Bu gün
onların da bayramıdır
Şəhidlər xiyabanında düşüncələr
Küçədə bir canlanma var, əllərdə çiçəklər, hədiyyələr...
İsti və sevgi dolu
baxışlarından oxunur
fərəhləri.
Kimini həyat
yoldaşı, kimini nişanlısı, kimini qardaşı, dostu-tanışı
təbrik edir. Bəli, bu
gün onların – ailələrə səadət
bəxş edən fədakar qadınların,
cəmiyyətə nümunəvi
övlad bəxş edən anaların, bacıların bayramıdır.
Bütün dünyada qeyd
olunan 8 Mart--Beynəlxalq
Qadınlar Günü
ölkəmizdə də
bayram edilir. Necə deyərlər, bu bayramdan Azərbaycan qadınına da pay düşür.
Azərbaycan qadını tarixən nəcibliyi, gözəlliyi
ilə yanaşı, isməti-namusu, vəfası,
sədaqəti, yeri gəldikcə qəhrəmanlığı
ilə də seçilib. Azərbaycan qadını Tomrisin simasında cəsur sərkərdə, Burla Xatunun simasında sədaqətli həyat yoldaşı, Sara Xatunun simasında uğurlu
diplomat, Xurşudbanu Natəvanın
simasında nəcib ana və xeyriyyəçi
xanımdır. Bu siyahını xeyli uzatmaq da olar.Demək
istədiyim budur ki, tarixin bütün
dövrlərində Azərbaycan
qadını üzərinə
düşən bütün
əsas missiyaları zərif çiyinlərində
şərəflə daşıya
bilib. Azərbaycanın müstəqilliyini qazandığı ilk illərdə
olduğu kimi.
Bu gün həm
də məzar daşlarından boylanan o zərif baxış sahiblərinin bayramıdır. Bu bayramda
xatırlanmaq, yad edilmək həm də onların haqqıdır...
Fərizə Allahverdiyeva. Xiyabanın girişindəcə
bura gələnlər
sənin ülvi hisslərinə, sevginə
sadiqliyinə baş əyir. Sən İlhamsız yaşaya
bilmədin, bacı.
İkinizin də itkisi
qohumları göynətsə
də, sən İlhamla olan sevgini 20 Yanvar gecəsi ədəbiləşdirdin.
Azərbaycan gəncinə sevməyi
də, sevilməyi də, onun uğrunda
ölməyi də öyrətdin. Əfsanəvi sevgilər ancaq dastanlarda olur, – deyirdilər. Ancaq sevgiyə inanmayanlar da indi sizi
böyük sayğı
ilə xatırlayırlar...
Salatın Əsgərova. Peşəsinə, qələminə və Vətəninə sadiq bir xanım.
Azərbaycanın ilk şəhid qadın
jurnalisti. Sən Qarabağda
erməni silahlılarının
törətdiyi vəhşiliklərə
biganə yanaşa bilmirdin. Həm jurnalist, həm
də vətəndaş
kimi. Hər dəfə böyük
cəsarətlə cəbhəyə
yollanırdın xəbər
dalınca. “Molodyoj Azerbaydjana” qəzetinin oxucuları məhz sənin imzanla oxuyurdu cəbhədən reportajları.
1991-ci il yanvarın 9-da Laçından
Şuşaya yollanarkən
Qaladərəsi kəndi
yaxınlığında sənin
əyləşdiyin maşını
erməni silahlıları
atəşə tutdu...Bir zərif ürək dayandı... Amma sənin Vətənə olan sevgini, peşənə
məhəbbətini məhv
edə bilmədi.
Bu gün sən
yenə də jurnalistika fakültəsinin
tələbələri, gənc
jurnalistlər, həmkarların
tərəfindən yenə
də xatırlanırsan.
Balaca qoyub getdiyin Ceyhun da böyüyüb,
indi onun imzası da jurnalistikamızda tanınır.
Bayramın mübarək,
əziz həmkarım!
Qaratel Hacımahmudova. Sənin də ömrünü
yarımçıq qoydu
lənətə gəlmiş
müharibə. İçindəki yurd sevgisi səni
də çətin qanlı günlərdə
rahat qoymadı.
Doğulduğun Aşağı Əskipara
kəndinin cavanlarından
ibarət könüllü
özünümüdafiə dəstəsinə qoşuldun.
“Aslanın erkəyi-dişisi
olmaz”, – deyib onlarla bir səngərdə
döyüşdün. Yeri gəldikcə, həm yemək bişirdin, həm də silah götürüb, səngərdə mübarizə
apardın. Başqa qadınlar
isti ocağında olduğu halda, sən alovun içinə atıldın.
Bilirdinmi
bunun sonunda ölüm var, sınaq var?! Bilməmiş deyildin. Sənin üçün
Vətənin hər qarışını, xüsusilə
də doğulduğun
kəndi qorumaq bütün dəyərlərdən
qat-qat ucada idi. Elə olmasaydı, düşmən
əlinə sağ keçməmək üçün
üzərində gəzdirdiyin
zəhəri içib,
canına qıymazdın.
Gültəkin Əsgərova. Qürurluyam. Mən də sənin
təhsil aldığın
200 saylı məktəbin
məzunuyam. Müəllimlərimiz tədbirlərdə həmişə
səndən danışıb
bizə. Büstünün önünə tər çiçəklər qoyanda
sənin kimi bir cəsur olmağı arzulamışıq
nə zamansa. Sən də balaca Əminəni Rəfiqə
anaya əmanət etdin. Qarabağda od-alovun içinə
gedəndə neçə-neçə
döyüşçümüzün yaralarına məlhəm oldun. Çünki sən həm
də həkimlik peşəsini seçəndə
and içmişdin. Rəfiqə
anaya məktubda yazırdın:“Mən qələbənin
sonuna qədər buradayam. Şuşa alınana qədər!”
Elə bu missiya uğrunda
da canını fəda etdin. 1992-ci il 19 iyulda
Aranzəmin uğrunda
gedən döyüşlər
zamanı ağ xalatlı xilaskar xanım kimi gözlərini əbəbi
yumdun... Bugün həkim olmaq
arzusunda olan gənclərimiz üçün
sən əsl nümunə və qəhrəmansan.
Xiyabanda Xocalıdan olan 5 yaşlı qızın da məzarı var. Görəsən sənin
adın nə idi? Kimin ciyərparası idin?! Sonuncu dəfə səni kim təbrik
eləmişdi? Yəqin
doğmaların ad günlərini
də keçiriblər,
hədiyyə də alıblar.. İndi
isə hədiyyən
al qan rəngli güllərdir...
Sizin hər biriniz zaman və
taleyin ağır sınaqlarından şərəflə
çıxdınız. İndi fiziki
olaraq aramızda olmasanız da, öz cəsarətiniz və Vətənə bağlılığınızla həmişə gələcək
xanımlara örnəksiniz.
Çünki siz bir qəhrəmansınız. Azərbaycan gənci gücləndikcə,
Vətənə bağlandıqca,
onlar arasında da Gültəkinlər, Salatınlar, Qaratellər yetişəcək.
Əfsanə
BAYRAMQIZI
Xalq qəzeti.- 2018.- 8
mart.- S.9.