Konstitusiyaya
əlavə və dəyişikliklər edilməsi
cəmiyyətdən
gələn sosial sifarişdir
Məlum
olduğu kimi, Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsinin
Plenumu 24 dekabr 2008-ci il tarixli iclasında “Azərbaycan
Respublikası Milli Məclisinin Azərbaycan
Respublikasının Konstitusiyasında dəyişikliklər
edilməsi haqqında təkliflərinə rəy verilməsi
barədə” qərar qəbul etmişdir.
Xalqımızın
milli maraqlarına xidmət edən, dövlət əhəmiyyətli
bu sənədin qəbul edilməsini zəruri edən səbəblərlə
bağlı bir vətəndaş və hüquqşünas
kimi, öz fikirlərimi oxucularla bölüşməyə
ehtiyac duydum.
Qeyd edim ki,
bu məsələ ilk dəfə Milli Məclisin dekabrın
16-da keçirilən iclasında səsləndirilib. Konstitusiyada
prezidentlik müddətinə qoyulan məhdudiyyətinin aradan
qaldırılması təklifi ilə çıxış
edən Milli Məclisin deputatı, Yeni Azərbaycan
Partiyası sədrinin müavini-icra katibi Əli Əhmədov
fikrini belə əsaslandırdı ki, Azərbaycanda prezidentin
səlahiyyət müddəti ilə əlaqədar artıq
bir neçə ildir müzakirələr gedir. Və bu
müzakirələrdə ortaya belə bir reallıq
çıxır ki, Konstitusiyada bir şəxsin iki dəfədən
artıq prezident seçilməsinə qoyulan məhdudiyyətin
aradan qaldırılmasının vaxtı
çatmışdır.
Deputat Ə.Əhmədov
qeyd etdi ki, bir şəxsin iki müddətdən artıq
prezident seçilməsinə məhdudiyyətin qoyulması,
bir tərəfdən vətəndaşın seçilmək
hüququnu, digər tərəfdən xalqın seçmək
hüququnu məhdudlaşdırır. Yəni xalqın öz iradəsini tam
şəkildə ifadə etməsinə imkan vermir. Belə
bir şəraitdə xalqın həqiqi mənada prezident
görmək istədiyi şəxsə səs vermək
imkanı olmadığından, başqa bir şəxsin-xalqın
dövlət başçısı kimi görmək istəmədiyi
şəxsin prezident seçilmək imkanı yaranır.
Odur ki, deputat haqqında
söhbət gedən məhdudiyyətin aradan
qaldırılması ilə bağlı məsələnin
Milli Məclisin növbəti iclaslarının gündəliyinə
salınmasını və müzakirələrdən sonra
referendum keçirilməsinə dair qərar qəbul
olunmasını təklif etdi.
Məsələ ilə
bağlı çıxış edən digər
deputatların – Zahid Orucun, Siyavuş Novruzovun, Mübariz
Qurbanlının, Sabir Hacıyevin, Qənirə Paşayevanın,
Həvva Məmmədovanın, Hüseynbala Mirələmovun və
başqalarının da mövqeləri öz həmkarlarının
mövqeyi ilə üst-üstə düşdü.
Qeyd edildi ki, Konstitusiyanın bir şəxsin
iki dəfədən artıq prezident seçilməsinə məhdudiyyəti
nəzərdə tutan 101-ci maddəsinin 5-ci bəndinin dəyişdirilməsi
demokratik prinsiplərə uyğundur. Belə bir təklifin
Milli Məclisdə səsləndirilməsi, əslində, cəmiyyətdən
gələn sosial sifarişdir, xalqın istəyidir.
Həmin iclasda qərara alındı ki, məsələyə
Milli Məclisin müvafiq komissiyalarında baxılsın və
sonradan müzakirəyə çıxarılsın.
Bundan sonra, Milli Məclisin sədri
tərəfindən hüquq siyasəti və dövlət
quruculuğu məsələləri və insan
hüquqları daimi komissiyalarına bu barədə
tapşırıq verildi, parlamentdə 4 nəfərdən
ibarət işçi qrupu yaradıldı. Həmin
işçi qrupu Konstitusiyaya əlavələr və dəyişikliklər
edilməsi ilə bağlı təkliflər əsasında
Referendum Aktının layihəsini hazırlayıb parlamentin
dekabrın 19-da keçirilən iclasının müzakirəsinə
verdi.
