Mənim “Həyati
oçerklər” adlandırdığım silsilə məqalələrim
təsadüfən yazdığım “Kainat” məqaləsi ilə
başlandı və “Xalq qəzeti”ndə çap olunma
ardıcıllığı ilə, hər biri müstəqil
olaraq yazıldı. Onları bir daha nəzərdən
keçirəndə mənə aydın oldu ki, Kainat, onun bir
zərrəsi olan insan cəmiyyəti və bəzi elm sahələri
barəsində bu gün elmə məlum olanlardan daha
dolğun və bütöv elmi konsepsiyalar yaranır. Ona
görə də bu konsepsiyalardan ikisinin, Kainatın və bəşəriyyətin
həyatlarının əsas momentləri üzərində
daha ətraflı dayanmağı vacib bildim.
Hesab etmək olar ki,
Kainat sonsuzluqdan gəlib sonsuzluğa gedən zaman ərzində
Qara Dəliklər və qalaktikalar kimi əksliklərin vəhdəti
və mübarizəsi, onların bir-birini inkar etməsi yolu ilə
mövcud ola bilir. Bunun necə olduğunu bizim qalaktika
misalında izləməyə çalışaq. Dörd
milyard altı yüz milyon il bundan qabaq on milyardlarla il ərzində
kosmik obyektləri udaraq ifrat dərəcədə böyümüş
olan Qara Dəliyin partlamasından bizim qalaktika doğulmağa
başladı. Partlayış nəticəsində əmələ
gələn əlahiddə sıx və əlahiddə
yüksək temperatura malik olan qaz kütləsi bütün tərəflərə
doğru sürətlə yayılmağa başladı. O
andan istilik və soyuğun, soyuğun qələbəsinə
aparan əksliklərin vəhdəti və mübarizəsi
başlandı. Keçən dörd milyard altı yüz
milyon il ərzində ilkin qaz kütləsinin yayılaraq
soyuması və parçalanması nəticəsində əmələ
gələn yüz milyarddan artıq iri, sayı trilyonlarla
hesablanan kiçik kosmik obyektlərin soyuması bu gün də
davam edir. Soyuma kosmik obyektin daha aşağı energetik səviyyəyə,
yəni daha sabit vəziyyətə keçməsini təmin
edir. Gec-tez kosmik fəza temperaturuna qədər soyumuş hər
bir kosmik obyekt ən sabit vəziyyətə keçəcək
və on milyardlarla, bəlkə də yüz milyardlarla yer ili
ilə ölçülən zaman ərzində, hər
hansı Qara Dəlik tərəfindən udulana qədər
mövcud olacaqdır.
Hər bir Qara Dəlik
onun yolunda olan qalaktikaların obyektlərini udmaqla mövcud
olur. On milyard illərlə hesablanan zaman ərzində bizim
qalaktikanın bütün obyektlərinin hamısı Qara Dəliklər
tərəfindən udulacaqdır. İfrat dərəcədə
böyüyən hər bir Qara Dəlik partlamaqla növbəti
qalaktikanı doğacaqdır.
“Kainat” məqaləsində
elm aləmində ilk dəfə Kainatın həyatı təsvir
edilmişdi. Orada yazılanlardan belə bir nəticəyə
gəlmək olar ki, Kainatın həyatının hər
hansı anında sonsuz sayda qalaktikalar və ən azı onun
qədər, yəni sonsuz sayda Qara Dəliklər mövcud
olur. Kainatın həyatı Qara Dəliklərlə
qalaktikaların bir-birini inkar etməsi ilə əbədiyyətdən
gəlib əbədiyyətə yönəlməklə davam
edir. Kainatdakı bütün proseslər fəlsəfənin
üç qanununun nəzarəti altında, sadədən
mürəkkəbə, ibtidaidən aliyə sxemi üzrə
təkamül yolu keçir. Bizim qalaktikanın
doğuluşunun əvvəlində alınan nəhəng qaz
kütləsinin tərkibi proton, neytron, elektron və s. ibarət
olmaqla son dərəcə bəsit idi. O genişləndikcə
və soyuduqca Kainatın ilkin sabit kərpici olan hidrogeni əmələ
gətirdi. Sonrakı soyuma prosesi qalaktikamızın bu
günkü mənzərəsinə qədər aliləşdi,
mürəkkəbləşdi və bu proses davam edir.
