Ədalətsiz müharibələrin
sonu məğlubiyyətdir
1941-1945-ci illər müharibəsinin
başlanmasından 78 il ötür
İkinci Dünya müharibəsinin
başlanmasından 1 il 10 ay sonra faşist Almaniyasının
kommunist rejimli SSRİ-yə irimiqyaslı hücumu ilə
alovlanmış və tarixə sovet xalqlarının
“Böyük Vətən müharibəsi” adı ilə
düşmüş 1418 günlük yerüstü cəhənnəmin
start götürdüyü 22 iyun 1941-ci ilə sonrakı 78
ilin uzaqlığından baxanda indiki nəsil ilk olaraq
aşağıdakıları düşünməli olur.
Müharibələr insanlara hədsiz fəlakət gətirsə
də dözüm, hünər və qəhrəmanlıq
üçün də hüdudsuz meydan açır. Məhz
bu dözümün, hünərin və qəhrəmanlığın
gücü ilə düşmən məğlub edilir, ədalət
qalib gəlir. Bütün müharibələrdə olduğu
kimi, tarixin ən böyük və ən
dağıdıcı davası olmuş II Dünya
savaşı və onun ən iri cəbhəsini təşkil
etmiş keçmiş SSRİ xalqlarının Böyük Vətən
müharibəsi də bu həqiqətə məhəl
qoyulmaması ilə başlanmış, ədalətin qalib gələcəyinə
olan inamla başa çatmışdır.
Müharibələrdə,
bir qayda olaraq, hücum edən tərəf – şər məğlub
olsa da, təəssüf ki, bu mütləq sonluq sonrakı
şər qüvvələrə dərs olmamış, hərbi
toqquşmalar, tarixçilərin dediyi kimi, siyasətin
zorakı yolla davamı vasitəsi kimi keçmişin dərinliklərindən
günümüzə qədər gəlib çatmışdır.
Tarixdə olmuş 14 mindən çox müharibənin
hamısından dəhşətli olmuş II Cahan
savaşı müharibələrə son qoymasa da, öz həqiqətləri
ilə III Dünya müharibəsinə qapıları
bağlamışdır.
Zəkası
ilə kainatın sonsuzluğuna nüfuz etmiş Albert
Eynşteyn “III Dünya müharibəsi hansı silahlarla
aparılacaq?” sualına cavabında dolayı yolla dünya
savaşları erasının bitməsi gerçəyini də
ifadə etmişdi: “III Dünya müharibəsi barədə
bir şey deyə bilmərəm, IV Dünya müharibəsi
ox və kamanla ola bilər”. Beləliklə, 2019-cu ilin 22 iyunu,
qısaca da olsa, dünyanın 78–80 il əvvəlki mənzərəsini
yada salır. Tarixi xronika aşağıdakıları
söyləyir.
XX əsrin
30-cu illərinin sonu üçün dünyada beynəlxalq vəziyyət
hədsiz dərəcədə gərginləşmişdi. Bu
zaman dünyada üç siyasi sistem: burjua-demokratik, sosializm və
faşist-militarist quruluş ölüm-qalım səviyyəsində
qarşı-qarşıya durmuşdu. Müharibəyə
ciddi hazırlaşan Almaniyanı cilovlamaq üçün
burjua-demokratik və sosializm sistemləri real qüvvə olsa
da, bu, baş vermədi.
Bunun
başlıca səbəbi burjua-demokratik sistemin sovet
totalitarizminə faşizmə nisbətən daha qatı
düşmən kimi baxması idi. Onların fikrincə,
dünya sivilizasiyası üçün kommunizmə
qarşı açıqcasına səlib
yürüşü elan edən faşizmə nisbətən,
sovet totalitarizmi daha çox təhlükəli idi. Buna görə
də II Dünya müharibəsinin qarşısını
almaq mümkün olmadı. Bundan istifadə edən Almaniya
sürətlə silahlanmağa başladı. 1934-1939-cu illərdə
ölkədə hərbi istehsal 22 dəfə,
qoşunların sayı 35 dəfə artdı. Sənaye
istehsalının həcminə görə o, dünyada ikinci
yerə çıxdı.
