük ədəbiyyat hadisəsi
elmi araşdırmalardan
kənarda qalmış,
işlənilməmişdir. Bu, böyük və
məsuliyyətli elmi
tədqiqat mövzusunun
dissertasiya qismində işlənilməsi 2003-cü ildə
Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası Folklor İnstitutunun Elmi Şurasının qərarı ilə tanınmış folklorşünas
Tofiq Məhəmməd
oğlu Hüseynzadəyə
həvalə edilmişdir.
Bu da təsadüfi
deyildi. Tofiq Hüseynzadənin ulu babası, Şah İsmayıl Xətainin yaxın silahdaşı, onunla mürşid-mürid
münasibətləri olan
böyük sufi mütəfəkkiri, filosof, Göyçə
mahalından olan Miskin Abdal (əsl
adı Hüseyn Məhəmmədoğludur) XV-XVI əsrlərdə
Azərbaycan Səfəvilər
dövlətində yüksək
dövlət vəzifələrində
çalışmaqla, məşhur
diplomat və sərkərdəlik
fəaliyyəti ilə
yanaşı, şair,
çoxsaylı aşıq
musiqilərinin banisi və Azərbaycan ozan sənətindən aşıq sənətinə
keçidin əsasını
qoymuş tarixi şəxsiyyət
idi. Tofiq Hüseynzadə özü
də, tanınmış
jurnalist, pedaqoq olmaqla yanaşı, hələ tələbəlik
illərindən mətbutada
nəşr olunan çoxsaylı şeirləri
ilə də sevilmiş, Azərbaycan, o
cümlədən Səfəvilər
dövrünün folkloru,
həmçinin türkün
qədim məskənlərindən
olan Göyçə
mahalının folkloruna
aid dəyərli şifahi
xalq ədəbiyyatı
nümunələrini toplayıb,
dərindən və əhatəli işləyib
nəşr etdirməklə
ədəbiyyatımıza töhfələr
vermişdir.
Göyçə türkün mədəniyyət
beşiyi, sözün,
sazın ruhunun göyərdiyi,
boy göstərdiyi məkanlardandır. Milli-mənəvi yaddaşımızın qaynaqlarından
biri kimi, zəngin məişəti,
maddi-mənəvi abidələri
ilə həmişə
geniş marağa səbəb olmuşdur.
Miskin Abdal, Ozan Heydər, Ozan İbrahim, Ağ Aşıq, Aşıq Alı, Aşıq Ələsgər,
Şişqayalı Aydın,
Şair Məmmədhüseyn,
Mirzə Bəylər,
Hacı Əlişağa,
Aşıq Məhəmməd,
Daşkəndli Aşıq
Nəcəf, Şair Əbdüləzim və onlarca digər ustad sənətkarlar Göyçə mahalını
zəngin bir mədəniyyət ocağı
kimi nəinki Azərbaycanda, bütün
türk dünyasında
tanıtmışlar. Tofiq Hüseynzadə
də bu ocağın fəal nümayəndəsi kimi sözlə, sənətlə
yaşamış və
ona böyük dəyər vermişdir.
Bu elmi işində də Tofiq Hüseynzadə ozan (aşıq) deyişmələrinin ədəbiyyatda tarixi təşəkkülünü, mətn sistemini, poetik mahiyyətini bütün tərəfləri ilə tədqiqata cəlb etmişdir. Bu mövzunu o, ikiillik gərgin əməyi nəticəsində yüksək peşəkarlıqla işləyib başa çatdırsa da, səhhətində yaranmış problemlərlə əlaqədar dissertasiyasının müdafiəsini həyata keçirə bilməmişdir. 2006-cı ilin noyabrında 60 yaşında vəfatı onun ədəbiyyatşünaslıq tariximiz üçün dəyərli elmi yaradıcılıq fəaliyyətini yarımçıq qoymuşdur.
Həmin dissertasiya işi qədirbilən ədəbiyyatşünas alimlərimizin təşəbbüsü ilə müəllifin vəfatından sonra–2017-ci ilin sentyabr ayının sonlarında “Gənclik” nəşriyyatı tərəfindən nəşr edilməklə monoqrafiya şəklində oxuculara təqdim olunmuşdur.
Monoqrafiya Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığı tarixində həmin mövzuda ilk və mükəmməl elmi əsər olmaqla, geniş ictimaiyyət, xüsusilə, bu sahədə tədqiqat aparan elmi işçilər, filologiya, folklorşünaslıq və aşıq sənəti sahəsində çalışan müəllimlər, magistrant, aspirant, doktorant və tələbələr üçün dəyərli vəsaitdir.
Qüdrət
PİRİYEV
Xalq qəzeti.- 2017.- 15
oktyabr.- S.7.