Şəksiz ki, bizim
qalaktikadakı sayı yüz milyarddan çox olan iri kosmik
obyektlərin hər birinin, başqa kosmik obyektlərlə
oxşar cəhətlərə malik olsa da, özünəməxsus
təkamül yolu vardır. Məsələn, Yer kürəsində
təxminən bir milyard il bundan əvvəl həyatın
meydana çıxması üçün şərait
yarandı və ilk birhüceyrəli sadə canlı
varlıqlar meydana gəldi. O vaxtdan bəri Yer səthində
temperatur aşağı düşdükcə həmin
temperatura müvafiq canlılar - bitkilər və heyvanlar həyata
başladılar.
Təxminən beş
milyon il bundan əvvəl Yer kürəsində insanın əmələ
gəlməsi üçün uyğun şərait
yarandı və o “Canlılıq” məqaləsində
göstərilən yolla reallaşdı. Həyatda koloniya, ailə,
dəstə halında yaşayan canlılar vardır. İnsan
isə cəmiyyət, icma halında mövcud olmuşdur və
başqa cür yaşaya bilməz.
Bəşəriyyətin
İbtidai İcma quruluşu, qəbilə həyatı ən
azı iki milyon il davam etmişdir. Hesab etmək olar ki, o
müddət ərzində qəbilə daxilində instinktə
əsaslanan ədalət prinsipi hökmran olmuş, bu da
yarı ac, yarı çılpaq olsa da hər bir qəbilə
üzvünün mənəvi rahatlığını, yəni
xoşbəxtliyini təmin etmişdir.
Nə vaxtsa bu barədə
düşünərkən yazmışdım:
Birlik, bərabərlik ədalət
doğur,
Ədalət deyilən
hər zülmü boğur.
Odur ki, çox
yaşadı icma,
Tarixin özüylə
qoşadı icma.
Pənah Göyçə,
əsərləri 5 cilddə, cild 2, s.374
Kainatda olan bütün
hadisələr, proseslər kimi qəbilə həyatı da əksliklərin
vəhdəti və mübarizəsi şəraitində davam
etmişdir. Vəhdət və mübarizədə olan ədalət
və ədalətsizlik idi. Qəbilə həyatında ədalətin
qoruyucusu olan qəbilə başçısı sövq-təbii,
instinktiv olaraq ədaləti qoruyur, qəbilə üzvlərinin
hər hansı birinin ədalətsiz hərəkətinin
qarşısını alırdı. Az da olsa bu işdə
şüur da öz müsbət rolunu oynayırdı.
İbtidai İcma
quruluşunun sonuna yaxın qəbilələr
arasındakı toqquşmalar zamanı meydana çıxan əsirlərin
taleyini şüur həll etməli oldu. Şüurun
onları qula çevirməklə əməyindən istifadənin
mümkünlüyünü kəşf etməsi cəmiyyətin
təbəqələşməsinə gətirdi ki, o da
öz növbəsində qəbilənin həyatının
qarantı olan ədalət prinsipinin pozulması, əslində
ədalət prinsipinin ədalətsizlik tərəfindən
inkar edilməsi ilə nəticələndi. Ədalət və
ədalətsizlik kimi əksliklərin ölüm-dirim
mübarizəsi başlandı. Bu mübarizə yalnız ədalətin
xeyrinə bitə bilərdi və qulların feodal kəndlilərə
çevrilməsi ədalətin ilk kiçik qələbəsi
idi.
Aydındır ki, vəhdətdə
olan ədalət və ədalətsizlik arasındakı
mübarizə davam edirdi və kapitalizmin araya gəlməsi ədalətin
mövqeyinin daha da möhkəmlənməsi ilə nəticələndi.
