Üzeyir bəyin zəngin irsi tükənməz xəzinədir
18 sentyabr Üzeyir bəyin doğum günüdür.
Həmişə bu günü
xalqımız böyük təntənə
ilə qeyd edir. Bu il isə pandemiya ilə bağlı böyük
tədbirlər keçirmək mümkün
olmasa da Üzeyir bəy yenə ehtiramla
anılacaq, əziz xatirəsi böyük
hörmət və məhəbbətlə yad
ediləcək.
Üzeyir Hacıbəylinin
yaradıcılığı o qədər
geniş və çoxsahəlidir ki, bu barədə uzun illərdən bəri tədqiqatlar
aparılsa da, düşünürəm ki, bundan sonra
da ciddi, müasir araşdımalara böyük
ehtiyac var. Bu dahi sənətkar musiqi sənətində, istər ədəbi
yaradıcılıqda, Azərbaycan incəsənətində
və mədəniyyətində özünəməxsus bir irs
yaratmışdır.
Üzeyir bəy 1908-ci ildə “Leyli və Məcnun” operasını yazmaqla müsəlman Şərqində , Zaqafqaziyada, Azərbaycanda bu janrın əsasını qoydu. “Leyli və Məcnun” muğam operası olaraq dünyada analoqu olmayan bir əsərdir. O, “Leyli və Məcnun” operası ilə Azərbaycanda klassik musiqinin əsasını qoydu, opera bəstəkarlığı və ifaçılıq ənənəsi yaratdı. Təsəvvür edin ki, tək “Leyli və Məcnun” operasında 1908 - ci ildən bu günə qədər onlarla sənətkar Leyli obrazını, Məcnun obrazını və eləcə də başqa obrazları ifa etməklə böyük və ciddi səhnədə çıxış etmək hüququ qazandı, eyni zamanda, öz yaradıcılıq potensiallarını nümayiş etdirə bildi.
“Leyli və Məcnun”
operası tez bir zamanda populyarlıq qazandı.
Tamaşaçılar tərəfindən sevildi.
Üzeyir bəy beş
opera və üç
operetta yazıb. Bu əsərlər
həm Azərbaycan, həm də dünya
tamaşaçılarının rəğbətini
qazanmışdır.
Mənim rejissor kimi yaradıcılığımda Üzeyir bəyin əsərləri həmişə
ön planda olub. Üzeyir bəyin, demək
olar ki, bütün əsərlərinə Azərbaycanda,
eyni zamanda,
dünyanın ona qədər ölkəsində
quruluş vermişəm.
Tamaşaçıların Üzeyir bəyin
musiqisini necə sevdiklərinin, ona necə doğma
münasibət bəslədiklərinin canlı şahidi olmuşam. Tale elə gətirdi ki, teatrda ilk böyük
işlərimdən biri “Leyli
və Məcnun” operası oldu. Mən bu teatra gələndə bu opera görkəmli rejissor Mehdi Məmmədovun
quruluşunda nümayiş
etdirilirdi. Teatrın rəhbərliyi
belə bir qərar verdi
ki, tamaşaya gənclərdən
ibarət yeni heyət hazırlansın və
bu iş mənə
tapşırıldı. Məcnun obrazına teatra
dəvət olunmuş gənc müğənni
Mənsum İbrahimov, Leyli
obrazına Asəf Zeynallı adına Musiqi
Kollecini yeni bitirmiş Gülyaz Məmmədova
(indi hər ikisi
respublikanın Xalq artistidir)
digər partiyalara da yeni ifaçılar təsdiq olundu.
Biz səkkiz – doqquz ay mütəmadi məşqlər etdik və ugurlu bir tamaşa alındı.
Həmin vaxtdan bu
günə kimi mənim
yaradıcılığımda “Leyli və
Məcnun” operası bir leytmotivə çevrildi. Bu günə
kimi on altı
ifaçını Leyli obrazına, on dörd
ifaçını Məcnun obrazına, İbn
Səlam, Zeyd, Nofəl və başqa obrazlara yeni gənc ifaçılar
hazırlamışam. Üzeyir Hacıbəylinin
120 illiyində isə operaya yeni quruluş vermişəm.
Cox qiymətli əsərdir, sadə göründüyü qədər də
mürəkkəbdir.
Dünyada analoqu
olmayan əsərlərdən biridir ki,
yazıldığı gündən bu vaxta kimi repertuardan
çıxmayıb. Hər zaman ən çox tamaşaçı cəlb edən opera olub. “Leyli
və Məcnun” operası ilə bir
neçə dəfə Türkiyədə qastrol
səfərində olmuşuq. İlk dəfə olaraq
Ərəbistanda, Qətərin paytaxtı Doha
şəhərində “Leyli və Məcnun”u
göstərdik. Tamaşaçılar böyük
maraqla qarşıladılar bu əsəri.
Təsadüfi deyil
ki, Ü.Hacıbəyli məhz Füzulinin “Leyli və Məcnun”una
müraciət edib. Əvvəla, Füzulinin qəzəlləri həmişə
populyar olub, xanəndələr
tərəfindən məclislərdə ifa
olunub, ikincisi Füzulinin “Leyli və Məcnun”unda
ilahi eşqin tərənnümü
var. Üzeyir bəy “Leyli və Məcnun” operasını yazarkən
məhz xalqın ruhundan süzülüb
gələn musiqidən cox ustalıqla
istifadə edib. Əsərdə yeddi əsas muğamdan, el havalarından, folklor musiqisindən istifadə olunub. Füzuli ədəbi materialında
ilahi eşqin tərənnümü, Üzeyir
bəyin musiqisində
ulu kökə bağlı bir millətin ruhu və bu iki
dahinin ortaq nöqtəsi “Leyli və Məcnun” operasını həmişə
aktual edir.Yetər ki, əsərin qayəsini, ruhunu qoruyub saxlaya bilək, doğru ifadə vasitələri tapa bilək. Mən Üzeyir bəyin əsərlərini
Çində, Belarusda,Türkiyədə,Tacikistanda, Bolqarıstanda və başqa ölkələrin
sənətçiləri ilə
birgə hazırlayanda
həm sənətçilərin,
həm də tamaşaçıların ecazkar
sevgi dolu münasibətini görürdüm,
sanki onlar bu əsərlərdə bizim xalqın ruhunu hiss edirdilər.
Əlbəttə, Üzeyir Hacıbəylinin
yaradıcılığı bizim üçün, eləcə də gələcək nəsillər
üçün bir örnəkdir və biz bunu qorumalı, düzgün təbliğ
eləməli, ondan həmişə öyrənməliyik.
Hafiz QULİYEV,
Azərbaycan
Dövlət Akademik Opera
və Balet Teatrının baş
rejissoru, Əməkdar incəsənət
xadimi
Xalq qəzeti 2020.- 19 sentyabr.- S.6.