Layihəni təqdim edən parlamentin
hüquq siyasəti və dövlət qurulucuğu daimi
komissiyasının sədri Əli Hüseynov xüsusi olaraq
vurğuladı ki, 1995-ci ildə ümumxalq referendumu ilə
müstəqil Azərbaycanın ilk Konstitusiyası qəbul
olunmuşdur. Yeddi il keçdikdən sonra — 2002-ci ildə
ölkəmizin inkişaf səviyyəsinə uyğun olaraq
referendum keçirilmiş və bir sıra mühüm məsələlər
həllini tapmışdır. O cümlədən,
proporsional seçki sistemi ləğv olunmuş, mojaritar
seçki sisteminə keçirilmişdir. Amma
son illər Azərbaycanın iqtisadi inkişafı, sürətlə
gedən siyasi islahatlar, demokratik inkişaf, əldə edilən
nailiyyətlər Konstitusiyanı daha da möhkəmləndirməyi
günün zərurətinə çevirmişdir. Son vaxtlar cəmiyyətdə Konstitusiyaya əlavələr
və dəyişikliklər edilməsi haqqında gedən
müzakirələr, ziyalılar tərəfindən irəli
sürülən fikirlər, deputatların təklifləri də
bunu təsdiqləyir.
Komissiya
sədri əlavə etdi ki, Referendum Aktının layihəsi
ilə Konstitusiyanın 29 maddəsinə əlavə və dəyişikliklər
təklif olunur. Bunlar insan hüquq və
azadlıqlarının daha etibarlı şəkildə
qorunmasını, sosial ədalət prinsipinin təkmilləşdirilməsini,
milli qanunvericiliyin daha da möhkəmləndirilməsini və
onların etibarlı qorunması mexanizminin
yaradılmasını nəzərdə tutur.
Layihədə
Konstitusiyadan 101-ci maddənin 5-ci bəndinin
çıxarılması və ora başqa bir bəndin əlavə
olunması təklif edilir. Yəni
Azərbaycan xalqının istədiyi şəxsi, hər
hansı məhdudiyyət olmadan istədiyi qədər
prezident seçmək haqqının olduğu təsbit edilir.
Həmin maddəyə əlavə olunan digər bənddə
isə deylir: “Müharibə şəraitində hərbi əməliyyatların
aparılması Azərbacan Respublikası prezidenti seçkilərinin
keçirilməsini mümkün etmədikdə Azərbaycan
Respublikası Prezidentinin səlahiyyəti müddəti hərbi
əməliyyatların sonunadək uzadılır. Bu barədə qərar seçkilərin
(referendumun) keçirilməsini təmin edən dövlət
orqanının müraciətinə əsasən Konstitusiya Məhkəməsi
tərəfindən qəbul edilir”.
Məlum
olduğu kimi, “Azərbaycan Respublikasının
Konstitusiyasına əlavələr və dəyişikliklər
edilməsi haqqında” Referendum Aktının layihəsi rəy
verilmək üçün Milli Məclis tərəfindən
Konstitusiya Məhkəməsinə göndərilmişdi. Konstitusiya Məhkəməsinin
plenumu 24 dekabr 2008-ci il tarixli
iclasının qərarı ilə irəli sürülən
təkliflər xalq hakimiyyəti və dövlətin əsaslarına
dair Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının ümumi
müddəaları ilə ziddiyyət yaratmadığına
və 155-ci maddəsinin tələblərinə uyğun
olduğuna görə, layihənin ümumxalq səsverməsinə
– referenduma çıxarılmasına razılıq
vermişdir.
Beləliklə,
həm “Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasına əlavələr
və dəyişikliklər edilməsi haqqında ” Referendum
Aktının layihəsi, həm də Konstitusiya Məhkəməsi
plenumunun qərarı rəsmi qəzetlərdə dərc
olunaraq ictimaiyyətin müzakirəsinə verilmişdir. Şübhəsiz, bu mühüm sənədin
geniş müzakirəsi keçiriləcək və
xalqının, Vətəninin taleyini düşünən
heç bir kəs buna biganə qalmayacaqdır. Lakin aramızda layihədəki təkliflərin əleyhinə
çıxan beş-üç nəfər də vardır
ki, onlar müxtəlif fikirlər səsləndirməklə,
insanlar arasında çaşqınlıq yaratmaq istəyirlər.
Məsələn, iddia edirlər ki, prezidentin
iki dəfədən artıq seçilməsinə qoyulan məhdudiyyətin
aradan qaldırılması, guya kiminsə fasiləsiz olaraq
prezident olmaq istəyinə xidmət edir. Guya
bununla demokratiya boğulur və sair və ilaxır. Şübhəsiz, bunlar heç bir əsası
olmayan, cəfəng və uydurma iddialardır. Onlar başa düşməlidirlər ki, seçimi
xalq edir. Deməli, xalqın iradəsi
olmadan kiminsə prezident seçilməsi, yaxud dövlətin
inkişafını, əhalinin firavanlığını təmin
edə bilməyən ölkə rəhbərinin təkrar
seçilməsi qeyri-mümkündür. Odur
ki, bu sahədə geniş təbliğat aparılmalı, əsl
reallıq xalqa çatdırılmalıdır.