Burjua-demokratik
və sosializm qüvvələrinin faşizmə alternativ
ittifaq yarada bilmədiklərini görən Almaniya 1939-cu ilin
avqustunda SSRİ-yə hücum etməmək barədə
müqavilə imzalamağı təklif etdi. Gözlənilmədən,
1939-cu il avqustun 23-də Dünya müharibəsinin
başlanmasına 8 gün qalmış, Almaniya və SSRİ
arasında 10 il müddətinə bir-birinə hücum etməmək
haqqında müqavilə imzalandı. Müqavilədə tərəflər
bir-birinə qarşı hər cür zorakılıqdan, hər
cür təcavüzkar hərəkətdən imtina etməyi
öhdələrinə götürdülər.
Bununla
yanaşı, tərəflər gizli olaraq 1939-cu il 23 avqust
müqaviləsinə əlavə protokol da imzaladılar. Həmin
protokolda Baltik dənizindən Qara dənizədək ərazidə
hər iki tərəfin “maraq dairəsi”, habelə
Almaniyanın şərqdəki sərhədləri müəyyənləşdirildi.
Alman qoşunları şərqdə Tissa, Narev, Visla və San
çayları xəttinə qədər irəliləyə
bilərdilər, Almaniya Latviyaya, Estoniyaya və Finlandiyaya və
Litvaya hücum etməməyi öhdəsinə
götürdü. O zaman Polşanın tərkibində olan Qərbi
Ukraynanın və Qərbi Belarusiyanın taleyi isə
SSRİ-nin razılığı olmadan həll
olunmamalıydı. Əslində, həmin rayonlar SSRİ-yə
verilirdi. Rumıniyanın tərkibində olan Bessarabiya barəsində
də belə razılığa gəlinmişdi.
1939-cu
il 23 avqust tarixli Alman--Sovet sazişi Hitler Almaniyasının hələ
çoxdan hazırladığı Polşaya hücum
planını həyata keçirmək üçün son qərara
gəlməsinə imkan verdi. 1939-cu il sentyabrın 1-də
Almaniya Polşa üzərinə hücuma keçdi. Fitnə-fəsad
yolu ilə hücuma keçən Almaniya sərhədləri
pozaraq Polşa üzərinə 57 diviziya (1,5 milyon adam), 2500
tank, 2000 təyyarə göndərdi.
Sentyabrın
3-də İngiltərə və Fransa Almaniyaya müharibə
elan etdilər. Bununla da düz 6 il davam etmiş, əsasən
Qərbi və Şərqi Avropanı alova bürüyüb
külə döndərsə də, ağır nəticələri
ilə başqa qitə və xalqları da ağuşuna
çəkən tarixin ən böyük hərbi
toqquşması – II Dünya müharibəsi başlandı.
Sentyabrın 3–10-da Avstraliya, Yeni Zelandiya, Hindistan, Kanada
Almaniyaya qarşı müharibəyə qoşuldular. ABŞ
özünü bitərəf elan etdi. Yaponiya Avropa müharibəsinə
qarışmadığını bildirdi.
II
Dünya müharibəsində 110 milyon adam
silahlandırılmışdı. Müharibədə o zaman
dünya əhalisinin 80 faizini – 1,7 milyard insanı təmsil edən
61 ölkə iştirak etmişdi. Döyüş əməliyyatları
yer kürəsinin 3 qitəsində – Avropada, Asiyada və Afrikada,
habelə Okeaniya, Atlantik və Sakit okeanları rayonlarında
aparılmışdı. İkinci dünya müharibəsində
8 milyondan 12,8 milyona kimi insan, 84 mindən 163 minə qədər
top, 6,5 mindən 18,3 minə kimi təyyarə iştirak
etmişdi. Hərbi əməliyyatların əhatə etdiyi ərazi
I Dünya müharibəsindəkindən 5,5 dəfə
çox idi.
Müharibəyə
sərf edilən xərclərin miqdarı 4 trilyon ABŞ
dolları olmuşdu. Onların 1 trilyon 117 milyardını
sırf hərbi xərclər təşkil etmişdir.
2
sentyabr 1945-ci il tarixində sona yetən II Dünya müharibəsi
zamanı 60 milyondan çox adam tələf olmuşdu. Ondan 27
milyonu SSRİ-nin, 13,6 milyonu Almaniyanın, 6 milyonu
Polşanın, 5 milyonu Çinin, 2,5 milyonu Yaponiyanın, 1,7
milyonu Yuqoslaviyanın, 600 mini Fransanın, 370 mini İngiltərənin,
300 mini ABŞ-ın və s. payına
düşmüşdü.
II
Dünya müharibəsinin ən uzunmüddətli və
dağıdıcı savaşı Almaniyanın Sovet
İttifaqı ilə 4 illik müharibəsi olmuşdu.
