İşıq, gözəllik və
xeyirxahlıq mücəssəməsi
(Görkəmli
oftalmoloq alim, ictimai xadim, akademik Zərifə xanım
Əliyevanın 95 illik yubileyinə)
Akademik Zərifə
Əliyeva – 95
Dünya bərqərar
îlandan işıqla-zülmətin,
yaxşı ilə pisin, xåyirlə-şərin mübarizəsi
gådir. Həyatı da, insanlığı da var ådən,
mənalandıran bu mübarizədir. Kim işığın
tərəfindədirsə, üz-gözünə haqqın
nuru çilənir, îlur işıqlı
adam. Kim yaxşılığın tərəfindədirsə,
pisliklə işi yîxdursa, içi imanla
dîlur – îlur yaxşı adam. Kim xåyrin tərəfindədirsə, hamıya, hər zaman təmənnasız
köməyini əsirgəmir, vaxtını, əməyini,
malını åhtiyacı îlanlardan əsirgəmirsə, Vətəninin
və millətinin xåyri üçün
çalışırsa îlur xåyirxah adam.
İşıqlı adam – xîşbəxt adamdır.
Yaxşı adam – xîşbəxt adamdır.
Xåyirxah adam – xîşbəxt adamdır.
Bu üç kåyfiyyəti özündə birləşdirən adamlar isə – Allahın såvimli bəndəsidir və öz fiziki ömründən qat-qat uzun ömür yaşamağa haqqı îlanlardır.
... Dünya tibb elminə əvəzolunmaz töhfələr vermiş görkəmli oftalmoloq alim, gözəl ziyalı, mehriban ana, vəfalı ömür-gün yoldaşı akademik Zərifə xanım Əliyeva Tanrının əbədiyaşarlıq haqqı verdiyi seçilmişlərdəndir.
İnsanın kimliyi üçün əsil-nəcabət vacib şərtdir. Ötən əsrdə topçubaşovlar, hacıbəylilər, şadlinskilər, rəfibəylilər, bədəlbəylilər, şahtaxtinskilər kimi ailələr Azərbaycanın ictimai-siyasi, mədəni həyatında mühüm rol oynamış və dərin izlər qoymuşlar. Bu sırada akademik Zərifə xanım Əliyevanın ləyaqətlə təmsil olunduğu əliyevlər ailəsinin şərəfli yeri vardır.
Zərifə xanımın nəsil şəcərəsi Azərbaycanın qədim mədəniyyət mərkəzlərindən biri olan İrəvanın əsilzadə mühitində sayılıb seçilən bir ailəyə bağlıdır. Ata babası Məmmədkərim Qurbanəli oğlu da, ana babası İbrahim bəy Süleymanbəyov da İrəvanın məşhur əsilzadələrindən idilər.
Təəssüf ki, Məmmədkərim Qurbanəli oğlunun İrəvan yaxınlığındakı Hamamlı kəndindəki mülkü də, İbrahim bəy Süleymanbəyovun İrəvandakı göz oxşayan imarəti də 1918-ci ildə erməni-daşnak başkəsənləri tərəfindən qəsb olundu, dağıdıldı, o torpaqların özü qədər gözəl olan sakinləri dədə-baba yurdlarından didərgin düşdülər və bir daha doğma ocaqlarına qayıda bilmədilər. Daşnakların azərbaycanlılara qarşı həyata keçirtdiyi soyqırımı Əziz Əliyevi 1918-ci ildə Sankt-Peterburqdakı təhsilini yarımçıq qoyub İrəvanda təqiblərə məruz qalan ailəsini Şahtaxtı kəndinə köçürməyə məcbur edir. Məhz burada 1923-cü il aprelin 28-də Zərifə xanım dünyaya göz açır. 1923-cü ilin may ayında Əziz Əliyev Bakıya köçür və sonrakı taleyini bu böyük şəhərlə bağlayır.
Fövqəladə ağlı, istedadı, biliyi və çalışqanlığı sayəsində öz adını Azərbaycanın səhiyyə və dövlətçilik tarixinə qızıl hərflərlə yazdırmış professor Əziz Əliyevin digər övladları kimi Zərifə xanım da yüksək mədəniyyət və ailə tərbiyəsi görmüş, təhsil almış, elm öyrənmiş, öz peşəsinin dərin bilicisi kimi xalqına ləyaqətlə xidmət etmiş, insanların hörmətini və sevgisini qazanmış, görkəmli alim, ictimai xadim kimi respublikamızın hüdudlarından kənarda da tanınmış və sevilmişdir.