Ədalət və ədalətsizlik arasındakı
mübarizə ədalətin əsaslı qələbəsinə
qədər davam edəsidir və o bizim günlərdə həlledici
vəziyyət almışdır. Bizim zamanda cəmiyyət
içərisində ədalət prinsipinin əsaslı qələbəsi
şüurun köməyi ilə yarana bilər və
yaranmalıdır, çünki ədalətsiz insan cəmiyyəti
mövcud ola bilməz. Bu o deməkdir ki, bəşər həyatına
şüurun hökmranlığına əsaslanan ədalət
prinsipinə malik insan cəmiyyəti gəlməlidir. İki
səbəbə görə gözlənilən insan cəmiyyəti
Ali İcma adlanmalıdır:
1. Cəmiyyətin
instinktlə deyil şüurla idarə ediləcəyi
üçün;
2. İbtidai İcma
quruluşunun ayrı-ayrı qəbilələr şəklində
mövcudluğundan fərqli olaraq yeni İcmanın
bütün dünyanı əhatə edəcəyinə
görə.
Ali İcma
aşağıdakı səbəblərə görə bəşər
həyatına gəlməlidir, daha doğrusu gətirilməlidir:
– dövlətlər əmələ
gəldiyi üçün sərhədsiz dünya sərhədli
dünya tərəfindən inkar edilmişdi və artıq
vaxt çatmışdır ki, yeni inkarı - inkar baş
versin, yəni, sərhədsiz dünya sərhədli
dünyanı inkar etsin;
– gec-tez qeyri-müəyyənlik
dövrü bitməli, bəşər sabit bir qurum yaratmaqla
öz mövcudluğunu davam etdirməlidir ki, o da yalnız Ali
İcma ola bilər.
– ekoloji fəlakətlə
mübarizə üçün bəşərin yeganə
imkanı olduğuna görə;
– alternativi
olmadığına görə;
Ali İcma əbədiyyətə
qədər daha da təkmilləşməklə, aliləşməklə,
kamilləşməklə mövcud olasıdır. Belə ki,
mütləq ədalətə, mütləq demokratiyaya sonsuz
olaraq yaxınlaşmaq olar. Ədalətin mütləq qələbəsindən
söhbət gedə bilməz. Ədalətin mövqeyi sonsuz
olaraq güclənə, ədalətsizliyin mövqeyi isə
sonsuz olaraq zəifləyə bilər. Deməli bəşəriyyət
Ali İcmanı yaratmaqla əbədiyyət adlı bir yola
çıxasıdır və o yolun qırılması
yalnız kataklizmlərin baş verməsi ilə ortaya
çıxa bilər.
Deyilənlərdən belə çıxır ki, bəşəriyyət
yalnız cəmiyyət halında, İbtidai və Ali fazalara
malik olan İcma halında mövcud ola bilər; İbtidai İcma fazasının ömrü ən
azı iki milyon il davam etmişdi və onu əbədiyyətə
qədər davam edəcək Ali İcma fazası əvəz
etməlidir. İbtidai İcma fazasının süqutundan Ali
İcmanın başlanmasına qədər keçən ən
çoxu 10 - 15 min il İbtidai İcmanın yaşı
ilə müqayisədə olduqca kiçik bir zaman kəsiyidir,
yəni keçid dövrü, qeyri müəyyənlik
dövrü adlana bilər. Keçid dövrünü dolduran
quldarlıq, feodalizm və kapitalizm aşağıdakı səbəblərə
görə formasiya adlana bilməz:
1.Quldarlıq, feodalizm və
kapitalizmin formasiya adlana bilməsi üçün onların
da milyon illərlə davam etməsi vacib idi.
2.Bir qayda olaraq inkar edən
inkar etdiyindən daha sabit, daha ali, ona görə də daha
uzun ömürlü olur. Bu qaydanı İbtidai İcmanı əvəz
edən quldarlığa aid etmək olmaz. Əksinə
quldarlıq ən ədalətsiz quruluş olmaqla qeyri-sabitliyi
ilə xarakterizə edilə bilər. Ona görə də
onun ömrü bir neçə min ildən çox olmadı.
3. Əgər
quldarlıq, feodalizm, kapitalizm formasiya olsa idi, onda onlar Ali
İcmadan sonra Ali quldarlıq, Ali feodalizm və Ali kapitalizm
kimi bəşər həyatına qayıtmalıdır; bu
fikir sağlam idraka, sağlam məntiqə sığan
deyildir.