Azərbaycanda
artıq tam müstəqil dövlət qurulmuşdur, dövlətçilik
ənənələri formalaşmaqdadır, qanunların
aliliyi prinsiplərinə əsaslanan ali
hüquqi dövlətin yaradılması qarşıya məqsəd
qoyulmuşdur. Hal-hazırda ölkəmizdə
dövlətin idarəolunması institutu fəaliyyət
göstərir, icraedici, qanunverici və məhkəmə
hakimiyyətində əsaslı struktur və funksional
islahatlar həyata keçirilir. Azərbaycanın
siyasi sistemi—dövlət hakimiyyəti və onun
strukturları, siyasi partiyaları və təşkilatları
fəaliyyət göstərir, eyni zamanda siyasi qurumlar
arasında münasibətlər formalaşmaqdadır.
Ölkənin
idarə olunması onun gələcək inkişaf
strategiyasının əsaslarını təşkil edir. Dövlətin
gələcək strategiyasının müəyyən edilməsində
məhz gələcək idarəolunmanın əsas prinsiplərinin
müəyyən olunması və tətbiqi mühüm əhəmiyyət
kəsb edir. Azərbaycan dövlətinin
idarə olunmasında Konstitusiya ilkin və əsas şərtdir,
birinci baza sənədidir. Bu Konstitusiyaya
istinadən qanunvericilik bazasının yaradılması gələcək
idarəolunmanın mühüm prinsiplərini, istiqamətlərini
özündə əks etdirir.
Ölkəmizdə
qanunverici və məhkəmə hakimiyyəti ilə
yanaşı, xüsusi olaraq icra hakimiyyətinin funksiyası
da mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Belə
ki, Konstitusiyaya görə, icra hakimiyyətinin rəhbəri həm
də dövlətin rəhbəridir. Bu
nöqteyi-nəzərdən dövlətin gələcək
inkişaf strategiyası əsasən dövlət rəhbərindən,
onun siyasətinin istiqamətlərindən və siyasi kursunun
mahiyyətindən asılıdır. Çünki
Konstitusiyaya görə, dövlət rəhbərinin ölkənin
həm daxili, həm də xarici siyasətinin müəyyən
olunmasında əsas rolu vardır, böyük səlahiyyətlərə
malikdir. Bu baxımdan dövlət rəhbəri
idarəçilik strategiyasını müəyyən edən,
onun icrasını yerinə yetirən və məsuliyyət
daşıyan əsas şəxsdir. Dövlət
rəhbəri öz vəzifəsi baxımından həm də
ona görə xüsusi əhəmiyyət kəsb edir ki, o,
dövlətin ərazi bütövlüyünün
qorunmasının əsas qarantıdır, xalqın vahidliyini
təcəssüm etdirir, beynəlxalq münasibətlərdə
xalqı və dövləti təmsil edir. Bununla yanaşı o, Silahlı Qüvvələrin
Ali Baş Komandanıdır. Prezident
dövlətin rəhbəri olaraq, ölkənin gələcək
inkişaf strategiyasını müəyyən edən və
bu strategiyanın tətbiqində və icrasında əsas qərarverici
və idarəedici şəxs olduğundan mühüm əhəmiyyət
kəsb edir. Bu nöqteyi-nəzərdən
gələcəkdə dövlətin idarə olunmasında əsas
strateji xətt olaraq, dövlət rəhbərinin siyasi
kursunun səmərəli fəaliyyət istiqamətləri, əsasları
araşdırılmalıdır və elə prinsip tətbiq
edilməlidir ki, onun xidmətləri dövlət
üçün faydalı olsun.
Dövlət
rəhbəri gələcək inkişaf strategiyasının
tərkib elementləri olan iqtisadi, siyasi və sosial
strategiyanı müəyyən edən əsas şəxsdir. Bununla
yanaşı, siyasi strategiyanın tərkibi olan milli təhlükəsizlik,
o cümlədən müdafiə strategiyasının rəhbəridir.
Buna görə də belə bir məntiqi nəticəyə
gəlmək olar ki, Azərbaycanın gələcək
inkişaf strategiyasının uzunmüddətli
olacağını nəzərə alaraq, dövlətin idarə
olunmasında bacarıqlı, səriştəli, təcrübəli,
ölkənin inkişafını təmin edən, onu qələbələrə
aparmağa qabil olan prezidentin seçilməsinə məhdudiyyət
qoyulmamalıdır. Siyasi baxımdan onu da əlavə
etmək lazımdır ki, Azərbaycan dövlətinin
mövcud durumunu—torpaqlarımızın 20 faizinin Ermənistan
tərəfindən işğal olunmasını, müharibə
şəraitində yaşamağımızı nəzərə
alsaq, dövlətin gələcək inkişaf
strategiyasının müəyyən olunmasında prezidentin
uzunmüddətli xidmət etməsi prinsiplərinin tətbiqi
zərurətə çevrilir.