Müstəqillik
dövründə ölkəmizdə yeni nəsillərin ad
verməkdə çətinlik çəkdiyi, bəzən də
yanlışlığa yol verdiyi Böyük Vətən
müharibəsinin tarixi mahiyyəti nədən ibarətdir?
Yeni
dövrün ensiklopedik mənbələrində göstərilir
ki, Böyük Vətən müharibəsi II Dünya
müharibəsi dövründə-- Rusiya və
keçmiş postsovet ölkələrinin bəzilərində
1941–1945-ci illərdə Sovet İttifaqının Almaniya və
onun müttəfiqlərinə qarşı apardığı
müharibəyə verilən addır. Dünyada bu müharibə
Sovet--alman müharibəsi, İkinci Dünya müharibəsində
Şərq cəbhəsi adlarıyla tanınır.
Almaniya
SSRİ üzərinə çox güclü hərbi-iqtisadi
potensialla hücuma keçmişdi. Hərbi istehsal 1934-cü
ildən 1940-cı ilə qədər 22 dəfə
artmışdır. Alman hərbi qüvvələrinin
sayı isə 35 dəfə artmış – 105 min
döyüşçüdən 3 milyon 755 min silahlı insana
çatmışdı. 1941-ci ilin ortasında isə
Almaniyanın silahlı qüvvələrinin ümumi sayı
daha sürətlə artıb 7,3 milyona yüksəlmişdi.
Quru qoşunlarında 214 piyada, 21 tank, 14 mühərrikli və
10 başqa diviziya, 7 əlahiddə briqada vardı. Texnika 5639
tank və hücum topu, 10 min təyyarə, 61 min top və
minaatandan ibarət idi. 1941-ci ilin iyununda hərbi-dəniz
donanması 5 xətt gəmisi, 4 ağır və 4
yüngül kreyser, 43 esmines və minadaşıyan, 161
sualtı qayıq və başqa gəmilərlə təchiz
edilmişdi.
Hitlerin
Barbarossa strateji planı sovet qoşunlarının dövrəyə
alınıb məhv etməyi və ölkənin içərilərinə
irəliləyərək Arxangelsk-Həştərxan xəttinə
çıxmağı nəzərdə tuturdu. Bu məqsədlər
üçün alman komandanlığı (müttəfiqlərlə
birgə) 19-u tank, 14-ü motorlu olmaqla 190 diviziya
ayırmışdı. Alman qruplaşması 5,5 mln canlı
qüvvə, 4300 tank, 47 min top və minaatan, 4980
döyüş təyyarəsi və 192 döyüş gəmisindən
ibarət idi. SSRİ-yə qarşı Almaniyanın quru
qoşunlarının 83 faizi yönəldilmişdi.
Dünya
ağalığı iddiasında olan və ildırım
sürətilə hücuma keçən Hitler orduları
özlərinin məğlubedilməzliyi haqqında əfsanəni
bütün Avropaya yayaraq elə güman edirdilər ki, onlara
qarşı müqavimət göstərə biləcək
qüvvə yoxdur. Ancaq Hitler və onun generalları
yanılmışdı. Faşistlər müharibənin ilk
günlərindən İosif Stalinin kommunist rejiminin
yetişdirdiyi əsgərlərin, vətənpərvərlik
təbliğatı ilə ölümü gözünün
altına alan və inadkar savaşa atılan sovet
döyüşçülərinin sərt müqaviməti
ilə qarşılaşdılar.
SSRİ-nin
qərb sərhədlərində hələ tam komplektləşdirilməmiş
hərbi birləşmələr daha yaxşı
silahlanmış və müasir döyüş aparmaq təcrübəsi
daha çox olan alman qoşunlarının güclü
hücumuna tab gətirə bilmədi, böyük itkilər
verərək ölkənin içərilərinə
doğru sürətlə geri çəkildi. Almanlar
müharibənin birinci həftəsində Leninqrad və Kiyevə
yaxınlaşdılar, Smolenski ələ keçirdilər.
Sentyabr
ayında alman ordusu Kiyevi tutdu, Leninqradı mühasirəyə
aldı və Moskva üzərinə güclü hücuma
başladı. Lakin Sovet ordusunun təşəbbüsü ələ
almaq səyləri sayəsində alman qoşunları Moskva
döyüşündə darmadağın edilərək geri
atıldı. Noyabrın 15-də alman qoşunları
böyük qüvvə ilə paytaxt üzərinə ikinci
dəfə hücuma keçdi. Bəzi yerlərdə paytaxta
5 kilometrə qədər yaxınlaşa bilmiş alman ordusunu
sovet qoşunları müdafiə döyüşlərində
taqətdən saldılar. 1941-ci il dekabrın 5 və 6-da sovet
qoşunlarının əks-hücumu başlandı.