Heç şübhəsiz ki, bu uğurların əsasında soy-kökdən gələn istedadla yanaşı ailə ənənələrindən doğan çalışqanlıq, məsuliyyət, məqsədyönlülük, daxili intizam və mədəniyyət dayanırdı.
İrəvanın kübar-ziyalı mühitindən qaynaqlanan ailə ənənələri görkəmli dövlət xadimi və səhiyyə təşkilatçısı professor Əziz Əliyevin Bakıda, Cənubi Azərbaycanda, Dağıstanda, Moskvada yaşadığı illərdə dostluq etdiyi Azərbaycanın və o vaxtki SSRİ-nin tanınmış ziyalıları, elm və mədəniyyət xadimlərinin təsiri ilə daha da zənginləşmişdir.
Burada Əziz Əliyevin 100 illik yubileyinə həsr edilmiş təntənəli gecədə ümummilli lider Heydər Əliyevin nitqindəki fikirlər necə də yerinə düşür:
“Bütün tibb professorları onun dostları idi. Onların
çoxunu o hazırlayıb irəli çəkmişdi.
Azərbaycan incəsənəti və ədəbiyyatının
Üzeyir Hacıbəyov, Müslüm Maqomayev,
Bülbül, Niyazi, Səməd
Vurğun, Süleyman Rüstəm, Qara Qarayev və bir
çox başqaları kimi görkəmli xadimləri ilə
onun çox yaxın, mehriban,
ailəvi münasibətləri vardı.”
Akademik Zərifə xanımın həkimlik sənətini
seçməsi də ailə ənənəsi ilə əlaqədar
olmuşdur.
Atası Əziz Əliyev,
qardaşları Tamerlan və Cəmil, bacısı Ləzifə
xanım ilə yanaşı
bibisi Göyçək xanım, əmisi Ziyad Əliyev, bibisi
Şamama xanım Ələsgərova, bibisi oğlanları
Qurban Əliyev (o, uzun illər respublikamızın Ali və
Orta ixtisas təhsili naziri olmuşdur), Yusif Əliyev görkəmli
həkim, səhiyyə təşkilatçısı və
tibb alimləri olmuşlar.
Dövrün amansız sınaqları bu ailəni böyük
çətinliklərlə üz-üzə qoysa da, həm
Əziz müəllim, həm də onun ailə üzvləri
bu sınaqdan ləyaqətlə çıxmışlar.
Zərifə
xanımın tələbəlik və gənclik illəri ağır müharibə
dövrünə düşsə də, onun atasının
yüksək dövlət vəzifələrində
çalışması, heç şübhəsiz ki, bu ailənin
üzvlərinin statusunun başqalarından yuxarı olması
şansını şərtləndirirdi. Lakin Zərifə
xanım heç nə ilə digər tələbə
yoldaşlarından fərqlənmir, bu üstünlüyü
hiss etdirmir, bəlkə heç özü də hiss etmirdi.
Onun tələbə yoldaşlarının
çoxsaylı xatirələri bunu söyləməyə əsas
verir.
Səbəb isə çox sadə idi. Əsilzadə
nəcabəti, ailə tərbiyəsi və şəxsi
keyfiyyətlər. Məhz bu xarakter Zərifə
xanımın bütün həyatı boyu onu müşayiət
etdi, onu milyonlarla insana sevdirdi. Əbəs
yerə demirlər ki, insanın böyüklüyü onun sadəliyindədir.
Təbib, müəllim, alim, ictimai xadim kimi
qazandığı şöhrətinin ən yüksək
zirvədə olduğu vaxtlarda da akademik Zərifə xanım
Əliyeva belə də qaldı: qayğıkeş, mehriban,
gülərüz, xeyirxah...
İnsan ətraf mühitdən aldığı
informasiyanın 80 faizini görmə orqanı – gözləri
vasitəsi ilə alır. Buna görə də
göz insanın duyğu orqanlarının ən əhəmiyyətlisidir.
İşığı sönmüş
gözlərə nur vermək günəşin yer
üzünü işıqlandırması qədər
müqəddəs bir işdir. Məhz akademik Zərifə
xanım Əliyeva öz həkimlik fəaliyyəti boyu minlərlə
sadə insana bu səadəti bəxş edib, təmənnasız
böyük bir insan xeyirxahlığı, həkim
qayğıkeşliyi ilə...