Xalqımızın
müzakirəsinə təqdim olunan Referendum Aktı layihəsində
Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 29 maddəsinə
təklif olunan əlavə və düzəlişlər, o
cümlədən Əsas qanunun 101-ci maddəsinin 5-ci bəndində
nəzərdə tutulan əlavə və düzəliş
tamamilə demokratik xarakterlidir və xalqımızın milli
maraqlarına xidmət edir. Əgər xalq seçiminin
düzgün olmadığını hiss edərsə,
növbəti seçkilər zamanı başqa namizədə
səs verməklə öz iradəsini ortaya qoyar. Yəni
seçilən şəxs yalnız xalqın iradəsi nəticəsində
prezident ola bilər. Xalq iki dəfə
seçilmiş, lakin yenə də prezident görmək istədiyi
bir adama səs vermək istəyirsə, bu da onun iradəsinin
ifadəsidir, demokratiyanın məğzidir. Yox, əgər seçici növbəti müddətə
prezident görmək istədiyi şəxsə səs verə
bilmirsə, bu, xalqın seçim hüququnun məhdudlaşdırılması
kimi başa düşülməlidir. Ümumiyyətlə,
xalqın mənafeyinə və iradəsinə zidd demokratiya ola bilməz. Bu mənada
Konstitusiyanın 101-ci maddəsinin 5-ci bəndinə təklif
olunan əlavə və düzəlişdə heç bir
anti-demokratiklikdən söhbət gedə bilməz, əksinə,
bu, tam demokratik bir addımdır.
Dünya
birliyinin üzvü olan ölkələrdə istər
dövlət quruluşuna (unitar, federativ) və istərsə
də dövləti idarəetmə formasına (prezidentli,
parlamentli, monarxiya) görə həm fərqlər, həm də
oxşarlıqlar var. Bəzi dövlətlərdə
konstitusiya müddəları geniş sahələri əhatə
edir, bəzilərində məhdud xarakterlidir, əlavə sahələr
digər qanunlarla tənzimlənir. Bütün
ölkələrin konstitusiyalarında tarixi inkişafla
bağlı islahatlar həyata keçirilir. Belə dəyişikliklər demokratiyanın
beşiyi sayılan ABŞ, Fransa, İtaliya, Almaniya ... kimi
ölkələrdə də aparılmışdır, bizə
yaxın olan digər dövlətlərdə də. Məsələn, keçən ay Rusiyanın
Dövlət Duması prezidentin səlahiyyət müddətinin
4 ildən 6 ilədək uzadılması barədə qərar
qəbul etdi.
Yaxud, nümunə
kimi qeyd etmək olar ki, ABŞ-ın Demokratlar Partiyasından
seçilmiş 32-ci prezidenti Franklin Ruzvelt 4 dəfə
seçilməklə 13 il (1932-ci ildən
— 1945-ci ilədək) dövlətə rəhbərlik
etmişdir. Onun rəhbərliyi dövründə
ABŞ-ın inkişafı, apardığı islahatlar həm
xalqı qane edirdi, həm də ölkənin dünyanı
bürümüş maliyyə böhranından az ziyanla çıxmasına şərait
yaradırdı. Odur ki, xalq belə bir çətin
vəziyyətdə öz rəhbərini dəyişmək
istəmirdi.
Fransa
kimi demokratik ənənələrə malik ölkədə
prezidentin neçə dəfə seçilməsinə
heç bir məhdudiyyət qoyulmur. İtaliya
konstitusiyasında da həmçinin. Yeddi
ildən bir seçilən prezident seçicilərin iradəsinə
uyğun olaraq dəfələrlə seçilə bilər.
Belə misallardan istənilən qədər
çəkmək olar.
Zənnimcə,
buna ehtiyac yoxdur. Xalqımız müdrikdir,
nə etdiyini yaxşı bilir, ağı qaradan,
yaxşını pisdən ayırmağı bacarır.
İnanıram ki, bu ilin 15 oktyabr prezident seçkilərində
olduğu kimi, seçicilərimizin böyük əksəriyyəti
bu dəfə də mütəşəkkil şəkildə
Referendumda iştirak edəcək, Konstitusiyaya təklif olunan əlavə
və dəyişiklikləri dəstəkləyəcək,
növbəti sınaqdan da alnıaçıq, üzüağ
çıxacaqdır.
İsaxan VƏLİYEV,
Milli Elmlər Akademiyasının
Fəlsəfə və Siyasi -Hüquqi
Tədqiqatlar İnstitutu cinayət
hüququ və cinayət prosesi
şöbəsinin müdiri, hüquq
elmləri doktoru
Xalq qəzeti.-2008.-26 dekabr.-S.4.