Şəhid balamın ruhu sevinir: Qarabağ azad edildi

Müharibə başlayandan yuxu bilməyən gözlərim indi rahatlanıb. Hər günümü gah qələbə, gah şəhid xəbəri ilə başa vurmuşam. Özüm şəhid anasıyam. O bayrağı qəbul edib şəhid tabutu qucaqlamaq nədir, yaxşı bilirəm. Oğlum Vüqar Namazov birinci Qarabağ müharibəsində şəhid olub. Orta məktəbi əla qiymətlərlə tamamlayan, ali təhsilini sonra davam etməyi qərara alan, auditoriyanı cəbhəyə dəyişən 19 yaşlı balam öncə könüllü, yaşı tamamlandıqdan sonra həqiqi hərbi xidmətini müharibədə keçirdi.

Goranboy uğrunda döyüşlərin iştirakçısı olmuş övladıma “təhsilinə davam et” – deyəndə mənə cavabı bu olmuşdu: “Ana, sən özün mənə vətənpərvərlikdən dərs demisən. Babəki, Xətaini, Koroğlunu təbliğ etmisən. Bizi vətənpərvərliyin aliliyinə inandırmısan. Bəs torpağım əldən gedir, axı. Mən təhsilimə sonra davam edərəm. Müharibə bitəndən sonra sən sinfə daxil olub qəhrəmanlığı təbliğ edəndə, şagirdlərin sənə deməyəcəklərmi ki, ay müəllim, qəhrəmanlıq belə yaxşıdırsa, oğlun niyə müharibəyə getməyib?”

Mənim qəhrəman balam, Vətən sevdalısı oğlum 27 il əvvəl, noyabrın 19-da, 19 yaşında şəhid oldu:

Mən şəhid oldum ki, elim yaşasın,

Bu torpaq ayaqlar altda qalmasın.

Min il yatmışları səsim oyatsın,

Mən Vətən qurbanı olmuşam ana...

... Naftalandakı yeganə bağça şəhidimin adını daşıyır, təhsil aldığı məktəbdə onun şərəfinə guşə düzəldilib, şəhid adı çəkilən hər yerdə Vüqar xatırlanır. Ötən illər ərzində şəhərdə elə bir toplantı olmayıb ki, orada şəhidlər anılmasın, şəhid ailələri unudulsun. Bütün bunlar çox müsbət hallar olsa da, balamın qanının yerdə qalmağına görə nə ürəkdən sevinə bilirdim, nə gülə. Övladlarıma toy edəndə də gözlərimiz gülsə də, qəlbimiz qan ağlayırdı...

Sentyabrın 27-dən başlayan əks-hücum əməliyyatlarından sonra qəlbimdə bir od közərdi. 44 gün ərzində tarixi və möhtəşəm qələbəyə imza atan Azərbaycan Prezidentinə, Ali Baş Komandana nə qədər təşəkkür etsək, minnətdar olsaq, yenə azdır...

Ermənistanın məğlub olduğunu televiziya vasitəsi ilə xalqa çatdıran dövlət başçımızın çıxışından az sonra yaşadığım binanın ətrafına toplaşan şəhər əhalisinin səsinə boylandım. Onlar pəncərəmin altında “Başını dik tut, şəhid anası! Yaşasın Azərbaycan! Qarabağ Azərbaycandır! Yaşasın Prezidentimiz!” -- deyə şüarlar səsləndirirdilər. Aşağı enəndə, bayraqlarla, plakatlarla çağırış edənlərin əhatəsində bir anlığa özümü itirdim. Onların əksəriyyəti mənim keçmiş şagirdlərim idi. Məni bağrına basan kim, “gözün aydın” – deyən kim... Anladım ki, balamın nigaran ruhu indi rahatlıq tapdı. Bu gün sevindi, -- 27 ildən sonra. Bircə onu deyə bildim: “Şəhidlərimizin ruhu sevinir. Onların Qarabağ səmasında gəzən nigaran ruhları, şadlanır. Biz nə gözəl millətik, nə gözəl xalqıq. Bu gün hamımız qarabağlıyıq, hamımız şuşalıyıq!”

Azərbaycan Prezidenti, Silahlı Qüvvələrin Müzəffər Ali Baş Komandanı İlham Əliyev və birinci xanım Mehriban Əliyevanın noyabrın 11-də Bakıdakı 1 saylı Kliniki Tibbi Mərkəzdə müalicə olunan hərbçilərimizlə görüşü isə məni daha da ruhlandırdı, qürurlandırdı. Yaralı hərbçilərimiz qarşısında çıxış edən dövlət başçımız qürur, fəxarət və səmimiyyətlə ürək sözlərini bölüşdü: “Əziz hərbçilər, Vətən müharibəsi başa çatdı. Azərbaycan bu müharibədə parlaq qələbə qazandı, torpaqlarımız işğaldan azad olundu, işğalçıları torpaqlarımızdan qovmuşuq. Mən gəlmişəm ki, bu parlaq qələbə münasibətilə sizi şəxsən təbrik edim, sizə öz təşəkkürümü bildirim, Azərbaycan xalqının təşəkkürünü bildirim ki, siz qəhrəmancasına döyüşərək, düşmənin torpaqlarımızdan qovulmasında müstəsna xidmətlər göstərmisiniz, yaralanmısınız, öz həyatınızı risk altına atmısınız, böyük şücaət göstərmisiniz”.

O görüşdə iştirak edən 8 hərbçi bütün yaralı hərbçilərimizin hiss və həyəcanını yaşayırdılar. Ali Baş Komandan 8 hərbçimizin timsalında bütün dünya azərbaycanlılarının görüşünə gəlmişdi. Dost sevindi, düşmən xar oldu! “Əziz keçmiş köçkünlər, siz artıq köçkün deyilsiniz. ...Siz qayıdırsınız. Biz sizi qaytaracağıq. Bax, burada oturanlar, bizim minlərlə əsgər və zabitlərimiz sizi öz doğma dədə-baba torpaqlarınıza qaytarırlar. Biz Azərbaycan dövləti isə əlimizdən gələni edəcəyik ki, sizi tezliklə qaytaraq”. Cənab Prezidentin bu sözləri minlərlə köçkünə sevinc yaşatdı.

Bu görüş öz səmimiyyəti, məmnuniyyəti ilə bütün xalqımızda tam başqa ovqat yaratdı. İnsanlar inanırlar ki, həqiqətən də Prezident vədinə sadiqdir və tezliklə köçkünlərin səsi doğma yurdlarından gələcək.

...Sən də başını dik tut, şəhid anası, şəhid atası! Qisas qiyamətə qalmadı!

Tərlan NAMAZOVA,

şəhid anası

Xalq qəzeti 2020.- 14 noyabr.- S.10.