Belə bir deyim var ki, hər kəsin xoşbəxtliyinin
ölçüsü başqalarını xoşbəxt
etdiyi qədərdir. Yüz minlərlə insana günəş
işığını, göz nurunu qaytarmaqdan böyük
xoşbəxtlik, yaxşılıq nə ola
bilər ki... Zərifə xanım o
insanlardandır ki, onun haqqında danışanda epitetlər əhəmiyyətsiz
olur. Onu tanıyan hər kəsin
yaddaşında “Zərifə xanım” kəlməsi bəlkə
də dünyanın ən qiymətli, ən uca
sözüdür.
Zərifə xanım
həkimlik və alimlik fəaliyyətini daha çox ictimai əhəmiyyətli
göz xəstəliklərinin müalicə və
profilaktikasına həsr etmişdir. Onun gənc
həkim, alim kimi işə başladığı dövrlərdə
Azərbaycanda ağır göz xəstəliyi olan traxoma
geniş yayılmışdı. Bəzən
qısa müddətdə bütöv ailələri dünya
işığından məhrum edən bu xəstəliklə
mübarizə tarixində Zərifə xanım
Əliyevanın adı qızıl hərflərlə
yazılmışdır.
Zərifə
xanımın doktorluq dissertasiyası isə artıq sənayesi
sürətlə inkişaf edən Azərbaycanda gözün
yeni bir spesifik xəstəliyinə-peşə xəstəliyinə
həsr edilmişdir. Ötən əsrin
60-70-ci illərində Bakı və Sumqayıt regionun ən
böyük sənaye mərkəzlərinə
çevrilmişdi, burada onlarca neft, maşınqayırma,
kimya zavodları fəaliyyət göstərirdi. Bu zavodlarda istehsal edilən, istifadə olunan müxtəlif
kimyəvi maddələrin gözə təsirinin öyrənilməsi,
qarşısının alınması və müalicəsi
sahəsində o vaxtki SSRİ miqyasında ilk öncüllərdən
biri, bəlkə də birincisi Zərifə xanım
olmuşdur.
Zərifə xanım Əliyeva dünyada ilk dəfə
olaraq peşə patalogiyasını araşdıran elmi-tədqiqat
laboratoriyası yaratmış və praktiki olaraq elm aləmində
yeni bir istiqamətin - peşə oftalmologiyasının əsasını
qoymuşdur.
Apardığı tədqiqatların nəticəsi olaraq
"Göz yaşının axmasının
fiziologiyası", "Gözün və görmə sinir
yolunun yaşla əlaqədar dəyişiklikləri",
"Gözün hidrodinamik sisteminin anatomik fizioloji təbiəti"
və s. kimi onlarla elmi məqalə və monoqrafiyalar çap
etdirmişdir.
Uzunmüddətli müşahidələrin və tədqiqatların
nəticələri görkəmli həkimin "Azərbaycanın
kimya sənayesinin bəzi müəssisələrinin
işçilərinin görmə üzvünün vəziyyəti"
mövzusunda doktorluq dissertasiyasının əsasını təşkil
edib.
1976-cı ildə Q. Helmholts adına Moskva
Göz Xəstəlikləri İnstitutunda həmin
dissertasiyanın müdafiəsi zamanı Sovet
İttifaqının aparıcı alimləri Zərifə
xanımın elmi əsərlərini çox yüksək
qiymətləndiriblər.
Görmə
orqanının peşə patologiyası sahəsində
apardığı elmi tədqiqat işlərinin uğurlu nəticələrinə
görə akademik Zərifə Əliyeva keçmiş
SSRİ-nin oftalmologiya sahəsində ən mötəbər
mükafatı olan SSRİ Tibb Elmləri Akademiyasının
M.İ.Averbax adına mükafatına layiq
görülmüşdür. Keçmiş SSRİ-də bu
mükafatı alan ilk qadın alim kimi onun
adı oftalmologiya elminin tarixinə
düşmüşdür. Akademik Zərifə
Əliyevanın elmi-tədqiqat işlərinin bir qismi
qlaukomanın etimologiyası, diaqnostikası və müalicəsi
məsələlərini əhatə edir. Onun
"Gözün hidrodinamik sisteminin anatomo-fizioloji
xarakteristikası", "Yaşla bağlı gözün əsəb
yollarının dəyişilməsi" və digər
monoqrafiyaları göz xəstəliklərinin yaş
xüsusiyyətlərinə, "Göz sulanmasının
fiziologiyası", "Göz sulanmasının müasir cərrahiyyə
üsulları ilə müalicəsi" və digər
monoqrafiyaları isə daktriologiyaya həsr edilmişdir.