Hitlerin
işğal planında Qafqaz, o cümlədən Azərbaycan,
xüsusilə Bakı diqqət mərkəzində idi. Moskva
yaxınlığında darmadağın edilən faşist
orduları Hitleri qəzəbləndirdi və cənub istiqamətində
güclü hücum planını hazırladı. Stalinqrad və
Qafqaz uğrunda ağır döyüşlər
aparılırdı. Qafqaz uğrunda döyüşlər
1942-ci ilin iyulunda başlandı.
Qafqazı
işğal etmək üçün Hitler nəhəng ordu və
canlı texnikanı bu istiqamətə yeritdi. Qafqaz
xalqlarının ağır günləri başlandı.
Zaqafqaziya xalqlarının faşist əsarəti altına
düşmək təhlükəsi ilə bağlı Azərbaycanda
mürəkkəb vəziyyət yarandı. Cəbhəni təchiz
etmək üçün şimaldan əlaqə kəsildi. Mərkəzlə
əlaqə Orta Asiya vasitəsilə saxlanılırdı. Bu
isə işi xeyli çətinləşdirirdi. Belə bir
zamanda Azərbaycanda olan iri müəssisələrlə
yanaşı, xırda müəssisələr də gecə-gündüz
işləmək zorunda qaldı.
Müharibənin
gedişində sonrakı mərhələlər Almaniya
faşizminin və Yaponiya militarizminin darmadağın edilməsi
uğrunda mübarizə ilə səciyyələnir. Bu
dövrdə müttəfiq ölkələrin bütün səyləri
tezliklə müharibəyə son qoyulmasına yönəldilmişdi.
1944-cü ilin əvvəlindən etibarən SSRİ
qoşunlarının keçirdiyi bir sıra strateji hərbi əməliyyatlar
nəticəsində almanlar tərəfindən zəbt
edilmiş sovet əraziləri tamamilə azad edildi,
döyüşlər Avropa ölkələrinə
keçirildi. 1944-cü ilin oktyabrında SSRİ-nin keçmiş
sərhədi bərpa olundu. Sovet ordusu Mərkəzi və Cənub-Şərqi
Avropa ölkələrinin ərazilərinə daxil oldular.
Artıq
nasist Almaniyasının məğlubiyyəti göz
qabağında idi. Belə bir şəraitdə SSRİ,
ABŞ və Böyük Britaniya dövlət
başçılarının Krım (Yalta) konfransı
(1945-ci il fevralın 4–11-də) toplandı. Konfransda
İ.V.Stalin (SSRİ), F.Ruzvelt (ABŞ) və
U.Çörçill (Böyük Britaniya) iştirak edirdi.
Konfransda Almaniyaya qarşı birgə mübarizəni davam
etdirmək, hərbi əməliyyatları sıx əlaqələndirmək
razılığına gəlindi. Konfransda tərəflər
Almaniyanın gələcək perspektivləri barədə də
yekdil qərarlar qəbul etdilər.
Böyük
Vətən müharibəsi Hitler Almaniyasının 1945-ci il
aprelin sonu – mayın əvvəlində müttəfiqlərə
danışıqsız təslim olması ilə başa
çatdı. 9 May SSRİ-nin faşist Almaniyası üzərində
Qələbəsi günü elan edildi, hitlerçilərlə
4 illik müharibə bitdi.
Faşizm
üzərində qələbə digər bir çox xalqlar
kimi, Azərbaycan xalqının da qanı və külli
miqdarda maddi sərvətlərinin itirilməsi, böyük məhrumiyyətlər
hesabına əldə edilmişdir. Döyüşlərdə
soydaşlarımız dünya savaş tarixinə düşən
hünər və qəhrəmanlıqlar göstərmiş,
300 mindən çox azərbaycanlı qəhrəmanlıqla
həlak olmuşdur.
Azərbaycanlılardan
ibarət 416-cı, 402-ci, 396-cı, 223-cü, 77-ci və s.
milli diviziyalar Simferopolun, Odessanın və digər şəhərlərin,
77-ci diviziya Polşa və Çexoslovakiyanın, 223-cü
diviziya Yuqoslaviyanın azad olunmasında fəal iştirak
etmiş, 416-cı diviziya Qafqazdan Berlinə qədər
böyük döyüş yolu keçmiş, Berlinin
süquta yetirilməsində xüsusi fəallıq göstərmişdir.
