Son günlərdə
Türkiyədən Ermənistana qapı açılması,
əlaqələr qurulması ilə bağlı dolaşan xəbərlər
ciddiləşdikcə həyəcanlanmaya, dərindən narahat
olmaya bilmirsən. Düzü, əvvəl-əvvəl belə
söhbətlərə əhəmiyyətsiz
yanaşırdıq.
Çünki
böyük Atatürkün vəsiyyətinə uyğun
olaraq, Azərbaycanın sevincini öz sevinci, kədərini
öz kədəri sayan qardaş Türkiyə bu vaxtadək hər
an ölkəmizin yanında olmuş, milli maraqlarımıza
zidd heç bir addım atmamışdır. Bu səbəbdən
də eşitdiklərimizi söz-söhbət hesab etməkdə
haqlı idik. İndi isə beynəlxalq dairələrdən
Türkiyə rəsmilərinə təzyiqlər ciddiləşəndə
əsəblər tarıma çəkilir.
20 ildən
artıqdır davam edən Dağlıq Qarabağ
münaqişəsini ilk günlərindən böyük
dövlətlərin Ermənistanın
işğalçılıq siyasətinə göz
yumması, onlara açıq-aşkar dəstək verməsi ərazilərimizin
20 faizinin işğal edilməsi, 1 milyon
soydaşımızın qaçqın-köçkünə
çevrilməsi, 220 min qardaş-bacılarımızın
Ermənistandakı ata-baba yurdundan qovulması, 20 min azərbaycanlının
şəhid, 50 minədək insanın əlil-zəlil
olması ilə nəticələnmişdir. Ölkəmizə
qarşı təcavüzü ilə Ermənistan Azərbaycandan
qapıları öz üzünə
bağlamışdır.
Bu
işğalçı dövlət Türkiyəyə
qarşı da tarixi düşmənçiliyi davam etdirərək,
onu saxta soyqırımında təqsirləndirir, ərazi
iddialarından əl çəkmir. Türkiyə bu
düşmənçiliyin fəsadlarından
özünü qorumaq üçün, haqlı olaraq, Ermənistanla
sərhədləri bu vaxtadək bağlı saxlamağa məcbur
olmuşdur. Belə bir vəziyyətdə Qərb dairələrinin
Türkiyəni Ermənistanla əlaqələr qurmağa məcbur
etmək cəhdləri açıq-açığına ədalətsizlikdir,
təcavüzkarı, quldur dövləti müdafiə etməkdir.
Ermənistan Türkiyədən
qapı açılmasını istəyirsə, gərək
düşmənçilikdən bircə addım da olsa geri
çəkilə, xoş məram göstərə. Bu,
yoxdur. Əksinə, ədalətsiz dəstəkdən ruhlanan
Ermənistan rəsmiləri böyük bir dövlətlə
əda ilə, hədə-qorxu ilə danışır. O ki
qaldı Azərbaycanla davam edən müharibə şəraitinə,
15 ildən bəri davam edən sülh
danışıqlarına — Ermənistan müxtəlif bəhanələrlə
vaxt uzadır, beynəlxalq diplomatiyanı və hüququ ələ
salır, qonşulara meydan oxuyur.
Bütün bunlar
göz qabağında ola-ola Türkiyə Ermənistana
qapı açarsa, bu, Azərbaycanın qapısını
bağlamaq demək olar. Belə bir addım Azərbaycanla Türkiyə
arasında bu vaxtadək olan yaxşı nə varsa
hamısını alt-üst edər, dostluq və
qardaşlığımızın külünü göyə
sovurar. Tarixdə onu məhv etmək istəyən düşmənə
kim qapı açıb ki, Türkiyə də açsın?
Rəhmətlik
Üzeyir Hacıbəylinin “O olmasın, bu olsun” operettasında
qoçular bağırırlar ki, aç qapını, gəlib
səni öldürək. Ermənilərin və onların
havadarlarının istədiyi də bax budur. İndiki halda
Türkiyə Ermənistanla sərhədi açsa,
özünə və bizə qəsd etmiş olar. Qoy siyasət
dəllalları kimin haqlı, kimin haqsız olduğunu bir daha
götür-qoy etsinlər və ədalətsiz tələbdən
əl çəksinlər. Türkiyə rəsmiləri isə
Ermənistan türk soyuna qarşı düşmənçiliyi
dayandırmayınca iradə göstərməyi
bacarsınlar.
Zəlimxan YAQUB,
xalq şairi
Xalq qəzeti.- 2009.- 10 aprel.- S. 5.