Z.Əliyevanın digər müəlliflərlə birgə qələmə
aldığı fundamental "Terapevtik oftalmologiya",
"Oftalmologiyanın aktual məsələləri",
"İridodiaqnostikanın əsasları" və sair
kitabları bu gün də oftalmoloqların ən çox
müraciət etdikləri, oxuyub faydalandıqları əsərlərdəndir.
Olduqca humanist və qayğıkeş bir insan olan Zərifə
xanımı həkim etikası və tibbi deontologiya məsələləri
həmişə düşündürmüşdür. O, gənc həkimlərin
peşə etikasının düzgün formalaşmasına,
tibb işçilərinin peşə fəaliyyəti ilə
bağlı problemlərin öyrənilməsinə və həllinə
həmişə böyük önəm vermişdir. Onun çoxsaylı məqalələri,
çıxışları məhz bu məsələyə
həsr olunmuş, «Yüksək etimad» kitabı isə cəmiyyətdə
həkimin şəxsiyyət kimi formalaşması prosesinə
dəyərli töhfə vermişdir.
Zərifə
xanım haqlı olaraq belə hesab edirdi ki, həkimin peşə
mövqeyi onun xəstəyə münasibətini müəyyənləşdirən
başlıca amildir: "Yalnız o şəxs əsl həkimdir
ki, xəstənin ağrılarını məhz özünün
ağrıları hesab edir. Belə bir həkim
üçün hər dəfə xəstəni qəbul etmək,
hər dəfə xəstəliyə düçar olmuş
insanla söhbət etmək həm xəstə
qarşısında, həm də cəmiyyət
qarşısında, ən başlıcası isə öz
vicdanı qarşısında əxlaqi məsuliyyət deməkdir".
Akademik Zərifə Əliyeva səhiyyədə kadr
hazırlığına və həkimlərin
ixtisasının təkmilləşdirilməsinə xüsusi
həssaslıqla yanaşırdı. Onun birbaşa rəhbərliyi
altında cavan alimlərin və həkim-oftalmoloqların
böyük bir nəsli yetişmişdir.
Zərifə xanım heç zaman gərgin işdən
usanmamış, ürəkdən və ilhamla
çalışmışdır. Zərifə
xanımın həkim kimi fədakarlığı, yüksək
vətəndaşlıq məsuliyyəti, səmimiliyi və
qayğıkeşliyi, insanlara və onların problemlərinə
göstərdiyi diqqət, fəal həyat mövqeyi ona həmkarlarının,
yetirmələrinin və xəstələrinin dərin
hörmətini qazandırmışdır.
Özünün zəngin tibb təcrübəsinə və
həyat müdrikliyinə əsaslanan Zərifə xanım
Əliyeva həkimin xəstə ilə necə
davranmağına dair tövsiyələr verirdi. Bu münasibətlərdə
həkimin "sözlə" müalicə edə bilmək
bacarığını ön plana çəkirdi. Onun fikrincə, səhiyyə işçisinin əxlaqının
əsaslarını səmimiyyət, xəstəni başa
düşmək bacarığı, xeyirxahlıq, təvazökarlıq,
təmannasızlıq təşkil edir.
Akademik Zərifə Əliyeva 150-dən artıq elmi əsərin,
10 monoqrafiyanın, 12 səmərələşdirici təklifin,
dərs vəsaitinin müəllifidir. O, onlarca elmlər doktorunun və elmlər
namizədinin elmi rəhbəri olmuşdur. Akademik Zərifə
xanım Əliyeva oftalmologiya elmində əldə etdiyi
tutarlı nailiyyətlərə, xalqımızın
sağlamlığı keşiyində dayanan çoxsaylı
həkim-oftalmoloqların yetişdirilməsində əvəzsiz
xidmətlərə görə Azərbaycanın Əməkdar
elm xadimi fəxri adına layiq
görülmüşdür. O, həmçinin çoxillik
elmi, pedaqoji, müalicəvi, ictimai fəaliyyəti nəticəsində
qazandığı uğurlara görə bir sıra orden və
medallarla, fəxri fərmanlarla təltif edilmişdir.
Akademik Zərifə Əliyeva həm də görkəmli
ictimai xadim idi.