Yuxarıda qeyd etdiyimiz
kimi, bu gün də davam edən keçid dövründə ədalət
və ədalətsizlik kimi əksliklərin vəhdəti və
mübarizəsi davam edir. Bu mübarizənin nəticəsində
İbtidai İcmanın süqutu ilə ədalətin
itirilmiş mövqeyinin quldarlıq-feodalizm-kapitalizm
keçidində pillə-pillə geri qaytarılması
baş verir, yəni, Ali İcmanın meydana gəlməsi
üçün şərait yaranır.
Quldarlıq araya gələn
gündən filosoflar ədalətsizliyin qələbəsi ilə
barışa bilmədilər və ədalətli cəmiyyət
axtarışına başladılar. Bu nəzəri
axtarışlar bizim günlərdə də davam edir.
İlk
yarımçıq, ancaq həqiqətə aparan nəzəri
fikir K.Marks və F.Engels tərəfindən irəli
sürüldü. Onlar haqlı olaraq bəşər həyatına
ədalətli cəmiyyətin gəlməli olduğunu
söylədilər və əfsus ki, onu səhvən öz
qanunu adı ilə, Ali İcma adı ilə deyil, iki
fazalı - sosializm və kommunizm kimi adlandırdılar. K.Marks
və F.Engels daha kobud səhv edərək sosializmə
keçid yolunun müharibə və inqilablardan keçəcəyini
göstərməklə həm özlərini, həm də
ideyalarını hörmətdən saldılar.
Bu gün hər bir
ağıllı adama aydındır ki, bəşəriyyət
Ali İcmaya yalnız bütün insanların mənəviyyatının
yüksəlməsi yolu ilə qovuşa bilər. Maraqlıdır
ki, Ali İcma bizim zamanda, gözlərimiz önündə,
kor-koranə olaraq Avropa Birliyi şəklində yaranmağa
başlamışdır. Bu birliyə daxil olan ölkələrdə
insanların mənəviyyatı gərəyincə yüksəkdir
və ona görə də onlar tərəqqidə olan Avropa
Birliyini yarada bildilər. Amerika Birləşmiş
Ştatları başda olmaqla bütün inkişaf etmiş
ölkələrin bu birliyə daxil olması, geridə
qalmış ölkələrin isə bu məqsəd
üçün hazırlanması vacibdir. Bu prosesi
şüur idarə etməli və sürətləndirməlidir,
əks təqdirdə yaxınlaşan ekoloji fəlakətin
girdabında bəşəriyyətin məhvi labüddür.
Hesab etmək olar ki,
siyasət insanla, insan cəmiyyəti ilə, yəni,
İbtidai İcma formasiyası ilə yaşıddır. İbtidai
İcma dövründə qəbilələrin həyatı
instinktə əsaslanan ədalətlə idarə olunduğu
üçün qəbilə daxili və qəbilələr
arası siyasət də primitiv olmaqla yalnız ədalətli
ola bilərdi. Hələ çox aşağı səviyyədə
olan şüurun siyasətə müdaxiləsi demək olar
ki, yox dərəcəsində idi.
Qəbilə daxili siyasət
qəbilənin üzvləri arasında gedən rəqabətə
görə (məsələn, ən yaxşı ovçu
adı daşımaq, qəbilə
başçısının məsləhətçisi olmaq
və s.) meydana çıxırdı və əlverişli
mövqeləri, ədalətli olaraq, özünü necə
aparmağı bilənlər, sövq-təbii surətdə ədalətli
siyasət aparmaqla tuturdular.
Qəbilələr
arası münasibətlər və toqquşmalar zamanı
qabilə başçılarının yeritdiyi siyasət
sövq-təbii şəkildə mövcud olan ədalətə
əsaslanır və “hər bir qəbilənin yaşamaq
haqqı var” prinsipi ilə ədalətli şəkildə həyata
keçirilirdi. İbtidai İcmanın süqutu, qeyri-müəyyənlik
dövrünün başlanması ilə vəziyyət kəskin
surətdə dəyişdi, yəni, həm qəbilə
daxili, həm də qəbilələr arası siyasəti ədalətsizliyə
xidmət edən şüur təyin etməyə
başladı və siyasət əsasən aldada bilmək
elminə çevrildi. Aydındır ki, qeyri-müəyyənlik
dövründə, yəni, quldarlıq, feodalizm və
kapitalizm keçidi zamanı ədalətin itirilmiş
mövqelərinin yavaş-yavaş bərpa edilməsinin təsiri
ilə siyasətdə də ədalət prinsipi öz
mövqeyini möhkəmlətməyə başladı. Bizim
zamanda ən ədalətli siyasətin Avropa Birliyi dövlətləri
arasında aparıldığı göz
qabağındadır və bütün dünya Ali İcmada
birləşdikdən sonra ümumdünya siyasəti də
layiqli, ədalətli səviyyəyə yüksələcək
və əbədiyyətə qədər aliləşəcəkdir.