İkinci
dünya müharibəsi və Böyük Vətən
müharibəsində faşizm üzərində qələbədə
Azərbaycanın iştirakı və misilsiz rolu barədə
ümummilli lider Heydər Əliyev demişdir: “Azərbaycan
xalqı İkinci dünya müharibəsində həm
döyüş meydanlarında, həm də arxa cəbhədə
əsl şücaət və əzmkarlıq nümunələri
göstərmişdir. Müharibə başlanandan keçən
qısa müddət ərzində Azərbaycan Respublikası ərazisində
87 qırıcı batalyon, 1124 özünümüdafiə dəstəsi
təşkil edilmişdir. 1941--1945-ci illərdə
respublikanın 600 mindən çox oğlan və
qızları cəbhəyə getmişdir”.
1941-1945-ci
illər müharibəsində iştirak edən Azərbaycan
xalqı həm cəbhə bölgələrində, həm
də arxa cəbhədə böyük qəhrəmanlıq
və igidlik nümunələri göstərmişdir.
Qısa müddətdə respublikada 87 qırıcı təyyarə
batalyonu və 1124 özünümüdafiə dəstələri
təşkil olunmuşdur. Azərbaycan diviziyaları Qafqazdan
Berlinəcən mübariz yol keçmişdir. 130-a yaxın həmyerlimiz
Sovet İttifaqı Qəhrəmanı adına layiq
görülmüş, 30 nəfər “Şərəf” ordeni
ilə, 170 min Azərbaycan əsgər və zabiti SSRİ-nin
müxtəlif orden və medalları ilə təltif
edilmişdir. İki dəfə Sovet İttifaqı Qəhrəmanı
Həzi Aslanov, Sovet İttifaqı qəhrəmanları
İsrafil Məmmədov, Qafur Məmmədov, Ruslan Vəzirov,
Adil Quliyev, Ziya Bünyadov, Gəray Əsədov, Məlik Məhərrəmov,
Mehdi Hüseynzadə, generallar Mahmud Əbilov, Akim Abbasov, Tərlan
Əliyarbəyov, Hacıbaba Zeynalov və bir çox
başqaları öz qəhrəmanlığı ilə
xalqımızın şərəfli tarixinə yeni sətirlər
yazmışlar.
Azərbaycanda
yüngül və yeyinti sənayeləri cəbhə
üçün işləmiş, Bakı döyüşən
ordunun ən mühüm cəbhəxanasına
çevrilmişdir. 1941-ci ildə neftçilərimizin fədakar
əməyi nəticəsində Azərbaycanın tarixində
ən çox, 23,5 milyon ton neft istehsal olunmuşdur ki, bu da
SSRİ-də istehsal olunan neftin 71,4 faizini təşkil edirdi.
Ümumiyyətlə, müharibə illərində Azərbaycan
neftçiləri ölkəyə 75 milyon ton neft, 22 milyon ton
benzin və başqa neft məhsulları vermişlər.
Bakı nefti faşizm üzərində qələbə
qazanılmasında əsas amillərdən biri olmuşdur. Hər
beş təyyarənin, hər beş tankın, hər beş
avtomobilin dördü Bakı benzini ilə işləyirdi.
1941–1945-ci illər müharibəsi Azərbaycan xalqının
fədakar, qəhrəman, cəsarətli olmasını bir
daha sübut etmişdir.
Keçmiş
Sovetlər İttifaqı dağıldıqdan sonra hər il
Müstəqil Dövlətlər Birliyinə üzv olan və
olmayan keçmiş sovet respublikalarında, eləcə də
Azərbaycanda 9 May alman faşizmi üzərində Qələbənin
ildönümü günü kimi təntənəli surətdə
qeyd edilir, müharibənin qurbanları dərin ehtiramla yad
edilir, sağ qalmış veteranlara dövlət səviyyəsində
xüsusi diqqət və qayğı göstərilir.
Böyük
Vətən müharibəsinin, bütövlükdə, II
Dünya müharibəsinin tarixinə belə yığcam
baxış Azərbaycan xalqında bütün ədalətsiz
müharibələr kimi, Qarabağ davasının da ədalətlə
– xalqımızın haqlı qələbəsi ilə
başa çatacağı barədə mütləq inam
yaradır.
Tahir AYDINOĞLU
Xalq qəzeti.- 2019.- 22 iyun.- S.5.