O, keçmiş SSRİ Sülhü Müdafiə Komitəsinin
üzvü, Azərbaycan Sülhü Müdafiə Komitəsi
sədrinin müavini, Ümumittifaq "Bilik" Cəmiyyəti
İdarə Heyətinin, Ümumittifaq Oftalmoloqlar Elmi Cəmiyyəti
Rəyasət Heyətinin üzvü olmuş, "Əməkdar
elm xadimi" fəxri adına layiq
görülmüşdür.
Zərifə xanım çox mükəmməl bir
şəxsiyyət olmuş, gözəl, yaraşıqlı
qadın, qayğıkeş həyat yoldaşı, mehriban ana,
humanist həkim, fədakar alim, sevimli müəllim kimi xatirələrdə
silinməz izlər qoymuşdur.
Tələbəlik
yoldaşı və həmkarı, professor
Zəhra Quliyeva onu belə xatırlayırdı: "Zərifə
xanım qeyri-adi bir qadın idi. O, heç də hamıya qismət
olmayan böyük bir qabiliyyətin sahibi idi. Bu
sevə bilmək qabiliyyəti idi. Həyatda
nə edirdisə, sevgi ilə edirdi. Onun
sevgisinin qüvvəsi öz ailəsinin hüdudlarında daha
parlaq əks olunur, daha artıq duyulurdu. O,
uşaqlarına, sonra isə nəvələrinə sevgisində
özünü unudurdu. Zərifə xanım Azərbaycan
xalqının böyük oğlu Heydər Əliyevin ləyaqətli
ömür-gün yoldaşı, sədaqətli dostu, sevimli
qadını və əqidə yoldaşı idi. Bacımızın xatirəsi ilə bağlı
ötən günlərimiz heç vaxt yadımdan
çıxmır. Yaddaşımda tələbə Zərifənin
şən və qayğısız siması, gəlin Zərifənin
xoşbəxtliyi və həyəcanı, ana Zərifənin
nəvazişkarlığı, ictimaiyyətçi Zərifənin
ehtiraslı, alovlu fəaliyyəti, alim Zərifənin
müdrikliyinə aid nə qədər fakt və hadisələrlə
əyaniləşib".
Bəlkə də bəşər tarixində nadir şəxslərə
qismət olmuşdur ki, dövlət xadiminin övladı, həyat
yoldaşı və anası kimi şöhrətin ən uca mərtəbəsinə
yüksəlsin, lakin özünün qazandığı
insanlıq zirvəsini bütün şan-şöhrətlərdən
ucada tuta bilsin.
Ümummilli
lider Heydər Əliyev dünyasını vaxtsız dəyişən
ömür-gün yoldaşını həmişə
böyük məhəbbətlə və ehtiramla xatırlayırdı:
“Zərifə xanım çox böyük alim olub. Mən hələ onunla ailə həyatı quranda o, artıq elm yolunda idi, elmlə məşğul idi. Onun elmi fəaliyyəti məlumdur. O, çox istedadlı, çox xeyirxah, çox sadə insan idi. Mən bu barədə çox danışa bilərəm, ailəmin yaşaması, bu günlərə çatması, övladlarımın tərbiyəsi üçün və həyatımda onun əvəzsiz rolu üçün mən bu gün Zərifə xanımın məzarı qarşısında baş əyirəm. On il keçsə də, onu bir dəqiqə belə unutmuram və unutmayacağam. Mənim övladlarım da bu əhval-ruhiyyədədirlər. Onlar bu əhval-ruhiyyə ilə tərbiyələniblər, formalaşıblar. Ona görə də bu gün bizim üçün müqəddəs gündür. Bu gün xoşbəxt gündür. Çünki bu gün Zərifə xanım kimi böyük bir insan Yer üzünə gəlib, mənim həyatımı xoşbəxt edib, mənə gözəl övladlar bəxş edib”.
Zərifə xanım çox erkən, 62 yaşında dünyasını dəyişmişdir. İslam aləmində 62 yaş müqəddəs sayılır. Peyğəmbər yaşıdır. Bir də ki, xeyirxahlığın, müqəddəs əməl sahiblərinin yaşı olmur. İnsan nə qədər xatırlanırsa, o qədər yaşayır. Zərifə xanım kimi işıqlı, nurlu, xoş əməl sahibi insanlar isə heç zaman unudulmur.
Musa URUD,
Milli Məclisin Səhiyyə
Komitəsinin sədr müavini
Xalq qəzeti.- 2018.- 28 aprel.- S.5.