Keçid dövrü
tarixinin ayrı-ayrı hökmdarlar, sərkərdələr
tərəfindən yazıldığı şübhəsizdir
və bizim günlərin tarixi dövlət
başçıları və parlamentlər tərəfindən
yazılır. Yalnız onu qeyd etmək qalır ki, bu
günün şəxsiyyətləri, yəni dövlət
başçıları və parlament üzvləri təkcə
zəmanəmizin deyil, həm də, sivilizasiyanın əbədiyyətə
qədər uzanacaq, gələcək tarixinin də
yazılmasına cavabdehdirlər. Belə ki, sivilizasiyanın
ekoloji fəlakətdən yan keçə bilməsi
üçün cavabdeh olan Ali İcmanın vaxtında
qurulub-qurulmayacağı bu günün şəxsiyyətlərindən
asılıdır və Ali İcma yaradılmasa ekoloji fəlakətlə
mübarizə qeyri mümkündür.
P.S. Hesab etmək olar ki,
elm tarixində ilk dəfə “Bəşər haradan gəlib
haraya gedir?” sualını cavablandıran və
sivilizasiyanın Ali İcma adlanan gələcəyini
proqnozlaşdıra bilən elmi konsepsiya mövcuddur. Ali
İcma yarandıqdan sonra bütün Yer üzü harmonik surətdə
inkişaf edən vahid bir dövlətə çevriləcəkdir.
Bu gün bəşəriyyətin qazancının çox
hissəsini udan hərbi xərclər aradan qalxacaq və ona
görə də ətraf mühiti qorumaq və insanların
rifah halını yüksəltmək üçün kifayət
qədər vəsait ortaya çıxacaqdır. Bir çox
ölkələrdə insan artımının
dayandığı göz qabağındadır. Deməli,
demoqrafik partlayış qorxusu da aradan qalxa bilər.
Qarşıda əbədiyyətə qədər davam edəcək
sonsuz olaraq kamilləşməklə, bəşəriyyəti
ədalətin və demokratiyanın təntənəsinə
sonsuz surətdə yaxınlaşdıracaq Ali İcmanın,
şüurla idarə edilən quruluşun dövranı
dayanmışdır. Ali İcma qarşısında ekoloji fəlakət
aciz olacaqdır və gələcəkdə həlli
mümkün olmayan heç bir problem yarana bilməz. Nəticədə
Yer üzü insan oğlu üçün sözün əsil
mənasında cənnətə çevriləcəkdir.
Çox olsun ki, on iki
min il bundan qabaq Yer kürəsində maqnit qütblərinin təqribən
90 0 dəyişməsi nəticəsində baş verən
kataklizm başqa sivilizasiyanın kosmik müharibəsi idi. Onlar
bir an içərisində Atlantida adlanan sivilizasiyanı və
bütün iri canlıları məhv etmiş, öz
sivilizasiyalarının tör- töküntülərini, yəni
bizim ulu əcdadlarımızı öz cənnətə bənzər
Ali İcmalarından uzaqlaşdırıb Yer kürəsinə
səpələmişdilər. Bu o deməkdir ki, “cənnətdən
qovulmaq” ifadəsi altında real hadisə dayana bilər. Ali
İcma qurub ekoloji fəlakətdən yan keçə bilsək,
çox olsun ki, gələcəkdə həmin hadisəni biz
də təkrar etməli, cəmiyyətin
tör-töküntülərindən xilas olmaq
üçün onları qalaktikamızın
yaşayış üçün əlverişli olan bir
nöqtəsinə köçürməli olacağıq.
Pənah QURBANOV,
kimya elmləri doktoru, şair
Xalq qəzeti.- 2009.- 5 aprel.- S. 8.